NP: My Memory By : yiruma (Pakiplay habang nagbabasa ;) kung ayaw niyo..at feeling niyo makakagulo sa pagbabasa di wag na XD kidding. go go ! ^0^)
"Its time Ms. Lopez"
Eto na.. Tinawag na ako ng Doctor.. magpapabone marrow transplant na ako.. san kumuha ng pera si Auntie ? hindi ko Alam.. masakit kaya ? effective kaya ? may side effects ba ? may hope pa naman kaya ? magigising ba
agad ako ?
Madaming tanong sa isip ko.. ewan .. parang hindi ako handa.. nakahiga na ako.. ang liwanag nung ilaw, may mga naka gloves at mask na tao..
"Relax.."
Relax ? PANO KO MAGRERELAX EH ANG LAKI LAKI NG PANTUROOOOK ! >.< ayan na.. hawak na niya ang braso ko -- arrrruwwww.. awtsuu T^T .. anetisya kaya to ? oo ata.. nag blublur yung paningin ko.. parang
bubuyog nadin yung mga boses nung nasa paligid ko.. @_@
Kagabe, nagdugo nanaman ang ilong ko.. di naman ako nageenglish dito.. actually yung weight ko nga 25 kilo nalang.. :) Im not kidding.. Sexy ko no ? grabe, bugtong bugtong.. butot balat lumalakad -- sirit ? edi si ALEX
! parang saranggola ako..haha !
Sa totoo lang ayoko talagang gawin to, bukod sa masakit..alam kong balewala na to.. hindi na eepekto.. hindi na ako tatagal.. pero ayokong biguin sila.. gusto kong makita nilang lumalaban ako.. ayokong kaawaan nila
ako dahil sa sakit ko.. ayan na.. parang super antok na antok na ako.. -___-
"Ano ?! Alex bakit hindi mo sinabi sa amin ?! alex.. bakit ??"
"Alex, dont worry everything will be fine.. just have faith.."
"Alex, lumaban ka, hindi para samin.. kundi para sa sarili mo.."
Para akong lumulutang.. yan yung sinabi nila Mark,ericka at kulas nung sinabi ko sa kanila.. arraaaayyy ! anung.. ginagawa sakin ng doctor ?!!.. parang.. an..sakit.. >;/ gusto kong sumigaw.. pero pakiramdam ko hinang
hina ako.. Hunter.. Hunter.. kung anu mang mangyare sakin.. ma..hal kita..
Bumalik tanaw lahat ng mga alaala ko mula nung sa Bus ako hanggang sa iniwan ako ni hunter sa Gym..ramdam ko parin lahat ng sakit..
Nagising ako gabi na.. pagkamulat ko andun sila Lulu,Auntie,Kulas,Mark, at ericka.. naluluha nanaman ako.. Pumasok yung doktor..
"Ms. Lopez.." tumingin siya sakin tapos sa mga kasama ko sa loob.. lahat ng attention nasa doktor.. parang nagslow motion ang lahat.. DUB.DUB.DUB.. parang pasuspense..
Umiling si dok, mukang alam ko na ang kasagutan.. expected ko na naman ee..
"Ikinalulungkot ko pong sabihin, hindi naging successful ang transplant.."
"pero diba po naoperahan na siya ?? di pa ba sapat yun ?!" kinuwelyuhan ni Kulas yung doktor.. nagulat kaming lahat.. ngayun ko lang nakitang ganun si Kulas..
"Niko, tama na.." nilayo siya ni Mark..
Sina Lulu,Auntie,at Ericka.. umiiyak sila.. anu ba yan.. nakakahawa naman.. parang nasa drama sa Tv to aa..
"anu ba ? hindi pa po ako patay ! wag nga kayung O.A ! hahaha" pilit yung tawa ko..ang hirap magpanggap.. tinignan lang nila ako,si Kulas Lumabas.. yung mga naiwan sa loob sobrang tahimik,walang nagsasalita.. pumikit
nalang ako.. nagiisip ng masasayang alaala..kasama sila..kasama si Hunter.. di ko mapigilang ngumiti kasabay ng pagtulo ng luha ko.. hunter nanaman ba ? rindi na ba kayo ? sirang plaka naba ? yaan niyo na..pagbigyan
niyo na ko..
Alam kaya niya ?
pagnalaman mo ba babalik ka ?
maaawa ka kaya ?
iiyakan mo kaya ako tulad nila ?
sasamahan mo ba ako ?
babantayan habang natutulog ?
sasabihin na lumaban ?
tatabihan mo ba ako pagnaghihingalo na ko ?
pagpatay na ako ? dadalawin mo kaya ako ?
Madaming tanong sa isipan ko,imposible naman ata.. siguro nga hindi niya alam ee..masama bang mangarap ? Pinipilit ko lalong maging matapang kahit walang mapanghawakan, pinipilit kong maging ok kahit durog na
durog na ako..nahihirapan na ako, pinipilit kong maging malakas para sa mga taong nagpapahalaga sakin..
HUNTER's POV
"Mathematics may not teach us how to add love or how to subtract hate, but it gives us every reason to hope that every problem has a solution.."
**ALMOST A YEAR LATER**
Magaling na ako.. galing ko no ? ako pa ! Mas magaling at mas malakas ako ng 10x kesa sa dating ako..madami akong nakilalang kaibigan na pasyente din.. sila Miel,Vhen,Pat,Jest,Ark at kyle.. yung doctor ko naman si
Doc Jon..
..magpapahinga nalang ako.. by next week makakauwe na ako sa pilipinas.. makikita ko na si Alex.. sasabihin ko na yung totoo sa kanya ng personal.. single pa kaya siya ? pero sure single pa yun.. sino ba naman kasing
papatol dun ? haha. Joke lang.. Excited lang ako.. so gay.. tapos na ang paghihirap ko,tama ka alex..nasa dulo ang hope at naabot ko yun.. lahat ng hirap at sakit tiniis ko..
Napatingin ako sa wrist ko,suot ko araw araw yung yarn bracelet na binigay nung bata sa hospital 12 years ago.. kasya parin sakin.. adjustable kasi..
Natatanggap kaya niya yung mga pinapadala kong sulat ? nakasulat lahat ng totoo dun.. pati yung sa sakit ko ..lahat sinulat ko..pati yung nararamdaman ko sa kanya.. siguro naman natanggap niya yun.. may tiwala ako
kay amulet na pinapadala niya yun..
Alex, hintayin mo ko..