"What the..." Adrenaline rush goes to me.
Mabilis kong kinlick ang salitang 'cancel' ngunit mas mabilis ang machine sa akin, dahil bago ko pa mamalayan, bigla na lang sinakop ang buong katawan ko ng liwanag na dahilan upang ako'y mapapikit at maiharang muli ang aking braso sa mata. Dahil sa totoo lang, sa mata kong kagigising lamang, it hurts a lot!
Ngunit sandali lang iyon dahil mabilis na nawala ang liwanag sa aking paligid. At pagbukas ng mata ko, kumunot ang noo ko nang makita ang aking anyo.
Not that I don't like it but heck, I am surrounded by people wearing their shining armors with their best weapons which is whether they are holding them, or they were placed just on their body, I mean, they're using straps to hold it! Ganern!
Pero ako, tanging umikli lang ang palda ng uniform namin at naging color black, at yung manggas ng uniform namin na damit ay humaba hanggang aking pulso! Pero ang design ay gan'on pa 'rin. It reminds me of Japanese uniform but heck?
I tried to find any change in my body except for what I've already mentioned but none! Even weapon, I have nothing!
"What the hell... ano 'to, error?" Hindi mapigilan kong bigkas. I was busy studying myself again when I felt some move to where I am.
"That's it?" I look to where the baritone voice came from and saw Dustine, wearing his armor which I guess, a ranger because of the bow and arrow he's holding. Tumango ako at ngumuso. He chuckled as he messed my hair. Mabilis kong tinampal ang kamay nito na ikinatawa nito.
"Let's go. They're already waiting." Sabi nya, at doon ko lang napansin ang iba naming classmates na gamer rin na nasa likod nya at may kanya-kanyang ginagawa. But then... I look at him like asking if he was joking, like seriously? "What?" Natatawa nyang sabi nang makita ang tinging binibigay ko sa kanya.
Nginiwian ko ito. "Are you asking me to join your squad?" Di ko makapaniwalang sabi dahil sa totoo lang, puro lalaki sila, at awkward 'yon.
No. Don't get me wrong. Buddies kaming lahat. We've also tried playing before and it brought victory because they are such a good gamers. Pero ang sumama ako sa kanila ngayon, which is kasama na talaga sila, hindi sa likod ng mobiles at computers, ay pakiramdam ko'y sobrang awkward lang.
He, then, nodded his head. "Don't expect us to let you go and let you do this quest alone because we won't let you." He grinned. "I saw Red, 'yung crush mo, at sa tingin ko'y nag iisa sya. Gusto mo ayain natin?" Namula ako sa pang aasar nito.
He knew that I have crush to Red back then. Pero ngayon wala na 'no! Kahit ilang beses kong sabihin sa kanila 'yon ay ayaw nilang maniwala dahil alam nilang lagi ko syang kalaro. Yes, close kami ni Red at lagi nga kaming magkalaro sa online games pero wala na talaga! Kuya ko nalang talaga sya ngayon!
And don't get me wrong sa pamumula 'ko. Hindi ko alam ngunit tuwing may nang aasar sa akin, ganyan na ganyan ang reaction 'ko. Shit. Itong reaction na 'to yung gustong gusto kong mawala, eh! Sa totoo lang.
I frowned at him and didn't answer. Pero gumugulo pa rin talaga sa isipan ko ang sinabi nya. Dustine saw Red and he thing Red was alone. Hindi ba't ang sakit 'non? Ang panuorin ang mga taong malapit sayo na igive up ang buhay nila kasi hindi nila kayang maglaro? Pero ang mas gumugulo talaga sa isip ko ay bakit sya nagstay? Kahit na mag isa sya, nagstay sya, 'di ba?
"Tapos na ba kayo dyan?" Sabay kaming napalingom sa bagong dating, at nakitang si Stanley iyon. He is wearing his warrior outfit, with his sword. Bumaling sya sa'kin. "Tara na, princess?" He said na ikinanuot ng noo ko.
"Princess?" What's with the endearment?
But he boyishly smirked. "Because you're the only girl and it's a warrior's duty to protect the princess." Then he winked. Napairap ako. "It's knight's duty kaya." Pagtatama ko dito ngunit hindi mapagkakaila ang pamumula ng aking pisngi. This is what I hate, e! My reaction!
"Tara na nga!" Sabi ko at nagmartsa palayo sa kanila. Rinig ko naman ang halakhak ng dalawang iyon.
Actually, they are good looking naman. Dustine have naturally brown curly hair and almond shaped deep eyes which are color light brown, while Stanley have blonde semi-curl hair and ocean blue eyes. Ang mahirap lang, Dustine was dedicated to one girl who doesn't even notice him, while Stanley is casanova which is such a real talk.
Nagawi ang tingin ko sa iba naming classmates na ngayo'y magiging kasama ko na rin. Weston is an assassin based on his dark and hoodied outfit. Pogi rin 'to, eh. Ang itim na itim nitong mata ang nakakadala tapos tahimik pa. Iyon lang, wala yatang interisado sa mga babae dahil NGSB daw 'to, at kapag inaasar ko naman, sagot nya ay wala pa raw nakakakuha ng atensyon nya. Psh, wow, ha.
My eyes travelled on the Marky, who's wearing a knight outfit outfit. He's holding his lancer and to be honest, his chosen avatar compliments his looks! Golden armor plus blonde hair and hazel eyes are so good, right?
And when I look at Kayne, he is on his warrior outfit, too. Napangisi ako sa aking nakita. Golden blond hair plus chocolate eyes in a warrior's armor. Maybe he's looks too shy to be a warrior but heck, he looks so good!
"Yeah, our baby boy is now an adult." Dustine whispered, when he saw me looking at Kayne. I nodded happily. Right. Kayne is only sixteen years old, while we're on our late adolescence which is seventeen and up. I am seventeen years old while Dustine is already eighteen, so I think I'm going to treat him as my kuya na.
"Let's add each others?" Marky suggested nang makalapit kami. Napatingin ako sa kanya at nahuli nito ang ekspresyon ko kaya natawa ito. "Don't tell me you don't know?" But I shook my head which caused him to laugh. Oh... okay?
"It's an MMORPG, of course there are friendlist on the game." Stanley explained and in just a span of time, may nag appear na hologram sa aking harapan kung saan nakalagay, 'Stanley Klein Martinez added you as friend' na may pagpipilian pa kung iaaccept o hindi. I rolled my eyes as I look at him. I have no choice but to accept his invitation... just kidding! Malamang iaaccept ko 'to! Kami-kami nalang kaya ang magkakasama.
Hindi nagtagal ay nagsunod-sunod 'rin ang pangalan ng mga lalaking kasama 'ko.
Dustine Ranier Michaelis added you as friend
Kayne Harrold Wilson added you as friend
Marky Froiland Esteban added you as friend
Weston Adrian Gonzales added you as friend
I accepted them all. May nakita rin akong ibang pangalan na sa tingin ko'y 'find nearby' ang ginamit, ngunit ang nakakuha ng atensyon ko ay ang pamilyar na pangalan na nasa pinakaibaba ng friend request ko.
Red Davion Montesilva added you as friend
Which I accepted. Mabilis akong nagpunta sa chat at nagcompose ng message sa kanya.
Kuya, asan ka?
"Gawa na tayo ng guild?" I heard Stanley suggested which Dustine rejected.
"Huwag muna. Magpalevel na muna tayo." Which I silently agreed. But my fully attention was on the chat, especially on the three dot moving, which indicated that he's typing.
And when I read his message, "Squad! Tara sa town hall!" Mabilis kong sigaw at nagtatakbo na. Because in Red message, it was written, 'Town hall, bunso. Gonna wait for you here?'
Which I answered, 'Yes please!'
I have to convince him to join us in our journey. Mahirap mag isa at mapanganib. As far as I want, I want us to be together.
Because Red is already a special person to me, and I can't afford to lose him.
"Wait princess!" I heard Stanley said but I focused on the little map with a marker that appeared when I said, "Town hall nearby, please."
Yeah, it's cool and thrilling.
Nakita kong may umilaw sa hologram just in a place where it called inventory. Curiosity hits me. I clicked it and saw a box with violet lights. I clicked it and suddenly, nagkaroon ako ng cloak. Napahinto ako 'don at napatingin. Nang muli kong ibalik ang atensyon ko sa hologram ay napatingin ako sa avatar na nasa itaas, katabi kung saan may lifespan na kulay green pa. At sa ibaba nito ay may nakasulat na salitang hindi ko maintindihan.
Nephilim με τα πάντα
But I decided to ignore it and just focus on thinking what will I say to kuya.
To be continued...
--
Okay, alam kong walang laman HAHAHA pero enjoy pa 'rin sa pagbabasa.