Ik kijk naar beneden en ga hopeloos zitten. Met mijn handen steunend op mijn knieen met mijn gezicht in mijn handen.
{Shawn}
Ik rijd met Cameron en Yoella naar het ziekenhuis. Iedereen is al op de hoogte. De ouders van Jessica komen meteen naar ons toe vliegen. Ik stap snel uit en ren naar binnen. Ik gooi de sleutel naar Cameron dat hij de deur maar op slot moet doen. Yoella pakt Cameron's hand en begint ook met rennen. Er staat niemand bij de balie. ''hallo?'' Er kotm een vrouw aan lopen. ''Wat kan het zijn?"' vraagt ze vriendelijk. ''Is er nieuws over Jessica Foster?'' hijg ik van het rennen.
''nee sorry, ik kan wel vertellen in welke kamer ze ligt'' ik knik ''Ze ligt in kamer 236 verdieping 2'' Ik knik en ren naar de lift. Ik druk wel 6 keerop het knopje, de deur gaat eindelijk open. Ik druk gelijk op verdieping 2. Ik ren naar de kamer. Ik kijk dor de raam. Daar ligt ze nog steeds. Ik was er heen gereden ze waren toen bezig met het opereren. Ik heb toen kleding en wat spullen opgehaald en ben er toen zo snel mogelijk weer heen gereden.
Ik loop naar binnen en de spullen neer. Ik zet de stoel naast het bed neer en ga zitten. Ik pak haar hand vast. Haar arm zit in het gips en ze heeft een grote wond op haar hoofd dat in het verband zit.
ik geef een kus op haar wang. ''Word wakker Jessica voor mij'''fluister ik.
~~~~
Ik zit nog steeds naast Jessica's bed. Uren zijn voorbij gegaan. Ik zit nog steeds hopend dat ze wakker word. Dat ik haar vast kan houden en haar weer zoenen.
''Shawn je moet wat eten'' zegt Yoella. Die de kamer binnen loopt met Cameron. Cameron geeft me een flesje water. Ik neem hem aan en neem een slok. ''Ik en Yoella halen wel wat, wat wil je?'' vraagt Cameron. Ik haal mijn schouders op. Cameron zucht. ''Totzo, geen gekke dingen doen'' ik knik alleen maar. Ik kijk naar Jessica's prachtige gezicht. Als ze nu wakker zou zijn, zou ik heel haar gezicht onderkussen. Elk plekje.
{Cameron}
zodra we buiten zijn. Trek ik mijn capuchon op, Yoella pakt mijn hand. We lopen naar de Mac Donalds hier vlakbij. We gaan zitten en eten samen onze eten op. We bestellen wat voor Shawn en nemen het mee. We lopen langs een bloemenzaak en besluiten bloemen te kopen. yoella is niet meer zo spraakzaam. Normaal weet ze altijd wel wat te vertellen.
''Cameron ik mis Jessica echt'' ze kijkt me aan. Ik trek haar in een knuffel. ''Ik weet het, ik weet het'' sus ik. Ze huilt in mijn sweater. Ik streel haar rug en plant kusjes op haar haar. ''Het kotm wel goed'' vertel ik haar , Al weet ik het niet zeker.
Ze haalt haar hoofd uit mijn sweater en geeft me een kusje. Ik veeg haar tranen weg. 'Laten we snel naar haar toe gaan'' Ze knikt. Ze pakt weer mijn hand samen lopen we weer naar het ziekenhuis.
We lopen de draaideur in. We gaan gelijk door naar de lift. Als we bij haar kamer aankomen. Zien we Shawn tegen een dokter praten. Hij knikt en kijkt naar Jessica. We wachten voor haar kamer totdat de dokter weg gaat. We lopen naar binnen. Ik geef het eten aan Shawn. Yoella vult de vaas met water en zet de bloemen erin.
''Bedankt man'' zegt Shawn. ''Geen probleem'' zeg ik en ga op een andere stoel zitten. Yoella hangt de laatste kaartjes aan het prikbord. Heel het prikbord hangt vol. Shawn's telefoon gaat. Hij neemt snel op. Veel krijg ik niet mee.
''Cameron zou jij met Yoella Jessica's ouders kunnen ophalen ik wil nu echt niet weg''
'''Tuurlijk'' Shawn geeft me de auto sleutels. ''Shawn eet wel wat'' Hij knikt en maakt het open. Ik pak Yoella's hand. Yoella zwaait snel nog en verlaat dan met mij de kamer. Hopelijk komt alles goed