Ders çalışmam gereken bir yıl çünkü geçen seneden bazı derslerim çok eksik. Bölüm geç geldi herkesten özür diliyorum. Oy, yorum filanni şeyler ateşleyiverin gari.
Duru: Sormayım diyordum ama gerçekten merak ediyorum.
Duru: Ne konuştunuz?
Ateş'im: Pek önemli değil.
Ateş'im: Yani, aslında önemli ama bir şey hakkında konuştuğumuz söylenemez.
Ateş'im: Konuşmaya çalıştı ama ben istemedim.
Duru: Neden?
Ateş'im: Çünkü sana saygı duyuyorum.
Ateş'im: Acına, acıya saygı duyuyorum.
Ateş'im: Bunca şeye rağmen sevişine saygı duyuyorum.
Duru: Şimdi düşününce bunca şeye rağmen deyişin eskisi kadar acıtmıyor. Bilmiyorum belki de kendimi senin yerine daha fazla koydum.
Duru: Unutmak istediğim bir şey. Ve gerçekten buna hazırmış gibi hissediyorum.
Ateş'im: Peki unutunca ne olacak?
Duru: Nasıl ne olacak?
Ateş'im: Beni de mi unutacaksın? Yoksa sadece yaptıklarımı mı?
Duru: Seni unutmamı istemez misin?
Ateş'im: Emin değilim. Ama
Ateş'im: Bence unutma.
Ateş'im: Unutacak mısın?
Duru: Ne mümkün.
Ateş'im: Peki unutmadan önce bana anlatacak mısın?
Duru: Emin değilim.
Ateş'im: Lütfen. Bilmeye hakkım var.
Duru: Ama üzülmeni istemiyorum.
Ateş'im: Sen üzülürken bile mi?
Duru: Evet. Ben üzülürken bile. Bırak senin yerine de ben üzüleyim.
Ateş'im: Bence anlatmalısın. Evet belki yüreğindeki yangın hafiflemez. Ama ben de yangınına ortak olabilirim. Gerçekten. Güven bana.
Duru: Güveniyorum. İnan bana.
*Ben kaçar. Cuma gününe kadar wattpad kullanmiyorum. Kendime yasakladım filan. Pazarları bölüm atabilirim inşallah.*