"Hindi ka pa ba napapagod?" Tanong ng lalaking sumusunod sa paglakad ko
Kanina pa nga kami naglalakad dito sa mga puno na puro bulakbak. Parang cherry blossoms sya kaso iba talaga. Color white yung bulaklak.
"Hindi pa." Sagot ko.
Nag boating nadin kami sa Lake kanina. Muntik pa nga tumaob yung bangka namin eh. Nakakainis naman kasi nagse-selfie lang ako. Muntik pa mahulog yung mamahaling cellphone nya.
Tapos pumunta din kami sa Paradizoo. Yung mini paradise and zoo nasa pinaka-dulo yun ng park. It has a tranquil gardens, lovely Flora and fauna plus the haven of animals.
Nakaka-inis nga si Luke dahil inaasar ako sa Gorilla. Ang sama nya talaga kanina. Sabihing kambal ko daw Yun. Grabe!! Gusto ko syang i-upper cut kanina.
"Nagugutom na ako." Bulalas ko. Mamaya aatungal na ang tyan ko kung dipa kami kakain.
"Glad you ask." Says Luke.
Agad naman kaming pumunta sa Picnic Grove. Meron 'dung restaurants na nakapalibot sa field. Pumasok na kami sa isang kainan doon.
Ng makaupo kami ay may lumapit na waiter. "I'll have a Beef Marrow Stew."
"Yun nadin ang akin." Hays. Ang sosyal naman kahit pangalan ng pagkain. Pwede namang sabihin, special bulalo. Sosyal din talaga 'tong si Luke eh.
"Extra rice Po." Sigaw ko sa waiter habang ngumunguya pa. Tiningnan ko naman si Luke na ngayon ay nakatingin din saakin.
"Bakit?"
"Ang takaw mo pala. Di halata."
"Pwede mamaya nalang tayo magdaldalan? Gutom na talaga ako eh." I saw a sudden laughters on Luke's face.
Haist. Bahala ka dyan!
Wag istorbuhin ang gutom.
Nilapag Naman na nung waiter ang extra rice ko. At ako? Shempre lamon!!
Ng matapos na kami kumain naupo muna kami sa bench. Maganda sa pwesto na to dahil kita mo ang buong kalupaan ng Hyatsizara. The crisp breeze of the area is relaxing.
"Tara Rose, may pupuntahan pa tayo." I eyed him with confusion. Nalibot na kasi namin ang buong park. San pa kami pupunta?
"Saan?"
"Basta. Tara na." Tapos tumayo na nga kami at nagsimula na namang maglakad. Nasabi ko na bang masakit na paa ko? Hay. Konting tiis pa.
Napansin ko namang sa direksyon ni Horsy kami pupunta. Tama nga ang hinala ko at sumakay na si Luke. "Hop in." Nilahad nya ang isa nyang kamay para alalayan ako.
Ng masigurado nyang nakaupo na ako ay nagsimula na kaming lumargo.
May natatanaw naman akong mansion. Wag mong sabihing dyan kami pupunta?
At dun nga kami papunta. One way lang Kasi Kaya alam kong dun talaga.
"This is the abandon mansion. It is said that it is built for a princess." Sounds like a magical love story to me. Makikinig na muna ako kay Luke. Mukhang interesting naman Kasi.
"...but the Princess died in the age of 35. So the man were left heartbroken. He then stop the construction and never returned." Tragedy naman pala. I really hate sad endings.
"Bakit namatay yung babae?"
"No one knows. Gusto mo pasok tayo?" Napahawak nalang ako sa ulo ko. Truth is, the mansion seems scary. May mga lumot na sa katandaan tapos matagal ng inabandona.
As for me, abandon buildings speak in a way that as if they whisper untold stories.
I imagine them to be a prisoner of time as they stand still in the same locations, dying to share the secrets they hold and witnessed.
Who knows? Right?
Shempre pumasok kami sa loob. Maalikabok nadin ang mga gamit. Maganda sana to kung naa-alagaan. Umakyat naman ako sa second floor. Nakarinig naman ako ng kaluskos. Nagsitaasan ata ang balahibo ko dun ah. Nag-hiwalay pa kasi kami. Naman eh!
"M-may tao ba dyan? L-luke?" I can't get my tounge right. Ugh.
May narinig naman akong yabag ng paa kaya napa-atras ako. Someone grab me from aback. "Ahhh---!!" Di natuloy ang sigaw ko dahil tinakpan ng kung sino ang bibig ko.
Sinubukan kong tumalikod para malaman kung sino. Teka "Martin?/Rose?" Sabay naming Sabi.
Anong ginagawa nya dito?
"Sneaking out from the Academy, eh?" Napangiwe nalang ako. Are we caught of guard?
Ako nadin ang sasagot sa tanong ko
Yes we are!
"Anong ginagawa mo dito?" Pag-iiba ko ng usapan.
"I should be the one asking that question." Oh...
"Having f-fun?" Nag-aaalinglangan kong sagot. He just click his tounge and eyed me with a serious one.
Dahil nasa balcony kami kita namin ang nasa baba. Tumingala naman ang dalawang lalaki. Isa na dun si Luke.
Sino kaya yang katabi nya? Bagong mukha para sakin.
"New it. Sabi ko sa'yo Martin, nakita ko talaga si Luke na may kasamang babae." Sigaw nung Isa.
"Yah right. The evidence is right here." Turo nya sakin.
"Let's head back. Saktong may kinuha lang kami kaya napadaan kami dito." Kausap sakin ni Martin. Bagay sa kanya ang black jacket nya. Pumogi ata lalo si Martin.
Matanong nga "Kasama mo ba yung lalaki kanina?"
"Yes. That's Archer." Okay. So, yun pala yung Archer. Dark brown yung buhok nya. Maputi din tapos matangkad.
Bakit puro magagandang lahi ata mga kalalakihan dito?
Ang unfair ah. Sa amin kasi, Kung hindi isang ubo, feeling pogi, bungi, kung may gwapo naman puro bakla.
Nakalabas na kami ng bahay pero may something talaga sa aura ng mansion. Hmf. Tatawagin ko nalang Mysterious Mansion pansamantala. Muli kong nilingon ang bahay bago kami tuluyang umalis.
Natutuwa naman ako dahil yung hangin nililipad ang buhok ko. Feel na feel eh. Ang saya Kaya mag road trip. Kaso masakit na sa pwet dahil kanina pa kami.
It took as 30 minutes bago matunton ang daan papunta sa Academy.
Kay Martin nadin ako sumabay. Binaba naman nya ako sa tapat ng tinutuluyan namin. From there I saw Yuri standing the entrance.
Nakapameywang ito at ang sama ng tingin sakin. Nako lagot na.
Hindi pa man ako tuluyang nakakalapit nagsimula na akong pagalitan. "San ka galing? Bat umalis ka ng walang pasabi? Bat kasama mo si Martin at Archer? Sang lupalop ka nagsu-suot? Bat dimo ako sinama. Sumagot ka."
Aray. Ang sakit ata nun sa tainga. Diko alam kung anong uunahin ko sa mga tanong Nya.
"...galing kami sa labas." Bulong ko kay Yuri. Nakita ko namang napatakip sya ng bibig at pinaghahampas ako sa braso.
Aray.
"Walanghiya ka! Dimo manlang ako sinama sa kalokohan mo."
at ayun na nga. Nagsimula na sumakit ang eardrums ko.
YURI!!