~ Lucy ~
Ik word wakker en wrijf in mijn ogen. Ik kijk om me heen. Waar ben ik in godsnaam? Dan herinner ik me het weer. Ik ben op het strand, we hebben Vayen's verjaardag gevierd. Ik kijk naast me, Vayen heeft haar ogen nog steeds gesloten, en een glimlach om haar mond.
Ik draai op mijn rug, en ik merk dat ik nogal stijf ben. "Ouch." Kreun ik. Ineens verschijnt Ashton's hoofd boven me. "Oh my god Ash, you startled me, again! Idiot." Zeg ik verontwaardigd. "I was just going to ask if everything's alright." Zegt hij met een pruillip.
"I'm fine, just a bit... Stiff, sand is not the best thing to sleep on." Zeg ik terwijl ik mijn ogen dichtknijp tegen het felle licht. Mijn haar voelt net als touw, omdat ik het gisteren zo heb laten opdrogen met al het zeewater erin.
"So, why did you give Calum and Vayen 7 minutes in heaven yesterday, I mean, it was a good move, but why?" Vraagt hij.
"I thought they liked each other." Zeg ik schouderophalend. Ik kreun weer. Mijn hele lichaam doet zeer. "Are you sure you are alright?" Vraagt hij een beetje onzeker. "Yeah, couldn't have been better." Zeg ik.
Ik sta op, net als ik overeind kom wordt mijn beeld wazig en voel ik mezelf slap worden. Ik zie de grond dichterbij komen en voel twee armen om me heen die de val breken. "Maybe I'm not alright." Mompel ik.
"Hey, stay with me. Sit down and put your head between your knees. Are you dizzy?" Vraagt hij. Ik doe wat hij zegt. "Yeah." Zeg ik. Ik weet niet wat er met me aan de hand is, ik heb dit nog nooit meegemaakt. Ik hoor dat Vayen nu ook wakker is en verdwaasd zit toe te kijken. "What happened?" Vraagt ze aan Ashton.
"She fainted, I guess I have that effect on her." Ik weet dat hij een grapje maakt maar op dit moment kan ik dat niet zo goed hebben. "Cut it." Zeg ik boos. "That's not funny right now Ashton." Zegt Vayen boos.
"I'm sorry." Verontschuldigd hij zich. "Do you need anything?" Vraagt hij. "No, just leave me alone." Zeg ik chagrijnig. De andere jongens zijn nu ook wakker geworden uit hen slaap. "Is she going to be okay?" Vraagt Calum bezorgd aan Vayen. "Yeah, I guess so." Zegt ze.
"Cut the fuss people, jesus." Mompel ik. "She doesn't mean it like that." Zegt Vayen snel. "I know." Zegt Calum geruststellend. "I did mean it like that." Grom ik.
Na een tijdje ben ik weer bijna volledig hersteld. Ik open mijn ogen en kom overeind. "Misschien moet je even je excuses gaan aanbieden." Zegt Vayen voorzichtig. "Huh, waarom?" Vraag ik. "Weet je het dan niet meer?" Vraagt ze.
"Niet bepaald, wat heb ik gedaan? Sorry, ik was niet helemaal bij." Leg ik uit.
"Je bent misschien een beetje kortaf geweest tegen Ashton en Calum." Zegt ze voorzichtig, waarschijnlijk bang dat ik boos wordt. "Oh god, heb ik weer. Ik ga nu mijn excuses aanbieden." Zeg ik snel met mijn wangen rood van schaamte.
Ik loop als eerste richting Calum, die de restanten van de taart in een emmer aan het schuiven is. "Calum?" Vraag ik voorzichtig. Hij draait zich om met een vragende blik in zijn ogen. "I wanted to apologize for my behaviour earlier. I didn't mean it like that, I was... How do you call that? Zoned out." Leg ik uit.
"It's okay, I get it." Zegt hij geruststellend. "Great." Zucht ik opgelucht. Hij geeft me een knuffel die ik beantwoord voor ik verder ga naar de volgende persoon, Ashton. Hij zit bij de duinrand naar de zee te staren. "I'm going to miss this when I'm back home." Zucht hij als hij me ziet aankomen. "I don't live near the beach at all, and it's just so beautiful here."
Ik plof neer naast hem. "Yeah, it kind of is, isn't it?" Zeg ik. We zitten een minuutje in stilte naar de zee te kijken. "Ash..." Begin ik. "I like the fact that you're using my nickname." Zegt hij plagerig. "Ashton..." Zeg ik om hem te plagen. "Okay, now you're just being mean." Zegt hij quasi-verdrietig. Ik lach om zijn gedrag.
"Seriously now, I wanted to say sorry for the way I acted. You helped me and it was unfair of me to treat you like that. So, sorry." Zeg ik. "It's okay." Zegt hij schouderophalend. "No, it's not! I was a bitch, and I'm thankful for what you did back there, you know, catching me and stuff." Hakkel ik een beetje. Het schaamrood heeft mijn wangen weer bereikt. Ik heb me nog nooit zo opengesteld voor een jongen.
Ik ben altijd degene die haar gevoelens niet wil laten zien. "I told you, it's alright. I don't regret doing it. Come, lets go help the rest." Zegt hij terwijl hij opstaat en het zand van zijn broek af veegt. "The last one who reaches the table is a rotten egg." Zegt hij met een kinderlijk giecheltje terwijl hij begint te sprinten. "That's not fair!" Zeg ik terwijl ik achter hem aan stommel.