BÖLÜM BAŞLANGIÇ MÜZİĞİ -- Emily Browning- Sweet Dreams
Uyandığımda bir arabaydım. Ön koltukta bay Miller vardı. Toparlandım.
''Neler oluyor?''şaşırarak bana döndü.
''Eva!''
''Neler oluyor?''
''Hiç iyi şeyler olmuyor kızım.''
''Onlar neredeler? Ne oluyor söylesenize.''bir gürültü koptu bulunduğumuz caddeye tam karşımıza bir araba düştü.
Arabadan fırlayıp meydana koştum.
''Eva!Bekle sen..sen artık.''durdum nefes nefese bile kalmamıştım.
''Ben ne?''
''Sen artık eski yeteneklerine sahip olmayabilirsin.''elimi havaya kaldırdım. Damarlarım çıkmış o kadar belirginleşmişti ki. Çoğu şeyi hatırlamıyordum bile. Bana ne olmuştu.
Bay Miller'a baktım. Tekrar önüme dönüp onların yanına koştum. Ve kendimi hiç bu kadar dinç hissetmemiştim.
- - -
Kopan elektrik kabloları Elena'nın önüne düştü.
''Dikkatli olmalısın.''Jay Elanayı arkasına alıp ilerlemeye çalıştı. Elena şaşkın gözlerle çevresinde olup biteni anlamaya çalışıyordu.
Elena duraksadı. Gördüğü şeyden emin olmaya çalışıyordu.
''Ne oldu Elena?''Jay Elena'nın baktığı yöne döndü.
''O kadın kim?'' Elena sessizce kadını izliyordu.
''Senin için güvenli bir yer bulmam gerek hadi!'' Elena Jay'in elini bırakıp hızlıca kadına koştu.
''ANNE!'' Jay ne olduğunu anlamadan Elena'nın arkasından koştu.
''Hayır! Elena hayır!''
''Dur! O artık annen değil!'' Elena kadının karşısına geçmiş küçük bedeniyle ona umutla bakıyordu.
Kadın onlara doğru koşmakta olan Jay'e elini kaldırdı. Elena havada oluşan sarı yeşil karışımı toz bulutuna baktı. Doğruca Jay'e gidiyordu.
Derken dakikalar içinde Jay soluk soluğa yere düştü. Elleriyle boğazını tutup çırpınmaya başladı. Elena annesi sandığı kadına döndü. Kadın ellerini onun içinde kaldırmıştı ki bedeni kanlar içinde kaldı.
''Elena!''Eva koşarak ona sarıldı. Dizlerin üzerine çöküp ağlayan kıza baktı.
''Özür dilerim.''hıçkırarak ağlayan kızı kucakladı.
''Size yalan söyledim.''Eva bedenini küçük kızdan ayırıp yüzüne baktı.
''Ne?''
''Ailem hakkında.''
''Eğer sizleri doğru zamanda doğru yerde yakalatırsam..aileme ulaşabileceğimi söylediler.''Eva ellerini kızdan çekti.
''Senin trafik kazası geçirmen ve yakalanmana ben sebep oldum. Bay Yancey Hadrian'ın ihanet edeceğini biliyordu. Ben onun ikinci planıydım.'' Eva ihanetle sarsılırken can çekişmekte olan çocuğa döndü gözleri.
''Git ve Khylini bul!''
''Eva ben..''
''Sana git Khylin'i bul dedim!'' çocuğun yanına yaklaştı.
''Adın ne?''
''J..JAY.''
''Sakin ol Jay, iyileşeceksin.''
- - -
''Simon insanlara saldırıyorlar.''düşmesinin ardından toparlanan Simon yeniden alev aldı. Henüz yaşları küçük olan grup insanları bir köşeye topluyor ve onlar için bir kalkan oluşturuyorlardı.
On beş veya on altı yaşındaki diğer kesim el birliği ile karşılarında pekte aynı güçte olmadıkları deneklerle savaşmak zorundaydı.
''Telekinezi!''diye bağırdı Simon. Hep beraber aynı anda öyle kuvvetli oldular ki
Dev ekranlar, tabelalar, otomobiller, banklar hepsi havalanıyor ve doğruca insanlardan uzağa gönderiliyordu. Karşı taraf boş durmuyordu elbette.
Mariel durumu fark edince olduğu yere iniş yaptı.
''Cassandra!''kız hızlıca Mariel'e yaklaştı.
''Yapman gerekeni yap.''
''Bunu kaldıramayabilirsiniz efendim.''
''Sana ne diyorsam onu yap!'' Cassandra avuçlarını meydandaki Mariel'in ordusuna doğrulttu.
Gökyüzü kırmızı bir renk aldı. Ardından kırılma veya çatlama sesi geldi. Sonrasında büyük bir sessizlik oluştu. İnsanlar, denekler ne de bir başkası ne olduğunu anlayamamıştı.
Hadrian ''Tüm herkesi..''diye başladığı sırada çığlıklar yükseldi. Denekler bir bir yere düşüyordu.
''Onların ruhlarını ele geçiriyor.''dedi Hadrian.
Geriye sadece Cassandra ve şu lastik gibi uzayan kız kalmıştı.
''Gideon.''dedi Simon zihninden.
''Tüm çocukları, insanları, Scarlett, Elena, Rafe geride bizden kim varsa gidin.''Simon Hadrian'a döndü.
''Jay'i bul ve ona dokun.''
''Bunları yaptıktan sonra yanıma gelin.''
- - -
''Eva sen nasılsın.''Khylin Jay'in bedeninden zehri çıkartırken Rick'de ona yardımcı oluyordu.
''İyiyim.Galiba.'' yanlarına Hadrian geldiğinde ikisi de duraksadı.
''Sen...''Eva ona öfkeyle baktı.
''Eva sen yaşıyorsun!''Hadrian şaşkınlıktan duraksamıştı.
''Gideon insanları kontrol ederken bir gözüyle de Eva'ya bakıyordu.
''Simon nerede?''dedi sakince Eva.
''Senin yeteneklerin artık...''
''Artık yok mu?''dedi onun sözünü keserek Eva.
''Sen öyle zannet.''
- - -
''Jay iyi durumda değil bunu yapman bir şeyi değiştirmeyecek.''dedi Eva. Hadrian ısrarcıydı.
''Simon haklı, bunu denemeliyiz.''
''Söylesene ne zamandan beri Simon'ı dinliyorsun?''diye sinirlendi Eva.
''Sana yapılanlardan sonra.''Eva sessizce soluk verdi.''Yerde henüz yeni yeni kendisine gelen Jay'e baktı.
''Khylin, durumu nasıl?''
''Temas sırasında ikisi de zehirden etkilenebilir.'' Hadrian ellerini Jay'in bedenine yaklaştırdı.
''Ne kadar çok temas edersen o kadar uzun sürer ama..''Khylin Jay'in yüzüne baktı.
''Onunda o kadar canı yanacak.'' Hadrian hariç herkes endişeliydi.
Saniyeler içerisinde ilk temas gerçekleştiğinde Jay onayını verdi. Bütün bedeni yığılıp kalana kadar Hadrian onun yeteneklerini ele geçirdi.
''Fazla vaktin yok hadi!''Hadrian anında Eva'ya dokundu. Ardından Eva'ya dönüştü.
''Söylesene ben olmak nası bir his.''Hadrian yeni görünümüne baktı.
''Simon'ın yanına gittiğimde eğer beni öperse bu fikrinin cezasını çekersin.''Hadrian koşarak Simon'ın olduğu yöne ilerlerken Eva ara sokaklara dalıp arka tarafa geçecekti.
''Eva!''Simon şaşkın gözlerle aslında Hadrian'a bakarken Gideon onu zihniyle uyardı.
''O Hadrian.''
''İyi de neden?''
''Kız arkadaşının bir fikri var sanırım.''
Cassandra Eva'yı gördüğüne öyle çok şaşırmıştı ki.
''Efendim.''Mariel gözlerini araladı.
''Eva burada.''
''O artık sıradan birisi, onun için endişelenme.''Mariel büyü tamamlandığında Eva'ya baktı.
''Arkadaşlarının ölümünü izlemeye gelmiş olmalı.''
''Sen öyle zannet!''Eva tüm bedenini ateşe verdiğinde kimse ne olduğunu anlayamadı.
Sağ eliyle Cassandra'yı sol eliyle de diğer kızı iki farklı yöne ateş kümesiyle fırlattı.
Simon ardından alev aldı. Gideon metal platformu havalandırdı.
Mariel kocaman gözlerle Eva'ya baktı.
''Bu mümkün değil!''
''Seni ben yok ettim! Artık sıradan olmalıydın!'' Eva ateşler içersin de yükseldi. Elleri havada Mariel'in bedeninde odaklıydı.
''Belkide tam tersi olmuştur Mariel.''Eva onun bedenindeki tüm ruhlara kendi ruhuyla seslendi. Bedeninden ayrılan yüzlerce ruh gökyüzüne uçtu.
''Bunu yapamazsın!''
Mareil arkasına dönüp Simon'a baktı.
***BÖLÜM İKİNCİ MÜZİĞİ- I gave you all ***
''Ama o senin kadar güçlü bir ruha sahip değil Eva Johnson.'' Mariel Simon'ı hedef aldı. Her şey bir anda gerçekleşti.
Simon yere yığıldı. Eva yere indi. Gideon platformu bıraktı. Hadiran kendi bedenine döndü.
Eva'nın çığlığı herkesi delip geçti.
''Hayır!''Mariel'e yaktı. Geriye sadece külleri kalana kadar. Cassandra ve diğer kıza da aynı şeyi yaptı. Bedeni öfkeyle tekrar alev aldı. Ardından tm binalara sıçradı.
''Eva dur artık!''Simon'ın yanına koşarken kendini durdurdu. Yanına diz çöktü.
''Khylini çağır!''
''RİCK!'' Hadrian olumsuzca kafa sallıyordu.
''Eva artık onun ruhu yok.''
''Sus!''çığlık attı.
Khylin geldiğinin de Eva heyecanlandı.
''Hadi!'' Khylin, Gideon ve Hadrian'a baktı.
''O artık yok Eva.''
''Hayır hayır hayır! Yanılıyorsun!''
Eva Simon'ı sıkıca kucakladı. Hıçkırarak ve haykırarak ağladı.
Dünya renksiz, soluk ve donuk oldu.
Bir beden boşluğa bir ruh özgürlüğe doğru süzüldü. Bir kalp milyonlarca parçaya ayrıldı, bir damla yaş bütün duyguları hapsetti. Ölüm gerçekti. Gece aşkın acısını genç kızın omuzlarına yıldızlar misali yükledi. Parlak ve göz kamaştırıcı bir aşk. Sonsuzluk hiç bu kadar acı olmamıştı.
Titrek eller, kırık bir kalp sevdiği insana veda edemedi. Son söz söylenemedi. Veda olmadı. İnsanlar donuk, hisler karmaşık ve acılar tazeydi.
Geriye ölü bir beden ve yaşayan ölü bir kız kalmıştı.
***BÖLÜM ÜÇÜNCÜ MÜZİĞİ- CEM ADRİAN-Bana ne yaptın***
8 yıl sonra..
Uzun zamandır görmediğim dostlarımın yanına gelmiştim sonunda. Gideon, Rick ve diğerleri.
Asıl olayı anlatmalıyım. Amerika bizi istememişti. Her birimiz farklı ülkelere dağılmıştık. Olan bütün masrafları da bizzat kendi cebimizden karşılamıştık. Halkın huzurunu yeterince bozmuştuk. Ceza almadan kurtulmamızın tek sebebi ise zaten bizim hayatlarımızı çalmış olmalarıydı. Kendilerince bize bir özgürlük vermişlerdi. Kulağa son derece olgun bir davranış gibi gelse de aslında bizden korktuklarını biliyorduk.
Bizimkilerle sadece ara sıra Gideon ve Rick ile görüntülü konuşmuştum. Sekiz yıldır düzenli olarak bir araya geliyorlardı. Teyzem ile birlikte bizde sonunda bu toplantıya katılmıştık. Bense sekizinci de ancak gelebilecek gücü kendimde bulmuştum. O da teyzemin ısrarları sonucu oluşmuştu.
Gideon aşkı sonunda bulmuştu ama sandığınız gibi değil. Gittiği üniversitede normal bir insanla. Bir çocukları olmuştu. Adı...adı Simon'dı. Ufak kahverengi gözleri ve saçları vardı. Maalesef babasına çekmemişti. Anne baskındı. Evde de lider oydu.
Rick doğa adamı olmaya devam etmişti. Afrika'da maceralı yaşantısını bizlerle paylaşıyordu. Bay Miller Jay ve Jen'in vekaletini almış ve diğer çocukları da eğitimleri için istedikleri ülkelere göndermişti. Jen bay Miller'ın üzerinde kurduğu baskıdan şikayet ediyordu.
''Gece eve kaçta geleceğime karışmasa onu daha çok seveceğim. Ha birde giydiğim kıyafetlere ve erkek arkadaşlarıma davranış şeklini de.''
''Çünkü Jay son derece özgür ama benim üzerime fazla geliniyor.''Jay, Jen'in saçlarını dağıttı.
''Aslında bu durumdan son derece memnunum. Son görüştüğü çocuk senin bir Marvel karakteri olduğunu sanıyordu.''
Khylin doktor olmuş ve başarılarıyla kendisini duyurmuştu. Shyla ve Emily bizi en çok şaşırtanlar olmuştu. Gideon ve Rick'de onları en çok hayal kırıklığına uğrattıktan sonra Avrupa turuna çıkmış en sonunda İrlanda'ya yerleşmişlerdi. Oranın erkeklerini öve öve bitirememişlerdi. Bu durum Rick'in biraz canını sıkmıştı ama. Kariyerlerini ise İngiltere'de uluslar arası ilişkiler okuyarak devam ettirmişlerdi. Shyla hırslı bir kızdı. Emily ise cesurdu. Lojistik işine atılmayı planlıyorlardı.
Ned ve Scarlett evlilik hazırlıkları yapıyorlardı. Ned bilgisayar mühendisliğiyle uğraşıyordu. Scarlett ise psikolog olmuştu. Ned üzerinde çalıştığı yazılım hakkında Rafe ile fikir alışverişi yapıyordu. İkisinin bu konuda ortak çalışması gerektiğinde hemfikirdik.
Elena ve Hadrian'dan bir haberim yoktu. Ama Ned'in Hadrian'ın nerede olduğunu bilen tek kişi olduğunu biliyordum. Bu da onun ömürlük sırrı olmuştu.
Gideon olaylardan sonra toparlanmam da hep yanımdaydı. Ardından birbirimizi özgür bırakmış ve teyzemle acımı çekmiştim. Hala çekiyordum ama en azından acı dışında farklı duyguları da yaşamaya başlamıştım.
Acıyla yaşamayı öğrenmiştim. Büyümüştüm. Bir hayalim veya hayattan bir beklentim yoktu. Bom boştum. Zamanımın gelmesini bekliyordum. Simon'ı özlüyor ve anılarıma sarılarak uyuyordum. Şimdi küçük bir Simon'ın yanında birazcık kalan sevgimi onunla paylaşıyordum.
''Eva teyze neden ağlıyorsun?''buruk bir gülümsemeyle ona sarıldım.
''Bana yıllar önceki bir arkadaşımı hatırlatıyorsun tatlım. Biliyor musun onun adı da Simon'dı.''Gideon omzuma sarıldı.
''Geçecek Eva.'' yavaşça kafa salladım.
Burnumu çektim.''Hadi gel bak sana bir hediye aldım.''ellerini çırparak önümden koşarak gitti. Paketi hızlıca açtı.
''Vay canına kocaman bir araba!''eksik dişleriyle gülümsemesi öyle şekerdi ki. Simon'ın annesiyle olan fotoğrafı geliyordu aklıma.
Her gece rüyalarımda ona olan özlemimi dile getiriyordum. Bana hep mutlu ol ve yaşa diyordu sevgilim. Mezarını sık sık ziyarete gidiyordum. Ve o gece diğer ölen bir zamanlar ki dostlarımın da mezarlarını ziyaret ediyordum. Sonsuzlukta mutlu ve huzurlu olmalarını diliyordum.
Ve o sonsuzluğun biran önce beni de alması için yalvarıyordum.
TEŞEKKÜRLER..
Bu yolculuk öyle güzel ve öyle heyecan vericiydi ki hiç son olmasın istemedim. Hiç sizinle Son 8'e veda etmeyelim istedim. Neyse ki ben hala buradayım diğer hikayelerimde tanışacağınız bir çok arkadaşım var. Onlar sizleri bekliyor. TeamSimon tayfasının hala beni sevdiğini umarak size kucak dolusu sevgiler yolluyorum. Burası fantastik ve olağan dışı şeylerle dolu olsa da gerçekler ne yazık ki acı. Aslında hikayesi mutlu biten kimse yok diye düşünüyorum. Acı çeken ve sonsuz olan hiçbir şey yok maalesef tıpkı Eva ve Simon gibi. Simon'ı bende özleyeceğim. Ama Gideon gibi de yaşamaya devam! Ya da ortalıktan kaybolan Hadrian veya kendi benliğini arayan Rick gibi! Her neyse :)
İki hatta üç yıldır benimle olan sizleri öyle çok seviyorum ki. Yorumlarınız mesajlarınız öyle cana yakın ve sevecendi ki. Merak ve heyecanla sorulan sorular. Bazen hakaret edenleriniz bile buranın tuzu biberiydiniz. Üzülmeyin bakın diğer hikayelerim var daha. Beni orada yalnız bırakmayın sakın. Yorum ve mesajlarınızı ilgiyle bekliyorum. Sorularınız varsa da sorun. Söylemek istediğiniz ne varsa söylesin. UNUTMAYIN son 8 bitse de ben hala buradayım.