#KissingJorTy
********
CHAPTER 7.3.4
Jordan
Hindi pa rin maproseso ng utak ko ang sinabi ni Chance kanina. Tyrone likes me? No way! Tangna naman, oh! Pinagti-tripan yata ako ng Chance na 'yun, e! Gusto niya ako, pero magpaparaya siya para kay Tyrone na gusto rin ako?! Ang lakas din ng amats ng taong 'yun! Haist talaga!
"Hey, you slut!" Huh? Tarah na naman?! Jusko, kailan ba titigil ang isang 'to?!
"Are you talking to me?" Kumunot ako at umiling-iling. Putcha! Balak na naman ba akong bukulan ng babaeng puro suso na ito?!
"Yes, I am, slutty," natatawa pang sabi niya kasabay ng mga alipores niya. Sarap pagbuhul-buhulin, e!
"Noong isang araw lang si Tyrone ang nilalandi mo, ngayon naman, si Chance? You're one desperate woman aren't you?"
"For your information, wala akong nilalandi sa kanila," matapang na sagot ko. "Ikaw yata itong desperado at kinakailangan mo pa talaga akong harangin? Ano bubukulan mo na naman ba ako ulit?"
"I can do that." Akma sana niyang hahawakan ako, pero nagulat na lang kami pare-parehas nang may humawak sa kamay niya, si Tyrone!
"I told you not to mess up with my girl ever, didn't I?" Oh God, tinawag na naman ba niya akong girl niya? Tangna, ang puso ko!
"Ty, I am not-!" Pilit pa siyang kumawala sa hawak nito. "L-let me go, please. You're hurting me!"
"Back off, Tarah." Pabalibag pa niyang binitiwan ang kamay ni Tarah na kulang na lang ay mapaikot ito sa lakas.
"Ty, bakit ba dikit ka nang dikit sa malanding babae na 'yan?! Are you blind?! Hindi ba sila na ni Chance?!" hysterical pang sabi niya samantalang ang mga alipores ay lumayo nang bahagya sa amin.
"Walang sila, Tarah, like walang tayo."
"W-what..?" Awang ang labi niyang napatitig kay Tyrone na akala mo noon lang niya narinig ang ganoong mga salita mula rito. In denial din itong babaeng susuhan na 'to, e. Nagsimulang mangilid ang kanyang luha na mukhang totoo naman. Gan'un siya ka-inlove kay Ty? "B-but you kissed me... You hugged me... We held hands... Anong tawag mo d'un?"
"Ikaw ang gumagawa n'un, Tarah, not me," nakaismid pang ani ni Tyrone na para bang hindi man lang affected sa pag-iyak ni Tarah.
"Pero—"
"Look, Tarah..." Mataman pa siyang tumitig dito.
"This is me, holding her hand." Nagulat na lang ako nang bigla niyang hinawakan nang mahigpit ang kamay ko! Ano bang ginagawa ni Ty?!
"This is me, hugging her." Maingat niya akong hinila palapit sa kanyang katawan at mahigpit akong niyakap.
Nanlaki ang mga mata ko at saglit na nawalan ng boses sa nangyayari.
"Tyrone?" usal pa ni Tarah na nanginginig na ang boses. Hindi ko rin magawang makagalaw sa mainit na yakap ni Ty. Ramdam ko ang init ng kanyang katawan at sobrang bango niya!
"And this is me, kissing her." Bigla siyang yumuko at sinakop ang labi ko!
Literal na nanigas ang aking katawan. Kulang na lang yata pati paghinga ay makalimutan ko na rin!
Oh my God, hinahalikan talaga niya ako! Wala na, sabug-sabog na talaga ang ovaries ko!
Nang tumigil siya sa ginawang paghalik ay mataman lang siyang tumitig sa akin at tipid na ngumiti. Muli niyang ginagap nang mahigpit ang aking kamay na malamig pa yata sa yelo. Wala akong marinig na ibang ingay kundi ang malakas na tibok ng puso ko. "I am never like this to you, Tarah. You're just a self proclaimed girlfriend."
Nanginig ang labi ni Tarah at kuyom ang palad na masamang tumitig sa aming dalawa.
"You're an asshole!"
"Thank you," sarkastiko pang sagot ni Ty. Hindi ko na rin alam kung ano pang reaksyon niya dahil masyado akong distracted sa ginawa niyang paghalik sa akin. Tama yata si Chance, may gusto siya sa akin!
"I hate you!" Nagtatatakbo pa siyang lumayo sa amin kasunod ulit 'yung mga alipores niya.
"I guess the feeling is mutual." Narinig ko na lang na sinabi ni Ty.
Shit, I can't be alone with him! Hindi kakayanin ng puso ko 'to!
"Are you okay?" Baling pa niya sa akin. Pero hindi ko kayang tumingin sa kanya! Nagpahalik ako! Buking na buking na ako!
"O-okay! alis na ako!" Inagaw ko ang aking kamay sa kanya, pero mas sa halip na pawalan ay mas lalo lang humigpit ang hawak niya sa akin.
"Jorge!" Oh shit! Si Chance!
"Chance!" tarantang tawag ko pa sa kanya kasabay nang pagluwag din nang hawak ni Tyrone sa aking kamay. Sinamantala ko ang pagkakataon at mabilis na kumalas sa hawak niyang iyon bago pa man makalapit si Chance sa amin.
"I've been looking all over for you. Let's go?" Naglahad pa siya ng kamay at taranta naman akong napatitig lang doon.
"Uhmm..." Wala ako sa sariling tumango dahil sa totoo lang ay nanlalamig pa rin ako.
Dumiretso nang tayo si Ty sabay nagpamulsa habang matamang pinagmamasdan kaming dalawa. Para bang may hinuhuli siyang kung ano sa mga kilos namin. Umihip ang hangin at saglit akong natigilan nang liparin ng hangin ang ilang hibla ng kanyang buhok na sadya na yatang magulo, pero parang mas nakakapagpa-gwapo nang husto sa kanya. Tila ba bumagal ang paggalaw ng lahat sa paligid ko at para akong nananaginip nang gising. Kuminang ang suot niyang manipis na kuwintas sa kanyang leeg na mas nakadepina sa ganda ng kutis niya.
"T-tara na," wala pa rin sa sariling kayag ko kay Chance sabay hila sa kamay niyang nakalahad sa akin.
"C'mon." Nakangiting sinulyapan pa niya ang aming magkahawak na kamay at pinandilatan ko naman siya. Kaya ako napagkakamalang malandi, e. "See you around, dude!" paalam niya kay Ty na hindi kumibo, pero kahit na papaano'y tumango naman at malungkot na tumitig sa akin. Ano bang tumatakbo sa isip niya? Ang hirap naman niyang basahin! Nakakainis!
Nang tuluyan na kaming makalayo kay Ty ay tsaka nagtanong si Chance.
"What happened back there? Your hand is so cold." Lakas din makaramdam ng lokong 'to.
"H-hinalikan niya ako..." Kinagat ko ang aking labi at agad na naramdaman ang pag-iinit ng aking pisngi.
"Excuse me?" Noon na siya huminto sa paglalakad at mataman akong tinitigan.
"'Wag mo nga akong tingnan nang ganyan!" Mabilis na lumipad ang aking mga kamay sa aking mukha. Nakakahiya! Bakit ba sinabi ko pa 'yun?! "Pero hindi iyon katulad nang iniisip mo!"
"Enlighten me, please." Pilyo pa siyang ngumiti habang kagat din ang kanyang labi. Para bang nagpipigil matawa na ewan.
Kaya naman idinetalye ko na rin kung ano ba ang nangyari kanina.
"Hmm, that's me pushing his buttons, huh? I'll push him harder next time," nakakaloko pa niyang sabi sabay malakas na tumawa.
"Nababaliw ka na!" Inikot ko ang aking mga mata. Kung anu-ano 'tong naiisip ni Chance. Hindi na nga matahimik ang puso ko dahil sa nangyari.
"Ty is not the I'll-commit-type-of-guy, Jorge. This is actually the first time I've seen him like this. But then, I don't like him giving up for me. Gusto ko awayin niya ako dahil sa'yo."
"What if mali ka nga?"
"If that's the case, bibigyan mo naman ako ng chance, 'di ba? Since Chance naman talaga ang name ko?" pipikit-pikit pang sabi niya.
"Baliw ka na talaga." Of course, sinusubukan ko lang naman kumbinsihin ang sarili ko na okay ako. But no! Alam kong magkikita pa rin kami ni Ty pag-uwi ko. At hindi ko talaga alam kung ano ang puwedeng mangyari. Parang ayoko tuloy umuwi sa condo niya. Jeez, kay Insan na nga lang muna ako. 'Di ko talaga carry umuwi!
"C'mon. May work ka pa later, 'di ba? We might be there later. So, we're going to show off. Push his buttons?" Halinhinan pa niyang itinaas baba ang kanyang mga kilay. Kahit ano na lang gawin nang taong 'to ang gwapo pa rin. Parang si Ty lang...
"Bahala ka na nga!" Ang kulit din talaga nitong si Chance.
"Can I kiss you then?" nakakaloko pa niyang pinatulis ang kanyang nguso.
"Gusto mo pang mabuhay Chance?!"
"I was just kidding!" Malakas pa siyang humalakhak. Ang saya nitong taong ito. Parang kanina lang, e, ang lungkot niya. Ang bilis din magbago ng mood.
"Puro ka kalokohan!" Umirap ako at natatawa naman siyang umiling-iling.
"I wonder what will Tyrone do if I kiss you. I might consider doing that later."
"I might consider kicking your balls too, huh?"
"Sa cheeks lang naman! Pero kay Ty naman nagpahalik ka! Ang daya!" nanunuksong himig pa niya. Nag-iwas ako nang tingin dahil hindi naman iisang beses lang akong nahalikan ng lokong 'yun! Kahit n'ung inaakala kong bading siya ay nagpahalik ako! Aish!
"Lubayan mo na nga ako, Chance." Hindi ko pa rin magawang tumitingin nang diretso sa kanya dahil sa pag-iinit pa rin ng aking pisngi. Pero agad ding nawala ang atensyon ko sa usapan namin nang mamataan ko si Kirsten na hindi kalayuan sa kinalalagyan namin. "Si Kirsten 'yun, 'di ba?"
"Huh?" Napatingin rin naman si Chance sa gawi na tinitingnan ko. May lalaki kasi siyang kasama at in fairness naman ang gwapo!
"Ang cute naman... Manliligaw kaya niya 'yun?" Bumaling ako kay Chance na nagdidilim ang mukha. Sa sobrang paninitig niya kay Kirsten ay kulang na lang ay matunaw iyon. Anong nangyari sa kanya?
"C'mon, I'll take you home," seryosong sabi lang niya.
"Uy, okay ka lang?" nagtatakang tanong ko pa habang nakakunot-noo.
"Yeah, I'm okay," wala pa sa sarili niyang sagot. Sumulyap ulit siya sa kinalalagyan ni Kirsten na noon ay nakatingin rin pala sa amin. Mabilis akong kumaway sa kanya at gumanti rin naman siya nang kaway. Habang itong si Chance ay parang narinig kong umismid lang. May something talaga sa dalawang ito. Ang weird lang, pero parang kinikilig ako sa kanila. Ang cute kaya!
"Curious talaga ako sa inyo ni Kirsten. Bagay kayo!" Hindi ko na rin napigil ang sarili kong manukso.
Napailing lang siya sa akin na para bang hindi niya na-appreciate ang joke ko.
"Get in! Bago pa man kita halikan nang tuluyan diyan sa kadaldalan mo!" Ipinagbukas niya ako ng pinto ng kotse niya.
"Ang pikon mo! Affected ka masyado! Jelly ka, 'no?" It's my turn na mang-inis!
"You're unbelievable!" Pinaikutan lang niya ako ng kanyang mga mata. Feeling ko ay inis na inis na siya kaya lumubay na lang din ako. Pero malalaman ko rin ang totoo. Humanda ka, Chance!
Tulad nang dati, sa unit ni Insan ako ulit nagpahatid. Pero this time, dito na muna talaga ako tutuloy. After nang nangyari kanina, hindi yata ako prepared sa magiging paghaharap na naman namin ni Ty. Natatakot akong 'di ko mawari. Parang gusto kong matae sa kaba! Haist! Sa tantiya ko naman ay wala si Insan sa unit niya. Alam ko naman ang schedule niya ngayon at hanggang gabi pa ang pasok niya.
Kaya naman nang makapasok na ako sa loob ng unit niya ay tamang naglinis lang ako saglit at nagpasyang umidlip. Malaking bagay na rin ang dalawang oras na pahinga para hindi ako aantuk-antok sa trabaho.