➤ Εγώ προσωπικά δεν ζω ούτε για το μήνυμα στις τρεις τα μεσάνυχτα, ούτε για ένα τηλέφωνο. Για τη στιγμή που θα είναι όλα καλά ζω.
A n g e l ' s POV:
Ξυπνάω το πρωί και αμέσως σκέφτομαι τι έγινε χθες το βράδυ.
Ήταν πολύ γλυκός μαζί μου.
Κοιτάζω δίπλα μου και τον βλέπω να κοιμάται.
Παρατηρώ καλύτερα το πρόσωπό του και όλα τα τατουάζ που έχει, τον κολακεύουν.
Είναι πολύ όμορφος.
"Θα με κοιτάς για πολλή ώρα ακόμη, ξανθούλα?" ρωτάει και νομίζω πως δεν έχω ξανά ντραπεί περισσότερο στη ζωή μου.
"Ε-εγώ..." προσπαθώ να δικαιολογήσω τον εαυτό μου, αλλά είναι αδύνατον, εφόσον δεν βρίσκω να πω κάτι πειστικό.
"Σου έφαγε η γάτα τη γλώσσα, ξανθούλα?" ρωτάει και χαμογελάω.
"Το όνομά μου είναι Angel. Γιατί όλη την ώρα με λες ξανθούλα?" αποφεύγω να απαντήσω στην ερώτησή του, κάνοντάς του μια άσχετη ερώτηση.
"Γιατί είσαι ξανθιά. Και εκτός αυτού, δεν σε λέω μόνο ξανθούλα. Σε λέω και mi amor" απαντάει.
"Βρες κάτι άλλο να με λες! Βαρέθηκα αυτά τα δύο ψευδώνυμα συνέχεια" παραπονιέμαι.
"Πάντα παραπονιέσαι τόσο πολύ? Επίσης, μην ξεχνάς ποιος είναι το αφεντικό εδώ πέρα. Μόνο εγώ θα δίνω διαταγές, piccola" τονίζει το 'piccola'.
Καινούριο είναι αυτό?
Και ποιος νομίζει πως είναι? Το αφεντικό μου?
"Ας γελάσω. Δεν ήσουν, είσαι και ούτε θα είσαι ποτέ το αφεντικό μου, Diablo" απαντάω και έχω αρχίσει να νευριάζω.
"Νομίζω ότι το παρά τράβας εδώ πέρα, piccola. Εγώ κάνω κουμάντο, πρόσεξε τον τόνο σου" λέει κι εκείνος σοβαρά.
"Ότι να 'ναι" απαντάω και σηκώνομαι από το κρεβάτι, πηγαίνοντας στο μπάνιο.
Πριν προλάβω να κλείσω την πόρτα, μπαίνει μέσα και ο Diablo και κλείνει την πόρτα.
"Θέλεις κάτι?" τον ρωτάω νευριασμένη και γελάει.
"Έλα τώρα ξανθούλα, κόψε το υφάκι σε εμένα. Αν με θέλεις όπως λες, πρέπει να δεχθείς ότι εγώ είμαι το αφεντικό" απαντά και με νευριάζει ακόμη περισσότερο.
"Αν είναι να συμπεριφέρεσαι έτσι, τότε δεν σε θέλω. Καθόλου όμως" του λέω και ξέρω πως δεν είναι αλήθεια.
Τον θέλω, όμως πρέπει να βάλει μυαλό.
"Το περίμενα. Όλες ίδιες!" φωνάζει και βγαίνει από το μπάνιο κλείνοντας την πόρτα με δύναμη.
Τι έκανα μόλις?
Γιατί κάθε φορά που όλα είναι όμορφα, πάντα μα πάντα γίνεται κάτι και καταλήγουμε να μαλώνουμε?
Βγαίνω από το μπάνιο και πηγαίνω κατευθείαν στο δωμάτιο με την ελπίδα να φτιάξω τα πράγματα, όμως τον βλέπω να ντύνεται.
Θα φύγει.
"Πού πας?" ρωτάω χαμηλόφωνα, αλλά δεν παίρνω απάντηση.
Πηγαίνω μπροστά του αρπάζοντας την μπλούζα του πριν προλάβει να τη φορέσει.
"Πού πας?!" τον ξανά ρωτάω.
"Όπου στον διάολο γουστάρω! Τώρα φύγε άσε με να ντυθώ!" φωνάζει και του δίνω τη μπλούζα του ενώ πηγαίνω στο κρεβάτι.
Πώς τα έκανα έτσι γαμώτο?!
Φεύγει από το σπίτι και σκέφτομαι που μπορεί να πηγαίνει.
Στο στέκι φυσικά!
Πηγαίνω προς τη ντουλάπα και αφού βλέπω πως έχει μέσα κάποια γυναικεία ρούχα, τα φοράω και βγαίνω από το σπίτι.
"Παιδιά!" φωνάζω για να με ακούσουν, πράγμα που κάνουν κι έρχονται κοντά μου.
"Θέλω μια τεράστια χάρη" λέω ντροπαλά και μου κάνουν νόημα να συνεχίσω να μιλάω.
"Τσακώθηκα με τον Diablo και... Θέλω να επανορθώσω. Του είπα πως δεν θα είναι ποτέ το αφεντικό μου και διάφορα τέτοια... Απλώς θέλω να με πάει στο στέκι κάποιος από εσάς?" ρωτάω και αφού συζητούν λίγο πιο πέρα κάτι οι πέντε τους, έρχεται κοντά μου ο Drake.
"Ξέρεις πόσο αρέσει στον Diablo να έχει τον έλεγχο. Οπότε, άφησέ τον να τον έχει. Και ο Dark συνήθιζε να του λέει πως δεν θα είναι ποτέ το αφεντικό του γιατί τον έβλεπε σαν αδελφό του. Τώρα που του το λες κι εσύ, του φέρνεις αναμνήσεις" κάνει μία παύση και εγώ γνέφω θετικά ως ένδειξη πως έχει δίκιο.
"Θα σε πάω εγώ στο στέκι" συνεχίζει και τον ακολουθώ προς το αυτοκίνητο.
{...}
"Εδώ είμαστε" λέει και βγαίνω από το αυτοκίνητο.
Τον ακολουθώ και με οδηγεί σε μία αποθήκη.
Ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα, καθώς μου κάνει νόημα να μπω κι εγώ.
Μόλις μπαίνω, όλα τα μάτια των αντρών της συμμορίας πέφτουν πάνω μου.
"Ξανθούλα? Τι κάνεις εσύ εδώ?" ρωτάει και τρέχω κατευθείαν προς το μέρος του.
Περνάω τα πόδια μου γύρω από τη μέση του, και εκείνος αυτόματα βάζει τα χέρια του στους γλουτούς μου.
Πριν προλάβει να πει κάτι ενώνω τα χείλη μας, ενώ τα παιδιά σφυρίζουν και γελούν.
"Ti adoro" ψιθυρίζει στο αυτί μου και τώρα εκείνος ενώνει τα χείλη μας.
Halloooo lovesss.
Τι κάνετε? Πώς είστε?
Πείτε μου τα νέα σας!
Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο 💘💘.
Αφήστε σχόλια και γνώμες 💘.
Θα τα πούμε πολύ πολύ σύντομα 💟.
Μέχρι τότε,
-Peace, hugs & hippie love🍒.