Medyo SPG. Lol
Chapter 37
Why everything is so confusing? One minute, I can see Rashid from that masked man then another minute the real masked man suddenly appeared stealing another shoes. What's going on here?
Anong mayroon sa mga sapatos? Bakit halos magpakamatay ang lalaking 'yon para kumuha lang ng sapatos?
"Baby?" lumingon ako kay Rashid na nagdadrive ng sasakyan. Napakagat labi na lang ako, napagkamalan ko pa siyang kumuha ng sapatos ko. Bakit ko ba pinaghinalaan si Rashid na kumuha ng sapatos ko?
Is it because of the setting? Dahil ba nagsayaw kami at naalala ko bigla ang mga nangyari? Damn, I am so unfair. Bakit si Rashid ang sinisisi ko sa mga nangyari nang gabing 'yon? He's innocent. Damn it.
"I am so sorry Rashid. I didn't mean to—" hindi ako natuloy sa pagsasalita nang magpreno siya.
"Why saying sorry? What's wrong with you baby?" pinahid ko ang takas na luha sa aking mata. Why am I being emotional? Shit.
"You know, I've been in this kind of incident Rashid.." mahinang sabi ko.
"That's why you acted so strange?" tumango ako sa sinabi niya. Pero alam kong hindi rin ako ang kumilos ng kakaiba. I've noticed him too, that's why I did jump into conclusion.
"About the shoes Rashid.." sinalubong ko ang mga mata ni Rashid at pilit ko siyang pinakatitigan para malaman ko ang kanyang reaksyon.
Kung sa mga ordinaryong mga tao malamang ay tinatawanan na ako ngayon. I am crying over a damn shoes but it was not just a simple shoes! That was my father's last gift his last memory for me.
"Yes, you did hit me with your shoes baby.." mahinang sagot niya. I can't read his expression.
"I've experienced this Rashid, like Courtney nanakawan din ako ng sapatos. That was during my university party. That masked man stole my glass slippers. Ninakaw niya ang kahuli hulihang alaala ni tatay. I am so sorry baby, napagkamalan kita. I am so sorry.." napapikit ako nang hampasin niya ang manibela sa sinabi ko.
"It's fine baby, I can understand.." naramdaman ko ang marahang paghaplos niya sa pisngi ko.
"I'm so sorry Rashid. I am so sorry baby.." ilang beses niyang pinunasan ang mga luha.
"We'll talk about this later, can I stay in your house for an hour baby?" agad akong umiling sa sinabi niya.
"You can't, baka matsismis tayo.." mahinang sabi ko.
"Then we'll go to our house?" tanong niya sa akin.
"Nahihiya ako kay Tita Tremaine, Rashid.." I heard him sigh.
"I have my condo nearby baby. Is it okay with you?" hindi ako nakasagot sa kanya. Kaming dalawa lang sa condo niya?
"Only two of us?" tanong ko sa kanya.
"Yes baby, don't worry I'll be good. I promise.." hinalikan niya ang kamay kong may singsing niya bago siya nagpatuloy sa pagmamaneho.
Hindi na kami nag usap pa ni Rashid hanggang sa makarating na kami sa loob ng condo niya. Nang buhayin niya ang ilaw ay agad tumambad sa akin ang magandang kabuuan nito. It has a simple manly design, halatang malinis at organized ang nagmamay ari nito. What should I expect from Rashid?
"What do you want baby? Wine?" tanong niya sa akin habang naghuhubad na siya ng kanyang coat. Inilihis ko ang mga mata ko sa kanya nang tinatanggal na rin niya ang necktie niya.
"Coffee, Rashid.." sagot ko sa kanya.
"As you wish. Wait for me.." halos atakihin ako sa puso nang halikan ni Rashid sa pisngi mula sa likuran ko.
"Rashid.." sinamaan ko siya ng tingin.
"What? I told you, I'll be good.." ngising sabi niya. Tumuwid na siya nang pagkakatayo at tinalikuran na niya ako.
Hindi din nagtagal ay bumalik siyang may dala ng tasa ng kape habang kaya naman ay wine. Naupo siya sa tabi ko habang inaabot niya sa akin ang tasa ng kape.
"Rashid can I ask? Bakit parang hindi ka man lang nababahala? That was serious, anong mangyayari sa lalaking sumira ng party ng kapatid mo? Mahuhuli ba siya? Sinaktan ka rin niya hindi ba? Why are you so cool about it Rashid?" tanong ko sa kanya.
Ipinatong niya sa enter table ang kanyang baso, kinuha niya rin ang tasa ng kape sa kamay ko at ibinaba niya rin ito. Hinawakan niya ang dalawa kong kamay.
"Ofcourse, I am bothered. Pero dapat ko pa ba itong isipin hanggang ngayon kung nagkakaganito ka? You are more important than that ruined party, I can't stay there while my girlfriend is being emotional right now. Besides, Drizello and Augusto are now busy for that..." paliwanag niya sa akin.
"Rashid.." hinalikan niya ang aking noo.
"Regarding that shoes baby, I promise I'll bring back it to you. Ibabalik ko ang alaala ng tatay mo. No matter what it cause, I am so sorry Aurelia.." dahan dahan nang yumakap ang mga braso ko sa kanya.
"Hindi ka ba nagalit sa akin Rashid? Ilang beses kitang hinampas ng sapatos.." bulong ko sa kanya.
"Bakit naman ako magagalit sa baby ko? Sanay na naman akong lagi mong niaaway.." kagat labi akong humiwalay sa kanya at hinampas ko ang balikat niya.
"Damn, I missed that Rashid.." muli niyang hinawakan ang magkabilang pisngi ko.
"Bati na ba tayo Aurelia?" umirap ako sa kanya.
"No, nagselos ako kay Courtney. You carried her like a bride.." narinig ko siyang nagmura sa sinabi ko.
"Ikaw ang nagsabi sa akin na buhatin ko siya. Damn it Aurelia.."
"She's Anastacio's new tutor, she's pretty and sexy. Maybe she's also a nurse.." matabang na sabi ko.
"Nagseselos ang baby ko.." inirapan ko siya nang ngisian niya ako.
"What do you want? Should I carry you like this?" napatili ako nang bigla akong buhatin ni Rashid.
"Rashid!" sigaw ko sa kanya habang kapwa kami natatawa.
"Niaaway ba ni Courtney ang baby ko? You're prettier and sexier than her Aurelia.." ikinawit ko ang mga braso ko sa batok niya habang nakatitig ako sa gwapo niyang mukha.
"Siya na ang bagong tutor ni Anastacio, mas madalas mo na siyang makikita kaysa sa akin..." ngusong sabi ko sa kanya. Isa pa, hindi ko nagustuhan ang huling sinabi ng babae sa akin. Parang may iba siyang balak iparating sa mga sinabi niya.
"No way, do you want to live here? Let's live together Aurelia.." pinitik ko ang matangos niyang ilong. Ang layo ng sagot niya.
"No.." madiing sagot ko.
"I know you'll say that.."
"Ibaba mo na ako Rashid, am I heavy?" tanong ko.
"No way and I can carry you like this forever Aurelia. Kiss me first baby, ibaba na kita.." itinuro ni Rashid ang pisngi niya. He's being playful again at hindi na maganda ang nararamdaman ko dahil maging ang pagtibok ng puso ko ay hindi ko na rin nagugustuhan.
Nang hahalikan ko na siya sa pisngi ay mabilis siyang humarap sa akin at ang mismong mga labi namin ang naglapat. Akala ko ay saglit lamang ito pero nang maramdaman ko ang dahan dahang paggalaw ng mga labi ni Rashid ay kusa na lamang tumugon ang mga labi ko. Hinayaan ko ang sarili kong sagutin ang mga halik niya kasabay ng mabagal niyang paglalakad.
Oh god, stop this Aurelia. Gusto kong tumigil, gusto kong humiwalay kay Rashid pero masyadong traydor ang mga labi at ang buong katawan ko para sunod ang isipan ko.
Pakinig ko ang pagbubukas ng pintuan ng kwarto niya, hindi niya na ito inabalang isinara dahil abala kaming dalawa sa isa't isa.
Damn, what are we doing? Humugot ako nang malalim na paghinga nang maramdaman ko ang dahan dahang pagbaba ng zipper ng likuran ko.
"Aurelia, please stop me baby. I tried myself to resist you.." bulong niya. Naramdaman ko ang paglapat ng likuran ko sa kama. How can I stop him? My own body is damn betraying me.
"Rashid.." ilang beses humaplos ang mga kamay ko sa buhok niya habang walang tigil sa pagpapalitan ng halik ang aming mga labi. He's now unbuttoning his white long sleeve.
I tried to help him at nang gawin ko ito ay lalong lumalim at dumiin ang mga halik niya sa akin.
"Baby..." lalong bumigat ang paghinga ko nang tuluyan nang nakapaghubad si Rashid. I can see his damn sexy chest
"I love you, I promise I'll be gentle baby.." tumango ako sa sinabi niya bago niya dahan dahan tinanggal ang top ng dress ko. I am not wearing any bras. Ilang beses kong nakitang nagtaas baba ang kanyang adam's apple habang pinagmamasdan ako.
"Shit! Don't look at me Rashid!" para akong baliw na pilit tinatakpan ng mga braso ko ang aking mga dibdib habang ramdam na ramdam ko ang init ng buong katawan ko.
"Baby, you're so beautiful..." akala ko ay tatanggalin ni Rashid ang mga braso ko pero hindi niya ito ginagawa. Muli niya lamang akong hinalikan sa aking noo, sa tungki ng aking ilong at pababa sa aking mga labi.
"Let me see you baby. Let me see the woman I love.." kapwa kami mabigat na humihinga habang magkapatong ang aming mga noo. Parang may kung ano sa mga salita ni Rashid dahil unti unti na lang lumuwag ang mga braso ko sa sarili ko at ipakita sa kanya ang kalahati ng kabuuan ko.
Muli niya akong pinakatitigan na parang ako na ang pinakamagandang babaeng nakita niya. He's smiling while looking at my body.
"You're so beautiful Aurelia, every inch of you baby.." humihigpit ang pagkakahawak ko sa bedsheet habang tinitigan niya lang ako.
Muli niya akong siniil ng malalim na halik, pababa sa aking leeg.
"Rashid.." kusa na lang naglandas ang mga kamay ko sa likuran niya. Habang gumapagang sa balikat ko ang labi niya hanggang umabot sa aking mga braso at sa aking dalawang kamay.
He did kiss the ring on my hand. Naramdaman ko na lang na may kumot na lumapat sa aking kasabay ng paglapat ng mga labi niya sa aking noo.
"I love you Aurelia, birhen kitang ihaharap sa altar. Goodnight baby.."
--
VentreCanard