"Chance needs a long rest.. He overworked himself resulting to over fatigue. Medyo marami rin ang nawala na dugo sa kanya dahil sa sugat niya but thankfully nasalinan na siya ng dugo. His doctor is outside may kailangan pa kayong pag usapan tungkol sa mental health ng pasyente." Wika ng doktor na tumingin kay Chance.
Carly sighed. Napatingin siya sa asawa na mahimbing na natutulog sa hospital bed nito sa isang pribadong kwarto. Unti-unti nang bumabalik ang kulay nito sa pisngi but he still look tired and restless. May balot na benda ang kanang kamay nito at magkabilang paa. Kinakailangan pa na tahiin ang sugat nito sa magkabilang talampakan dahil sa lalim nito. Maging ang mga tuhod nito ay may mga sugat.
"We need to talk to Dr Rivas." Chase coldly said bago naunang lumabas. Alam niyang galit ito sa kanya dahil sa nagyari sa kakambal. Maski naman siya ay galit din sa sarili.
Nang makalabas sila ay naabutan nila ang doktor na tumingin kay Chance at isa pa na lalaking doktor. Naroon rin sa labas ang ilan pa nilang kaibigan.
"Dr Rivas." Chase called the attention of the doctor.
Dr Rivas excuse himself to the other doctor bago lumapit sa kanila.
Ngumisi ito sa kanila. "Let's to my office." He said while looking at her.
Tumango si Chase at akmang maglalakad na ng pigilan ito ng doktor.
"Not you, Dr. McLennan. I'm talking to Chance, wife." He said
Chase shoot his eyebrows to him.
Hindi na lamang siya nagsalita sa sinabi ng doktor at dahan-dahan na sumunod sa doktor leaving Chase and the others. Nang makapasok sa opisina nito ay pinaupo siya nito sa harap ng lamesa nito.
May inilapag ito na folder bago umupo sa lamesa nito katapat niya.
"Okay Mrs McLennan, let's talk about your husband." Saad nito.
Mabilis siyang umiling at medyo kinabahan. "I-i'm not his wife I-I'm just his g-girl-"
"It's okay.... Chance e told me everything so no need to hide something." Nakangiting wika nito.
Bigla naman kumunot ang kanyang noo. Chance told him? But why?
Marahil ah napasin nito ang pagtataka niya. He chuckled a little. "I'm his psychiatrist.. He needs to tell me everything." Kalmadong wika nito.
Nakakaunawang tumango naman siya.
He rested his both arm to the table and look intently to her.
"He was supposed to meet me the other day for our session but he didn't came. Now I know why." Makahulugang wika nito. Napayuko naman siya dahil sa kahihiyan. It's her fault she know it.
"Well, I think you already knew his disorder, right? His intermittent explosive disorder."
Tumango siya. "Yes.. I know it already."
"Okay. So now, Chance had his episode last night... Usually it's just about anger and violence that's why he hurt himself lintentionally or unintentionally. But the thing is... Hindi sanay si Chance sa ibat-ibang emosyon. He usually just being cold and hide his emotion but it triggered this past few days. Naghalo-halo na ang mga emosyon niya and some of it is not familiar to him kaya siya nagkaroon ng emotional breakdown. He's also over fatigue and have a high fever. Mababa daw ang resistensya niya because of not eating properly and because he over worked his self."
Bigla nanaman siyang naluha. Sariling galit lamang ang pinagtuonan niya ng pansin at hindi niya napansin na pinapabayaan na ni Chance ang sarili nito.
"I-is he going to be fine? D-do I need to do something for him?" She asked. She will do everything to make up with her husband..
Saglit itong napaisip. "Chance need a peace of mind and a fresh surrounding. He is very stressed right now and I suggest have some vacation with him doon sa presko at makakapagpahinga siya ng maayos." Saad nito.
Nang matapos silang magkausap ay muli siyang bumalik sa kwarto ng asawa. Naroon na sa loob ang lahat ng kaibigan nila. Annisa and Nika went to her.
"Are you okay?" Nika asked. Tumango siya at tipid na ngumiti.
"What did Dr. Rivas said?" Chase asked.
She sighed. "He asked me to take Chance to somewhere that is refreshing." Wika niya.
Tumango naman ito. "He can go to our rest house in Cavite." Saad nito.
"We will go, Chase. Sasama ako." Mariin na wika niya.
Chase shrugged. "Fine. I'll call our care taker to prepare everything." Wika nito.
Tumango siya at nagpasalamat.
"How about your parents? Alam na ba nila ang nangyari?" She asked.
"Yes. But mom is in Europe. Dad will be here any minute." Wika nito. Muli siyang tumango.
Ilang oras na nanatili ang nga kaibigan nila sa kwarto ni Chance. Dumating din ang daddy nila Chase at nag-usap sila upang ipaalam ang sinabi ng doktor. Mr McLennan agreed.
Nang sumapit ang gabi ay nag-uwian na ang lahat. Nagpadala na lamang siya ng damit kay Nika dahil mayroon namang sariling banyo ang kwarto ng asawa. Hindi parin ito nagkakamalay marahil dahil sa sobrang pagod.
Alas onse na ng gabi at patulog na sana siya ng bahagyang umungol si Chance at gumalaw. Mabilis na lumapit siya rito.
"Hmm.. No.... Stay please.... Stay." Wika nito habang nakapikit parin ang mga mata.
Bahagya siyang napasinghap at inalog ito ng marahan. "Chance... Baby wake up." Pag gising niya rito.
Chance slowly open his eyes. Confusion written to his eyes hanggang sa tumama ang paningin nito sa kanya. She saw relief to his eyes bago siya binalot ng mahigpit ng yakap.
"I-I thought you left..." Parang batang wika nito. Inalo naman niya ito at marahan na hinaplos ang likod nito upang pakalmahin.
"Saan naman ako pupunta? It's okay Chance... I won't leave you." Paalala niya rito.
Ilang minuto pa bago niya tuluyang napakalma ang binata at tuluyang bumitaw sa kanya ngunit hawak parin nito ang kanyang kamay.
"Ayos na ba ang pakiramdam mo?" She asked. She laid her palm to his forehead to check his temperature. Hindi na ito gaanong mainit.
Tumango naman ito. "Yes. Little better. I want to explain everything to you."
She shook her head. "No need Chance. Just rest-"
"No! I want to explain! I don't want you to think that I'm cheating.." Desperado na wika nito.
Hindi na naman niya kailangan ng paliwanag. She's okay now sadyang mababa lang talaga ang pang unawa niya kaya sila umabot sa puntong ito.
"Okay.... Tell me what happened.." Mahinahong wika niya.
Chance sighed. "Anne wants me to be her personal lawyer. I agreed because she is a friend of my family. She always contacting me about business and asking for legal consultation. And last week, she asked me to go with her to the relocation site of the hotel she will build.... I didn't know that it was in Baguio." Umiling ito na tila nag-sisisi.
"Kung alam ko lang, hindi na sana ako sumama. Hapon na kami umalis kaya noong gabi na at paalis na sana kami ay umulan ng malakas. Wala kaming nagawa kung hindi magtungo sa isang hotel. Believe me, I really want to go home that night. My phone died and there is no signal there. I gave my coat to Anne because she is freezing cold but believe me I didn't sleep with her in the same room. I got my own room that time... Umuwi rin ako noong maayos na ang panahon."
He held her hand. Ramdam niya ang panginginig nito. "Baby... Believe me I didn't mean to forget our wedding anniversary.... I-its just.... I'm so busy with the company.... I'm sorry." He plead.
Tila naman dinudurog ang puso niya sa nakikita. Hindi siya sanay na ganito ang asawa. He looks desperate and lost.
Tumango siya at hinaplos ang pisngi nito. "I-I'm sorry. I'm sorry nagalit ako. I'm sorry if I'm immature. Sorry Chance." Naiiyak na wika niya. Hindi niya na mapigilan ang maiyak dahil sa guilt na nararamdaman. All Chance did is to understand her and to protect but in just one simple mistake, nasaktan niya naman ito. She felt like she's such a useless wife.
Chance shook his he. He cupped her face using his non injured hand.
"It's not your fault baby... Stop saying sorry. Stop crying. God! Your tears will be the death of me." He sigh exaggeratedly.
Magkatabi silang natulog ng gabing iyon. Chance's hand wrapped to her waist habang nakaunan siya sa dibdib nito. They both sleep peacefully that night.
Nang mag umaga ay nauna siyang nagising rito. Napansin niya na alas onse na pala ng umaga. Marahil dahil sa sobrang pagod at pag aalala ay naging mahimbing ang tulog niya lalo pa at nasa tabi niya ang asawa.
Nagtataka naman siya at walang nurse ang gumising sa kanya. Nang lingunin niya ang asawa ay mahimbing parin ang tulog nito. Nagpasya siya na bumangon at mag-ayos upang makabili ng makakain. Wala namang ipinagbabawal na pagkain kay Chance kaya minabuti niya na bilhan narin ito.
Ngunit bago iyon ay nagtungo parin siya sa nurse station upang magtanong kung bakit tila walang nag c-check kay Chance sa kwarto nito. Ngunit nagulat siya sa sagot ng isa mga nurse.
"Ay, ma'am! Nagpunta po ako roon kanina sa room ng asawa niyo upang icheck ang IV fluids niya at para po sana magdala ng makakain niya. Sabi niya po wag na kayong gisingin eh. Ang sweet nga po si sir eh. Titig na titig siya sa sayo kanina ma'am habang natutulog ka tapos panay haplos sa buhok mo! Halatang-halata na in love na in love sa inyo si sir!" Tila kinikilig na wika nito.
Napangiwi na lamang siya bago nagpasalamat at umalis na. Napailing siya. Kahit kailan talaga itong si Chance. Sana ay ginising siya nito upang nakakain na ito ng maaga!
Mabilis na nagtungo siya sa labas ng hospital upang bumuli sa isang malapit na fast food restaurant. Hindi niya alam kung magugustuhan ba ito ni Chance ngunit binili niya parin ito. Nang makapagbayad ay mabilis din siya na bumalik dahil baka hanapin siya ng asawa.
Papasasok na sana siya sa elevator ng may mahagip ang mata niya sa entrance ng ospital. She clenched her jaw bago lumapit dito.
Anne stop from walking when she saw Carly walking to her way. Huminto ito at nag angat ng kilay sa kanya.
"Anong ginagawa mo rito?" Mariin na tanong niya kay Anne.
Pormal lamang ang tingin nito. "I'm visiting my personal lawyer here and besides, Tita wants me to visit my old lover."
Napasinghap siya. Hindi niya alam kung saan nito nakukuha ang kapal ng mukha nito. "Unang-una sa lahat, ang pagkaka-alam ko, bumitaw na si Chance sa pagiging lawyer mo... You know what? Actually it's your fault. Chance was too busy to his company tapos nakikisawsaw kapa!" Akusa niya rito.
Anne laugh with no humor.
"Don't point fingers to the wrong direction, please... At hindi ko kasalanan na ako parin ang priority ni Chance despite all of his problems... Can you believe it? He can be with me with my one call. Patunay lamang iyan na mahalaga parin ako sa buhay niya."
Mas lalo siyang nagngingit sa galit. Muntik niya nang ihampas rito ang hawak na supot ng pagkain niya kung hindi lamang humahangos na dumating ang isang nurse sa floor ni Chance.
"Ma'am! Hinahanap po kayo ng asawa niyo! Nagwawala na po roon!" Natatarantang wika nito.
Mabilis naman siyang sumakay sa elevator kasama ng nurse at iniwan roon ang babae na kinaiinisan.
Mabilis na nagtungo siya sa kwarto ng asawa. Nakita niya ito na pilit umaalis sa higaan nito.
"Fvck it! Where is my wife?" Rinig na rinig sa buong kwarto na iyon ang sigaw ni Chance. Pilit nitong tinutulak ang tatlong nurse na nakaharang dito.
"Sir calm down! Tinatawag na po namin si Ma'am! Pabalik na po siya!" Tila natatarantang wika ng isa.
Mabilis na lumapit siya rito.
"Chance.... I'm here." Wika niya bago tumabi rito.
Chance look at her. He looks constipated and mad. "Where have you been?!" Frantic na sigaw nito.
Umatras naman ang mga nurse. Nilingon niya ang mga ito. "Ako na ang bahala rito. Salamat and sorry for the trouble." Mahinahong wika niya. Nakakahiya naman kasi sa mga ito. Nakakunawang tumango ang mga ito bago lumabas.
Siya naman ay humarap sa asawa na Nangangalaiti parin sa galit. "I thought you fvcking left!" Inis na sigaw nito.
Napahinga siya ng malalim. "Chance... Bumili lang ako ng makakain. Halos 20 minutes palang akong nawawala." Dahilan niya rito. Ngunit tila hindi ito kumbinsido.
"You should have asked some nurse to buy our food! You don't need to leave my side!"
Inis na pinalo niya ito sa braso. "Magtigil ka nga! Nasa hospital tayo at hindi hotel, Chance! And besides, ang lapit-lapit lang ng pinuntahan ko!" Sermon niya rito.
Ngumuso ito at nag iwas ng tingin. "Ginising mo sana ako... Just don't leave me again without permission." Mariin na wika nito na tila naguutos sa mga empleyado nito.
Kung normal na araw lamang ito ay baka nabatukan niya na ito. Ngunit may sakit pa ito kaya pinigilan niya na lamang ang sarili.
"Fine. Sorry na po mister.... Kumain nalang tayo."
Hindi na siya nakipag talo pa rito. Inihanda na lamang niya ang pagkain nito na fried chicken and rice. Chance look at her like she has a two heads.
"What?" she asked in confusion.
Iniangat ng binate ang kamay na may benda. "You expect me to eat with this hand?"
Napapikit siya at nagbilang hanggang sampu. Kailngan niyang alalahanin na pasyente ito. pilit na ngumiti siya rito. "Sino ba naman kasi ang nagsabi sa iyo na basagin mo sa kamay mo iyong baso?" sermon niya rito ngunit kinuha niya na ang kutsara nito upang subuan ito.
He shrugged. "it's the only way for you to notice me." Baliwalang wika nito.
Hindi na lamang siya nakipagtalo at sinubuan na lamang ito. Mukhang tuwang-tuwa naman ito ito dahil sa pa'ng ba-baby niya.
"Oo nga pala, okay na ba ang kompanya mo?" she asked. Ito na siguro ang tamang oras para ipaalam ang plano niya.
Sandaling kumunot ang noo nito. "Yeah... why did you asked?" nagtatakang tanong nito.
Nagkibit balikat siya bago ito muling sinubuan. "Nagkausap kami ni Dr Rivas." Paalam niya rito.
Kumunot ang noo nito. "My doctor? What did he said?" nagtatakang tanong nito.
Ngumuso siya at ibinaba ang hawak na plato. Tapos na ito kumain kaya ibinigay niya na ang inumin nito at ang mga gamut na iinomin. "We talked about your condition. Sabi niya, mas maigi sa iyo na magbakasyon muna kahit sandali lang para iwas stress." Pag-kwento niya rito.
Sandali ito'ng natahimik bago tumingin sa kanya. "S-sasama ka right?" tanong nito.
Ngumiti siya at hinaplos ang pisngi nito. Para itong bata na humihingi ng permiso sa magulang. "Oo naman! Sinuggest ni Chase at ng Daddy mo na doon tayo magtungo sa rest house niyo sa Cavite. Presko daw roon at paborito mo 'daw puntahan iyon noong bata ka."
Mukhang na excite ito sa sinabi niya. he eagerly nod his head. "I like it." He smiled genuinely bago siya hinalikan sa pisngi.
Nasa ganoong posisyon sila nang bumukas ang pintuan at pumasok ang mommy ni Chance. Mabilis siyang napatayo sa gulat but Chance held her hand tightly.
"Chance! Oh my god, Son! I was so worried!" ma-dramang wika nito bago lumapit sa anak upan hawakan ang pisngi. Sa likuran nito ay si Anne na blanko lamang ang tingin sa kanya.
"Mom." Pagbati ni Chance na tila hindi ito kumportable.
"What happened, son?" nag aalalang wika nito habang tinitignan ang mga sugat nito.
Bigla itong napalingon sa kanya. "What did you do to my son? Dahil sa pagiging nagger mo at selosa ay nagkaganito ang anak ko!" sigaw nito bago siya dinuro.
Itinago naman siya ng asawa sa gilid nito. "MA! What the hell are you talking about?!" galit na sigaw ni Chance.
"Anne told me everything! Dahil nagkakamabutihan na muli kayo ni Anne ay nagselos na daw ang babae na 'to? Did she asked you to backed out as Anne's personal lawyer?! What a girl!" maarteng sigaw nito.
Napalingon naman siya kay Anne dahil sa narinig. Ano ba ang pinagsasabi ng babae na ito sa nanay ni Chance? Kagabi nga lamang niya nalaman lahat!
"Enough, Ma! Carly does not have anything to do with my situation! And she didn't ask me to back out! Ako ang may gusto noon and for god's sake ma! Hindi kami nagkakamabutihan ni Anne! Stop being delusional!" galit na galit na sigaw nito.
Agad niya naman itong pinakalma. Hindi makakabuti rito ang magalit ng husto at baka mabinat pa ito.
"Ma'am... I don't want to be rude pero nakakasama po okay Chance ang magalit. Kung wala po kayong magandang sasabihin, makaka-alis napo kayo. Kinakailangan nani Chance na mag pahinga." Mahinahon ngunit walang emosyon na wika niya.
Napasinghap ang Ginang. Magsasalita pa sana ito ngunit inunahan na ito ni Chance.
"Leave ma... I don't even know why you are here. This is unusual for me. Both of you leave us alone." Nagtitimping wika nito.
Walang nagawa ang ginang kung hindi umalis ngunit tinaponan siya nito ng masamang tingin. Ipinagsawalang bahala na lamang niya ito.
Nakahinga lamang siya ng maayos ng makaalis ang ginang. Hindi siguro talaga sila magkakasundo nito dahil wala pa siyang ginagawa ay galit na ang ginang.