Kabanata 15
Nag away pa kami ni Landon dahil pinipilit niyang sumama para sunduin ang pamilya ko. Iritadong iritado ako dahil ang usapan ay walang makakaalam ng set-up namin.
We're not in a relationship, walang label ang relasyon namin dahil hindi ko binigyan ng pangalan 'yon.
Isa pa, kanina pa walang tigil ang pagtunog ng cellphone niya. I understand that he's busy pero wala siyang ibang ginagawa kundi intindihin ako.
Napansin niya ata ang titig ko sa kanyang cellphone kaya silent na iyon ngayon. He's busy and I have something to do, hindi ko gets ang pinaglalaban ng isang ito.
Pero sa huli ay pumayag rin siya dahil sinabi kong tapos na kami kung magpupumilit pa siya.
Though he insisted na mag breakfast muna kami at pagkatapos ay ihahatid niya ako sa condo ni Arkit, it's reasonable kaya pumayag na ako. Ngayon ay on the way na kami papunta don.
"Since you're staying for good, what are your plans now?" Tanong niya habang nagmamaneho.
I sighed.
"I don't really know. My original plan is to just go back," sagot ko.
"I can give you a job, but as much as I want you to be close to me, you're also a director. You deserve to be the head," he stated.
"Thanks, and you're right, I don't really want to work with you." Ngumisi ako.
Ngumuso siya at nilingon ako.
"Why? Are you distracted?" He raved. Umirap ako. Lumabas na ang ngiti na kanina niya pa tinatago.
"It's hard to work with you, you're always cold and you intimidate your staff," I explained.
"But you're like that too." Tumawa siya.
Umiling ako at ngumiti. I like this, and I missed this. Nakalimutan ko na kung gaano kagaan kausap si Landon at kung paano kami nagkakasundo sa lahat ng bagay. It's all coming back now.
"By the way, I need to tell you something."
Iniliko niya na ang sasakyan sa parking lot ng condominium ni Arkit.
"What?" Tanong ko ng itinigil niya na ang sasakyan.
Ngumiti siya pagkatapos ay hinapit ang aking bewang para mas mapalapit ako sa kanya. Mabuti nalang at tinted ang sasakyan niya kaya siguradong walang makakakita ng ginagawa niya.
Wala pang 24 hours ko siyang kasama pero parang sanay na sanay na ang katawan ko sa kanya. It seems like my body found its master dahil bawat hawak at haplos niya ay sinusunod lang nito.
"I'm so damn proud of you baby." Hinaplos niya ang pisngi ko. He smiled genuinely at me. Lumambot ang puso ko.
"I've seen your works. You did a great job. Hindi ka lang marunong, magaling ka rin and you proved that to yourself," he murmurs softly.
Agad na nag init ang aking mga mata at lumabo ang paningin ko. Bumagsak ang luha na hindi ko inaasahan.
Why are you like this baby...
Nanghina ako dahil sa paraan ng paninitig niya, this one is different. Hindi ito 'yung titig na ibinigay niya sa akin noon. This is new and I can't explain it, but it felt perfect.
Paano ko hindi mamahalin ang lalaking 'to? Kung sa lahat ng tao ay siya lang ang may kakayahan na makita ang hindi na kikita ng iba sa akin.
Hindi ko alam kung paano, pero may namamagitan sa amin na higit pa sa kahit ano at hindi namin iyon kayang pangalanan.
It feels like our souls are made for each other. At kung pwede lang sana ay ganito nalang kami. Sana dito nalang kami.
Pinunasan niya ang mga luha ko. Inayos niya rin ang buhok na tumatabing sa aking mukha.
Pumikit nalang ako ng maramdam ko ang mainit niyang labi sa aking labi. This kiss is also different, there is so much adoration in this. It feels like we're doing it all in.
Ako ang unang kumalas, hinihingal pa ako habang nag aangat ng tingin sa kanya. He looks so intoxicated and there is so much passion in his eyes.
I missed this look, this version is my Landon.
"Thank you," bulong ko.
Nakayakap pa rin siya sa akin.
We stayed like that for some time bago ako nag desisyon na lumabas na ng sasakyan. Late na ako sa pagsundo kaya wala akong ginawa kundi ang magdasal na delayed ang flight para umabot ako.
Habang papunta sa airport ay pakiramdam ko lumulutang parin ako. Sobrang lalim ko na at hindi ko alam kung paano ako aahon sa nararamdaman ko para kay Landon.
I don't believe in love at first sight, and surely hindi ganon ang sa amin. All I know is that wala akong sagot sa kahit anong tanong kung bakit ganito ang nararamdaman ko sa kanya.
It's like I'm willing to risk everything, I'm willing to be in this mess for him. I'm willing to be bad just for him.
Kumaway si Elon ng makita ako. Ngumiti ako at nag simula ng lumapit pero ng makita ako ni Silas ay mabilis itong tumakbo papunta sa akin.
Tumawa ako ng sa wakas ay nag-abot na kami at mahigpit niya akong niyakap.
"I miss you so much Mommy Aisla," Silas said.
Kumalas ako sa yakap at hinalikan siya sa pisngi.
"Miss you more handsome. How are you?"
"I'm hungry," Sagot niya.
Tumawa ako at tumango.
Lumapit sa'kin sila Elon at Mama. Pinanliitan ko ng mata si Mama. Umiwas ito ng tingin.
"Ma! Bakit di mo sinabi?!" Iritado kong sabi.
"It's okay anak, I'm fine. Wala 'to, kayang kaya ko 'to. And I have you guys, I'm already complete."
Tumulo ang luha niya at ganon din ang akin.
"Ma naman eh!" Sinabunutan niya ako at inakap ako. I'm still worried kaya sisiguraduhin ko na buong suporta ang ibibigay ko sa kanya.
Isa pa, malakas ang Mama ko. I know kaya niya 'to. Saka malakas siya kay Lord. I know He has great plans for her.
"Drama, let's go now," singit ni Elon. Nilingon ko siya at inirapan. Ngumisi siya at lumapit para halikan ako sa pisngi.
"Yuck! Stop it!" Tumawa lang siya pati si Mama at Silas.
"Let's go na, nagugutom na si Silas." Tumango sila sa sinabi ko.
"Ate, Jollibee tayo please," si Elon.
Tumango ako. Hiniram ko ang sasakyan ni Arkit at mabuti nalang wala siyang trabaho kaya pumayag siya. Gusto niya sana sumama magsundo pero wala pa siyang tulog kaya hindi ko pinayagan.
"What's Jollibee Daddy?" Tanong ni Silas kay Elon. Nakasakay na kami sa sasakyan ni Arkit at naghahanap ng Jollibee.
"Paboritong kainan 'yon ng Daddy mo," Si Mama ang sumagot. Nakakaintindi si Silas ng konting tagalog dahil nagta-tagalog naman kami sa bahay.
Anak ni Mama si Elon sa pangalawang asawa niya. Pero namatay ito sa isang car accident kaya si Mama ang mag isa na bumuhay kay Elon. Isa rin 'yon sa rason kung bakit hindi niya ako nakuha agad kay Daddy, hindi niya pa kasi kaya kaming buhayin dalawa.
Wala naman sa akin 'yon. Wala akong kahit konting galit na naramdaman para kay Mama. Unang araw ko palang kasama siya ay ramdam ko na agad 'yung pagmamahal na hinahanap ko sa isang ina.
Nung pumunta kami ng Canada at nakilala ko si Elon, hindi rin ako nahirapan dahil napakabait niya at sobrang pinapasaya niya ako. Nalaman ko na bata palang siya ay alam niya na ang tungkol sa'kin at bata palang siya gusto niya ng makasama ako.
Dalawang taon pagkatapos namin mag migrate sa Canada, nakabuntis si Elon. And that came Silas, our angel. But we're so devastated because his mother died pagkatapos siyang ipanganak.
Elon was so depressed. Nananaginip siya gabi gabi at wala akong ibang magawa kundi ang yakapin lang siya. Ako ang tumayong ina ni Silas habang nag- aaral ako. Si Mama naman ay walang tigil sa pagta-trabaho para sa aming apat.
It was only four years after ng makabangon ang kapatid ko. Basta nawala siya ng isang linggo at pagbalik niya okay na siya.
Hindi namin pinag usapan iyon, basta naging okay nalang siya and I thank God for that. Pagkatapos niya maging okay ay saka lang kami nakabawi lahat.
Nakatapos ako at nakahanap ng trabaho. Nakapag patayo si Mama ng business at natapos na rin ni Elon ang pag - aaral niya.
And now, here we are. Sa dami ng pinagdaanan namin, I'm sure malalagpasan din namin ito.
"I like it, masarap!" Silas gushed. Natawa kaming tatlo. Cute talaga ng accent nito.
"I told you baby, kaya this is my favorite," ani ni Elon. Sobrang saya nito habang kumakain ng chicken joy.
"This is my favorite too."
Sumubo naman si Silas ng spaghetti. Kinuha ko ang tissue at pinunasan ang bibig niya. Kakatuwa talaga ang mag ama na 'to, kaya miss na miss ko 'to eh.
Pagkatapos namin kumain ay inihatid ko na sila sa bahay namin. Hindi muna ako dito matutulog dahil kailangan ko ibalik 'to kay Arkit at baka dun muna ako matulog.
Pinatulog ko muna si Silas. Pinagpahinga ko na rin si Mama at Elon. Alam nilang hindi ako dito matutulog at babalik muna ako kay Arkit.
Sinilip ko muna silang lahat, ng makita kong tulog na sila ay umalis na ako.
Naabutan ko si Arkit na nasa sala habang umiinom at nanunuod ng movie.
"Oh, akala ko hindi ka uuwi."
Umupo ako sa tabi niya.
"I know you need your car saka andito ang mga gamit ko."
I sighed.
"What's your problem? Hindi ka ba masaya na andito pamilya mo?" Tanong niya.
"Of course masaya, nag aalala lang ako kay Mama. Saka wala pa akong trabaho." Kumuha ako ng chips na kinakain niya.
"It's not like you're poor. Pero don't worry kasi nasabi ko na kay Morgan na you'll stay here for good. And she wants to offer you a job."
Nanlaki ang mata ko at nilingon ko si Arkit.
"Really?" I exclaimed. Tumango siya. Pumalakpak ako bago siya yakapin.
"Thanks! The best ka talaga Kit!" Tumawa siya at inakap din ako.
"So, kamusta na kayo ni Landon?" Kumalas ako sa yakap at nag seryoso na.
"Hmm... Anong reaksyon 'yan?" aniya. Nanliit ang mata niya habang sinusuri ako.
"We're not in a relationship, that's all. And before you get any idea, no, we're not doing it," Paliwanag ko.
Tumaas ang kilay niya pagkatapos ay ngumisi.
"Ibig sabihin m.u kayo? What the hell ang labo niyo! Kadiri!" Natawa ako sa reaksyon niya.
Naramdaman ko ang pag vibrate ng cellphone ko. Saka ko palang naalala ang utos ni Landon na mag text ako. But I was too preoccupied that I forgot.
Tumayo na ako at nagpaalam kay Arkit bago pumasok sa kwarto para tawagan si Landon.
"Hello?" Bungad ko.
"Hey, I told you to text me," May bahid ng tampo ang boses niya.
"I'm sorry I was too preoccupied that I forgot."
Nag init ang pisngi ko ng maalala ang halik niya sakin kanina.
"Hmmm.. I miss you," He softly said.
Kinagat ko ang labi ko.
Me too.
"Bakit ka tumawag?" Umupo ako sa kama at umakap sa unan.
"I just want to hear your voice and I miss you." Hindi ko napigilan ang ngiti. Pakiramdam ko ay may kung ano na kumikiliti sa tyan ko.
Nanatili akong tahimik.
"Can I see you tomorrow?" Tanong niya.
"I'll go to the station tomorrow, Arkit said Morgan wants to offer me a job," Kwento ko.
"Really, that's good. Can I pick you up after?" He asks.
"I'll go to my family after that, I just want to make sure they're settled."
"Hmmm, dinner then?"
Huminga ako nang malalim.
I can't say no...
"Okay," Sagot ko.
"Good, I can't wait to see you. And please text me and answer my calls," He instructed.
Hindi ako sumagot. Sobra kasing bilis ng tibok ng puso ko. Damn heart! Traydor ang puso ko talaga!
"Okay."
"Goodnight baby."
I inhaled sharply before answering.
"Goodnight."
Baby...