Pada deszcz. Jest pochmurno. Słońce nie świeci. Wydaje mi się że pogoda cierpi razem ze mną. Znajomi taty i jacy ludzie których w ogóle nie znam, moja przyjaciółka i ja patrzymy jak trumna ozdobiona w kwiaty zostaje powoli wsadzana do wykopanego dołu.
Nie daję rady, zaczynam płakać. Nie mogę znieść widoku zakopywania trumny w której jest mój ukochany tata, który był zawsze ze mną.
Cała ceremonia odbyła się dosyć szybko.
Wszyscy podchodzili do mnie aby złożyć kondolencje, a ja dziękuję za przybycie.
Podczas ceremonii zwróciłam uwagę że jakaś kobieta cały czas stała z dala on nas, a gdy zaczęłam się na nią patrzeć odwróciła się i poszła....
Dziwne...
Gdy wszyscy zaczęli się rozchodzić do domów, ja poprosiłam Nikole aby postawiła mnie na chwilę samą...
Zaczęłam szlochać i upadłam na kolana.
-Tatusiu dlaczego mnie zostawiłeś. Co mam teraz robić sama ? Nie mam już nikogo....
Nikola zawiozła mnie do mieszkania które zapisał mi w testamencie tata.
Weszłam do mieszkania.
W tym momencie wszystkie wspomnienia do mnie wróciły.
Moment gdy trzy lata temu przeprowadziliśmy się tu.
Masze plany na przyszłość,
Rozmowy.
Wspólne umeblowanie mieszkania.
Z resztą w moim dziewiętnastoletnim życiu przeprowadzaliśmy się chyba 3 lub 4 razy już nie pamiętam...
Gdy zapytałam dlaczego ? Tata powiedział że może kiedyś mi o tym opowie, z resztą tak samo jak o mamie której w ogóle nie pamiętam. Gdy ruszałam te dwa tematy zawsze unikał odpowiedzi ....
Dlaczego ?
Postanowiłam że położę się. Byłam zmęczona nie tylko fizycznie ale też psychicznie.
Gdy zasnęłam przyśnił mi się tata, ja gdy byłam malutka i..... ta kobieta z cmentarza do której coś powiedziałam ale nie wiem co. Wiem tylko że byliśmy szczęśliwi..... ale co ona ma wspólnego ze mną i tatą.