-Καταλαβαίνω. Τι θα έλεγες τώρα να επιστρέψουμε στη σαμάνθα;
-πες μου τι θέλεις να μάθεις.
-τι έγινε; συναντηθήκατε ξανά όπως κανονίσατε;
-Ναι, την άλλη μέρα, και της έδειξα τις φωτογραφίες που της υποσχέθηκα. Τις κοιτούσε και δεν τις χόρταινε, έτσι στο τέλος της χάρισα μερικές. Ξέρω πως τις έβλεπε κάθε μέρα από τότε, ακριβώς όπως έκανα κι εγώ όλα αυτά τα χρόνια, κρυφά βέβαια.
-Και τι ακολούθησε;
-Δείπνο δυο μέρες αργότερα, κι έπειτα κινηματογράφος και τελικά κάναμε σχέση.
-το ήξερες πως ήταν με κάποιον άλλον εδώ και χρόνια;
-στην αρχή όχι, αλλά μετά από λίγο μου το ομολόγησε η ίδια. Έκλαιγε και μου έλεγε πως ήθελε να είναι μαζί μου απλώς δεν είχε μπορέσει ακόμη να του το πει. Ντρεπόταν πολύ γι'αυτό.
-Και τι της απάντησες;
-της είπα πως θα έκανα υπομονή, της έδωσα όσο χρόνο ήθελε, και τη διαβεβαίωσα πως δε με ενδιέφερε η μεγάλη διαφορά ηλικίας που είχαμε. Αρχίσαμε να βγαίνουμε, αν και προσέχαμε όσο μπορούσαμε. Πηγαίναμε για ψώνια, κι όταν δε μας έβλεπε κανείς περνούσαμε λίγο χρόνο πότε στο σπίτι της και πότε στο δικό μου. Μου έδωσε μάλιστα και κλειδί.
Ο γουίλιαμ τινάχτηκε.
-κλειδί από το σπίτι της;
-Ναι, ακριβώς.
-γιατί;
-ήθελε λέει να το έχω μήπως χρειαζόταν κάτι.
-Και τώρα πού είναι αυτό το κλειδί;
Ο καθηγητής ανασήκωσε τους ώμους.
-δεν το χρησιμοποίησα ποτέ, έτσι υποθέτω πως βρίσκεται στο χρηματοκιβώτιό μου.
-δεν είσαι όμως σίγουρος, είσαι;
-όχι.
Είχε αρχίσει να τραυλίζει ελαφρά.
-έχει κωδικό το χρηματοκιβώτιο αυτό;
-φυσικά. Είναι η ημερομηνία γέννησης της Τζουλιέτ.
-Ποιοι τον ξέρουν εκτός από εσένα;
-μα κανείς, ή ίσως η τζέιν, δεν είμαι σίγουρος όμως ούτε και γι'αυτό. Μα την υποψιάζεσαι; Η Τζέιν δεν είναι τόσο σκληρή.
-Ξέρει την αλήθεια;
Ο Πρέστον δεν απάντησε. Κι έτσι ο γουίλιαμ αναγκάστηκε να επαναλάβει την ερώτηση του λίγο πιο δυνατά κι αποφασιστικά.
-Ξέρει για σένα και τη σαμάνθα;
-Ξέρει.
Χαμήλωσε το βλέμμα και πάλι.
-Πότε το έμαθε και πώς;
-στα γενέθλιά μου.
-εξήγησέ μου σε παρακαλώ τι έγινε τότε.
-Μας είδε, στο σπίτι.
-σε ποιο σπίτι; Κοίτα, δεν ωφελεί σε τίποτα να προσπαθήσεις να την καλύψεις. Πες μου τι έγινε εκείνη τη μέρα.
Ο Πρέστον αναστέναξε.
-δεν πίστευα πως θα έρχονταν έτσι τα πράγματα ποτέ. στην αρχή ήμουν σίγουρος πως η σαμάνθα θα με απέρριπτε, ή τέλος πάντων έλεγα πως θα της περνούσε πολύ νωρίς. Σε κάποια πράγματα δε μπορώ να συναγωνισθώ με τίποτα τα παιδιά της ηλικίας της. Γι'αυτό δε χώρισα αμέσως τη Τζέιν, περίμενα να αφήσει εκείνη τον Μάρτιν σΚοτ ή τέλοσπάντων να δω γενικά πως θα κυλήσουν τα πράγματα. Εγώ αν το ήθελε θα άφηνα ακόμη και τη δουλειά μου για να είμαι μαζί της. Έχω χρήματα, θα την έπαιρνα και θα φεύγαμε αν το επιθυμούσε. Τόσο ήθελα να είμαι μαζί της ώστε αποφάσισα να κάνω ας πούμε μια μικρή συγκέντρωση, ένα πάρτι για τα γενέθλιά μου που ήταν πριν από λίγες ημέρες και βέβαια θα ερχόταν και η Σαμάνθα. Ήθελα να της γνωρίσω κάποιους ανθρώπους που δε θα μας έκριναν αν και θα κρατούσαμε όλα τα προσχήματα, θα τη σύστηνα σαν την κόρη της ρόουζ μπάρτον, καταλαβαίνεις.
Ο γουίλιαμ κούνησε ελαφρά το κεφάλι για να τον κάνει να συνεχίσει.
-θα μαζευόμαστε σε ένα σπίτι που έχω στο Ουίνσδορ. Μου αρέσει αυτό το σπίτι, κι όταν βρίσκω λίγο χρόνο πηγαίνω εκεί. Είναι γεμάτο αναμνήσεις... έχει ένα τεράστιο σαλόνι με πιάνο που ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε. Τέλος πάντων, ζήτησα από την οικονόμο να μου ετοιμάσει όλα όσα χρειαζόμουν κι εγώ πήγα με τη σαμάνθα να της αγοράσω ένα φόρεμα κατάλληλο για την περίσταση. Βρήκαμε ένα που της ταίριαζε θαυμάσια.
-Πώς πήρε την πρότασή σου για το πάρτι;
Ο Πρέστον το σκέφθηκε για λίγο.
-Κοίτα, στην αρχή ήταν κάπως διστακτική κι επιφυλακτική αλλά όταν της υποσχέθηκα πως θα ήμουν όσο πιο διακριτικός γινόταν δέχθηκε να έρθει κι άρχισε πραγματικά να απολαμβάνει την ιδέα. Της υποσχέθηκα επίσης πως θα της γνώριζα και κάποιους ανθρώπους που θα μπορούσαν να τη βοηθήσουν στο μέλλον και σίγουρα αυτό βοήθησε να χαλαρώσει κάπως.
-Ναι, προφανώς. Και με τη τζέιν τι θα γινόταν αλήθεια;
-δυστυχώς τη Τζέιν την υποτίμησα κι αυτό δεν έπρεπε να το κάνω.
-τι θέλεις να πεις;
-Θέλω να πω πως εγώ όσο ήμουν με τη σαμάνθα φρόντιζα να φέρομαι άψογα στη τζέιν και ίσως αυτό να ήταν και το λάθος μου.
-γιατί;
-Γιατί ως τότε κάποιες φορές κλεινόμουν στον εαυτό μου και σχεδόν αδιαφορούσα για την ύπαρξή της αλλά από τότε που έκανα σχέση με τη σαμάνθα άρχισα να την αντιμετωπίζω καλύτερα ακριβώς για να μην υποψιαστεί τίποτα.
-Και; Τι έγινε στα γενέθλια;
-υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε βέβαια να είναι κι εκείνη εκεί, ωστόσο εκεί που προβληματιζόμουν μην ξέροντας πως έπρεπε να φερθώ για άλλη μια φορά, με πρόλαβε λέγοντάς μου πως είχε δεχθεί μια πολύ καλή επαγγελματική πρόταση την οποία και θα έπρεπε να συζητήσει το βράδυ των γενεθλίων μου.
-Και δε σε προβλημάτισε αυτό;
Κούνησε αρνητικά το κεφάλι.
-όχι, αν και θα έπρεπε. Ήταν τέτοια η χαρά και η ανακούφιση που ένιωσα ώστε τα ξέχασα όλα, μόνο τη σαμάνθα σκεφτόμουν. Ήμουν ευτυχισμένος, επιτέλους θα την πήγαινα στο σπίτι, θα της έδειχνα τα πάντα.
-Και; Το έκανες;
-ναι, το έκανα με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση. Χαμογελούσε χαρούμενη πότε κοιτώντας το ένα και πότε ρωτώντας για το άλλο. Μου είπε πως της άρεσαν πολύ τα μεγάλα σπίτια αφού είχε ζήσει και η ίδια όλη σχεδόν τη ζωή της σε ένα τέτοιο. Κι όσο έβλεπα να απολαμβάνει τα πάντα τόσο ικανοποιημένος ένιωθα. Είχαμε πάει από το πρωί εκεί για να βεβαιωθούμε πως τα πάντα θα ήταν έτοιμα στην ώρα τους. Και ήταν, κι όλα πήγαιναν θαυμάσια. Σύστησα τη Σαμάνθα στους πιο αγαπημένους μου φίλους κι όλοι της φέρθηκαν εγκάρδια αρχίζοντας να κάνουν και την ίδια να νιώθει καλύτερα. Σύντομα ήταν γεμάτη κέφι. Τόσο που δέχθηκε να βγει φωτογραφία μαζί μου. Την τράβηξε ένας παιδικός μου φίλος που ξέρει από αυτά τα πράγματα. Γενικά όλα κυλούσαν ομαλά ως τη στιγμή που ήρθε η τζέιν.
-ήρθε εκεί τελικά;
Ο γουίλιαμ ήπιε μια γουλιά νερό.
-Ναι, αργά το βράδυ, όταν το πάρτι ήταν σε πλήρη εξέλιξη. Μη φανταστείς πως είμαστε και πολλοί, γύρω στα 15 άτομα, αλλά περνούσαμε πολύ όμορφα. Κάποιοι ρώτησαν για τη τζέιν κι εγώ τους είπα πως δε θα μπορούσε να έρθει λόγω κάποιων υποχρεώσεων και τότε χτύπησε το κουδούνι και μπήκε μέσα. Ξέρω δεν έχει σημασία αυτό που θα σου πω τώρα αλλά ήταν πολύ όμορφη. Ιδέα δεν έχω πόσες ώρες φρόντιζε την εμφάνισή της πριν έρθει τελικά.
-μάλιστα, και τι έκανε; Τι είπε;
-ήρθε κατευθείαν προς το μέρος μου κι αφού μου ευχήθηκε, μου έδωσε ένα φιλί στο στόμα, και έβαλε στα χέρια μου ένα μπουκάλι με ένα πολύ καλό κονιάκ από αυτά που μου άρεσαν. με αγκάλιασε σφιχτά λέγοντας πόσο πολύ χαιρόταν που τα κατάφερε να έρθει. Σάστισα και έχασα τα λόγια μου αλλά όταν κάποτε κατάφερα να μιλήσω τη ρώτησα πως πήγε το επαγγελματικό της δείπνο. Μου απάντησε πως όλα είχαν πάει περίφημα και σύντομα θα είχε να μου ανακοινώσει υπέροχα νέα.
-Και η σαμάνθα πώς αντέδρασε; Ήξερε αλήθεια για τη σχέση σου με την καθηγήτριά της;
-όχι, δεν ήξερε τίποτα. Εκείνη μου είχε φανερώσει τα πάντα με ειλικρίνεια ενώ εγώ όχι. Είχα κρατήσει τα μυστικά μου καλά κρυμμένα για να προστατεύσω τον εαυτό μου και την πλήγωσα, διότι όπως καταλαβαίνεις δεν άργησε να αντιληφθεί τι συνέβαινε. Δε θα ξεχάσω τη φρίκη την κατάπληξη και τον πόνο που είδα στο βλέμμα της.
-Και τι έκανες; Τις σύστησες;
-Όχι, διότι εκεί που ετοιμαζόμουν να το κάνω η σαμάνθα γλίστρησε διακριτικά στην κουζίνα κι αρνούμενη τη βοήθεια οποιουδήποτε έβαλε ένα ποτήρι κρασί για τον εαυτό της και κάθισε εκεί μόνη.
-Κι εσύ τι έκανες;
-Πήγα να τη βρω. Ήταν τέτοια η ταραχή και ο φόβος μου μήπως τη χάσω που δε λογάριασα ούτε τους καλεσμένους ούτε τη Τζέιν, άλλωστε εκείνη δε με χρειαζόταν αφού όλη η παρέα είχε μαζευτεί γύρω της. Πάντα το ίδιο γινόταν, όπου κι αν πηγαίναμε, όλους τους μαγνήτιζε με το πνευματώδες της χιούμορ. Λοιπόν πήγα στην κουζίνα και της άρπαξα βιαστικά το ποτήρι από το χέρι. Δεν ήθελα να πίνει, ειδικά δεδομένης της κατάστασης. Το κρασί χύθηκε αλλά κανείς μας δεν το πρόσεξε εκείνη τη στιγμή. Της έβαλα βιαστικά λίγο χυμό πορτοκάλι που ήξερα πως της άρεσε κι άρχισα να προσπαθώ να της εξηγήσω πως είχαν τα πράγματα. Όμως δεν ήθελε να με ακούσει. Σηκώθηκε απότομα και μου είπε πως δεν ήθελε να με ξαναδεί ποτέ, αν κι αυτό ήταν φανερό πως δεν το εννοούσε. Την είχε πειράξει πολύ αυτό που ανακάλυψε αλλά κάτι παρόμοιο μου έκανε και η ίδια οπότε δε μπορούσε να μου θυμώσει για πολύ. Πήγα αμέσως κοντά της και τύλιξα το χέρι μου γύρω της με σκοπό να την κατευνάσω. Και τότε στην πόρτα της κουζίνας εμφανίστηκε η Τζέιν η οποία είχε με κάποιο τρόπο καταφέρει να ξεγλιστρήσει για λίγο από τους καλεσμένους.
Ο γουίλιαμ ένιωθε την καρδιά του να χτυπάει δυνατά.
-Και τι σας είπε;
-Τίποτα απολύτως. Απλώς μας κοίταξε, δηλαδή τη σαμάνθα κοιτούσε κυρίως. είχε καρφώσει τα μάτια της στην πέτρα που φορούσε στο λαιμό της. κι έπειτα από λίγο χαμογέλασε παγωμένα κι εξαφανίσθηκε.
Ο αστυνομικός ανατρίχιασε άθελά του. Έπρεπε να τη βρει.
Άρχισε να πληκτρολογεί γρήγορα, δεν υπήρχε χρόνος, αν και δυστυχώς η σαμάνθα δε θα γύριζε πια.
-Κι έπειτα;
-έπειτα η σαμάνθα έφυγε. Εγώ δεν ήθελα αλλά επέμενε, έτσι κανόνισα να γυρίσει με ασφάλεια και επέστρεψα στη Τζέιν με κρύα καρδιά.
-και μετά;
-τίποτα, η βραδιά έκλεισε σχετικά ήρεμα κι εμείς πήγαμε για ύπνο. Ο καβγάς έγινε την επόμενη μέρα. Ήμουν οξύθυμος από το πρωί επειδή τηλεφωνούσα στη Σαμάνθα και δε μπορούσα να τη βρω και η τζέιν το ήξερε κι έκανε τα πάντα για να με εκνευρίσει ώσπου δεν άντεξα και άρχισα να ξεσπάω πάνω της. Η μια κουβέντα έφερε την άλλη και τελικά μου είπε πως στο πρόσωπο της έβλεπα τη ρόουζ όχι εκείνη. Κι αυτό με εξόργισε απίστευτα και της ζήτησα να χωρίσουμε. Κι αυτή ήταν η πρώτη φορά που έκανα κάτι τέτοιο.
-Και τι σου απάντησε;
-είπε πως δε θα χωρίζαμε πως δε θα άφηνε να γίνει αυτό επειδή αυτό που ένιωθα για τη σαμάνθα θα ξεθύμαινε πριν περάσει πολύς καιρός. Δε θα μπορούσα είπε να είμαι μαζί της επειδή δε θα με καταλάβαινε ποτέ όπως η ίδια. Εγώ ωστόσο την έδιωξα. Δεν ήθελα να ακούσω τίποτα περισσότερο. Έκανα κλήσεις στη σαμάνθα ικετεύοντάς τη να μου τηλεφωνήσει το συντομότερο δυνατό κι όταν τελικά το έκανε κανονίσαμε να συναντηθούμε. Της υποσχέθηκα πριν κλείσουμε πως ό,τι είχα με τη Τζέιν είχε τελειώσει μια για πάντα.
-έτσι η κρίση ξεπεράστηκε, σωστά;
-έτσι πίστευα, ήμουν αποφασισμένος να κάνω τα πάντα για να την κρατήσω, και θα το έκανα αν δεν...
Η φράση του έμεινε μισή.
-Πότε ήταν η τελευταία φορά που την είδες;
-προχθές το βράδυ. Ήρθε να με δει για λίγο.
-Πού;
-στο σπίτι μου. Φοβόταν λίγο επειδή θα παρέδιδε την εργασία στη τζέιν και δεν ήξερε πως θα την αντιμετώπιζε. Την καθησύχασα όσο καλύτερα μπορούσα. Η εργασία ήταν καλή, την είχα δει κι εγώ αν και δεν ήθελε. Η Τζέιν δε θα μπορούσε να έχει αντίθετη γνώμη.
-Ναι, και; Μετά έφυγε;
-Έπειτα από λίγο. Πήγε να ξεκουραστεί και... και χθες το πρωί έμαθα τα νέα.
-Και τι έκανες;
-τίποτα. Ήμουν στο πανεπιστήμιο, καθόμουν στο γραφείο μου και σκεφτόμουν.
-Κατέληξες κάπου;
-δεν το πιστεύω πως ήταν η Τζέιν.
-το ξέρεις βέβαια πως την ψάχνουμε, έτσι δεν είναι;
-Ναι, το ξέρω. Κι εγώ την ψάχνω.
-από πότε;
-από σήμερα το πρωί.
-γιατί;
-για να μάθω αν έχει κάποια σχέση με αυτό που έγινε.
-Πότε της μίλησες τελευταία φορά;
-Προχθές. Αλλά ήταν για ένα καθαρά επαγγελματικό θέμα. Χθες δε με ένοιαζε να της μιλήσω, αλλά σήμερα συνειδητοποίησα πως δεν είχαμε αλλάξει λέξη, δε με είχε ψάξει να ρωτήσει για τη Σαμάνθα. Ξέρω πως ήταν κι εκείνη στο πανεπιστήμιο το πρωί και όταν τελείωσε το μάθημα πήγα να τη βρω αλλά δεν ήταν στο γραφείο της. Της τηλεφώνησα κάμποσες φορές μα χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Η γραμμή πήγαινε κατευθείαν στον προσωπικό της τηλεφωνητή.
-πού μπορεί να είναι;
-δεν ξέρω.
-Πού μπορεί να είναι;
-σε πολλά μέρη. Θα μπορούσε απλά να είναι κλεισμένη στο σπίτι της εδώ και να μην απαντάει.
-Πού αλλού;
-Στο σπίτι μου στο Ουίνσδορ.
Πώς δεν το είχε σκεφθεί αυτό; Άρχισε πάλι να γράφει, θα την έβρισκαν. Θα την έβρισκαν.
-έχει κλειδί από αυτό το σπίτι;
-Έχει. Έμενε εκεί κάποιες φορές όταν τη βόλευε. Πάντως αυτό το κλειδί το έχω.
-Ναι εντάξει. κάπου αλλού;
-Στο σπίτι μιας φίλης της εδώ.
-πώς τη λένε τη φίλη της;
-αμέλια κρίσπιν.
-Τι δουλειά κάνει;
-Είναι παιδίατρος.
-την ξέρει χρόνια;
-Πολλά. Είναι η καλύτερή της φίλη.
-πάμε λοιπόν. Είναι ώρα να μάθουμε αν το κλειδί του σπιτιού της σαμάνθας εξακολουθεί να βρίσκεται στο χρηματοκιβώτιό σου, κι αν η φίλη της η Αμέλια έχει παρέα απόψε.