Kafamı sağa çevirip Jungkook'u gördüğümde çoktan ona doğru yürümeye başlamıştım bile.
Beni görünce gülümsedi.
"Chae naber?"
"Yoongi'nin uçağı saat kaçta?"
Sorduğum soruyla kaşlarını çattı. Tabii insan bir selam verir önce ama bu şu an acil bir durumdu.
Telefonunu çıkartıp ekrana baktı.
"Bir buçuk saate kalkıcak."dediğinde ağzım istemsizce açılmıştı. "Peki hangi havaalanında?"diye sordum.
"Incheon."dediğinde ağzımdan bir küfür kaçmıştı. Evet, bu küfür alışkanlığını bırakmam gerekiyordu.
Bir ara bırakırdım.
Koşmaya başladığımda Jungkook arkamdan "Nereye?!!"diye bağırdı ama ona cevap vericek zamanım yoktu. Lanet olası havaalanı burdan bir saat uzaklıktaydı. Ayrıca havalanına giden otobüs durağına yürümem hayır koşmam lazımdı.
Topuklu ayakkabı giymediğim için mutluydum.
Durağa vardığımda otobüs çoktan gelmişti. Vakit kaybetmeden binip paramı ödedim. Arkalarda bir koltuğa oturduğumda otobüsün hızlı gitmesi için dua ediyordum. Bir yandan da Yoongi'yi arıyordum. Tamam gidiyordu ama bir veda etmeden bile gidemezdi.
Bir saat resmen on saat gibiydi.
Havaalanına geldiğimizde otobüsten uçarak indim. Dış hatlara giderken Yoongi'yi aramaya devam ediyordum. Ama o cevap vermiyordu.
Hızlıca güvenlikten geçtikten sonra yürümeye başladım.
Etrafa bakarak giderken uçuş tablosunu gördüm.
Hangi şehre gideceğini bilmiyordum, tablodan Seoul'den Amerika'ya giden bütün uçaklara baktım. En yakında New York ve Chicago vardı.
İkisinin de uçak kapısı birbirine yakındı o tarafa doğru hızlıca yürümeye başladım.
Her yerde bir adet aptal Yoongi arıyordum ama o hiç bir yerde yoktu. Kapının olduğu bölüme gelmiştim ama buradan geçmek için biletimin olması lazımdı.
Ama yine de bir şansımı denemeye karar verdim. Görevli bir kadının yanına gittim.
"Afedersiniz. Benim içeri girmem lazım."dedim.
Kadın "Tabii, biletinize bakabilir miyim?"diye sordu.
"Şey biletim yok."
Kadın "O zaman giremezsiniz. Üzgünüm."dediğinde şaşırmamıştım. Bunu bekliyordum zaten.
Fuck my life....
Bir veda bile edememiştim. Bunu nasıl yaptı onu gerçekten anlayamıyorum. Yaşadığımız her şey bir hiç miydi? Boşuna mı sevgili olmuştuk? Evet belki bir gün biticekti her şey ama böyle bitmemesi gerekiyordu.
Gözlerim dolmaya başladığında kendime engel olmadım. Ağlarken bir anlık makyajımın bozulacağını düşündüm ama sonra aklıma maskaramın su geçirmez olduğu geldi. Göz yaşlarım kendi halinde süzülürken telefonum çalmaya başladı.
Heyecanla arayan kişiye baktım.
SUGAŞKIM<3 arıyor
Ergen gibi kaydettiğim isme bakıp gülümsedim. Vakit kaybetmeden aramayı cevapladığımda onun konuşmasına izin vermeden bağırmaya başladım.
"NERDESİN SEN?!!" Yanımdan geçen insanlar 'yazık deli galiba' bakışları atıyordu ama bu normal zamanda bile umursamayacağım bir şeydi.
"SENİN İÇİN BURAYA GELDİM BEKLİYORUM AMA BU KAPIDAN GEÇEMİYORUM! MADEM GİDİCEKSİN İNSAN BİR GÖRÜŞÜRÜZ DER YA DA EN AZINDAN 'BEN GİDİYORUM BYE' DİYE BİR MESAJ ATABİLİRDİN!!"
Bağırdığımdan dolayı nefesim bir kaç saniyeliğine kesilmişti ama onun konuşmasına izin vermeden devam ettim.
"Onca yaşadığımız her şey senin için bir hiç mi? Nasıl bizi bir anda tamamen unutabilirsin. Sana inanamıyorum!"
"Neyse bunlar artık önemsiz zaten madem gitmek istiyorsun iyi o zaman, git Yoongi. Ama döndüğünde ben burada olmayacağım. Her şeyin bir bedeli var ve ben bu bana yaptığın bencilliği asla unutmayacağım. Senden nefret ediyorum."dediğimde Yoongi güldü. Hatta kahkaha atmaya başladı.
Sinirlerim iyice gerilirken "Sen gülüyor musun?!"sordum.
"Evet."dediğinde sinirden olduğum yerde zıpladım.
"Nerdesin sen şuan hangi uçaktasın yemin ederim bilet alıp içeri gireceğim sırf seni öldürmek için!"dediğimde gülmeye devam ediyordu.
"Arkana bak."dediği şeyi ilk başta anlamadım ama daha sonra yavaşça arkamı döndüm.
Bana sırıtan bir adet Yoongi vardı. Aramızda yaklaşık 10 metre vardı.
Ağzım şaşkınlıkla açılırken telefondaki konuşamızı sonlandırıp ona doğru yürümeye başladım.
O da bana doğru gelince ortada buluştuk. Ona vuracağımı hissettiği için gülümseyerek bileklerimi tuttu.
Kollarımı ondan kurtarmaya çalışsam da başarılı olamadım.
"Sen...?"dedim.
"Gitmedim. Gitmiyorum da. Bu bir şakaydı. Beni ne kadar çok sevdiğini görmek içindi aynı zamanda geçen yıl yaptığın bir şey yüzünden senden intikam almak istedim."dediğinde kaşlarımı çattım.
"Annenler Japonya'ya gittiğinde bizde kaldığın zaman bir sabah ağzıma çorap sokup resmimi çekmiştin sonra Instagram'a atmıştın. O yüzden ben de intikam almak istedim aslında sadece ben değil biz."deyip kafasıyla sol tarafı işaret ettiğinde bütün herkes ordaydı. Kızlar ve Bangtan gülüyordu. Hoseok ve Lisa telefonlarıyla videoya çekiyorlardı. Şaşkınlıkla ve sinirle ağzım tekrar açıldı. BU NEYDİ ŞİMDİ?!!!
"Sen delirdin mi? O yaptığım küçük bir şeydi."sakince sordum.
Yoongi kafasını salladı. "Evet biliyorum haklısın aslında tam olarak bu kadar büyütmeye niyetimiz yoktu her şey bir anda gelişti sadece eğlenmek istedik, kızmadın değil mi?"dedi.
"Bu...." kafamı sağa sola salladım, ardından gülmeye başladım. "ÇOK İYİYDİ!" Yoongi daha çok ona tekme atmamı beklediği için bu tepkime şaşırmıştı.
"Ne?"dediğinde gülmeye devam ettim.
"Şaka diyorum çok iyiydi kesinlikle, senin aklımdan çıkmış aslında anlamalıydım. Sen kim Amerika kim? Tek bildiğin ingilizce kelime; swag."dediğimde saçımı karıştırdı.
"Aslında bu şakayı mezuniyette açıklayacaktık ama sen bir anda havaalanına gelince buraya kadar sürdü."
Jungkook'u işaret ettim. "Jungkook bana senin uçağının kalkacağı saati söyleyince gelmek istedim."
"İşte o da seni oyalamak için söylemişti, buraya kadar geleceğini tahmin etmedik."deyince beraber gülmeye başladık.
"Ama yine de bu sana kızmadığım anlamına gelmez. O yüzden hazırlıklı ol çünkü bunun on katı bir şakayla seni kandıracağım!"dedim o da kafasını tamam anlamında salladı.
İki dakika önce onu öldürecekken şu an bunun bir şaka olduğunu öğrenmek beni hem rahatlatmış hem de sinirlendirmişti.
Sonra bizimkilerin yanına gittim. "Her şey başından beri ayarlanmıştı değil mi? Bilerek benim yanımda öyle davranıyordunuz yalandan fısıldamalar, ben gelince susmalar filan."dediğimde herkes gülmeye başladı.
Jimin "Evet o zamandan beri seni gizlice videoya alıyoruz. Hepsini birleştirdiğimizde izlersin."dediğinde gözlerimi devirdim.
"Kanka seni kandırmak çok zordu ama eğlendik."dedi Lisa. Jennie ve Jisoo da ona katılınca kaşlarımı çatıp dilimi çıkarttım onlara.
"Sizinle sonra görüşeceğiz!"dedim.
Arkadaşlarım neden böyleydi ya?
Beraber çıkışa yürüdük. Dışarı çıktığımızda derin bir nefes aldım. Yaz yeni başlamıştı ve hava çok güzeldi. Akşam olsa da ılıktı.
Seokjin bizi arabayla bıraktığında onlarla vedalaşıp Yoongi ile arabadan indik.
"Senin yüzünden mezuniyette mahvoldu."dediğimde Yoongi gülümsedi. "Salla ya. Boktan saçma bir şeydi zaten. Biz kendi aramızda eğleniriz."dedi. Ona hak verdim. Zaten öyle saçma ortamları sevmezdim.
Eve gitmek yerine nehre doğru yürümeye başladık. Yoongi'nin koluna girip kafamı omzuna yasladım.
"Bu aptal şaka nasıl aklına geldi?"
"Okulun son günü sana bakıyordum ve bugüne kadar yaşadıklarımızı düşünmeye başladım. Sonra bir anda ağzıma çorap sokman geldi ve onun intikamını almayı unutmuştum öyle işte."dediğinde güldüm.
"Sen var ya! Bu çok ağırdı ama kabul et!"
"Tamam ama eğlenceliydi. Hem senin bilmen lazımdı seni nasıl terk edip başka bir ülkeye gidebilirim? Bunu nasıl düşünmezsin?"dedi ve saçlarımı karıştırdı.
Ellerini saçlarımdan çekip saçlarımı düzelttim.
"Ne biliyim?! Şaşırmıştım ve off Yoongi neyse şaka güzeldi eğlendik ama bir daha böyle bir şey yapma."
"Merak etme. Daha kötüsünü yapacağım."dediğinde kahkaha attım.
Yürümeyi kesip ona doğru yaklaşmaya başladım, öpeceğimi sanmıştı.
Beklemedeği bir anda gülerek saçını çektim. Küçükken yaptığım gibi.
Daha sonra vakit kaybetmeden koşmaya başladım. Gecenin köründe sokak kahkalarımızla yankılanıyordu. Nehre kadar beni kovaladıktan sonra ikimizde yorulunca çimlerin üstüne yattık.
"Bu saç çekmeye bir son vermemiz lazım biliyorsun değil mi? Aynı zamanda koşmaya." Nefes nefese konuştuğunda gülümsedim.
"Hayır. Bu bizim anlaşma biçimimiz. Koşmaya gelirsek; zevkli sanki eski günlerimizdeki gibi hissediyorum."dediğimde gülüp bana doğru yaklaşmaya başladı.
"Bütün bu olayların içinde söyleyemedim ama bugün çok güzel olmuşsun."dedi ve ben salak gibi utanmaya başladım. Normal zamanda Yoongi'nin ağzından böyle şeyler asla çıkmazdı o yüzden bu anı aklıma kaydettim.
"Peki."dedim ve yanağını öpeceğim sırada o yüzünü çevirip dudaklarımızı birleştirdi. "Salak!"gülümsedikten sonra onu öpmeye devam ettim.
Umarım hiç ayrılmayız.