15 gün boyunca gittik.İşte ordaydı.Lordun binası küller içindeydi.Diğer evlerinde pek bi farkı yoktu.Sade bir kaç ev ayaktaydı.Uzun zamandır böyleymiş gibiydi.Etheme sen köyüne git ben buraya bakıyım sonra tekrar buluşalım dedim.
Haiften sırıtarak emin ol zorunlu olmasam bu yolu senle gelmezdim dedi.Anlaşılan gelmeyecekti.Atın birini çözüp ona verdim.Bende köye doğru ilerledim.Bizim ev sağlamdı.İçine girdim.Nerdeyse hiç bir şey yoktu.bir kaç minder,iki-üç bardak bir kaç tabak,birde masa vardı.Annemlerin yatak hala duruyordu.Atladım üstüne biriki saat uyumuşum.Uyandığımda masa gözüme battı.Masanın üzerinde bir işaret vardı.Masanın ayağını işaret ediyordu.Masanın ayağını epey bi inceledim.Hiç bir şey yok.Sonra dengemi kaybedip düştüm.Masada benle birlikte geldi.Masayı üstümden kaldırırken ayağının içinede delik olduğunu gördüm.İçinde bi kağıt.Yok ben bu hikayeyi biliyom dedim.Yine kağıt yine hikaye bıktım artık baydım dedim.Neyden baydın lan diye ses geldi.
Arkamı döndüm.Ethem kapıdan içeri girdi.Sen köyüne gitmedinmi dedim.Kafasını yere eğdi.Bizim köyü yağmalamışlar.Hiç ev koymamışlar.Bizim evin enkazında bu kağıdı buldum dedi.Bendede bi kağıt var dedim.Benimkini açıp okumaya başladım.
Sevgili oğlum
Eğer bu notu okuyor isen...
Kitabın blog sayfasıda vardır.Şuan hala geliştirmekteyim ileride sizede paylaşacağım.Yorum ve oylarınızı bekliyorum :)