Bir Krallığın Doğuşu

Kamp

Muhafızlar bizi kralın yanına götürdü.Ardımızdan bir insan daha getirdiler.Aşağı yukarı bizim yaşlarımızda idi.Bizde artık epey büyümüştük.Ethemde bende 20 olmuştuk.

Kral konuşmaya başladı.

-Yüce Tanrı(!) Teoman eğer sizi vermezsem kalemi başıma yıkıp ormanımı yakacakmış.Ben ona bu zevki yaşatacak değilim.Götürün bunları giydirin,sonrada ahmak Teomana selam ve sözlerimle iletin!

Teoman bizi bahane ederek elfleri yıkacaktı.Buraya kadar geldiyse Yakup Han ı yenmiş ve goblin inini yağmalamış olmalıydı.Tek düşman elfler kalacak ki onlarında ordusu 50.000 i imkanı yok geçmezdi.Surları ise ta onarılmamıştı.

Güzel kıyafetler giydirip atlara bindirdiler.Teomanın kampına doğru yola çıktık.Diğer insanın adını ve hikayesini merak ediyordum.Dayanamayıp sordum.

-Hey genç adın ne?

-Çağrı,ya sen?

-Ben Osman buda Ethem,seni buraya hangi rüzgar attı?

-Ne fark eder Teoman üçümüzüde katledecek.

-Ona fazla emin olma

Ormanın sonuna geldiğimizde bir uçurumun ucuna kadar gittik.Ormanın bu kısmı epey yüksekteydi.Aşağı inmenin tek yolu dar bir patikaydı.Uçurumun etrafından dolanarak patikaya ulaştık.Patikadan aşağı süzülerek kampa girdik.Askerlerin taşlamalarıyla karşılandık.Hepsi bizim kafir olduğumuzu esas tanrının Teoman olduğunu söylüyordu.Bizi gerçekten katledeceklerdi.Elf muhafızlar bizi Teomanın karşısına çıkardı ve fermanı verdiler.Teoman hoşnut oldu ve kibirlendi.En son görüşümüzden beri epey değişmişti.Boyu 3 metreye yaklaşmıştı.Kılıcı benim boyumdaydı.Kalın ama tok sesiyle

"Elflerle barış yapmamızın tek yolu bana bidat edip ilahları saymasıdır işte ozaman barışımız daimi olur aksi takdirde sonunuz kara elflerden de beter olur" dedi.

Bizide meydana çıkardı.İnfazımız yarın gerçekleşecekti.Dev direklere iplerle bağladılar.Uzun süre boyunca aşağılamalara maruz kaldık.Tam gecenin ortasına gelindiğinde yanımızda nöbet tutanlar teker teker öldü.Sonra bir subay yanımıza yanaşıp iplerimizi çözdü.

-Sen kimsin

-Adım Erdem beni takip edin.