(Дууссан) BTS |Jeon Jungkook|...

By Daismyli

154K 10.3K 417

"Чи надаас зугтаж чадахгүй ээ." гээд тэр жуумалзав. "Ж-Жонгүк." "Хонгор охин минь чи хэдий ахыг минь сонгосон... More

Танилцуулга
Chapter ONE -Миний ирээдүйн нөхөр-
Chapter TWO -Амьдрал минь сүйрлээ-
Chapter THREE -Төлөвлөгөө бас харуусал-
Chapter FOUR -Тамын эхлэл-
Chapter FIVE -Яагаад?-
Chapter SIX -Үнэн гэж үү?-
Chapter SEVEN -Гэнэтийн бэлэг-
Chapter EIGHT -Тэр эргээд ирчихлээ-
Chapter NINE -Тэр яасан гэнээ?-
Chapter TEN -Эргээд ирлээ-
Chapter ELEVEN -Үгүй ээ-
Chapter TWELVE -Би явахгүй-
Chapter THIRTEEN -Бал сар?-
Chapter FOURTEEN -Бал сар (хэсэг 2)-
Chapter FIFTEEN -Жэнни?-
Chapter SIXTEEN -Өнгөрсөн-
Chapter SEVENTEEN -Марк?-
Chapter EIGHTEEN -Туслаарай!-
Chapter NINETEEN -Чамайг үзэн ядаж байна-
Chapter TWENTY -Үгэнд ор-
Chapter TWENTY TWO -Яаж чадав аа?-
Chapter TWENTY THREE -Үнэн-
Chapter TWENTY FOUR -Уучлаарай-
Chapter TWENTY FIVE -Хэн бэ?-
Chapter TWENTY SIX -Хамт байцгаах?-
Chapter TWENTY SEVEN -Минийх-
Chapter TWENTY EIGHT -Галзуу!-
Chapter TWENTY NINE -Тэр дахиад эргээд ирлээ-
Chapter THIRTY -Уучлалт-
Chapter THIRTY ONE -Энэ бүгд манайх-
Chapter THIRTY TWO -Багийн ажиллагаа-
Chapter THIRTY THREE -Энэ тэр гэж үү?-
Chapter THIRTY FOUR -Шалтгаанууд-
Chapter THIRTY FIVE -Хайр хийцгээе-
Chapter THIRTY SIX -ЯА! Жонгүкаа-
Chapter THIRTY SEVEN -Хийсэн? Хийгээгүй?-
Chapter THIRTY EIGHT -Надтай гэрлэх үү?-
Chapter THIRTY NINE -Эхнэр, нөхөр-
Chapter FOURTY -Хайр-
Chapter FOURTY ONE -Жинхэнээсээ юү?-
Chapter FOURTY TWO -Шинэ гишүүд-
Chapter FOURTY THREE -Боль!-
Chapter FOURTY FOUR -Үхэл, хагацал-
Төгсгөл
Уншихгүй бол харамсах вий

Chapter TWENTY ONE -Зугтсан?-

3.9K 273 43
By Daismyli

"Цаашдаа чи миний үгийг дагах болно." хэмээн баргил хоолойгоор чихэнд шивнэлээ.

"Мөн мөрөөдөв өө."

Жонгүк "Ххммм чи тэгэх болно. Тэгэх ч ёстой."

"Үгүй гэвэл чи яах юм?"

Нүүрэнд тулж ирээд "Шийтгүүлэх л болж дээ."

Лизагийн талаас

"Надаас холд." гээд түүнийг цээжнээс нь түлхэхэд тэр бага зэрэг хойш болов. Энэ залуутай там руу явсан ч одоо надад хамаагүй.

"Би чиний хэлснээр байхгүй." энэ удаа түүн рүү хамгийн муухайгаараа харлаа.

"Ааш муут минь зүгээр л минийхээр бай."

"Хэрэв чи үгэнд орохгүй бол.....нэр нь хэн билээ? Марк билүү? Тийм ээ Марк тэр аюулд орох байх даа."

"Ч-чи яаж түүнийг мэддэг юм?"

"Миний мэдэхгүй зүйл байна гэж үү?"

"Тиймээс үгээр минь бай үгүй бол тэр үхэх болно."

"Чамайг хараал идээсэй Жонгүк." гээд эргэж харан явах гэтэл дахин хана руу шахагдлаа.

Жонгүк шүдээ зуун "Миний үгэнд ор гэж хэлж байна."

"Харин би үгүй гэж байна."

"Тэгээд тийм онцгүйгээр шийтгүүлэхийг хүсээд байгаа юм биз дээ айн? За яахав."

Бие минь газраас хөндийрч түүний мөрөн дээр тохогдов.

"Намайг тавиач муу новш минь. Тавь!"

*Тас хийх*

"Чөтгөр гэж чи сая намайг алгадсан уу?" хэмээн тэр хөхрөн инээсээр намайг 2 давхар луу авч явна.

"Жонгүк тавь, тавь гэж байна. Зогс новш минь."

Тэр намайг ор луу шидсэнээ намайг харсаар зогсоно.

"Би нэг тийшээ явах хэрэгтэй байна. Зугтах талаар бодоод ч хэрэггүй шүү. Тийм боломж ч байхгүй. Шийтгэлийн чинь хувьд гэвэл энэ өрөөнд цоожлогдохдоо өлсөж үхэх." гэснээ өрөөнөөс гараад хаалгыг түгжчихэв.

"Аахх......энэ муу новшийг үзэн ядаж байна!"

Хийгээд байх зүйлгүй учраас усан орж тэр чөтгөрийн цамцыг өмслөө. Ядаж өгзгийг минь халхлах юм байна. Бас түүнээс болсон нуруун дээрх ормууд.

~•~•~•~•~•~•~•~•~

Цаг ч явсаар нар жаргах ажээ. Өглөөнөөс хойш юу ч идээгүй би нөгөө өрөөндөө цоожлогдсон хэвээр. Тиймээ би өлсөж байна. Орон дээр хэсэг сууж байтал Жонгүк хаалга онгойлгон орж ирэх харагдлаа.

"Одоо бас юу хүсээв айн? Жаргалтай биш байна уу?" хэмээн би уурлалаа.

"Үгүй шүү хараахан үгүй. Гэхдээ буугаад ир. Чи өлсөж байгаа байх." гэж Жонгүк жинхэнээсээ аль эсвэл тоглоод байгаа нь мэдэгдэхгүй хачин асуув.

"Би өлсөөгүй байна." гэж худал хэллээ.

"Итгэлтэй байна уу?"

"Тиймээ."

"Үнэхээр итгэлтэй байна уу?"

"Тийм."

"Үнэхээр үнэхээр итгэлтэй байна уу?"

"Тиймээээээ!"

"Зааз өөртөө л гомдоорой. Би бүгдийг нь идлээ шүү." гээд тэр инээмсэглэв.

Байз тэр жинхэнээсээ байна уу? Зааз би дахиж тэсэхгүй нь.

Түүнийг өрөөнөөс гарахаар цааш алхаа зуур би түүнийг дуудлаа.

"Б-байз........Би.......би очлоо."

Дахиад л өнөө инээмсэглэл. Яагаад тэр ингэж инээхээсээ илүү жуумалзаж болддоггүй юм бэ? Тэр инээж байхдаа үнэхээр хөөрхөн харагддаг.

~•~•~•~•~•~•~•~
Оройн хоолны ширээн дээр

Бид өөд өөдөөсөө харан ширээний хоёр талд сууцгаана. Намайг хоол идэх зуур тэр над руу итгэж ядсан байртай харна.

Би "Яав?"

"Чи үнэхээр их өлссөн бололтой."

"Үгүй."

"Тийм."

"Үгүй, яагаад намайг тэгж болоол байгаа юм?"

"Чи гахай шиг идэж байна."

"Сая намайг гахайтай харьцуулсан уу?..........Юу вэ? Хөөе инээхээ боль за. Битгий хүний зовлонгоор жаргал хийгээд бай."

Түүний улам ихээр тачигнатал инээх нь уурыг минь хүргэж байлаа. Юмаа ууж дуусгаад шууд л өрөөнөөс гарахаар алхана.

Энэ муу тэнэг.

1 цагийн алдаа

Хүйтэн сэвэлзүүр салхи арьсанд минь мэдрэгдэх нэг л таатай сайхан. Том шилэн цонхны урд над дээр тусах сарыг ширтэн зогсоно. Харанхуйг гэрэлтүүлэх ганц зүйл нь энэ сар мэт.

Би хаана байгаа юм бол? Энэ харанхуйд тусах өөр ямар ч гэрэл алга. Энд эсвэл ойр хавьд хүмүүс амьдардаггүй гэж үү? Энэ байдлаар бол үгүй бололтой. Хэний ч үл мэдэх урт хугацаагаар би энэ байшинд хоригдсон бололтой. Аахх үнэхээр сэтгэл гонсойлгом юм.

Цонхоор харан ийн бодож байтал хоёр гар бэлхүүсээр минь ороон тэврэх нь тэр.

Жонгүк?

Толгойгоо эргүүлтэл Жонгүк. Бидний нүүр маш ойрхон байх бөгөөд нэгнээ харц салгалгүй ширтэнэ.

"Чи үзэсгэлэнтэй." гээд тэр ташаанаас минь бариад түргэхэн намайг өөр лүүгээ харуулж зогсооход би түргэхэн нүүрээ буруулан өөр тийш харна.

"Ж-Жонгүк--"

"Ммм чи яагаад миний цамцтай ийм халуухан харагдах ёстой юм бэ? Чи намайг өдөөж байна."

Өө үгүй ээ.

Бурхан минь тэр зүйл дахиад л биш шүү. Түүний тачаадсан хоолой надад зугт гэсэн дохио өглөө.

Түүнийг түлхээд хаалга руу зүглэн гүйлээ.

"Цоожтой!"

Новш гэж!

"Чи өнөөдөр хаашаа ч явж чадахгүй." гээд жуумалзан түлхүүрээ савчуулна.

Өө тэнгэр минь үгүй ээ.

Түүний тайван байдал дорхноо чөтгөр адил болон өөрчлөгдөв. Харин надад айдас мэдрэгдэнэ. Миний амьдралдаа хийсэн хамгийн тэнэг зүйл бол түлхүүрийг нь булааж авахаар түүн рүү гүйх байлаа. Харин би түүнд баригдах минь нэгэнт тодорхой болжээ.

"Гайхалтай яг л миний хүссэнээр нь." гээд Жонгүк жуумалзан намайг ор луу шидээд гарыг минь дээр барьлаа.

"Жонгүк битгий-"

Үгээ хэлж дуусахаас өмнө тэр уруулаа минийхт буулган шунаглан үнсэж байлаа.

"Ммм гуйя.....битгий-"

Энэ үнсэлтийнх нь дундуур ярихыг хичээх тэр намайг үл тоож байсан учраас тийм ч их ярьж чадахгүй байлаа.

"Ж-Жонгүк гуйж байна."

"Би юу хүссэнийг чинь хийе гэхдээ энийгээ больчих гуйж байна." гэхэд тэр зогсон над руу харлаа.

"Юу ч байсан уу?"

Би зүгээр толгой дохив.

"За яахав миний үгэнд ор."

"Цамцаа тайл."

"Ю-юуу?"

"Алив тайл."

"Жонгүк гуйя-"

"Цамцаа........Тайл."

Нүдэнд нулимс цийлгэнэсээр эхний товчоо тайлна. Намайг удаанаар бүх товчоо тайлахад тэд өөрийнхнөө цамцыг ч мөн тайлав.

Тэгээд над руу дахин ойрдох нь намайг ихээр сандаргаж байлаа.

"Чи миний үгэнд орно. Хараал идсэн эсэргүүцэл үзүүлэхгүй ойлгосон уу?"

Тэр намайг дахин үнсэж эхлэх мөчид би түүний царай руу ширтэнэ.

Дотуур өмдөөр минь оролдон тоглох ч тайлсангүй. Тэгээд мөн хөхний даруулгаар оролдоно.

"Өөдөөс минь намайг үнс." гэж тэр уурлан шүдээ зуун хэлэх нь тэр.

Тэгээд дахин ойртож намайг үнсэхэд нулимс минь урсаж эхлэх бөгөөд энэ түүнийг зогсоход хүргэв. Тэр нулимстай нүд рүү минь цоо ширтэнэ.

"Гар." Энэ чинь юу вэ? Түүний нүдийг харвал тэр надад хайргүй байж яагаад үүнд санаа зовиноод байгаа юм.

Удаанаар босон өрөөнөөс гарах гэж байтал буцаад татагдан түүний тэвэрт орлоо.

"Би бодлоо өөрчилчихлөө......чи надтай хамт унтана."

Би харамсана гэдгээ мэдсэн учир зөрүүдлэлгүй түүний хэлснээр хийлээ.

Өглөө

Нарны хурц гэрэл нүүрэн дээр минь тусч зөөлнөөр нүдээ нээлээ.

"Новш гэж."

Хурдхан эргэж харвал энэ өрөөнд Жонгүк БАЙСАНГҮЙ.

"Тиймээ ашгүй тэр энд алга."

Орноос босон хаалга руу алхаж байтал ширээн дээр нэг зүйл байхыг анзаарлаа.

Өглөөний цай болон захиа байх ажээ.

Үдийн хоолны үеэр эргээд ирнэ. Тэр болтол сайн охин байж өглөөнийхөө цайгаа дуустал нь уугаарай.

Гүүки.

Гайхалтай тэр намайг ахиад л түгжчихэж. Хаалгыг онгойлгох гэж үзсэн ч болсонгүй. Тиймээс усанд орон Жонгүкийн өөр нэг цамцыг өмслөө.

Өглөөний цайгаа ууж дуусгаад уйдсан амьтан орон дээр хэвтэнэ.

1 цаг өнгөрлөө
Юу ч хийсэнгүй.

2 цаг өнгөрлөө
Юу ч хийгээгүй хэвээр.

3 цаг өнгөрлөө
Нэг санаа төрлөө.

Хэвтэж байсан орноосоо хурдхан год харайн босоод цонхыг ажиглана.

Хүн гарч болохоор хангалттай том юм.

"Гайхалтай."

Олдсон бүх даавуун зүйлсийг хооронд нь холбон уялаа. Хөшиг, орны даавуу, Жонгүкийн хувцаснуудаар даавуун олс хийлээ.

Зиак 2 давхараас газар хүртэл хангалттай хүрэхээр боллоо. Төгсгөлд нь нэг үзүүрийг нь төмөр шүүгээнээс сайтар ороон уяад аажмаар доошлон буулаа.

"Тиймээ тиймээ." Эцэст нь би хийчихлээ вүүхүү.

Газар буусныхаа дараа......"Тиймээ би чөлөөтэй болчихлоо." Одоо эндээс явж болно. Цаг алдалгүй хашааны хаалга руу гүйн энэ чөтгөрийн байшингаас холдлоо.

Гүйсээр бас дахин гүйсээр. Бараг 24 км газар гүйсээр нэг юм машины дуу сонстож эхэллээ. Тэр зүг рүү гүйсэн хэвээр явсаар ашгүй гэж хотод хүрч ирэв.
Одоо харин зам гарч автобусанд суун гэртээ харих.

Ойролцоо явах машиныг өнгөрөөн замын гаран явж байтал өнөө машин зогсож дотроос нь нэг залуу бууж ирэв.

"Лиза?"

"........Марк?"

"Марк чи энд юу хийж байгаа юм?"

"Би чамайг хайж байсан юм. Өөр яадаг юм! Сүүлийн хэдэн өдрүүдэд хаана байсан юм бэ? Бас яагаад эрэгтэй хүний цамцтай байгаа юм?"

"Марк гуйя з-зүгээр намайг гэрт хүргээд өг." өөрийн эрхгүй нулимс урсаж эхлэв.

"За алив явцгаая."

Тэр намайг машинд оруулахад..... Жимин?

"Жимин? Чи энд юу хийж байгаа юм?"

Марк "Дүү минь Жимин байгаагүй бол бид чамайг олохгүй байлаа."

"Миний хаана байсныг яаж мэдсэн юм?"

Тэр зүгээр л инээмсэглэн "Би өөрийн гэсэн аргатай."


A/N: Лиза гуай үзэн ядаад байж бас инээхээрээ хөөрхөн нтр гэчихжээ? 🙄 Жонгүк бас хэдий хэрцгий авирлах ч хайртайн болохоор болиод хамт унтаад байнаа.☺️
Учир нь ойлгогдохгүй хүмүүс шүү😮
Жимин, Марк Лизаг авчихлаа.
Цаашаа яах бол доо? 🤔

Continue Reading

You'll Also Like

1.2M 52K 150
История про практически безчувственную и агрессивную девушку Асю,которая готова была порвать любого и пришилась к группировке,а после по настоящему п...
271K 11.3K 49
- Адидас, приезжай за своей сеструхой! Все мозги парням в трубочку свернула - проговорил главный тыкая пальцем на девушку, уже сидящую в кресле - Эй...
924K 36.5K 28
Чон Чонгуку по наследству передаётся бизнес семьи. Им владели пять поколений его рода, но кто мог знать, что это за бизнес? Смерть матери изменила вс...
116K 6K 11
Мин Юнги вечно чем-то недоволен. Мин Юнги постоянно даёт Чимину подзатыльники, когда тот несёт какой-то бред. Мин Юнги хмурит брови (даже когда спит)...