You've never lived until you've almost died. It was like you know you were barely living, until you've experienced a terrible and unexpected fear that can change your life.
Which can be applied to my situation right now.
Lutang ako hanggang sa makarating kami sa kung saan napakaraming tao at may pinagkakaguluhan sa harap ng isang magandang gusali— ang tanging gusaling nakitahan ko ng kulay dito. Isa ito sa masasabi kong pinakanagandahan kong lugar dito dahil kitang-kita ang karangyaan ng gusali sa aking harapan kung hindi lamang may nakakatakot na mangyari dito.
Alpha squeezed my hand. Tumingin ako sa kanya at nabakasan ko ang pag aalalang kanina pa nandoon sa kanyang mukha kahit na pilit nya iyong tinatakpan ng kanyang malamig at seryoso na ekspresyon. I gave him a sad and tired smile. Sad because of my stupidity, and tired of being connected with such troubles that could end my life.
Alam kong aksidente lang ang nangyari kanina ngunit hindi ko pa rin maiwasang sisihin ang aking sarili. Siguro kung mas nag ingat lang ako, kung tumitingin ako sa aking dinaraanan ay hindi iyon mangyayari.
I sighed. I should be moving on, right? Isa pa, wala namang nasaktan. Muntikan lang.
Sunod-sunod ang mga tahulan ng mga aso na malapit sa amin. People whispering things while looking at the front really caught my attention. Kita ko rin ang pagdating ng mga medics na may ambulansya, pulis at mga detectives na ganito sa set up namin ni Alpha. Nagtatanong na humarap ako sa kanya ngunit imbis na sagutin, hinila nya lamang ako palapit sa kaguluhang iyon.
Masasabi kong napakaraming tao ang nandito. We just continued walking in front but I could clearly heard the assumptions of people around me. They're talking about suicide. Naintindihan ko lamang iyon nang makita ko ang nasa harapan na dahilan ng aking pagsinghap.
A dead man is lying at the front of the beautiful apartment.
Lumipat ang tingin ko sa isang pamilyar na hayop na patuloy sa pagtahol sa katawang iyon na pilit pinapalayo ng mga pulis. Tahol lang iyon ng tahol at wala akong nagawa kundi tawagin ito. “Wolfy, come here!” Narinig nito kaagad ang aking tawag. Tumatakbong lumapit ito sa amin. Lumuhod naman ako at binuhat ito. Walang salitang marahan akong hinila palapit ni Alpha sa pangyayaring iyon.
“It's clear that the President's case is suicide.” Said by a detective— another detective who's talking at the police— heas police to be exact.
Palapit na kami doon nang harangin kami ng isang pulis kaya't napahinto kami. “Excuse me, Sir and Ma'am, but you're not—” Hindi nito naituloy ang kanyang sinasabi nang maglabas ng ID si Alpha. Natigilan ang pulis sa nakita nito habang ako nama'y kumunot ang noo ngunit hindi na nagtanong.
Then, the police look at me. “Pasensya na po ngunit hindi po pwede ang hayop sa loob ng crime scene.” Paliwanag nito. It was like Wolfy understood what he meant because my wolf suddenly growled at the police man. Bumakas ang takot noon at nagmamadaling umalis.
“Babe,” Narinig ko ang boses ni Alpha kasabay ng pagpisil nya sa aking kamay. Napaharap tuloy ako sa kanya, at para bang nahihirapan pa ito sa kanyang sasabihin. “I know we're partners. I really want you to be with me—” Pinutol ko na agad sya sa kanyang sinasabi. Shanghaist, dami pa kasing sinasabi.
“Babe, I'm fine.” I smiled at him and brushed his cheek with my free hand. Nang marealize ko ang aking ginawa ay mabilis akong napalayo sa kanya. Oh em gi! First, I called him babe! Second, I touched his cheeks!
He grinned after seeing my expression. Inirapan ko naman sya na ikinatawa nya. He, then, kissed my forehead. Ngunit kahit gayon ay may pabulong pa ito. “Don't do anything, powers are void in this quest. We're like a normal detectives here and learn to read about it, hmm? Just click our on-going couple quest.” Bulong nito sa akin. Bumaling ito sandali kay Wolfy at tsaka ginulo ang balahibo nito bago muling humarap sa akin, ngumisi ng sexy, at tumalikod. Pakiramdam ko tuloy ay nalaglag ang ovaries ko. Kahit ang paglalakad nya'y ang sexy!
“God! Who's that detective? Grabe, ang gwapo at ang sexy!”
“Girlfriend nya yata 'yung kasama nya. Sus, mas bagay pa kami.”
“Chix rin naman 'yung girlfriend. Bagay sila.”
“Pero ang hawwwt ni kuya! Akin nalang sya!”
I heard those whispers and giggles from girls, of course, iyong malalapit sa akin. Napailing ako at naglakad palapit sa mga ito. Well, clearly, the officers are already shooing me. Psh.
Nang makalapit naman ako sa inang babae ay natahimik ang mga ito, ngunit ramdam ko pa rin ang tinginan nila sa akin at ang palihim nilang snorts. Ako'y nanatiling nakangisi. Well, they clearly know their places and oh, maybe they confirmed that he's already taken because I let them see my ring, in which, I know they'll also look for Alpha's ring. Makikita naman nila iyon kaagad dahil kahit dito sa pwesto ay kita iyon. It's platinum, and it's shining whenever light touches it.
I was awaken by my thoughts when I felt Wolfy licked my jaw. Tumingin ako sa kanya at nakitang naglalabas sya ng mahinang huni ng aso, tsaka tumingala at biglang tumahol. He, then, look at me again then bark. Parang may pinapahiwatig?
Humarap ako sa President-kuno daw, iyong nagsuicide daw. Napangiwi ako nang makitang nakadilat pa iyon. Ang katawan ay nakaharap at kung tutuusin ay parang tumalon ng patalikod mula sa nakabukas na bintana sa 13th floor.
Ang pinagtataka ko lang ay ang nakadilat nitong mata.
I look at Alpha and saw him looking at my place despite of our distance. May kausap itong dalawang lalaki— isa ay iyong detective na nagsabing suicide daw at ang isa naman ay iyong head ng pulis siguro. Sinenyasan ko itong lumapit sa akin. I saw him excused himself as he started walking to where I am. Girls around me shriek again. Ang iba'y palihim, ngunit karamihan ang hindi. Para namang hindi nya iyon alam, o sadyang hindi lang pinapansin dahil nanatiling sa'kin nakatuon ang kanyang atensyon.
“What is it, baby?” That's what he greeted once he's in front of me. May payakap-yakap pa ang loko at may pahalik-halik pa sa pisngi, parang 'kay tagal nawala pero ang totoo'y wala pang limang minuto. Pero okay lang, natutuwa akong makita ang mga natalong itsura ng mga kababaihan sa aming paligid. Sayang tuloy sng paganda ng mga loka. Hihihi.
But today isn't the landi day.
Wolfy do again what he did to me earlier. Nabaling ang atensyon ni Alpha dito at kumunot ang noo. Tulad ko'y sinundan nya rin ang pagbaling ni Wolfy mula sa itaas, sa apartment mismo kung saan nakabukas, sa bangkay at bago bumaling sa akin, nakakunot ang noo. That's my cue to tell him my observations.
“I don't think it's suicide.” I said with my serious voice. Nakita ko ang pagngisi nito at ang pagtayo ng deretso sa aking harapan. He even placed both of his hands on his slack's pocket as he looks at me, reading my expression with both amusement and amazemend.
“Why'd you say so?” Chillax na chillax nyang tanong. I pouted a little. Duh! Ang dali kayang mapansin. Hindi ko lang alam kung bakit sinasabi nilang suicide daw.
Lumapit ako sa kanya ng kaunti upang bumulong. “Look, his eyes are still open. Kung suicide 'yan, hindi ba't dapat ay nakapikit sya? Accepting his fate, you know.” Bulong ko sa kanya. He nodded, still looking at me with the same expression as earlier.
“Pangalawa, it was like he's holding something… look at his hand.” Tinuro ko ang kamay nito.
Sa unang tingin ay hindi mo mapapansing may hawak ito dahil hindi nya iyon mahigpit na mahigpit na pagkakahawak. No. Siguro'y mahiglit nitong hinahawakan noong una ngunit nang bumagsak ito'y lumuwag ang kanyang pagkakahawak. Medyo nakabukas ang kamay nito at ang palm nito'y nakadikit sa simento.
What made me say that he's holding something is because of the white something on his hand. Yes, his skin was fair. Mas namutla nga ito dahil sa kaubusan ng dugo ngunit pansin ko pa rin ang papel na nandon.
“Oh, I didn't notice it before.” Alpha whispered. Mula sa kanyang bulsa ay nakita kong naglabas ito ng gloves. I just silently watching him until he looks at my side, raised his eyebrow, and ordered me around. “Wear your gloves, too.” Tinuro nya ang aking bulsa gamit ang kanyang tingin. Pinaningkitan ko naman sya ng tingin.
“Bawal ako. No way in hell I'm letting go my Wolfy.” Nakasimangot kong sabi. Kumunot ang noo nito at sumama ang mukha. Then, he glared at Wolfy. Naglabas ng nakakaawang tunog ang alaga ko kaya't itinalikod ko ang katawan ko sa kanya at sinasamaan ito ng tingin. Alpha sighed.
“I'll let someone to take care of him.” Sabi nito at nagulat ako nang humarap sya sa pulis na hindi kalayuan sa amin. “Hey, take care of this dog.” Tinuro ni Alpha si Wolfy na hawak ko. Mas lalo akong napasimangot. Gusto ko sanang itama na hindi aso ang alaga ko ngunit hindi na ako nakakontra pa ng bigla akong hilahin ni Alpha. Nabitawan ko tuloy ang pagkakayakap kay Wolfy.
Ewan ko rin kung sanay na ba ang alaga namin sa gan'ong paraan dahil sanay na sanay itong tumalon. Mabilis namang pinulot ni Alpha ang tali nito at inabot sa pulis na nakanganga pa rin.
Nang matauhan ito'y umangal ito. “Wait mister—” But Alpha didn't listen.
Instead, hinila nya ako palapit sa bangkay. Ngumiwi ako nang maamoy ang dugo nito. Well, masangsang ang amoy.
“Cover your hands,” Utos ni Alpha at nang mapatingin ako sa kanya'y sya na mismo ang naglagay sa'kin ng face mask. Mabuti na lang talaga, dahil pakiramdam ko'y hindi ako tatagal sa amoy dahil nakakadiri!
Sinunod ko ang kanyang sinabi. Sa isang kamay nito'y may nakita akong hawak nyang polaroid. Nang mayari ako sa paglalagay ng gloves ay yumuko ako at inagaw ang polaroid sa kanya. I took pictures first which will be served as evidences. Hinawakan ko ang kamay ng bangkay at binuksan ang palad nito. I was right.
“Wait! Bawal hawakan ang bangkay!” Rinig kong sabi ng detective at ang papalapit na yapak nito ngunit hindi ko pinansin. Kinuha ko ang maliit na punit na papel at tsaka binuksan iyon.
Kumunot ang noo ko sa nakita. “YYURYYUBICURYY4ME?” Naguguluhan kong tanong. I flipped the paper horizontally but no clue. Tinignan ko rin ang likod at nakita ang sumunod na nakasulat.
To the detective/s who'll solve this case.
Oh.
“Don't disturb my wife.” Tiningala ko si Alpha nang marinig ang boses nito upang makitang nakatalikod ito sa akin, nakaharap sa detective na nababakasan ng takot habang nakatingin kay Alpha. Tumayo ako at winagayway ang papel na nakuha ko sa kanila.
“Mind helping me with this?” Seryoso kong baling sa kanila. Inabot ko ang papel sa detective na nanginginig kinuha iyon. Kita kong pilit nitong tinatago ang kaba sa mukha. Tumingin ako kay Alpha ngunit nagkabitbalikat lang ang loko. Siomai naman, may tinakot nanaman sya dahil sa presensya nya. Oh well, ganyan ako dati. Hindi lang ganyan ka-OA sa detective na nasa harapan.
Tulad ko ay naguluhan rin ito sa kanyang nakita. Then, bigla na lang inagaw ni Alpha iyon. Hala grabe, ang rude! Ngumuso ako habang nakatingin sa seryoso nitong itsura habang nakatingin sa papel na nakasulat.
Then, “Too wise you are, too wise to be. I see that you are too wise for me.” Bigla nyang tinapon ang papel sa harap ng detective na ikinamaang ko. “Those who'll never solve this case are idiots.” Sabi nito at bigla kaming tinalikuran. Napanganga ako sa ginawa nito, ngunit mabilis akong yumuko sa harap ng detective na ngayo'y namumula ang buong mukha sa pinaghalong galit at hiya.
“Sorry po! Rude lang po talaga—” Hindi ko pa natatapos ang sinasabi ko nang bigla akong hilahin ni Alpha.
“Let's go, wife.” Sabi nito at mabilis na pinalupot ang kanyang kamay sa aking baywang. Grabe, ha! Muli tuloy akong humarap sa detective na pahiyang pahiya ngayon. Gwapo pa naman sana eh! Muli akong yumuko.
“Grabe, ang hard mo naman!” Sabi ko kay Alpha. Huminto ito at humarap sa akin. Nanliit ang mata nito habang nakatingin sa akin.
“I know I am. I can even prove it to you.” Sabi nito. Noong una'y naguguluhan pa ako ngunit nang marealize ko ang pinapahiwatig nito ay mabilis ko syang hinampas. Mabilis na nag akyatan ang dugo ko sa aking mukha.
“Bastos!” Namumula kong sabi. He smirked, but his eyes are still as dangerous as before.
“Don't talk to them, especially to males. F—cking assholes.” Mariin nyang utos. Grabe sya, ha!
“Hindi ako makikipag usap kung hindi mo biglang tinatalikuran! Grabe! Tsaka iisa pa lang—” Nanliit ang kanyang mata.
“May balak ka pang kumausap ng iba?” It's the first time I heard him speak in Tagalog and heck, he sounds so sexy! Pero grabe naman sya!
Ngumuso ako at yumuko. “Wala po. Sorry po boss.” He tsked.
“I'm not your boss,” Nakita kong inalis nito ang kanyang gloves at nang matanggal nya ang nasa kanan nyang kamay ay iyon ang pinang angat nya sa aking mukha. “I am your husband.” And he was about to kiss me when I placed the back of hand in front of my lips, not touching mine.
Natigilan ako, pati sya. Nang marealize ay mabilis syang lumayo. “F—ck, that hand's the one you used to get the paper?” Hindi ko malaman kung inis o galit o pareho ang kanyang nasa boses. Nakita kong marahas nyang pinahid ang kanyang bibig.
Ngunit tumango ako na dahilan upang sunod-sunod itong mapamura.
But I couldn't stop it. I laughed hard. Natigilan ito at napatingin sa akin ngunit tawa lang ako ng tawa. “Kidding! I used my left hand to get that paper!” Dumila ako sa kanya. Kumunot ang noo nito habang nakatingin sa akin. I just winked at him and ran away.
Ngunit bago ako makalayo ay narinig ko pa ang kanyang sinabi. “Lagot ka sa'kin mamaya.”
Oh! Bakit ang sexy nya talaga kapag nagtatagalog?
***
“It's not suicide, but a murder.” Wika ko na ikinatanga ng lahat.
Isa-isa kong tinignan ang mga suspect habang hawak hawak ko sa isang kamay ang Iphone ng biktima. Viviette, Hanz, David, Mason and Lilianne. We've already heard their alibis, and to tell you, all of them have perfect alibis. Isa pa'y wala naman doon ang makakapagturo kung sino ang pumatay kundi nasa ebidensyang hawak ko.
Viviette was his wife to whom he had misunderstanding with because of his mistress. Hanz was his Vice President who wants his position. David was his personal bodyguard who has rumors of quitting because he was being abused by him. Mason was his bestfriend whom he trully trusted. And Lilianne was his mistress.
Muli ay tumingin ako sa cellphone na aking hawak. Walang lock, at para bang minadali ang pagtatype dito na hindi ko alam kung bakit.
3491011 - he wants to kill me
This is what's written on his note on his phone, and it was written the same day he died. Before he died, which is 6:26 am and he died at exactly 7 am, based on his rigor mortis.
I already cracked who's who. Ngayo'y hindi ko lang alam kung bakit gusto sya itong patayin. So I look at the killer. “Mister Mason, why did you killed your bestfriend?”
Nakita kong namutla ito, ngunit mabilis na nakabawi. He laughed like what I've said is absurd, but I could sense his nervousness behind his laughters. Hinayaan ko lang itong tumawa dahil baka ito na ang huling beses nyang pagtawa.
“Bakit mo naman nasabing ako?” Tinuro pa nya ang kanyang sarili. “I was his trusted friend! I'm the one he's telling all his secrets! Bakit ko magagawang patayin sya?” Hindi makapaniwala nitong tanong. I smirked that caused him to paled.
“Because you lust over his wife, and you love his mistress. Am I right?” Tinapon ko sa kanyang harapan ang cellphone kung saan may mga pic kung saan nya ginagahasa ang asawa nito, pati na rin ang kabit ng presidente habang tulog o lasing ang mga ito. Mas lalo itong namutla nang malakas na umiyak ang dalawang babae at mabilis na sumugod dito.
“H*yop ka! Bakit mo nagawa sa'kin 'to! Sa amin! Pinagkatiwalaan kita!” The wife said, crying.
Ang kabit nanaman ay nanatiling nakatayo sa pwesto at iyak ng iyak. I shook my head as I look at Alpha who seems so bored with the drama in front of him while holding my Wolfy who's sleeping in his arms. He's yawining kasi, at bumaling lang sa'kin nang humarap ako. Tinaasan nya ko ng kilay na parang nagtatanong.
I snorted. “Subukan mo lang mangabit, ha?” Puno ng pagbabanta kong sabi. Mabilis na bumakas ang amusement sa kanyang mukha bago ito ngumisi.
“Possessive, shit, I love it.” Inirapan ko lamang ito.
“But Miss—” Pagkuha ng atensyon ng detective sa pamamagitan ng pagtawag sa akin na mabilis pinutol ni Alpha.
“Misis.” Mariing pagtatama nito. I glared at him. He rolled his eyes in a boyish way.
“Misis,” Pag uulit ng detective at napalunok. Takot talaga kay Alpha. Sayang, gwapo naman. “Your claims aren't—”
“Oh? Read his note.” Pagpuputol ko.
Kinuha nito ang cellphone sa lapag at tinignan ang notes na nandoon. “3491011?” He asked, confusion is clearly visible on his face.
“Calendar.” Tumingin ito ng naguguluhan dahil sa aking sinabi. Napairap ako. “3 - March, 4 - April, 9 - September, 10 - October, 11 - November. Clearly, MASON.”
Pagkasabi noon ay mabilis na hinuli si Mason. Hindi na ito nakapagsalita pa dahil huling huli na sya. I look at Alpha when I felt his arm on my waist. “Let's go, I don't like you talking with this dumb detective.” Bulong nga kaagad sa akin. Sinamaan ko sya ng tingin dahil nakita kong medyo napatalon ang detective dahil narinig nito ang sinabi ni Alpha. Hindi ko lang maintindihan ang medyo pagtalon nito. Ano 'yon? Ge, talon? Una ulo?
“Where to?” I whispered back to him. Mas lalo nya akong nilapit sa kanyang katawan bago sya muling bumulong.
“Let's date like a normal couples do. I missed being a normal.” Normal huh? Right, no powers, not in fantasy world with many monsters.
I smirked. “I like it.” Another first with you, Alpha.
--
Type ko ba 'yung date nila o wag na? Hehehez
Ps: About the code (YYURYYUBICURYY4ME), YY represent two ys, so, too wise, then the other letters (UR,UBICUR,4ME) can be easily read na diba. Gets?