CHAPTER ELEVEN:
One of Them
••••
"Gumising na kayo!" ang boses ni Zch ang nangibabaw sa kabuoan ng headquarters, kinatok niya ang kwarto ni Alice at Charle na naging dahilan ng paggising ng dalawa niyang kasama.
Galit na lumabas sa kwarto si Charle at dahan-dahan namang lumabas ang antok pa na si Alice sa kwarto niya at naupo sa sofa.
"Bat ang aga aga mo manggising? Sira ba ulo mo?" inis na sabi ni Charle kay Zch na tinawanan lang siya.
"May problema ba, Zch?" Tanong din ni Alice na ngayon ay nakahiga na sofa at ipinikit ang kaniyang mata, dala na din siguro ng antok.
"Gusto ko lang namang matulog, bat mo pinagkakait sakin yun." madramang sabinni Charle at naupo sa isa sa mga upuan sa may dining area na katabi lamang ng salas, sumunod naman si Zch at naupo sa tabi ni Charle.
Nakahanda na din ang pagkain sa lamesa kaya tumabi na din si Alice sa dalawang lalaki.
Napansin naman ni Alice ang kakaibang excitement at kasiyahan sa mukha ni Zch. Ang paguusap nila ni Charle kagabi ay biglang pumasok sa isip niya at nagalala siya sa nangyayari kay Zch.
Base sa pagkakakakilala niya kay Zch, alam ni Alice na matapos malaman ni Zch na may mga namatay sa Maze, hindi na nito magagang magpakasaya pa.
"Anong meron Zch?" nagaalalang tanong ni Alice kay Charle habang nagsasandok ng kanin.
"Oh ano, kasi sabi ni Jensen kanina, may isang week daw tayong free bago ang next trial." pagpapaliwanag ni Zch habang kumakain na ng almusal.
"Tell me about it, I'm excited" Charle said sarcastically. Nakatingin lang siya sa pagkain, hindi pa rin maganda ang mood niya dahil sa pagkakagising ka kaniya ni Zch.
"Nagusap kayo ni Jensen?" tanong ni Alice. Tumayo naman si Zch para kumuha ng tubig sa refrigerator. Nakatalikod ito sa kanila ng tumango siya bilang sagot sa tanong ni Alice.
Laking gulat ni Alice ng makita ang marka sa batok ni Zch at agad niyang tinawag ang atensyon ni Charle. "Charle, tingnan mo yung nasa batok nya bilis" bulong ni Alice, agad naman itong tiningnan ni Charle at nabasa ang mga nakasulat rito.
Property of WKAS
Mad Hatter
Subject 02
"Tubig ba gusto niyo or juice?" inosenteng tanong ni Zch sa kanila. Hindi naman agad nakasagot ang dalawa dahil sa pagkakagulat sa nakita nila.
Humarap si Zch sa kanila na may dalang isang pitsel ng tubig at isang bote ng orange juice.
"Oh? bakit para kayong nakakita ng multo dyan?" tanong ni Zch at umupo na ulit sa inuupuan niya at pinagpatuloy ang pagkain.
"Orange juice sa umaga?" sabi ni Charle na pilit inaalis ang tensyon sa pagitan nilang tatlo para huwag magtaka si Zch sa ikinikilos nila ni Alice.
"Hmm? Okay naman orange juice sa umaga." sagot ni Zch. Nagpatuloy lang sila sa pagkain, tahimik lamang sila at walang nagsasalita. Nagpapalitan ng makahukugang tingin si Alice at Charle habang bantay sarado pa rin nila ang bawat kilos ni Zch.
Tapos na sila sa pagkain ng dumating si Jensen, tumayo si Zch para ayusin ang lamesa. Naupo naman si Jensen sa natitirang bakanteng upuan.
"Kakain ka po ba, Prof?" tanong ni Alice, umiling naman si Jensen at ibinaling ang atensyon kay Zch na ngayon ay nagliligpit ng pinagkainan nila.
"Kamusta na kayo?" Tanong ni Jensen sa kanila, hindi pa rin nito tinatanggal ang mata kay Zch.
"Everything's fine I guess." Alice answered.
"I did not know that they have this romance shit" Charle mumbled underneath his breath.
"Shut up, nagseselos ka lang" pang aasar ni Alice kay Charle.
Tumayo bigla si Jensen at lumapit kay Zch, napaharap naman si Zch sa kaniya. Halata sa mukha nito ang kaba, takot at confusion. "What is it sir?" Tanong ni Zch, halata sa boses nya ang kaba at takot nya.
Hindi naman nagsalita si Jensen at inayos lang ang kwelyo ni Zch para matakpan ang marka sa batok nito. Lumayo sya kay Zch at nagsabing "May pupuntahan lang ako, enjoy your week off." sabi nya at lumabas na ng headquarters.
"So, you and Jensen huh?" tanong ni Charle kay Zch na hanggang ngayon ay gulat pa din sa ginawa ni Jensen sa kaniya.
"Weird." sabi ni Zch tsaka ipinagpatuloy ang pagliligpit niya ng plato.
"Wag mo na lang pansinin yang si Charle, nagseselos lang yan." Pangaasar ni Alice.
"Haha katawa ka talaga Alice." Charle said in a duh tone.
"Anyway, ano gagawin niyo sa week off?" pagiiba ng usapan ni Alice.
"Matutulog." maikling sagot ni Charle.
"Ikaw Zch? May gusto kang gawin?" Tanong ni Alice kay Zch.
"Siguro today magpapahinga muna dito sa headquarters then next days, magikot-ikot siguro dito sa lab." sagot ni Zch kay Alice. Nakatapos na siyang magligpit at pumunta sa kwarto niya para magpalit ng damit, nabasa din ang damit niya sa kanyang pagliligpit.
Nabigyan naman ng pagkakataon si Charle at Alice na makapagusap ng wala si Zch.
"So, he's one of them?" mahinang tanong ni Alice kay Charle.
"Seems like it." sagot ni Charle, seryoso ang kaniyang mukha ngayon, iba sa Charle kanina na nakikipagbiruan.
"What's the plan?" Tanong ulit ni Alice.
"Just keep an eye on him. Wag ka masyadong pahalata, we need to save Zch."
Four days later.
Hindi naging eventful ang ilang araw na pagstay nila sa laboratoryo ng WKAS, wala namang makikita dito kundi puting mga silid at mga nakaputing tao.
"Hindi sya yun, ibang-iba na sya" Bulong ni Alice. Nasa kwarto sila ngayon ni Charle at si Zch naman ay nasa kwarto nito upang gumamit ng cr.
"Pansin ko din." maikling tugon ni Charle.
"Maybe let's just keep an eye o--" Hindi na natapos ni Alice ang sasabihin niya ng magsalita si Zch na mukhang kanina pa sa may pintuan, nakikinig sa usapan nila ni Charle.
"On who? Sa akin?" Tanong ni Zch, naghahalong galit at lungkot ang nararamdaman nito ngayon.
"Zch.." tawag ni Alice sa galit na si Zch.
"Hello Alice, ngayon mo lang narealize na nageexist pa ako? Na nandito pa din ako?" sigaw ni Zch. Nagulat naman ang dalawa sa biglaang magsigaw nito. Sobrang dalang nilang makita si Zch ng ganito ang huling beses na sinigawan sila ni Zch ay noong nagaaway sila ni Alice, sa Maze.
"Ha? Ano bang problema mo?" Tanong ni Charle sa kanya.
"Ako? Anong ako? Bakay kayo! Ano ang problema nyo? Kung may problema kayo sakin, sabihin nyo sa harap ko, hindi yung pinaguusap nyo ko pag wala ako." sigaw ni Zch.
"We don't, ano ba kasing pinagsasasabi mo ha? Zch?" Tanong ni Alice sa kanya.
"Wag nyo nga akong gawing tanga! Hindi ako tanga para hindi mapansin ang mga ginagawa nyo." Zch retorted.
"Anong bang ginagawa namin? At by the way di ka namin ginagawang tanga, tanga ka na talaga." said Charle, Alice in the other hand punched him on the shoulder.
"What was that for?" Charle winced in pain.
"I know that you're talking behind my back, napansin ko na kapag naabutan ko kayong naguusap, bigla kayong titigil." Zch exclaimed.
"Wow, that's nonesense." Charle said cooly.
"What's the real deal? C'mon, I deserve an explanation" Zch said sassily.
"How can we sa--" but Alice was cutted off again.
"Ano?!" Zch shouted. Nagwawala na siya ngayon, pansin na din ang pagiging uncomfortable ni Alice sa mga nangyayari.
"Gusto ma ba talaga malaman ha? Zch?" Charle snapped, showing his famous grin.
"Oo naman, kasasabi ko lang diba?" Zch stated.
"You're one of them." Charle said, the grin, not leaving his face "happy now?" He continued.
"A-anong pinagsasasabi mo? A-anong ibig mong s-sabihin?" Tanong ni Zch. Nagbago ang ekspresyon nito, ang galit na Zch ay ngayon ay takot na. Natatakot siya sa mga naririnig niya.
"Charle!" sigaw ni Alice, hindi niya nagugustuhan na sinasabi ni Charle ito kay Zch.
"Deserve nya daw ng explanation, so why not give him?" Charle stated."Remember those tattoos we've seen? You have that too now, you are theirs now, their property." Charle continued.
"Nagsisinungaling ka Charle! Nasaan?" Nagpanic si Zch, tinulungan sya ni Alice at kumuha si Alice ng maliit na salamin ngunit noong tinitingnan na nila ang batok ni Zch, nagulat siya ng wala na ang marka dito.
"Charle, wala-wala na yung tattoo" Alice looked terrified.
"Ano? Paanong wala?" Its Charle's turn to panic, he went to Zch's back and looked at it himself. Hindi nga nagloloko si Alice, hindi ito joke time, totoong nawala bigla ang tattoo ni Zch sa may batok nya.
"What's happening?" Tanong ni Zch, makikita ang takot sa kanyang mga mata.
"Your mark, it's gone." Charle said and sat onto the couch.
"Ibig sabihin ba nito hindi na ako katulad nila? Charle? Sagutin mo ko Charle!" Zch said and held Charle by his collar.
"I don't know Zch, hindi ko talaga alam." sagot sa kanya ni Charle at yumuko.
"TELL ME! TELL ME CHARLE!" Zch started shouting while tightening the grip into Charle's collar.
"Calm down Zch! C'mon!" Alice tried seperating the two guys.
I
tinulak ni Zch si Charle at ikinulong ang sarili sa kanyang kwarto. Bumalik sa pagkakaupo si Charle at pinanood lang ang pagwalk out ni Zch.
"Okay ka lang Charle?" tanong ni Alice kay Charle.
"Oo, Kailangan ko ba siyang sundan? Makaganti lang sana, kahit isang suntok lang." He asked, Alice was quite surprised by this since Charle never asked her what he needs to do.
"Huwag na muna, tsaka na. Hayaan mo muna siya, kailangan niya ng oras for himself." sagot ni Alice. Tumango naman si Charle at pumasok sa kwarto niya.
Naiwan si Alice sa may kusina at napabuntong hininga na lang. Hindi niya din alam ang gagawin. Ilang minuto siyang nanatili sa kinauupuan niya ng mapagdesisyonan niya na pumasok na din sa sarili niyang kwarto.
Ibinagsak niya ang sarili niya sa kama at pumikit.
"Tanginang buhay 'to."