Tine's POV
Sinasabi ko na nga ba, hindi magandang ipagsama sa iisang table si Ken at Carlo. Ang awkward pa kasi nakagitna ako ngayon sakanila. T_T
Kakausapin ako ni Carlo tapos kakausapin din ako ni Ken. Ano ba naman to.
"Nagugutom kana ba?" Sabay pa nilang sabi.
Juice colored ano ba naman itoooooo!
"Ah-ahhh h-hindi pa." Hindi ko alam sinong haharapin ko sakanilang dalawa.
"Magwashroom muna ako ha?" Paalam ko sakanilang dalawa, pero ang totoo nyan gusto ko lang talagang makatakas sa commotion at huminga.
Ken's POV
Niyayabangan ata ako nung Carlo e. Tsss! Ako pa ba?!
Nagpaalam si Tine na pupunta muna daw sya ng washroom kaya naiwan kaming dalawa netong si angas.
"Nanliligaw ka ba kay Tine?!" Tanong nya kaagad nung nakalayo na si Tine.
"E ano naman kung sabihin kong oo?!" Hahahahaha! Ang sarap lang asarin netong isa na to. Halatang gusto ng manuntok.
"Di ako nakikipag gaguhan sayo tinatanong kita ng maayos." Seryoso nyang sabi.
"Matagal ko ng gusto si Tine, simula pa nung una ko syang makita. At oo, may balak akong ligawan sya." Realtalk yon mga tol.
Nagiba yung reaksyon nya.
"Bakit? May problema ba?" Tanong ko pa.
Tinignan nya ako at tumayo nalang sya bigla tapos lumabas.
"Ken, nasan si Carlo?" Nakabalik na pala si Tine.
"Lumabas e." Tapos tinuro ko kung saan dumaan si angas. Agad naman nya itong sinundan.
I can sense something between those two and I don't like it.
Carlo's POV
Pagkadinig ko nung mga sinabi ni Ken parang nasampal ako. Kaya ba hindi ako magawang mahalin ni Tine dahil sakanya? Pareho din ba kami ng nararamdaman?
May sumakit ulit sa bandang puso ko.
Tangina kahit selos na selos nako wala parin akong magawa.
Lumabas na muna ako. Magpapahangin lang.
"Anong balak mo? Iwan ako ng hindi nagpapaalam?!" Boses ng taong mahal ko na nagmumula sa likod ko.
Pagharap ko sakanya nakapout sya.
Haaaay. Bakit ba kahit anong sakit o selos yung dinudulot nya pero makita ko lang sya nawawala na kaagad?
"Baka kasi kailangan nyo ng time nung Ken para makapagusap. Mukhang miss na miss nyo yung isa't isa e." Di ko maitago yung selos na nararamdaman ko ngayon.
"Uy, bakit amoy selos banda dito???" Kunwari pang may inaamoy sa banda ko. Nangiinis pa e.
Di ko nga pinansin. Haha!
"Malapit na kaibigan ko lang si Ken, ikaw super closest bestfriend ko." Tapos hinawakan nya yung magkabila kong pisngi.
Ayan nanaman sya.
Alam na alam nya talagang palambutin yung puso ko.
"Gusto mo ba sya?" Kahit ako nabigla sa tinanong ko.
"Of course not! Best naman. Hahaha!" Tumatawa nyang sabi.
"Alam mo bang mahal ka nya simula pa nung second year ka?" Natigil sya sa pagtawa nya tapos nakatungo lang sya.
"Honestly, oo alam ko. Umamin sya non. Pero hindi ko sineryoso kasi nga nasa Manila sya non. And wala kaming formal na pagpapakilala kaya akala ko biro lang yon." So alam pala nya? Damn!
"Hindi ka ba nagkagusto sakanya? May chance ba sya kung sakaling manligaw sya sayo ngayon?" Sunod sunod kong tanong.
"Hindi. Wala. Kasi alam ko yung tipo niya." Mas sumeryoso pa yung itsura nya.
Niyakap ko sya.
"Takot lang akong mapunta ka sa iba, lalo na't wala akong magawa kasi wala akong karapatan." Totoong natatakot ako. Wala pa pero nasasaktan na ko.
Ganito siguro talaga kapag nagmamahal.
Dapat handa kang masaktan.
Kase hindi mo naman sya matatawag na pagmamahal kung hindi ka nasasaktan.
"Hindi mo kailangan matakot." Mahina nyang sabi habang nakatago sya sa dibdib ko.
"Subukan ka lang nyang agawin kundi makakatikim talaga sya sakin ng malupit!!" Hindi nya ko inimik.
Pero nagulat nalang ako kasi kinagat nya ako sa balikat.
"Aaaaaaaaaaaaawwwwwwwwwww!!!!!" Parang natanggal ata yung laman ko sa parte na kinagat nya.
Pakiramdam ko maiiyak ako sa sobrang sakit.
"Sorry poooooo!" Tapos hinalikan nya yung kinagat nya.
Parang nawala na ata yung masakit.
Hahahahahahaha!
"Alam mo ikaw, alam na alam mo talaga kung paano ako patitiklupin e." Tapos niyakap ko sya mula sa likod.
"Pasalamat ka mahal kita." Bulong ko sakanya.
Ngumiti sya.
"Ayokong mananakit ka o mapapaaway ka okay?" Sabi nya pagharap nya sakin. Nagpinky promise pa kami.
Ang isip bata talaga nya. Hahaha!
"Opo my forever baby!" Tapos hinalikan ko sya sa buhok.
"Forever baby ka dyan!" Tapos siniko ako.
"Prinsesa ko ang brutal mo po." Kunwari nagtatampo ako.
Kumalas ako sa pagkakayakap sakanya tapos tinalikuran ko sya.
"Uyy, sorry na. Halika na dito." Hila nya sa kamay ko. Hindi ko padin sya tinitignan.
"Besty?" Inaalog nya yung balikat ko. Hahahaha! Cute cute nyaaaa.
"Sorry naaaaa." Pinipilit nya akong harapin sya pero iniiwasan ko yung mga tingin nya.
Sad face na sya pero ang ganda padin nya. 😍
"Bati na tayo please?" Hay. Bakit ba ang hirap nyang tiisin?
Tinignan ko na sya.
"Sige na po. Bati na tayo." Nagliwanag yung mukha nya. Hahaha!
"Promise?!" Lawak ng ngiti nya.
"Promise! Alam mo naman hindi kita matitiis e." Tapos hinawakan ko yung kamay nya saka na kami bumalik sa loob nila.
Tine's POV
Nakabalik na kami sa loob ni Carlo pagkatapos ng napakahabang suyuan. Hahahahaha! 😂 Magtatampo kunwari pero alam naman naming hindi namin matitiis yung isa't isa. Mga timang lang.
Unli kilig talaga ngayong araaaaaaw! At dahil yon lahat sakanya.
Nung kami kami nalang ang naiwan nilapitan ni Carlo sila mama at papa.
Tinitignan ko sila at parang seryoso yung mga mukha nila. Jusq! Ano na kayang pinagsasasabi non?!
Medyo tumagal din ang paguusap nila at nang matapos ay nilapitan na nila ako.
"Anak, aalis daw kayo ni Carlo. Wag kang magalala kasi ipinagpaalam kana nya samin ng papa mo." Nakangiting sabi ni mama. I was clueless kung ano bang napagusapan nila at kung anong ipinaalam nya.
Siguro para yon sa last surprise nya.
"Thankyou po tita, tito. So Tine, tara na?" Hindi pa ako nakakasagot pero kinaladkad na nya ako palabas.
Kinakaladkad padin nya ako ngayon hanggang sa labas ng village namin. -_______-
"Saan ba tayo pupunta?" Tanong ko sakanya nang tumigil na kami sa pagtakbo.
Nagring yung phone nya.
"Oo andito na kami." Yun lang yung sinabi nya pagsagot nya nung tawag tapos binaba na nya.
Napansin ko ding may bitbit syang bag, ang malupit bag ko pa!
"Bat dala mo yung bag ko??!" Pangungulit ko nanaman.
Pero bago nya ako masagot may tumigil na van sa harap namin.
Bumukas ito at pagkakita ko kung sino yung nakasakay, nagulat ako ng makita don sila Khate at Mae. Agad silang bumaba at nagyakapan nanaman kami.
Nung pagsakay namin kasama din pala sila Abby, Lawrence, Mark, at Jelo! Halaaaaa! Anong meroooooon?!
Nagkamustahan lang. Kaya pala wala sila kanina sa bahay, putik ngayon ko lang napansin. Hahaha!
Nalaman ko rin na ito pala yung surprise nila sakin.
Out of toooooooown for 2 days!! Yaaaaaay! 😊😊😊😊
Zambaleeeeeeeees here we cooo--
Oo nga palaaaaa!
Wala akong damit!
"Kelangan nating bumalik!! Sigaw ko sakanila.
"Shhh! Best tulog na sila lahat o chaka wag mong gulatin si kuya driver." Hinawakan nya yung kamay ko.
"Pero wala kasi akong da-"
"Kung damit yung problema mo meron kana." Pagputol nya sa sinasabi ko.
"Pero paano??" Nagtataka kong tanong.
"Habang ipinagpapaalam kita kina mama at papa kanina sinabihan ko na si Zild na ipaghanda ka ng mga damit." Tapos sumandal sya sa balikat ko.
"Ano?! Mama?! Papa?!" Malakas ka po talaga!" Biro ko sakanya. Hahahaha!
"Ganon talaga prinsesa ko." Niyakap nya ako.
"Clingy mo nanaman nooooo?" Suway ko sakanya.
"Sinusulit ko lang." Nginitian nya ko.
Okaaaaay! Gusto ko din namang masulit tong first out of town trip namin together. So I'll just go with the flow but, with limitations parin.
Sa sobrang habang ng byahe nakatulog na kami lahat. Nalingat ako at paggising ko mukha kaagad ni Carlo yung bumungad sakin. Kawawa naman sya parang nangangalay na. Yakap kasi nya ko habang sinusuportahan yung ulo ko.
Haaaaay! He really is my sweetest! 😍
After ng ilang oras na byahe narating nadin namin yung destination namin.
HELLO ANAWANGIN!!!! 😊😊
Hope this will be a memorable adventure for all of us.
-Kettlekorn❣️