CHAPTER 17.1.2
Jordan
Pagkagising ko ay ang hirap na tanggalin nang ngiti sa labi ko. Paano naman kasi, ang manyak ng mahal ko! Hindi ako nilubayan hangga't hindi na naman siya nakaka-score sa akin bago matulog. Nahihiya ako kasi naman nakadalawang beses siya kahapon. Naiintindihan ko naman siya kasi nakakaadik din pala ang ganoong pakiramdam. Shit. Ang manyak ko na rin yata para isipin 'yun and to think ako pa talaga ang nagyaya sa kanya noong una. Buti na lang ang laki ng bahay nila at wala naman sigurong makakapansin sa pagpasok niya sa kwarto ko kagabi. Nakakahiya pa rin kasi sa parents niya at dito pa talaga kami gumawa ng milagro ng anak nila.
Ang hirap naman kasi tanggihan ng loko. Nakakaadik din siya nang sobra! Haist! Huwag naman sana ako mabuntis kaagad dahil mukhang wala siyang balak gumamit ng proteksyon. Hindi rin kaya siya gumagamit ng protection noon sa ibang babaeng ikinakama niya? Naiisip ko pa lang ay gusto nang madurog ng puso ko sa selos. How I wish ako lang din ang una niya. Ako na lang sana.
Halos maghapong naging abala sa mansion dahil sa preparations sa birthday ni Ty. Kung ano ang dami ng mga tao, gan'un din yata ang naging dami ng security nila. Kung sabagay, sikat na tao ang Daddy niya at hindi na ako magtataka kung pagsapit nang gabi ay ma-triple pa.
"Mahal ko!" Bahagya akong napaigtad nang bigla niya akong niyakap mula sa aking likuran. Kasalukuyan kaming nasa veranda ng mansion at pinapanood ang mga nagde-decorate sa garden nila. "You smell so good..." Halos manindig ang balahibo ko sa kanyang ginawang pagkagat sa punong tainga ko. Hindi ko alam kung ilang boltahe ng kuryente ang gumapang sa buong katawan ko.
"Ty, makita tayo ng Mommy mo!" Agad rin naman akong kumawala sa yakap niya, pero hindi niya ako pinakawalan at sa halip ay humalakhak lang nang malakas.
"You don't need to worry about my Mom. She loves you," malambing pang aniya sabay banayad na hinalikan ako sa pisngi.
"Maski na. Nakakahiya pa rin na masyado kang close."
"Close, huh? Ayaw mo ba?" Bahagya pa siyang kumunot at umarteng parang nagtatampo.
"Kontrolin mo lang ang sarili mo kapag nandito sila. Nakakahiya pa rin kasi." Hinaplus-haplos ko ang kanyang pisngi at ngumuso naman siya.
"When I'm loving you, I'm loving you. Nobody gets in my way, Mahal ko," seryosong sabi niya sabay baling nang tingin sa mga taong nasa ibaba.
Hindi na ako kumibo dahil alam ko namang hindi ako mananalo sa kanya. Pero hopeful ako na maintindihan niya ang side ko. Or iniintindi man lang kaya niya?
"Tiff will be here tonight." Huh? Sino raw?
"So?"
"She will be a little—well, too clingy." Bahagya pa siyang tumagilid para matitigan ang mukha ko.
"Oh-kay..."
"Just stay by my side and don't ever let me go like this." Mas hinigpitan pa niya ang pagkakayakap sa akin at ipinatong ang mukha niya sa aking balikat.
"As if puwede kong gawin 'yan sa'yo sa harap ng mga bisita mo." Umiling-iling lang ako.
"Yes, you can. That's why I'm telling you, Mahal ko." Matamis siyang ngumiti at mabilis akong kinudlitan nang halik sa labi. Agad tuloy akong napalinga sa paligid sa pag-aalalang may ibang tao nakakita sa aming paglalandian. Hindi talaga mapigilan ang isang 'to!
"Wait, ibigay ko nga pala ang birthday gift ko sa'yo." Hinila ko siya papasok sa kwarto.
"You've given me the best gift, Mahal ko," nakangisi pang sabi niya. Aish! Oo nga pala, ibinigay ko na nga pala ang bataan ko sa kanya. Manyak talaga!
"Heh! Oo na!" Umirap ako at tumuloy na sa kwarto.
Naupo siya sa bed habang nagbubuklat ako sa closet. Shit. Ma-appreciate man lang kaya niya ito? Parang nakakahiya namang magbigay nang ganitong regalo sa kanya. Mumurahin pa! Haist!
"Pasensya ka na sa gift ko, huh. E, kasi parang na sa'yo na lahat. Wala na akong maisip na maibigay." Kinagat ko nang mariin ang aking labi habang nahihiyang iniaabot sa kanya ang regalo kong ibinalot ko lang sa gift wrapper.
"Kahit naman wala, Mahal ko, okay lang sa akin. The fact that you're here to celebrate my birthday with me, it's more than enough," nakangiting sabi niya at excited na binuksan ang gift ko.
Sa totoo lang ay gusto kong pagpawisan nang malamig nang tuluyan na niyang mabuksan ang regalo ko. Simple lang naman ang gift ko, keychain na may infinity sign at may naka-engraved na JOR at TY sa dalawang bilog na palawit at MAHAL KO sa pinakamalaking palawit. Corny nga siguro ang magiging dating nito sa kanya. Aish! Wala ka ring taste minsan ano, Jorge?
"This is beautiful, Mahal ko," nakangiting sabi pa niya habang matamang tinititigan ang regalo ko.
"Sure ka ba?" paniniguro ko pa. Nakakahiya talaga dahil baka naman napipilitan lang siyang gustuhin ang bigay ko.
"Come here..." Agad pa niyang hinila ang kamay ko at kinandong ako. Mahigpit niya akong niyakap at hinuli ang labi ko para halikan. "I like it. Kahit na ano pa man ang gift mo, magugustuhan ko basta't galing sa'yo. I love you."
"Pero—" Hindi na niya ako pinatapos magsalita dahil agad na niya akong hinalikan nang mariin sa labi.
"When I said I like it, I really like it. And when I say I love you, I expect you to kiss me, Mahal ko. Just kiss me," sobrang lambing pa niyang sabi.
Bakit ba hindi ko nakita ang ganitong side ni Ty noon? Sa kabila nang pagiging sobrang suplado niya ay isang malambot at mapagmahal na puso pala ang nagtatago d'un? Ang suwerte ko naman yata para maging akin siya?
"Mahal na mahal din kita, Ty. Nang sobra-sobra."
"Hmm... good. So, where's my kiss?" Pilyo pa siyang ngumiti.
At ano pa nga bang dapat kong gawin sa gwapo kong boyfriend? Hinalikan ko siya nang buong pagmamahal ko. Bandang huli ay napaungol lang siya sa sarap nang halik na ginawa ko.
"Damn, that's better..." nakangising sabi pa niya habang nakatuon pa rin ang atensyon niya sa labi ko.
"Tama na nga po 'yan, mister..." Ngumuso ako. Pakiramdam ko kasi ay may pangyayarihan na naman kaming dalawa kung parehas kaming bibigay. "Nandito parehas ang parents mo. Lumabas na tayo at baka kung ano isipin nila sa ating dalawa."
"Can we just—"
"Heh! Lumubay ka na!" Ang manyak talaga! Kaya naman umalis na ako sa pagkakakandong sa mga hita niya at kapag hindi ko pa ginawa ay maisagawa na naman ang nasa isip niya at hindi ko na naman magawang tumanggi.
"Mahal ko—"
"Labas na tayo, Ty... Hmm?" Pinandilatan ko siya at kakamut-kamot naman siya ng ulong sumunod.
"Saglit lang naman..." Aish! Talagang humihirit pa! Hindi ko tuloy naiwasang pamulahan dahil naiisip ko pa lang na gagawin namin 'yun, gusto ko na ring bumigay. Lande alert, Jorge?
"Come on!" Buong lakas ko siyang hinila palapit sa pinto at wala na rin naman siyang nagawa pa.
"Fine," aniya sabay suksok ng keychain sa kanyang bulsa. "Thanks for the gift anyway."
"You're welcome."
"And, I might get the extension of my gift later tonight?" nakangisi pang sabi niya. "Without your clothes on."
"Manyak!" Namilog ang aking mga mata dahil sobrang diretso niya at hello naman nakabukas na ang pinto!
Humalakhak siya nang malakas na para bang balewala lang sa kanya kung may makarinig man. Pasaway talaga! Buti na lang mahal ko, e.
Bandang hapon ay naging sobrang abala na talaga sa mansion. Panaka-nakang nawawala si Ty sa tabi ko, kaya't si Kirs ang halos kasa-kasama ko. Nilalagyan na kami ng make-up at kakatapos lang ng dyosa niyang Mommy. No wonder sobrang inlababo si Tito Seb. Nang maayusan pa siya, kulang na lang ay magmukha kaming magkakasing-edad. At si Tito Seb sobrang possessive lang, dahil kinausap lang ng foreigner na head chef si Tita, uminit na ang ulo! Nagulat nga ako kasi nakasimangot talaga siya at parang nilambing lang ni Tita Ady. At ang tanging narinig ko lang ay ang maharot na bulong ni Tito na, you need to make it up to me in bed, baby... Tangna lang, sino ba namang hindi kikilabutan sa gan'un? At si Tita Ady ay kagat-labi lang na hinaplus-haplos ang mukha ni Tito na automatic na lumambot sa hawak niya. Parang si Ty lang... Namiss ko tuloy ang pagtawag niyang babe sa akin noon. Haist, nasaan na kaya ang mahal ko?
"Wow sis, bagay na bagay mo 'yang dress mo!" ngiting-ngiti pang sabi ni Kirs.
Tinignan kong mabuti ang reflection ko sa salamin at tama nga siya, ang ganda ko talaga. Satin black cocktail dress na spaghetti strap at may manipis na red belt sa baywang. Flowing ang bagsak ng dress na above knee ang length, pero may nakapatong na manipis na see-through na tela na lagpas tuhod naman ang haba. Ang sabi ni Kirs ay Organsa dress daw 'yun na kadalasang isinusuot ng mga rtista sa t.v. Tinernuhan ko lang din ng red stiletto shoes na binili lang din ni Kirs para sa akin. Iba talaga ang nagagawa ng pera sa pagpapaganda. Halos hindi ko kasi makilala ang sarili ko. Kung titingnan sobrang light lang naman ng make-up sa akin, pero elegante ang dating. Naka-bun din ang buhok ko na parang magulo lang pero ang sexy tingnan at may soft curls na nakalaglag sa magkabilang side.
"Ang ganda mo rin kaya!" balik puri ko naman. Kung tutuusin, effortless namang magpaganda si Kirs dahil natural siyang maganda. Naka black tube dress siya na hapit na hapit sa katawan at may mahabang slit lang sa left side na nagpapakita nang makinis at maputing legs niya. For sure, maglalaway na naman si Chance kapag nakita siya. Naka black stiletto shoes din siya at may anklet pang suot na kumikinang sa tuwing tatamaan ng ilaw. Nakalugay lang naman ang buhok niya na nilagyan din ng soft curls. Halos wala lang din siyang make-up kung titingnan pero kumikinang ang labi niya na akala mo namantikaan, pero ang ganda! "Paniguradong maglalaway na naman si Chance sa'yo."
"Sure ka?" Kagat-labi pa siyang tumitig sa salamin at para bang natuwa pa talaga sa sinabi ko.
"Sure."
"Parehas tayo, sis. I can picture Kuya drooling over you. This must be a fun night, huh?" excited pang sabi niya.
Umiling lang ako sa kanyang sinabi, pero sa totoo lang ay nae-excite din ako sa magiging reaksyon niya.