Uncle Jae (Complete)

Part (36)

A few months later~

Taeyong's POV

"Taeyong..ဒီကိစၥကို အမ်ိဳးသားသိလား?"

ေဆးစစ္ခ်က္ေတြကို လက္မွတ္ထိုးဖို႔ေပးရင္း ဆရာဝန္ႀကီးက က်ေနာ့္ကိုလာေမးတယ္
က်ေနာ္က ေခါင္းခါေပးၿပီး အေျဖေပးလိုက္ေတာ့ သူ႔ဘက္က မေက်မနပ္နဲ႔ၾကည့္လာတယ္

"မင္း ဒီဟာက တစ္ေယာက္တည္းလုပ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥမွမဟုတ္တာ။ ဒီ့ထက္ပိုၿပီးရင့္မာလာရင္ အမ်ိဳးသားအကူအညီယူရေတာ့မွာ။ ေျပာလိုက္ေတာ့ မဟုတ္ရင္ ဒီဗိုက္က ေနာက္ဆိုထြက္လာၿပီး ဘူးေပၚသလိုေပၚေတာ့မွာ"

ဟုတ္ပါတယ္ က်ေနာ္ ကိုယ္ဝန္႐ွိေနၿပီ
ကိုယ္ဝန္႐ွိႏိုင္ခဲ့ၿပီလို႔ေျပာရင္ ပိုမွန္လိမ့္မယ္
ဘာျဖစ္လို႔ဆိုရင္ က်ေနာ့္ရဲ႕ျပင္းျပတဲ့စိတ္ေၾကာင့္နဲ႔ ဆရာဝန္ႀကီးရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဒီလိုရခဲ့တာ။
ဆရာကေျပာတယ္ ဒါဟာအခန္႔မသင့္ရင္ အႏၱရာယ္အရမ္း႐ွိတယ္လို႔ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ မပူပါဘူး။ ဦးဂ်ယ္အတြက္ပဲဟာကို။ဦးဂ်ယ္က လိုခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတုန္းက အရမ္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရတာ။ အခုေတာ့ အဆင္ေျပသြားၿပီေလ
ဒီေန႔ကိုပါ ထည့္တြက္ရင္ က်ေနာ့္ဗိုက္ထဲမွာ ကေလးေလးေရာက္ေနတာ ၂လ႐ွိၿပီ
ေနာက္ဆို ဗိုက္ထြက္လာေတာ့မွာလို႔ေျပာတယ္

"ဟုတ္ကဲ့ပါ က်ေနာ္ ေျပာလိုက္ပါ့မယ္"

က်ေနာ္က ျပံဳးရင္းရယ္ရင္းနဲ႔အေျဖေပးလိုက္ေတာ့မွ စိတ္ခ်သြားတဲ့ ဆရာ။

~~~

"ဦးဂ်ယ္..."

စာဖတ္ခန္းထဲမွာ ခါတိုင္းလိုပဲ အစဥ္အလာမပ်က္ အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့ က်ေနာ္ခ်စ္ရတဲ့သူႀကီး။ မ်က္မွန္ႀကီးကိုတပ္ၿပီး စာရြက္ေတြတစ္ရြက္ၿပီးတစ္ရြက္လွန္လိုက္၊ desktopကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္ၿပီးၾကည့္လိုက္နဲ႔ အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနတယ္ က်ေနာ္ေခၚတာေတာင္ မၾကားတဲ့အထိ။

"ဦးဂ်ယ္" *knock knock*

"ဟင္! လာေလ ကေလး! ဘာလို႔ေခါက္ေနတာလဲ?"

"ဟိုဟာ.."

သူကေတာ့ က်ေနာ္ေျပာတာကိုပဲနားေထာင္မယ့္ပံုစံနဲ႔ သူလုပ္ေနတာေတြကို မရပ္ေသးဘူး