CHAPTER EIGHT:
Caught In The Middle
Nagpatuloy kami sa paglalakad at pumunta sa section 7 kung sa matatagpuan ang Exit, ayon kay Charle. Wala namang pinagbago ang lugar, puro pader na matataas at may mgalumot or halaman na nakadikit at tumubo dito.
Nawalan na rin ako ng sense of time, hindi ko na alam kung gaano na kami katagal dito. Nadead batt na rin ang laptop ko. Ang alam ko lang ay kung gabi na or umaga.
Yung pagkain naman namin, paubos na din kaya medyo nagmamadali ka sa paghanap ng exit. Parang paikot-ikot lang kami dito.
"Charle, are you sure that this is section seven?" Pagrereklamo ni Alice, since kanina pa kami paikot- ikot sa parteng ito ng Maze.
"Oo, kabisado ko na lahat ng liko sa section na to" sagot ni C
harle.
"Ang problema natin, 'di natin alam kung saan ang exact location ng exit, alam natin na nasa section 7 kaso saan?" Tanong ko.
Natahimik kami at patuloy lang sa paglalakad hanggang sa magsalita si Alice.
"Bakit nyo gusto maging intern ng WKAS?" Tanong sa amin ni Alice.
"Well, ya know, WKAS' the one who helped through the terrible accident, ikaw ba?" Sagot ko. Di na rin ako nagalinlangang itanong iyon sa kaniya since siya na rin ang nagopen ng topic.
Marami akong tanong tungkol sa katauhan ni Alice dahil sa hindi maipaliwanag na dahilan, alam kong may alam siya sa mga nangyayari.
"Same old reason, I owe them a lot" sagot nya naman sa tanong ko. Hindi ko na siya pinilit pa at tinanggap na lang kung ano ang isinagot niya. I know I'll get answers.
Soon.
"Eh, ikaw Charle?" Tanong nya sa seryosong si Charle. Kanina pa tahimik si Charle dahil na rin siguro sa pagod at frustration.
"Wala naman, sino ba naman ang ayaw magtrabaho sa pinakamaimpluwesya at sikat na laboratory sa bansa diba?" Sagot nya at nagfocus sa daan na amin dinadaanan. Tama naman siya, kung ang ibang bansa may NASA ang Pilipinas ay may WKAS.
"Yeah, and there's so many things to discover, and they are literally breaking science laws." sagot ko. Hindi ko rin mapigilan na maamaze at humanga sa kanila.
Sa saglit na pamamalagi ko sa isang facility ng WKAS, nakakita ako ng mga bagay na hindi maiisip ng kahit na sino. Lahat ng bagay sa WKAS ay parang out of this world.
Tumango lamang si Alice pero pakiramdam ko ay may bumabagabag sa kanya, parang may mali..
"Nasaan na ba tayo Charle?" Tanong ni Alice kay Charle na tumigil sandali.
"I guess we're a little caught in the middle" sabi nya sabay ngiti at kamot ng batok nya. Bihira umamin ng pagkakamali si Charle, well dahil bihira din siya magkamali sa totoo lang. Hindi matanggap ni Alice na talagang magaling at matalino si Charle pero alam ko, deep inside na alam yun ni Alice.
"What do you mean?" tanong ko. Sinubukan ko kung nagana ang flixer ko. Isa ito sa mga gamit na ibinigay sa akin Jensen. Ang flixer ay isa sa imbensyon ng WKAS. Para itong portable phone, though hindi pa siya nilalabas sa public, I guess I am lucky to have one this early.
Isa itong chip na iniimplant sa may kamay and whenever you make a certain gesture like pagflick, a medium screen will appear out of thin air.
It is truly amazing.
"Hindi nagana flixer ko tapos dead batt pa laptop." pagpapaalam ko kay Charle.
"Yung laptop, understandable, pero yung flixer? is it because testing pa lang yan?" Charle asked.
"Nope, it worked perfectly naman nung nakaraan, imposibleng low battery eh solar powered to, ewan." sagot ko. Nakakapagtaka naman, bigla bigla na lang hindi gagana.
"It's almost midnight." Alice reminded us. Naghanap kami ng isang safe na spot at doon umupo at nagpahinga. Nahiga na rin si Alice, gamit niya ang backpack niya as unan. Kami naman ni Charle ay nakaupo lang. Nakasandig siya sa pader at nakapikit.
Kahit anong pagod ko, hindi ko magawang matulog. Okay na ako na makaupo lang kahit sagalit.
Nagulat naman ako noong nagsalita si Alice, akala ko ba ay tulog na ito. "Zch?" tanong niya and i hummed in response.
"I'm curious, bakit ka nakatrench coat?" tanong niya out of no where habang pinopoint out ang suot ko.
"Hindi ko alam eh, binigay lang ni Jensen and sinuot ko." sagot ko sa kaniya, bahagya naman siyang tumawa at tumingala.
Napatingin din ako sa taas, maraming bituin at napakaliwanag ng buwan.
"After ng lahat ng ito, anong plano mo Zch?" tanong niya sa akin.
"Hindi ko alam, sa totoo lang. Ikaw ba?" tanong ko muli sa kaniya. Nakatingin ako sa kaniya pero patuloy pa rin sya sa pagtingin sa langit.
"Siguro I'll help everyone who needed it." tumango na lamang ako. I do not want to push her away dahil sa maraming tanong na nasa utak ko ngayon. Lalo nq ngayon na nagoopen up na siya sakin. It's a good thing to earn her trust.
"12 Midnight, Middle Section, Beware" the same robotic voice echoed. Nagising naman si Charle doon.
"Wait, Charle, sabi mo we are caught in the middle right?" Sabi ni Alice sabay tayo.
Biglang gumalaw ang lupa, parang lumindol, at unti unting lumubog ang mga lupa sa paligid nila maliban sa pabilog na lupang kanilang kinatatayuan.
"Sa tingin ko tayo yung sinasabihan n'ya na beware" sabi ni Alice at tiningnan ang paligid nya.
Nagkaroon ng tubig ang nakalubog na parte ng buong lugar, nagmistulang maliit na isla ang kinatatayuan nila.
"Bakit ba lagi nalang tubig ha!?" Pagrereklamo ni Charle.
Umikot ng unti-unti at mabagal ang kinatatayuan nila, clockwise.
"I have a bad feeling about this" I mumbled between my breaths.
"Agreed" pagsangayon sa akin ni Alice.
Umikot ng umikot ang platform na aming kinatatayuan, pabilis ng pabilis, at dumating sa point na kailangan naming kumapit para hindi kami malaglag.
"This-Is-Not-Fun!" Alice managed to say.
"Na-suska--na-ako!" Sigaw ni Charle, habang nagiisip ako ng tama at dapat na gawin.
"Dude akala ko dalawa lang phase ng punyetang maze na to?! What the heck is this!" Sigaw ni Charle.
"This isn't a phase, it's destructing us on finding the exit, the whole maze rotates counter clock wise, so if my theories are right, when this stop, we're not on section seven anymore" pageexplain ko sa kanila. Nakakapit naman kami sa kahit saang makakapitan.
"How does it happen when we rotate and the maze too? It should be the same right?" Alice asked, dumbfounded.
"We are rotating clockwise, while the maze rotates counter" pagpapaliwanag ko ulit.
"In other words, it rotates on different direction, does your brain in bite size got that?" Pangaasar na naman ni Charle.
Hindi pa rin tumitigil amg kaiikot at mas bumibilis pa ito over period of time.
"Mamamatay tayo pagbumitaw tayo" sabi ko sa kanila, habang nakakapit kami sa mga bato na nasa platform.
"Oo nga, baka tumama tayo sa mga hinayupak na pader na yun, lasa ko'y lapurat tayo" sabi ni Charle sabay tawa.
"Oh geez! That's a good motivation dudes!" Sigaw ni Alice sa amin.
Matapos ang halos 30 minutes na pagikot hg platform, tumigil na ang pagikot na ito, wala na rin ang tubig at bumalik na sa dati ang lupang aming kinakatayuan.
"Nasusuka ako wait" sabi ni Alice at tumakbo sa isang sulok at ginawa ang dapat nyang gawin.
"Sobrang nahihilo ako, tangina." sabi ni Charle, umupo at sumadig sa isa sa mga pader sa area.
"Naikot paligid ko tol." sabi ko kay Charle naupo sa tabi nya.
"Pasalamat ka, hindi liwanag nakikita mo" sabi sa akin Charle habang naupo sa tabi ko. Ang sama ng pakiramdam ko. Feeling ko susuka ako any minute. Naikot din ang paligid. Napahiga ako at ipinikit ang mata ko.
Sampung minuto ata kami ni Charle na nakastay lang sa kung anong pwesto namin. Si Alice naman ay nasa sulok, nasuka.
"You done there Al?" Tanong ko.
"Oo, pero lahat ng kinain ko nasa lupa na" sabi nya at umupo sa tabi ko.
"What section is this?" Tanong ni Charle with his eyes closed and he's still leaning on the wall behind us.
"Section 5." sagot ko.
"At paano ka naman nakasigurado dyan? Baka mapunta na naman tayo sa gitna, please ayoko na" sabi ni Alice.
"I observed the turns from here and the big black door there is my track to this section, I studied this section anyway" sagot ko sa kanila.
"At ano ang nasa likod nyang pinto na 'yan?" Charle asked, his eyes still closed.
"Section 1" sagot ko.
Natahimik na naman kami dahil sa pagkahilo at masama pa rin pakiramdam namin, 30 minutes ka ba namang umikot ikot?
May narinig kaming mga yabag na palapit sa amin, napamulat kami at napatingin kami sa pinanggagalingan ng mga yabag.
At nakita namin ang babaeng nakaputing dress na umabot hanggang sahig, mayroon syang blonde na buhok at kulay abong mata.
"Hello?" Sabi ni Charle.
Tumingin sa amin ang babae at ngumiti lamang.
"Ah, pwede mo bang sabihin kung sino ka? Like, anong pangalan mo?" Tanong ni Alice at tumango naman ang babae.
Biglang umiyak ng dugo ang mga pader at may nakasulat rito na:
I am prim, the ghost of section five, died here and will roam here forever
Halatang natakot si Alice dahil nanginginig na sya, sino bang hindi matatakot kung may multong nakausap sayo at nagsusulat sa mga pader gamit ang dugo ng kung ano?
"Alam mo ba kung saan namin mahahanap ang exit sa lugar na ito?" Tanong ni Charle sa babae.
Lumingon si Prim sa isang bakanteng pader at nagsulat, gamit pa rin ang dugo.
It says:
In one condition, one must stay with me here for eternity
"Hindi! Aalis kami dito at makakalabas ng walang tulong mo!" Sigaw ni Alice.
Prim's gray eyes' bacame completely black, she gritted her teeth and let out a shriek.
Air was winding up around us, sending chills into our spines, the air causes prim's hair to flow making the tattoo on the back of her neck visible.
Property of WKAS
The Roaming Ghost
Subject S005
Suddenly the walls we're full of the letters: YOU CAN'T ESCAPE, in blood of course.
Hindi tumitigil ang pagsigaw nya at nagsimula ng umulan ng dugo.
"RUN!" Charle demanded and they did, but Prim was on their tail.
"YOU CAN'T ESCAPE!" Prim screamed with her demon like voice, her appearance was worse, she's still wearing the white dress but its stained with blood and mud, her hair is mess and her completly black eyes, instead of crying tears she's crying blood.
Takbo lang kami ng takbo, walang kasiguraduhan ang bawat liko namin, panay ang lingon ko sa likod at nakitang nandun at nahabol pa rin sa amin si Prim.
Anong problema ng multong to?
"I told you, you can't escape" she said, still into her demonic deep voice.
Natrap nya na kami, wala na kaming tatakbuhan o kahit tataguan man lang.
Dead End.
Paatras kaming naglakad hanggang sa wala na kaminv maisudan at dumikit na ang aming likod sa malamig na pader.
"Why would I be fine with one when I can have all of you?" She said and flashed her demonic smile, she came closer amd closer, palapit sya ng palapit sa amin ng may maapakan si Alice na kung ano na nagbukas sa isang pinto na may napakaliwanag na ilaw.
Prim shrieked again and hide in the depths of section five. Umalis sya pero ang sigaw nya ay parang binubulong pa rin sa aking mga tenga.
"Ito na ba yun Charle? 'Yung Exit?" Tanong ko kay Charle.
"Pero hindi ba nasa section 7 ang exit?" tanong ni Alice sa amin. Tama siya, ayon sa blueprint ng maze, nasa section 7 ang exit so paanong nasa section 5 ito?
"Baka trap 'to, Charle?" tanong ko. Nagiisip naman si Charle. Nakatayo lang kami ngayon, hindi alam kung anong susunod na gagawin.
"Hmm, hindi imposibleng iisa lang ang exit sa laki ng maze na ito." sabi ni Charle.
"Edi parang ito na nga ang exit." sabi ko habang pilit na tinatanaw ang dulo ng maliwanag na daan.
"Oh, eh ano pang iniintay natin? Habulin ulit tayo nung baliw na multo na yun? Tara na!" Sigaw ni Alice and with that, nagsimula kaming tumakbo papunta sa liwanang.