Kabanata 49
Give him up
Una akong lumabas sa washroom para tignan kung may tao. Mabuti na lang walang tao. Kumatok agad ako sa pinto ng washroom para palabasin si Benj. Nauuna ako sa kanya sa paglakad. Gusto kong sumabay sa kanya pero hindi pwede. Kailangang maging maingat ako sa pagkilos ko. Pero hindi ko mapigilan ang sarili ko. “I want to stay with you.” Napayuko ako pagkatapos kong sambitin ito. Bumagal ang paglakad ko at naramdaman kong tumama ang kamay niya sa kamay ko.
“I want it, too,” aniya.
Napatingin ako sa kanya at nagsusumamo ang emosyon na ibinibigay niya sa akin. Napapapikit na lang ako sa kagustuhan kong makasama siya. “Gusto ko Benj. Gusto ko.” I open my eyes. At siya agad ang bumungad sa akin. Napaayos siya nang tumingin ako sa kanya. Patuloy na siyang naglalakad.
“Okay.” Ang kamay niya ay natagpuan ang likod ko. Napatuwid ako ng dumapo ito at bumaba taas ang kamay niya. Ramdam ko ang pagtaas ng buhok ko sa batok sa ginagawa niyang paghawak lalo na’t backless itong suot ko. Damn. “I’ll call Chico. Papalabasin nating si Chico ang sumundo sa’yo at naghatid pauwi. So, you need to convince Yuan that you’re tired. Na gusto mo ng umuwi.” Napatango ako sa sinabi niya.
“Sige, Benj.” Napabuntong hininga ako nang hindi pa rin tinatanggal ni Benj ang kamay niya sa likod ko. Damn. Lalo akong hindi makakalakad ng maayos nito.
“Meet me at the parking lot. West side, Scar.” Ani Benj bago tuluyang mawala sa paningin ko. Hindi ko na nakuhang tumango sa kanya. Napapikit lang ako wala na siya at ang ngiting nakakabuwisit ang bumungad sa akin.
“Leigh, I’m so sorry. Kailangan ko lang talagang makausap si Mr. Jimenez,” bungad ni Yuan. Ngumiti ako ng pilit. Kailangan kong makuha ang loob niya. Kailangang magpanggap akong pagod na ako para makauwi.
“Okay lang. Pero Yuan…” napakagat ako ng labi. Kunwari humikab para makita niyang inaantok na ako.
“You’re tired,” said Yuan. Hinawakan naman niya ang kamay ko. Humikab pa ako kunwari. “Gusto mo ng umuwi?” Damn. Kumagat siya. I nod and close my eyes. “Hatid na—“
“Hindi na! Text ko na lang si Chico para sunduin ako. Alam ko namang importante ‘yang ginagawa mo. Okay lang Yuan. Nandyan naman ‘yung kambal ko.” Please. Please. Umoo ka. Please.
Yuan sigh. Ngumiti ako para mapalagay siya. “Okay. Thank you, Leigh. Dahil naiintindihan mo ang ginagawa ko.” Yuan smiled. And I hate it. Naiinis ako kapag nawawala ang mata niya kapag ngumingiti siya. Nakakainis.
“Sige! Una na ‘ko,” I said. Pinisil ko naman ang kamay niya kahit wala sa loob ko. Napangiti siya sa ginawa ko.
“See you tomorrow. It will be a big day for you, Leigh. I love you.” Ngiting-ngiti sabi niya habang winawagayway ang kamay sa ere. Nginitian ko siya ng peke bagong tuluyang maglakad. Pagkatalikod ay umirap agad ako at napamura sa ginawa ko. Hindi kinakaya ng sikmura ko ang kaplastikang ginagawa ko sa kanya. Shit.
Habang naglalakad napatingin agad ako sa orasan. 10:30 na ng gabi. Ilang oras na lang ang pananatili ko kay Benj. Alam ko namang iuuwi niya pa rin ako sa bahay. At kailangan iyon.
Patuloy ang paglalakad ko sa parking lot ng center na ito.
Meet me at the parking lot. West side, Scar,
I heard his voice in my mind. Pinili ni Benj ang lugar na iyon dahil alam niyang walang tao roon. Hindi naman naging mahirap ang paghahanap ko sa West side ng parking lot dahil may mga sign na nagsasabi kung anong side.
Una kong nakita ang North side. Napaikot ako para makita ang West side. Saktong doon tumama ang mata ko sa karatulang nagsasabing West side na ito. Napatakbo na ako para makapunta agad doon. Napapikit ako sa pagtakbo ko kaya hindi ko napansing may tao rin pala sa patutunguhan ko.
“Uy, Leigh! Dito ka rin.” Pamilyar ang boses kaya napadilat ako.
“Aly.” Napakagat ako ng labi nang maramdaman ko ang panginig nito.
“Uuwi ka na rin?” tanong niya at dumikit sa akin.
“Oo.” Shit. Pakiramdam ko hindi na ako makakasagot sa susunod niyang tanong.
“Ingat kayo ni Benj a!” magiliw niyang pagsasalita ulit. Gusto ko siyang paglakihan ng mata pero hindi ko magawa dahil baka makahalata siya. Nanatili na lang akong tahimik at binigyan siya ng ngiti. “Sayang talaga! Hindi pa naman kayo kasal ni Mr. Wong kaya pwede pa kayo ni Benj no!” Doon na ako napalaki ng mata sa kanya. “Joke!” dagdag niya agad. “Uy joke lang!” dinunggo na niya ako ng balikat niya.
Magsasalita na sana ako nang may humintong kotse sa harapan namin. Bumaba si Mr. Jimenez at agad na pumunta kay Aly. “Let’s go,” ani Mr. Jimenez.
Pinagmasdan ko ang kilos ni Aly at ngumuso siya sa akin. Napatingin naman si Mr. Jimenez sa ginawa ng asawa niya. Mr. Jimenez nods at me. Napatango rin ako. Muntik na ako matumba sa ngiting binigay niya sa akin. Damn. “You’re Leigh?” His brows creased at me. And I freaking swallow at that action.
“Yes, Mr. Jimenez,” I said formally.
Ang hirap tinitigan ni Mr. Jimenez dahil nakakatumba ang titig niya. Kaya kay Aly na lang ako tumingin at sumisilip sa labi niya ang isang ngiti.
“Call me Gideon. It’s okay.” Sa bawat sa pagsasalita niya parang gusto mo siyang titigan dahil nakakaakit ang postura niya. God. Bakit?!
“Gideon.” Napangiti siya sa pagsasalita ko. At pakiramdam ko napaliyad ako sa ngiti niya. Holy shit.
“Good.” Para siyang napanguso sa pagkakangiti niya. Kainis. Ganyan din si Benj kapag ngumingiti. Holy shit. Shit. “Are you with someone? Do you want—“ agad na napatigil si Gideon nang magpeke ng ubo si Aly.
“May kasama siya! Si Benj!” Nilalakihan ni Aly ng mata si Gideon na para mong may hinahatid itong mensahe gamit ang tingin niya. Nakuha naman hata ni Gideon iyon at napatango ito. “Sige Leigh! Ingat kayo ni Benj!” Binigyan na naman ako ng napakaganda na ngiti ni Aly na pati mata niya nakikisama sa pagngiti. Napatingin din ako kay Gideon na ngayo’y titig na titig sa asawa. Sa tingin lang na binibigay ni Gideon kay Aly parang ayaw na nito itong pakawalan. Inaangkin na niya agad ito sa tingin. And I wonder kung paano natatagalan ni Aly ang titig ng asawa niya nahalos magpalunod sa sobrang titig. Damn.
“Kayo rin. Thank you.” I said and smile.
Pero hindi pa rin natitinag si Aly at lumapit ang mukha niya sa tenga ko. “One lesson I learned about love: Bakit kailangang mo pang pahirapan ang sarili mo kung siya naman talaga?” Agad siyang lumayo sa akin. She waves at me. Habang ako nakatunganga at ramdam ang unti-unting pag-awang ng bibig ko. Nakita kong tumango si Gideon sa akin. Unang pumasok sa kotse si Aly kasunod si Gideon. Umandar ang kotse at iniwan nila akong nakatunganga sa isang direksyon.
Anong ibig niyang sabihin? Does she know? Gusto kong magpapadyak dahil sa iniwan niyang tanong sa akin. This gives me head ache. Damn. Napapikit ako para pakalmahin ang sarili ko dahil nilulunod ako ng mga posibilidad sa isipan ko.
“Tara na.”
Napadilat ako sa boses na iyon. Napahawak ako sa dibdib ko sa gulat. “BENJ!” Para akong hingal na hingal sa pagsigaw ng pangalan niya. “Damn you.” I swear and he just laughs at me. Holy shit. “Ge!” napairap ako sa pagtawa niya sa akin. Kainis. Sino bang hindi magugulat sa bigla niyang pagsulpot at paghawak sa akin. Hindi ako tumingin sa kanya kaya napaharap siya sa akin. Bigla akong napatuwid ng gumala ang kamay niya sa likod ko. Ito na naman siya! Damn. Damn. Damn. Please.
Sumilip pa ang isang ngiti sa labi niya kaya lalo akong hindi makahinga sa ginagawa niya sa akin. “You’re cute.” Tumindi ang pagtawa niya sa akin. “You’re red,” pagpapatuloy niya kaya lalo akong napatingin sa braso ko. Kahit madilim dito sa pwesto namin kita ko pa rin ang pagpula ko. Damn. Nakakahiya. “But still my girl.” And I swallow. Nawala na sa likod ko ang kamay niya at napunta sa leeg ko. Pinasadahan niya ng isang haplos ang leeg ko pababa sa balikat ko. “Let’s go?” tumango na lang ako sa kanya.
Makakasama ko siya kahit sandali. Gusto ko iyon. Gusto ko siyang makasama.
Pinagbuksan ako ni Benj ng pinto para makapasok sa loob ng kotse. Pagkapasok ko ay nagmamadali naman siyang pumasok sa loob at pinaandar agad ang kotse. Pinagmasdan ko ang paligid noong nakapasok ako. Mabuti na lang walang tao sa parking lot.
Napapatingin ako kay Benj kapag tumitingin siya sa akin. Tinatanong ko kung bakit pero hindi naman siya sumasagot. Pero naalarma ako nang ibang direksyon ang tinatahak namin at hindi ako condo niya. Isang oras na kaming bumabyahe.
“Benj?”
“Yes?” sagot niya agad.
“Hindi naman ito—“
“I know.”
“Bakit?”
Wala ng gaanong sasakyan sa kalsada. Nagtanong ako sa kanya pero hindi naman niya ako sinagot. “Uy, hindi ito ‘yung daan pauwi—“ Huminto ang kotse kaya napatigil ako. Bumaba siya para pagbuksan ako ng pinto.
“Tuloy-tuloy lang ang paglakad. Hindi kakanan. Hindi kakaliwa. Trust me. Okay?” sabi niya agad at hinalikan ang noo ko.
“Pero bakit—Benj! Saan ka pupunta?!” tumakbo na siya ng diretso hanggang sa mawala sa paningin ko. Madilim ang paligid kaya hindi ko alam kung anong lugar itong pinuntahan namin. Naririnig ko ang sanga ng puno at ilang insekto sa paligid. God. Ano bang ginagawa ni Benj? God. Baka naman horror place ‘to? Holy shit!
Tuloy-tuloy lang ang paglakad. Hindi kakanan. Hindi kakaliwa. Trust me. Okay?
Sinunod ko na lang siya. Sa bawat paglagpas ko sa isang puno sabay bukas ng mga lights—christmas lights ngunit dilaw ang kulay ng ilaw. Unti-unting lumiwanag sa bawat hakbang na ginagawa ko. Nang makarating ako sa isang open space saka ko lang nakita na isang garden pala ang pinuntahan namin. Sa pagdating ko saka naman ako nakarinig ng isang tugtog.
Should this be the last thing I see?
I want you to know it's enough for me
'Cause all that you are is all that I'll ever need
Napahinto na ako nang makita siya sa gitna. O God. Naghahalo ang kaba, at takot sa akin. Wala pa. Wala pa akong naeexperience na ganito. At hindi ko alam ang gagawin ko.
“Happy Birthday, Scarlett,” aniya. Napatakip ako ng bibig sa sinabi niya. Napapikit ako nang maramdaman ang luha ko. O God. Hindi ko alam. Hindi ko alam na mangyayari ‘to. Ayokong buksan ang mata ko kasi lalo akong naiiyak kapag nakikita ko siya. Sobra na ang ginagawa niya sa akin. Sobra na rin kung masasaktan siya. Ayoko. Ayoko siyang saktan.
Nakarinig ako ng yabag papunta sa akin pero hindi ko pa rin binubuksan ang mata ko. Hinawakan na niya ang balikat ko. Hinaplos ito hanggang sa bumaba ang hawak niya sa kamay ko. Pinisil niya iyon. “I want you to think of yourself having no problems. Isipin mo wala sila ngayon dahil gusto kong maging masaya ka ngayon.” Mapapaiyak na naman ako sa sinasabi niya.
I'm so in love, so in love
So in love, so in love
Kasabay ng tugtog at sa pagpikit ko. Ang imahe lang ni Benj ang nakikita ko. Si Benj na handang hindi isipin ang sarili para sa akin. Siya lang. Siya lang talaga.
“I wish I could give back all the love you have to me,” ani ko sabay bukas ng mata ko. But Benj only gave me a warm smile. “I wish I could, Benj.” Napailing ako nang maramdaman ko naman ang luha ko. Pero hinawakan ni Benj ang pisngi ko.
“No need, Scar. No need,” ani niya at hinalikan ang noo ko. “You, here with me are enough for me.” Ngumiti siya kaya napatingkayad ako para halikan siya. Napalupot ko ang braso ko at ramdam ko ang pagbuhat ni Benj sa akin habang hinahalikan ako pabalik. Pagkatapos niyakap ko na lang siya. Rinig ko ang tibok ng puso niya sa akin. I want to be selfish. I want to. Pero hindi ko kaya.
“Pero…” napakalas ako nang magsalita siya. “I don’t like anyone to touch you. I don’t like Yuan to touch you the way I touched.” Hinaplos ulit ni Benj ang balikat ko at ang likod ko. “Hindi ko alam kung bakit nahayaan kitang magsuot ng ganyan. Your back, your arms, your legs are all bare. And I hate it.” Napapikit siya sa sinabi niya. “He touched you and I want to punch him. Alam mo ba ‘yun?” napakagat ako ng pang-ibabang labi sa sinabi niya. Napailing ako sa tanong niya. “Alam ba niyang hindi ka niya pag-aari? Alam niya bang teritoryo ko ang hinahawakan niya?” God, Benj is so selfish. I want him to be selfish about me. I want him. God.
“You can have me. You can touch me. All yours,” napapapikit kong sagot.
“All mine,”ani Benj at hinaplos ang pisngi ko pababa sa leeg ko. At umakyat ang isang daliri niya sa labi ko. “All mine.” Pag-uulit niya at hinalikan ako ng buong pagmamahal na mayroon siya sa akin.
Sana. Sana maibigay ko pabalik ang binibigay niya sa akin. I wish my feeling is enough for him. I wish I could love him enough.
**
Mga two ng umaga kami nakabalik sa unit ni Benj. Pinagbuksan ako ng pinto ng kotse ni Benj. Pagkatapos hindi ko na napigilan ang sarili ko na hawakan ang kamay niya. Napatingin siya agad sa akin. “Someday, we’ll gonna do this every time,” Tinaas ko ang kamay niyang hawak-hawak ko ngayon.
Benj smiles at me. “Someday,” aniya at binigyang halik ang kamay ko.
Naglakad na kami papasok ng building. Iyong security guard na nasa harap ay tinanguan lang si Benj. O god. Isa na nakakita. Binilisan ko ang lakad makapunta lang kami ng elevator.
“Chico’s here.” Bigla akong napatingin sa kanya.
“Seriously?” I swallow.
“Yes seriously.”
“Bakit?”
“Maggie’s here, too.”
“Holy—“
“Don’t worry. Trust me. Trust us.”
Bumukas ang elevator at hindi na ako nakasagot sa kanya. Ewan ko. Kinakabahan ako kung bakit nandito ang kambal ko at si Maggie. Naglakad na kami patungo sa unit niya.
“I’ll talk first to Chico. Go with Maggie.” Napatango ako.
Bumukas ang pinto ng unit niya at bumungad sa amin si Maggie. “Welcome back, lovers!” nagtitili niyang sagot. Hindi pa ako nakakagalaw sa pagkakatayo ko ay hinatak na niya agad ako sa kwarto ni Benj.
“Ohmygod! Ohmygod! Leigh! Pinili mo si kuya!” nagsusumamo ang kasiyahan ni Maggie sa akin. “Sometimes people don’t know if they in love. Pero ako na nagsasabi sa’yo! Gusto mo si kuya! Hindi mo siya pipiliin kung ayaw mo! Hindi mo ‘to gagawin kung ayaw mo siya…kung hindi mo siya mahal! Ohmygod! Ohmygod! I wish I could have a guy like kuya!” napanguso siya sa akin. “You’re in love with him, Leigh.”
“Talaga?” ohmygod. Ano ba ‘tong tanong ko?!
“Kasi it’s not about I love you naman! Hindi lahat nang nag-I-I love you totoo. Say ‘I love you’ when you really mean to say it. Na totoo ito. But kuya’s ‘I love you’ mean everything. You mean a lot to him, Leigh!” Ngiting-ngiti si Maggie sa akin. “Choosing him means trusting, Leigh. Put all your trust on him and you’ll be happy. Don’t give him up. May paraan naman. Hindi mo kailangan ilagay sa balikat mo lang ang problema. Kuya’s here. Your brother. And me. Nandito kami.” Dagdag ni Maggie.
“Really?” Ani ko. Nanginig na ang pang-ibabang labi ko dahil nararamdaman ko na ang pagtulo ng luha ko.
“Yes. You love him because you want him…like him…miss him every time when he’s not around. You want kuya all along with you.”
Hindi na ako makapagsalita sa sinabi ni Maggie. Pinaparealize niya ang lahat ng nararamdaman ko kay Benj. Is this enough to say when you’re in love?
“You love him enough, Leigh. Your love is enough for him. Kilala ko si kuya. Trust him.” Binaba taas ni Maggie ang kilay niya sa akin. Napatango ako at umupo sa kama ni Benj. “Pero bago ko makalimutan, o!” may inabot siyang damit sa akin. “Ito lang ‘yung damit na babagay sa’yo.” Isang shorts at t-shirt ang binigay niya sa akin. “Are you going to stay here ba?” she asked. Napatango ako.
“Uuwi ako bago mag five siguro,” ani ko. Tumango naman siya sa akin.
“Sige, labas muna ko.” aniya at lumabas na ng kwarto.
Nagpalit na ako ng damit at sakton naman ang binigay ni Maggie sa akin. Pagkapalit humiga na ako sa kama at hindi ko namalayang napapikit ako at nakatulog.
**
I felt a hand on my waist kaya napadilat ako. Bumungad ang natutulog na mukha ni Benj sa akin. A serious face of Benj while sleeping. Pinigilan ko ang sarili ko na hawakan ang mukha niya. Damn. Sana tuwing paggising ko ito ang nakikita ko. Sana ito.
Napatitig na lang ako sa kanya at bigla itong dumilat. “Damn. I’m sorry. I overslept.” Napaupo agad siya at sinuklay ang buhok gamit ang kamay. Napatingin naman ako sa orasan.
6:00 na ng umaga.
HOLY SHIT.
Naaligaga na ako sa loob ko sa nakikita kong oras. Damn.
“I was watching you sleeping.” Napalunok ako sa sinabi niya. “Thinking everything was fine in that moment.” He looked at me. I lost my mind.
Napahilamos siya ng mukha at napasuklay ng buhok bago tumayo. Nakokonsensya ako sa sinasabi niya. Gusto na niyang maging maayos ang lahat sa amin. Gusto na niya.
“Benj…It’s okay.” Sabi ko. Napatayo ako at pumunta sa kanya. Niyakap ko siya pero kumalas siya at inayos ang ilang hibla ng buhok sa mukha ko.
“I don’t know.” Napailing siya. Napalunok ako. “Tara na.” Kinuha niya ang kamay ko at naglakad na kami palabas. Napapayuko ako sa taong nadadaanan namin. Nakahanda na ang kotse at agad kaming sumakay. Maliwanag na sa labas at hindi ko alam kung anong gagawin ko.
Mabilis na pinaandar ni Benj ang kotse. Seryoso ang mukha niya at hindi niya ako mabigyan ng kahit isang tingin. Saglit lang ay nakarating na kami sa tapat ng village.
“Do you want me to—“
“No. Huwag.” Gusto niya akong ihatid pa sa bahay. Ayokong makita siya. “Kaya ko.” Ngumiti ako sa kanya para mapalagay siya. Umusad ng konti si Benj sa akin at hinawakan ang pisngi ko.
“Is this what you want?” he asked. Tumango ako. “Okay,” he sighed. “Kahit ano man ang mangyari. Kahit ano man ang sabihin nila, you will not give up. Talk to your mother and to Chico. Okay?” Tumango ulit ako.
“I love you.” Lumiyad siya at binigyang halik ang noo ko. Napapikit ako sa ginawa niya. “I’m here. Trust me. No doubt.” Binuksan ko ang mata ko at lumayo na siya sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko. “Happy Birthday, Scar.” Ngumiti siya at hindi ko na naman napigilan ang sarili ko na yakapin siya.
“Benj…” I called his name. Kumalas si Benj ng yakap sa akin.
“Maaayos na ‘to mamaya. Hintayin mo lang ako.” Pinunasan niya ang luha ko. At hinalikan ang labi ko. “Hintayin mo lang ako.”pag-uulit niya. Umayos na ako ng upo at binuksan ni Benj ang pinto mula sa loob. Bumaba na ako ng kotse.
Kahit na may salaming humaharang para hindi ko sya makita ay kita ko pa rin ang ngiti niya sa akin.
“I love you.” he mouthed to me.
And I walk to hell. Naglakad na ako papunta sa bahay. Hindi ko pa naririnig ang tunog ng sasakyan ni Benj na umaalis. Pero kahit ganon hindi ko siya tinitignan dahil baka may nakakita na tinitignan ko iyon.
Walang tao sa labas ng bahay. Pumasok na ako sa loob ng bahay. And I want to disappear right now.
“Give him up or he’ll suffer to hell, Leigh.” Nagsusumamo ang galit ni lolo sa akin. May hinagis siyang litrato sa akin and I want to die now.
No…not him. Not, Benj.