စူးသွ် ဒီအပိုင္းကိုေရးေနရင္းနဲ႔ ပ်က္သြားလို႔ T.T
ဒါေလးကိုေရးဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္စဥ္းစားၿပီး သတိထားေရးေနရင္းကကို အဲ့လိုပ်က္သြားတာ။
ဒီအပိုင္းအတြက္လိုအပ္ခ်က္ေတြ႐ွိေနမယ္ဆိုရင္ ျဖည့္ေတြးေပးေစခ်င္ပါတယ္။ စူးသွ်လည္း သူမ်ားေတြေရးတာကိုဖတ္ၿပီး ေရးတတ္ေအာင္လုပ္ခဲ့ရတာပါ။
ကဲ...warningပါေနာ္ 🚨🔥🌚
ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡ
Jaehyun's POV
အိမ္ကိုလည္းေရာက္ေတာ့ Markကို ေခၚၾကည့္ရေသးတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ သူ႐ွိေနလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ။ Taeyongကိုေတြ႔သြားမွာေပါ့
Markမ႐ွိေၾကာင္းအတည္ျပဳၿပီး အိမ္ထဲကို ဝင္လာေတာ့ ကေလးက အိမ္ရဲ႕တစ္ေနရာခ်င္းစီကို အေသးစိတ္လိုက္ၾကည့္ေနတယ္
"ဘာလဲ?ေနာက္ဆို ဒီအိမ္က ကေလးအိမ္ျဖစ္လာေတာ့မွာမို႔ အကုန္လံုးကိုလိုက္ၾကည့္ေနတာလား"
က်ေနာ္ စတာေတာင္မွ အျပံဳးေလးနဲ႔ပဲ တံု႔ုျပန္တယ္။ အရင္ကဆို မ်က္ေစာင္းေလးထိုး ႏႈတ္ခမ္းေလးတေထာ္ေထာ္နဲ႔ ျပန္ၿပီးရန္ေတြ႔ခဲ့တာေလ။ အခုေတာ့??
က်ေနာ္လည္း အေပၚcoatကိုခြၽတ္ necktieကို ေျဖလိုက္ၿပီး ေရတစ္ခြက္သြားခပ္လိုက္တယ္။ သူက ဧည့္ခန္းေနရာမွာဝင္ထိုင္ေနေတြ႔လို႔ က်ေနာ္လည္း ေခၚၿပီး
"ေလွကားအတုိင္းတက္သြားရင္ ပထမဆံုးေတြ႔ရတဲ့အခန္းက ဦးဂ်ယ္အခန္းပဲ။ သြားေလ..သြားၾကည့္ေခ်"
ေခါင္းတစ္ခ်က္ပဲညိတ္ျပၿပီး ညင္ညင္သာသာေလးနဲ႔ အေပၚထပ္ကိုတက္သြားတယ္။ ဒီကေလးေလးဘာျဖစ္ေနတာပါလိမ့္?
က်ေနာ္လည္း ေရခြက္ယူၿပီး သူ႔ေနာက္ကေန လိုက္သြားေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဆီးႀကိဳၿပီးေျပာေနတယ္
"ဦးဂ်ယ္က သန႔္သန္႔႐ွင္း႐ွင္းေနတတ္လိုက္တာေနာ္"
တစ္ခ်က္ပဲျပန္ျပံဳးျပလိုက္ၿပီး က်ေနာ့္လက္ထဲကေရခြက္ေလးကိုေပးလိုက္တယ္။ သူကလည္း ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနလို႔ က်ေနာ္လည္းေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး စစ္ေတာ္မူရေတာ့တယ္
"ကေလး..ခုနကတည္းက မ်က္ႏွာမေကာင္းဘူး။ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ?"
"က်ေနာ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ? ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"မလိမ္နဲ႔ေနာ္..။ ေဟာဒီ့မ်က္လံုးေလးမွာ အကုန္ေပၚေနတယ္.."
"..."
"ကိုယ္..Yeriနဲ႔ အျပင္ထြက္သြားတာ ၾကာေနလို႔လား?"
ေခါင္းျပန္ရမ္းျပတယ္
"ကိုယ္နဲ႔ သူနဲ႔အတူ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္တာကို မႀကိဳက္လို႔လား?"
ဒါလည္းေခါင္းရမ္းတုန္းပဲ။
"ဒါဆို ဘာတုန္း ကေလး--"
ေရခြက္ႀကီးကို ပစ္ခ်ကာ က်ေနာ့္ခါးကိုလာဖက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲကိုတိုးဝင္သြားတယ္
"က်ေနာ့္ကို...ဦးဂ်ယ္က အရမ္းခ်စ္တာပဲေနာ္"
"ဟာ...ကေလးရာ ဘယ္လိုမ်ားေျပာလိုက္တာလဲ? ဒါေပါ့ ဦးဂ်ယ္က ဦးဂ်ယ္ကေလးေလးကို သိပ္ခ်စ္ရတာေပါ့"
"ခုနက ဦးဂ်ယ္ေျပာလိုက္တဲ့စကားေလ..။ က်ေနာ္က ဦးဂ်ယ္အေပၚကို သူလုပ္သလို ဘယ္ေတာ့မွလုပ္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး အဲ့ဒါကိုၾကားလိုက္ရတာ က်ေနာ္ဦးဂ်ယ္ကိုအရမ္းအားနာမိတယ္။ ဦးဂ်ယ္က က်ေနာ့္လိုလူနဲ႔ မတန္သလိုခံစားလာရတယ္"
က်ေနာ့္ shirtလည္း သူ႔မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ စိုရႊဲေနၿပီ။ သူ႔ကိုရင္ခြင္ထဲကေနထုတ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ၊ ႏွာရည္ေတြေရာေနၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာေလးကေျပာင္ေျပာင္ေလးျဖစ္ေနတယ္။ အဲ့ဒီမ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္ေလးက ငိုထားေတာ့နီရဲေနၿပီး ဝတ္ထားတဲ့hoodieက အနီေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ ဒီေန႔က်မွ strawberryေလးက ပိုၿပီးမွည့္ေနတယ္
"ကေလး.." ဒီတစ္ခြန္းပဲ က်ေနာ္ေျပာႏိုင္ၿပီး မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူ႔ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးကို ဖိနမ္းခ်လိုက္တယ္။ ပထမေတာ့ သူနည္းနည္းလန္႔သြားေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ အလိုက္သင့္ေလး ျပန္တံု႔ျပန္လာတယ္။
ကုတင္ေျခရင္းမွာထိုင္ေနတာျဖစ္လို႔ ကုတင္ေပၚေရာက္ေအာင္ သူ႔ကိုပါတိုးလိုက္ၿပီး က်ေနာ္ပါလိုက္သြားလိုက္တယ္....က်ေနာ္တို႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုေတာ့ ခဲြျခင္းမ႐ွိဘဲနဲ႔။
က်ေနာ့္shirtကိုအရင္ခြၽတ္ပစ္လိုက္ၿပီး သူ႔hoodieကိုပါခြၽတ္ေပးလိုက္တယ္။ အခုက်မွပဲ hoodieက ေခါင္းေပါက္မွာတစ္ေနလို႔ က်ေနာ္အားနည္းနည္းသံုးလိုက္ေတာ့ 'ၿဗိ'ဆိုတဲ့ အသံေလးၾကားလိုက္ရတယ္။
သြားပါၿပီ က်ေနာ္ အႀကိဳက္ဆံုး hoodieေလး ☹
သူေရာက်ေနာ္ေရာ အေပၚပိုင္း nakedျဖစ္သြားၾကၿပီ။ ဒီေတာ့မွ ကေလးရဲ႕သဘာဝအလွေလးေတြကိုျမင္လိုက္ရတယ္။
သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကေနတစ္ဆင့္ တျဖည္းျဖည္းေအာက္ကိုေလွ်ာသြားၿပီး အနမ္းၾကမ္းေတြေပးလိုက္တယ္။ ႏႈတ္ခမ္းကေန Jawline..လည္ပင္း...ညႇပ္႐ိုး..ပုခံုးေတြ...ရင္ဘတ္အႏွံ႔နဲ႔ ဗိုက္ေတြအထိေအာင္ အမွတ္အသားေလးေတြခ်န္ထားခဲ့လိုက္တယ္။ သူဟာ က်ေနာ့္အပိုင္ျဖစ္သြားၿပီဆိုတဲ့ အမွတ္ေလးေတြေပါ့။
က်ေနာ့္လႈပ္႐ွားမႈေတြပိုၾကမ္းလာေလေလ သူ႔ဆီကထြက္လာတဲ့အသံေလးေတြပိုက်ယ္လာေလေလဆိုေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ကိုဘယ္လိုမွထိန္းမရေတာ့ဘူး။ အေပၚကိုတစ္ခ်က္ျပန္တက္ၿပီး သူ႔ကိုညင္ညင္သာသာေလး နမ္းခဲ့လိုက္ၿပီး သူ႔ ေဘာင္းဘီကိုဆဲြခြၽတ္လိုက္တယ္
ဒီအခါက်ေတာ့မွ မ်က္လံုးျပဴးေလးနဲ႔ ၾကည့္လာတယ္
"ကေလး..ဦးဂ်ယ္ကို ယံုတယ္မို႔လား"
သူ႔ကိုၾကည့္ေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာလို႔ အေျဖကို'Yes'လို႔ ယူဆၿပီး က်ေနာ္လည္း ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုခြာလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္လည္း အေကာင္းဆံုး positionယူထားၿပီး အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ။
"ဦးဂ်ယ္.......ဒါ..ဒါႀကီးက က်..က်ေနာ့္ရဲ႕ ပထမဆံုး...အႀကိမ္ေလ....။ က်ေနာ္....ေၾကာက္တယ္"
ခ်မ္းလြန္းလို႔ တုန္ရီေနတဲ့ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္လို စကားေလးေတြေျပာလာတဲ့ သူ႔ကိုျမင္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး ကေလး..။ ပထမပိုင္းေတာ့ နည္းနည္းနာလိမ့္မယ္ ေနာက္ေတာ့ အသားက်ၿပီး ေနလို႔ေကာင္းသြားမွာ။ ကေလးတအားနာေနၿပီဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုေျပာေလ ကိုယ္ရပ္လိုက္မယ္.."
ေခါင္းေလးပဲညိတ္ျပႏိုင္တဲ့ ကေလးေလးက လက္ခံလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း လုပ္ငန္းစလိုက္တယ္။
ဟုတ္ပါတယ္ ကေလးေျပာတာမွန္တယ္။နည္းနည္းေလးထည့္လိုက္တာေတာင္ သူ႔ရဲ႕ပထမဆံုးဆိုေတာ့ တင္းၾကပ္ေနၿပီး သူလည္းခ်ိေနေအာင္ ခံစားေနရတယ္
"အာ့.....ကေလး..ရလား? နာရင္ ဦးဂ်ယ္ ျပန္ေလွ်ာ့ေပးမယ္..."
"ရ..ရတယ္....ဆက္ၿပီးသာ...Ah!!"
သူ ဒီ့ထက္နာမွာသာေၾကာက္ေနတာ က်ေနာ္ကထိန္းမရေတာ့ဘူးရယ္။ ျဖည္းျဖည္းေလးနဲ႔အသာေလးေတာင္ ပထမဆံုးျဖစ္ေတာ့ နာေနတဲ့ကေလးက က်ေနာ့္ေက်ာျပင္ေပၚကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔တြယ္ၿပီး အားျပဳလာတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ၾကားရတဲ့ သူ႔အသံေလးေတြက နာက်င္မႈကေန သာယာမႈကို ေျပာင္းလာတယ္
"ဦး....ဂ်ယ္..ခံစားခ်က္ႀကီးက တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ။ ၿပီး..ၿပီးေတာ့ မွာလားမသိဘူး"
"အင္း...."
က်ေနာ္လည္း အဆံုးတစ္ေနရာကိုေတြ႔ေနလို႔ 'အင္း'တစ္လံုးကလဲြျပီး ဘာစကားမွျပန္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ခဏေနေတာ့ 'ဦးဂ်ယ္!!!!"ဆိုတဲ့ အသံေလးကိုၾကားလိုက္ရၿပီး က်ေနာ္လည္း ခပ္သြက္သြက္နဲ႔ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ထည့္ခ်လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးၿငိမ္သြားၾကတယ္
"Ahhhhh......"
ဒီအသံႀကီးကို ပါးစပ္ကမထြက္ေစခ်င္ပါဘူးဆိုေန ထြက္ျဖစ္ေအာင္ထြက္သြားေသးတာ..
က်ေနာ္လည္း အရမ္းဟိုက္လာၿပီးေတာ့ လွဲခ်ခ်င္ေပမယ့္ သူ႔ကိုယ္ေပၚေလးက်မွာစိုးလို႔ မနည္း ေဘးကိုလွဲခ်လိုက္ရတယ္။
လွဲခ်အၿပီးသူ႔ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာေလးကို လက္နဲ႔အုပ္ထားတယ္။ အရမ္း႐ွက္ေနတဲ့ပံုပဲ
"ကေလး..."
"..."
"အာ...ေမာလိုက္တာ...။ မ်က္ႏွာေလးျပပါဦး"
"..."
"ကေလး..ဦးဂ်ယ္ကို ဒီလိုႀကီးမလုပ္နဲ႔ေလ..။ ကေလးအဆင္ေျပလားသိခ်င္လို႔"
အသံကိုခပ္ႏြဲ႔ႏြဲ႔ေလးနဲ႔ေျပာလိုက္ေတာ့ လက္ကေလးကိုဖယ္ေပးလိုက္ေပမယ့္ အၾကည့္ကိုလဲႊထားတုန္းပဲ။
"အေမာကိုေျပသြားတာပဲ..လာပါဦး ဒီကို.."
သူ႔ေခါင္းေလးကို က်ေနာ့္လက္ေမာင္းေပၚတင္လိုက္ၿပီး က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္ကေန ဖက္ထားလိုက္တယ္။
ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ ဘာစကားမွမေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနၾကရင္း သူက
"ဦးဂ်ယ္က ႐ုပ္ေခ်ာသေလာက္ အရမ္းရက္စက္တာပဲေနာ္"တဲ့
"Hahaha အဲ့ဒါ ရက္စက္တာမဟုတ္ပါဘူး...ခ်စ္လြန္းလို႔ျဖစ္သြားတာ"
"အမေလး..ခ်စ္တာႀကီးက ေၾကာက္စရာႀကီး"
က်ေနာ္လည္း ပါးေလးကိုဆဲြလိုက္ၿပီး
"ကေလးသိလား..။ ကိုယ္နဲ႔ျဖစ္ခဲ့တဲ့သူေတြထဲမွာ ကေလးနဲ႔ပဲ ပထမဆံုး ဒီဟာကို--"
က်ေနာ့္ပါးစပ္ကို လက္နဲ႔လာပိတ္ၿပီး လက္ေမာင္းေပၚကေန အတင္း႐ုန္းထြက္ေနတယ္
"ေဟးး သိပ္မလႈပ္နဲ႔။ ပထမဆံုးလည္းေျပာေသးတယ္..ေတာ္ေတာ္ၾကာ နာေနဦးမွာ"
"အဲ့ဒါဆို ဘာလို႔ဒီလို ႐ွက္စရာေတြလာေျပာေနတာလဲ"
"ကေလးက႐ွက္ေသးတာလား?ဒီလိုေတြထိျဖစ္ေနၿပီးၿပီကို..ခုထိ ႐ွက္ေနေသးတာေပါ့"
က်ေနာ္ေမးေတာ့ မေျဖခ်င္ဘူးဆိုတဲ့႐ုပ္ေလးနဲ႔ေနေနတယ္။ အူယားလိုက္တာ ဒီေသးေသးလံုးလံုးပုပုေလးကို။
သူ႔နဖူးေလးကို တစ္ခ်က္ျပန္နမ္းလိုက္ၿပီး က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲျပန္ဆဲြထည့္ကာ အိပ္စက္ခိုင္းလိုက္တယ္
"အရမ္းခ်စ္တယ္...ကေလး....."
Jaehyun's POV END
---
°Unicode°
စူးသျှ ဒီအပိုင်းကိုရေးနေရင်းနဲ့ ပျက်သွားလို့ T.T
ဒါလေးကိုရေးဖို့ အကြိမ်ကြိမ်စဉ်းစားပြီး သတိထားရေးနေရင်းကကို အဲ့လိုပျက်သွားတာ။
ဒီအပိုင်းအတွက်လိုအပ်ချက်တွေရှိနေမယ်ဆိုရင် ဖြည့်တွေးပေးစေချင်ပါတယ်။ စူးသျှလည်း သူများတွေရေးတာကိုဖတ်ပြီး ရေးတတ်အောင်လုပ်ခဲ့ရတာပါ။
ကဲ...warningပါနော် 🚨🔥🌚
ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡ
Jaehyun's POV
အိမ်ကိုလည်းရောက်တော့ Markကို ခေါ်ကြည့်ရသေးတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ သူရှိနေလို့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ။ Taeyongကိုတွေ့သွားမှာပေါ့
Markမရှိကြောင်းအတည်ပြုပြီး အိမ်ထဲကို ဝင်လာတော့ ကလေးက အိမ်ရဲ့တစ်နေရာချင်းစီကို အသေးစိတ်လိုက်ကြည့်နေတယ်
"ဘာလဲ?နောက်ဆို ဒီအိမ်က ကလေးအိမ်ဖြစ်လာတော့မှာမို့ အကုန်လုံးကိုလိုက်ကြည့်နေတာလား"
ကျနော် စတာတောင်မှ အပြုံးလေးနဲ့ပဲ တုံ့ပြန်တယ်။ အရင်ကဆို မျက်စောင်းလေးထိုး နှုတ်ခမ်းလေးတထော်ထော်နဲ့ ပြန်ပြီးရန်တွေ့ခဲ့တာလေ။ အခုတော့??
ကျနော်လည်း အပေါ်coatကိုချွတ် necktieကို ဖြေလိုက်ပြီး ရေတစ်ခွက်သွားခပ်လိုက်တယ်။ သူက ဧည့်ခန်းနေရာမှာဝင်ထိုင်နေတွေ့လို့ ကျနော်လည်း ခေါ်ပြီး
"လှေကားအတိုင်းတက်သွားရင် ပထမဆုံးတွေ့ရတဲ့အခန်းက ဦးဂျယ်အခန်းပဲ။ သွားလေ..သွားကြည့်ချေ"
ခေါင်းတစ်ချက်ပဲညိတ်ပြပြီး ညင်ညင်သာသာလေးနဲ့ အပေါ်ထပ်ကိုတက်သွားတယ်။ ဒီကလေးလေးဘာဖြစ်နေတာပါလိမ့်?
ကျနော်လည်း ရေခွက်ယူပြီး သူ့နောက်ကနေ လိုက်သွားတော့ ကျနော့်ကို ဆီးကြိုပြီးပြောနေတယ်
"ဦးဂျယ်က သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေတတ်လိုက်တာနော်"
တစ်ချက်ပဲပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး ကျနော့်လက်ထဲကရေခွက်လေးကိုပေးလိုက်တယ်။ သူကလည်း ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေလို့ ကျနော်လည်းဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး စစ်တော်မူရတော့တယ်
"ကလေး..ခုနကတည်းက မျက်နှာမကောင်းဘူး။ ဘာဖြစ်နေတာလဲ?"
"ကျနော် ဘာဖြစ်လို့လဲ? ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"မလိမ်နဲ့နော်..။ ဟောဒီ့မျက်လုံးလေးမှာ အကုန်ပေါ်နေတယ်.."
"..."
"ကိုယ်..Yeriနဲ့ အပြင်ထွက်သွားတာ ကြာနေလို့လား?"
ခေါင်းပြန်ရမ်းပြတယ်
"ကိုယ်နဲ့ သူနဲ့အတူ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်တာကို မကြိုက်လို့လား?"
ဒါလည်းခေါင်းရမ်းတုန်းပဲ။
"ဒါဆို ဘာတုန်း ကလေး--"
ရေခွက်ကြီးကို ပစ်ချကာ ကျနော့်ခါးကိုလာဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲကိုတိုးဝင်သွားတယ်
"ကျနော့်ကို...ဦးဂျယ်က အရမ်းချစ်တာပဲနော်"
"ဟာ...ကလေးရာ ဘယ်လိုများပြောလိုက်တာလဲ? ဒါပေါ့ ဦးဂျယ်က ဦးဂျယ်ကလေးလေးကို သိပ်ချစ်ရတာပေါ့"
"ခုနက ဦးဂျယ်ပြောလိုက်တဲ့စကားလေ..။ ကျနော်က ဦးဂျယ်အပေါ်ကို သူလုပ်သလို ဘယ်တော့မှလုပ်မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုပြီး အဲ့ဒါကိုကြားလိုက်ရတာ ကျနော်ဦးဂျယ်ကိုအရမ်းအားနာမိတယ်။ ဦးဂျယ်က ကျနော့်လိုလူနဲ့ မတန်သလိုခံစားလာရတယ်"
ကျနော့် shirtလည်း သူ့မျက်ရည်တွေနဲ့ စိုရွှဲနေပြီ။ သူ့ကိုရင်ခွင်ထဲကနေထုတ်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ မျက်ရည်တွေ၊ နှာရည်တွေရောနေပြီးတော့ မျက်နှာလေးကပြောင်ပြောင်လေးဖြစ်နေတယ်။ အဲ့ဒီမျက်နှာပြောင်ပြောင်လေးက ငိုထားတော့နီရဲနေပြီး ဝတ်ထားတဲ့hoodieက အနီလေးနဲ့ဆိုတော့ ဒီနေ့ကျမှ strawberryလေးက ပိုပြီးမှည့်နေတယ်
"ကလေး.." ဒီတစ်ခွန်းပဲ ကျနော်ပြောနိုင်ပြီး မနေနိုင်တော့ဘဲ သူ့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးကို ဖိနမ်းချလိုက်တယ်။ ပထမတော့ သူနည်းနည်းလန့်သွားပေမယ့် နောက်တော့ အလိုက်သင့်လေး ပြန်တုံ့ပြန်လာတယ်။
ကုတင်ခြေရင်းမှာထိုင်နေတာဖြစ်လို့ ကုတင်ပေါ်ရောက်အောင် သူ့ကိုပါတိုးလိုက်ပြီး ကျနော်ပါလိုက်သွားလိုက်တယ်....ကျနော်တို့ နှုတ်ခမ်းတွေကိုတော့ ခွဲခြင်းမရှိဘဲနဲ့။
ကျနော့်shirtကိုအရင်ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး သူ့hoodieကိုပါချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ အခုကျမှပဲ hoodieက ခေါင်းပေါက်မှာတစ်နေလို့ ကျနော်အားနည်းနည်းသုံးလိုက်တော့ 'ဗြိ'ဆိုတဲ့ အသံလေးကြားလိုက်ရတယ်။
သွားပါပြီ ကျနော် အကြိုက်ဆုံး hoodieလေး ☹
သူရောကျနော်ရော အပေါ်ပိုင်း nakedဖြစ်သွားကြပြီ။ ဒီတော့မှ ကလေးရဲ့သဘာဝအလှလေးတွေကိုမြင်လိုက်ရတယ်။
သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းကနေတစ်ဆင့် တဖြည်းဖြည်းအောက်ကိုလျှောသွားပြီး အနမ်းကြမ်းတွေပေးလိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းကနေ Jawline..လည်ပင်း...ညှပ်ရိုး..ပုခုံးတွေ...ရင်ဘတ်အနှံ့နဲ့ ဗိုက်တွေအထိအောင် အမှတ်အသားလေးတွေချန်ထားခဲ့လိုက်တယ်။ သူဟာ ကျနော့်အပိုင်ဖြစ်သွားပြီဆိုတဲ့ အမှတ်လေးတွေပေါ့။
ကျနော့်လှုပ်ရှားမှုတွေပိုကြမ်းလာလေလေ သူ့ဆီကထွက်လာတဲ့အသံလေးတွေပိုကျယ်လာလေလေဆိုတော့ ကျနော့်စိတ်ကိုဘယ်လိုမှထိန်းမရတော့ဘူး။ အပေါ်ကိုတစ်ချက်ပြန်တက်ပြီး သူ့ကိုညင်ညင်သာသာလေး နမ်းခဲ့လိုက်ပြီး သူ့ ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်
ဒီအခါကျတော့မှ မျက်လုံးပြူးလေးနဲ့ ကြည့်လာတယ်
"ကလေး..ဦးဂျယ်ကို ယုံတယ်မို့လား"
သူ့ကိုကြည့်တော့ ဘာမှပြန်မပြောလို့ အဖြေကို'Yes'လို့ ယူဆပြီး ကျနော်လည်း နှုတ်ခမ်းတွေကိုခွာလိုက်တယ်။ ကျနော့်ကိုယ်ကျနော်လည်း အကောင်းဆုံး positionယူထားပြီး အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ။
"ဦးဂျယ်.......ဒါ..ဒါကြီးက ကျ..ကျနော့်ရဲ့ ပထမဆုံး...အကြိမ်လေ....။ ကျနော်....ကြောက်တယ်"
ချမ်းလွန်းလို့ တုန်ရီနေတဲ့ ကြောင်လေးတစ်ကောင်လို စကားလေးတွေပြောလာတဲ့ သူ့ကိုမြင်တော့ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး ကလေး..။ ပထမပိုင်းတော့ နည်းနည်းနာလိမ့်မယ် နောက်တော့ အသားကျပြီး နေလို့ကောင်းသွားမှာ။ ကလေးတအားနာနေပြီဆိုရင် ကိုယ့်ကိုပြောလေ ကိုယ်ရပ်လိုက်မယ်.."
ခေါင်းလေးပဲညိတ်ပြနိုင်တဲ့ ကလေးလေးက လက်ခံလိုက်တော့ ကျနော်လည်း လုပ်ငန်းစလိုက်တယ်။
ဟုတ်ပါတယ် ကလေးပြောတာမှန်တယ်။နည်းနည်းလေးထည့်လိုက်တာတောင် သူ့ရဲ့ပထမဆုံးဆိုတော့ တင်းကြပ်နေပြီး သူလည်းချိနေအောင် ခံစားနေရတယ်
"အာ့.....ကလေး..ရလား? နာရင် ဦးဂျယ် ပြန်လျှော့ပေးမယ်..."
"ရ..ရတယ်....ဆက်ပြီးသာ...Ah!!"
သူ ဒီ့ထက်နာမှာသာကြောက်နေတာ ကျနော်ကထိန်းမရတော့ဘူးရယ်။ ဖြည်းဖြည်းလေးနဲ့အသာလေးတောင် ပထမဆုံးဖြစ်တော့ နာနေတဲ့ကလေးက ကျနော့်ကျောပြင်ပေါ်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့တွယ်ပြီး အားပြုလာတယ်။
နောက်တော့ ကြားရတဲ့ သူ့အသံလေးတွေက နာကျင်မှုကနေ သာယာမှုကို ပြောင်းလာတယ်
"ဦး....ဂျယ်..ခံစားချက်ကြီးက တစ်မျိုးကြီးပဲ။ ပြီး..ပြီးတော့ မှာလားမသိဘူး"
"အင်း...."
ကျနော်လည်း အဆုံးတစ်နေရာကိုတွေ့နေလို့ 'အင်း'တစ်လုံးကလွဲပြီး ဘာစကားမှပြန်မပြောနိုင်တော့ဘူး။
ခဏနေတော့ 'ဦးဂျယ်!!!!"ဆိုတဲ့ အသံလေးကိုကြားလိုက်ရပြီး ကျနော်လည်း ခပ်သွက်သွက်နဲ့နောက်ဆုံးအကြိမ် ထည့်ချလိုက်တော့ နှစ်ယောက်လုံးငြိမ်သွားကြတယ်
"Ahhhhh......"
ဒီအသံကြီးကို ပါးစပ်ကမထွက်စေချင်ပါဘူးဆိုနေ ထွက်ဖြစ်အောင်ထွက်သွားသေးတာ..
ကျနော်လည်း အရမ်းဟိုက်လာပြီးတော့ လှဲချချင်ပေမယ့် သူ့ကိုယ်ပေါ်လေးကျမှာစိုးလို့ မနည်း ဘေးကိုလှဲချလိုက်ရတယ်။
လှဲချအပြီးသူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာလေးကို လက်နဲ့အုပ်ထားတယ်။ အရမ်းရှက်နေတဲ့ပုံပဲ
"ကလေး..."
"..."
"အာ...မောလိုက်တာ...။ မျက်နှာလေးပြပါဦး"
"..."
"ကလေး..ဦးဂျယ်ကို ဒီလိုကြီးမလုပ်နဲ့လေ..။ ကလေးအဆင်ပြေလားသိချင်လို့"
အသံကိုခပ်နွဲ့နွဲ့လေးနဲ့ပြောလိုက်တော့ လက်ကလေးကိုဖယ်ပေးလိုက်ပေမယ့် အကြည့်ကိုလွှဲထားတုန်းပဲ။
"အမောကိုပြေသွားတာပဲ..လာပါဦး ဒီကို.."
သူ့ခေါင်းလေးကို ကျနော့်လက်မောင်းပေါ်တင်လိုက်ပြီး ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကနေ ဖက်ထားလိုက်တယ်။
နှစ်ယောက်လုံးကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ် ဘာစကားမှမပြောဘဲ ငြိမ်နေကြရင်း သူက
"ဦးဂျယ်က ရုပ်ချောသလောက် အရမ်းရက်စက်တာပဲနော်"တဲ့
"Hahaha အဲ့ဒါ ရက်စက်တာမဟုတ်ပါဘူး...ချစ်လွန်းလို့ဖြစ်သွားတာ"
"အမလေး..ချစ်တာကြီးက ကြောက်စရာကြီး"
ကျနော်လည်း ပါးလေးကိုဆွဲလိုက်ပြီး
"ကလေးသိလား..။ ကိုယ်နဲ့ဖြစ်ခဲ့တဲ့သူတွေထဲမှာ ကလေးနဲ့ပဲ ပထမဆုံး ဒီဟာကို--"
ကျနော့်ပါးစပ်ကို လက်နဲ့လာပိတ်ပြီး လက်မောင်းပေါ်ကနေ အတင်းရုန်းထွက်နေတယ်
"ဟေးး သိပ်မလှုပ်နဲ့။ ပထမဆုံးလည်းပြောသေးတယ်..တော်တော်ကြာ နာနေဦးမှာ"
"အဲ့ဒါဆို ဘာလို့ဒီလို ရှက်စရာတွေလာပြောနေတာလဲ"
"ကလေးကရှက်သေးတာလား?ဒီလိုတွေထိဖြစ်နေပြီးပြီကို..ခုထိ ရှက်နေသေးတာပေါ့"
ကျနော်မေးတော့ မဖြေချင်ဘူးဆိုတဲ့ရုပ်လေးနဲ့နေနေတယ်။ အူယားလိုက်တာ ဒီသေးသေးလုံးလုံးပုပုလေးကို။
သူ့နဖူးလေးကို တစ်ချက်ပြန်နမ်းလိုက်ပြီး ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲပြန်ဆွဲထည့်ကာ အိပ်စက်ခိုင်းလိုက်တယ်
"အရမ်းချစ်တယ်...ကလေး....."
Jaehyun's POV END
---
(° ο°)