Биднийг доош буухад та миний гарнаас чанга зуурч байлаа. Би таныг хөлөндөө түүртэж байгаа гэдгийг сайн мэдэж байсан.
Таны төлөө их юм хийж чадаагүйг минь уучлаарай, эгч ээ. Хэрвээ бүгдийг буцааж болдог бол, би хэзээ ч ийм зүйл хийхгүй байсан. Тэгж байж л та зовохгүй.
Би хэзээ ч таныг зовоохыг хүсээгүй. Хэзээ ч.
Бид шатны төгсгөлд хүрэхэд, би урд хаалга болох бидний гарах ганц гарцруу харав. -эсвэл би л тэгж бодсон байх. Байшинг орхих л миний толгойд эргэлдэж буй ганц бодол байсан. Түүнээс биш-
масктай залуу хаана байгаа тухай бодсонгүй.
Тиймээ, эгч ээ. Би өөрсдийгөө юунаас болоод зугтаж байгааг мартчихсан байсан.
Би тэр эр биднийг гал тогооноос ажиглаж байсныг ч анхааралгүй өөр зүйлд санаа зовжээ. Тэр үед та надад нэг зүйл хэлсэн юм.
"Жонгүг…
тэр гал тогоонд байна…"