CHAPTER 77
[SHANE]
My world seemed to fall down as I heard those words came out of his mouth. I was stiffened that very moment and I can still feel the same pain I have been feeling that very day.
Dalawang linggo. . . Dalawang linggo na ang lumipas simula ng huli kaming magkita. Nang makabalik kami sa Manila ay siya ring muling paghihiwalay ng aming mga landas. Hindi ko alam kung kakayanin ko pa bang ipagsiksikan ang aking sarili sakanya. Pagkatapos ng mga salitang iyon nawalan ako ng lakas ng loob na ibalik ang dapat.
I can't seem to find the courage to accept the reality. . . He is gone. I lost him. We cannot be together anymore... What else can I do?
"Bessy? Ready?" I nodded as a response sa tanong ni bessy tsaka tumayo mula sa aking kama't sumunod sakanya pababa ng hagdan. I was silent hanggang sa makababa kami at makasakay sa kotse.
We are headed to the church for Eric and Ken's double wedding. Bessy and I are just wearing our simple white attire, perfect for wedding ceremonies such as this. We did not bother na mag paganda pa ng sobra dahil sabi nga nila, maganda na daw kaming dalawa.
As we reach the church where the wedding is about to be held, maraming tao na ang nasa loob. Marami kaming highschool friends na nakita and madami ring mga kaibigan at relatives ni Ken at Eric ang pumunta. Lumapit sa amin si Cris ng mamataan kaming dalawa ni bessy, humalik ito sa pisngi ni bessy pagkatapos ay nag 'hi' sa akin.
"Doon tayo sa bandang harap. Let's go." Sumunod lamang ako sakanilang dalawa at naupo kami sa ikalawang hilera sunod sa pamilya ni Ken at Eric na nakaupo sa pinakaunahan. We greeted them and so they greeted as in return. We turn our back to Eric and Ken who is standing at the right side near the altar. They wave their hands at us nang makita kaming dalawa.
Napatingin naman ako sa lalaking katabi ni Eric, he was wearing a white tux at napaka manly niyang tingnan sa suot niya. His bangs were brushed up not covering his forehead and his face seems a little cheerful as it was before. I smile as I saw him smile and laugh with Eric and Ken. Seconds later ay lumapit na din si Cris sa dalawa as they were the best man.
"Can I sit here with you guys?" napaangat ako ng tingin sa babaeng nagsalita at nang makitang si Stella ito'y di ako agad nakapagsalita. She was smiling sweetly at us and I don't know if I could smile back.
"Ahm, o-ofcourse." Sagot ni bessy na agad namang pinasalamatan ni Stella at naupo sa tabi niya. Nagulat naman ako ng tumingin siya sa aking direksyon, "Hi Shane." At ako'y binati. Pilit akong napangiti at binati din siya pabalik tsaka umiwas ng tingin.
Minutes later ay may tumatakbo ng isang lalaki galing sa labas at sinabing dumating na ang dalawang bride. Napalingon kaming lahat ng bumukas ang pintuan ng simbahan at iniluwa nito ang dalawang babaeng nakasuot ng wedding gown.
I never got the chance to meet those two girls this Eric and Ken were dating. Paiba-iba kasi sila ng girlfriend and it's really hard to track down kung sino yung latest nila. Ngayon ko lang ata nakita ang dalawang babaeng yun. . . But anyway, atleast they find their true love.
The wedding song started to echo in the whole church as the two brides made their way towards the isle. Sakto lang ang layo nilang dalawa sa isa't –isa perfect para hindi sila magkabungguan habang naglalakad.
All eyes ang lahat ng bisita sakanila habang pinagmamasdan silang dalawa. Maging ako ma'y nakatingin lamang sakanilang dalawa, di ko mapigilang mainggit habang nakikita ko ang tuwa sakanilang mga mukha. Their wedding dress is perfect and so as the venue. This is one of the happiest moments of their lives I am sure about that... For girls, marriage is a dream came true. Just for one day, we wanted to be the most beautiful girl in a special occasion as this...
I did marry once with Arkin pero sa huwes lang ginanap ang kasal naming dalawa since I don't want it getting broadcast, the wedding was just announced after.
The families of the two girls were crying in happiness as they pass their way hanggang sa makarating sila sa unahan. Eric and Ken were also emotional nang makalapit na ang mga brides nila.
I am happy for them.
I heaved a sigh as I looked for Chase at the front. I was not expecting that he was looking my way too, but I am not sure kung sa akin ba o kay Stella. Ako na lang ang nag-iwas ng tingin at tumingin sa unahan. Kaunting oras lang yun pero ang kabog sa dibdib ko sobra-sobra.
Nagputuloy ang seremonya hanggang sa matapos ito't mapunta kami sa reception ng kasal. I stayed sitted kasama si bessy at Cris habang kumakain. Samantalang si Chase at Stella naman ay naupo sa ibang table. Ofcourse the brides and grooms are sitting at the center isle with their family.
Humabol sa reception si Blood at Cassy na hindi nakapunta sa simbahan kanina, may emergency daw kasi sila kaya hindi sila nakahabol, pumunta din si Dale at CJ at sumalo sa amin sa mesa.
"This is like a reunion is'nt it? Si Hellard at Ava na lang ang kulang. Kailan kaya sila makakabalik na dalawa?" saad ni Blood bago isubo ang pagkain sakanyang kutsara.
"Have you not tried to contact them? Kamusta na kaya silang dalawa?" turan naman ni CJ.
"No. Hellard changed his number and no one can contact him, even Ava, di ko din makontak." Sagot ni bessy sa mga tanong nila. Nagpatuloy na lang kami sa pagkain at nagkwentuhan din naman tungkol sa ibang mga bagay.
Pagkatapos kumain ng mga bisita'y nagkaroon naman ng speech ang iilan sa pamilya ng bride at syempre ng mga groom.
"Hindi ko akalaing ikakasal ka anak, sabi mo kasi sa amin ng mommy mo dati, mas gugustuhin mo pang mag madre kaysa magasawa, pero mukhang kinain mo din ang sinabi mo ha..." nagtawanan ang mga bisita sa sinabi ng daddy ng bride ni Ken, nakitawa na din ako dahil nadadala ako sa aura ng lahat ng tao.
"Daddy naman ee." Nahihiyang sagot ng kanyang anak na nakaupo sa tabi ni Ken. Niyakap naman siya ni Ken at nagsumiksik na lang ito sa balikat ng kanyang asawa.
Nagpatuloy pa ang pagsasalita nila sa unahan, ako naman ay umalis muna saglit para pumunta ng banyo. Inayos ko ang aking sarili, naglagay ako ng kaunting polbo sa mukha, lipstick sa labi at nagsuklay ng aking buhok.
Napabuga ako ng hangin pagkatapos, parang gusto ko ng umuwi. Sana matapos na ito.
Lumabas ako ng banyo at sandaling nagtingin tingin sa paligid. I am looking for him in the crowd pero hindi ko siya makita. Umuwi na kaya siya?
"Shane." Napalingon ako sa nagsalita sa aking likuran at natagpuan si Stella sa may hagdan. Lumapit ito sa akin na nakangiti.
"Ano pang ginagawa mo dito, ihahagis na ng dalawang bride ang mga bouquet nila, tara na doon." Gusto ko sana hilahin ang aking braso ng hawakan niya ito pero hindi ko na nagawa ng hilahin niya na ako papunta sa mga nagkukumpulang babae.
Bessy was already there, nakikipagbunuan sa mga babae na gusto ring makakuha ng bulaklak. Ako naman ay nanatili lang na nakatayo roon at walang ka inte-interes. Gusto ko na lang maupo.
"Ready girls?" tanong ng dalawang bride tsaka tumalikod mula sa amin, tumingin lang ako sakanila hanggang sa ihagis nila ang dalawang bouquet na hawak nila. Nakita ko kung papano magtulakan ang mga babae sa aking harapan. Pilit inaabot ang bulaklak na pahulog na sa sahig. . .
Ewan ko kung anong pumasok sa aking isip pero lumakad ako sa posisyon kung saan babagsak ang dalawang bulaklak, itinaas ko ang aking kamay at tsaka ko lang napagtanto ang aking ginawa ng saktong masalo ko ang dalawang bulaklak. Napatulala ako ng ilang minuto sa mga bulaklak na hawak ko...
"Kyah! Congratulations bessy! Ikaw na ang sunod na ikakasal." Pangungutya ni bessy, nagpalakpalakan ang iba sa mga babae at binati ako. Muli akong tumingin sa bulaklak and nowhere from the crowd I found the guy my eyes were longing for. . .
Nakatingin siya sa akin ng diretso kaya tumitig din ako sakanya ng matagal. Habang tinititigan ko ang kanyang mukha ay wala akong makitang puot, galit o kung ano pa man. It's his usual face, the calm one. Does that mean...
"Shane. Sayaw tayo gusto mo ba?" nabaling ang tingin ko kay Dale ng lumapit ito sa akin.
"Ahm... Ano kasi..." I wanted to say sure but at the same time gusto ko ring sabihin na ayokong sumayaw. I cannot decide this instant. Geez. And why is that?
"Shane?" tawag niya muli sa aking pansin, napabuga na lang ako ng hangin at tumango sakanya. Abot tenga ang kanyang ngiti tsaka kinuha ang dalawang bulaklak sa aking kamay, inilapag niya ito sa isang mesa tsaka bumalik sa aming pwesto.
Pumunta kami sa gitna kasama ng iba pang mga sumasayaw at nagsimulang umindayog sa tugtugin. Habang sumasayaw ay ibinalik ko ang tingin sa pwesto kung saan naroon si Chase, I was surprised to see that he was still there. He was still looking at me but why?
Nagtingin pa ako sa aking likuran to find Stella but she's not around. Then... He really is looking at me. Bumalik ang tingin ko sakanya at hindi ko alam kung ano bang gagawin, seconds later ay sumandal siya sa pader sakanyang likuran at pinagkrus ang braso sakanyang dibdib. Mukhang plano niya pang pagmasdan ako ng matagal...
Nailang ako sa isiping iyon kaya tumungo ako. As our dance continues, hindi maiwasang mahagip ng aking mga mata si Chase mula sa gilid. Para bang inoobserbahan niya ako, ang bawat galaw ko... Pero bakit? Should I ask him frankly? I'm getting cautious of my movements as time pass by.
I took another glance as I was determined to know what he is up to, but as I glance his way, a smile formed in his face. That left me astounded which makes me stop from dancing. Napatulala ako sakanya... I was looking at his smile; it was the sweetest, just like before.
Okay Shane, wake up I think your day dreaming...
Nang tumingin ako ulit sakanya ay nawala na siya sa pwesto niya. I excused myself from Dale at tumakbo para hanapin si Chase, I found him talking with some of his friends at di ako nagdalawang-isip na lumapit sakanila.
"Can I talk to Chase for a second?" stunned with what I said, Chase still manage to excuse himself and come with me in the garden.
Awkwardness started to shower the two of us but I was thankful enough that I was able to speak. "Y-You were staring at me a while ago, why?"
"Sigurado ka?" napamaang ako sa sinabi niya. Is he denying it by any chance?
Nakaramdam ako ng kaunting pagkahiya doon pero nanatili akong kalmado. "Oo hindi pa naman malabo ang mata ko para hindi makita na sa akin ka nakatingin."
Isang ngisi ang gumuhit sakanyang labi bago nagsalita, "Paniwalaan mo ang gusto mong paniwalaan. I need to go." He was about to leave pero lumingon siyang muli, "By the way. You are invited to my wedding. Please be there." Tsaka siya tuluyang umalis.
Really? Please be there? And now his like begging me to be present in his very own wedding? Gusto niya talaga ipamukha sa akin kung anong sinayang ko ano?
Isang buntong hininga ang kumawala sa aking bibig. Kung yun ang gusto niya fine, then I'll be present kahit na pwedeng ikadurog ng puso ko ang pagpunta.
The next day, naghanap ako ng work para naman may pagkalibangan ako kaysa nakatunganga lang ako sa bahay. This time gusto ko office work. Medyo naging mahirap nga lang ng kaunti ang job hunting ko kasi almost all employees from the companies I applied knows me. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ba silang nakipag selfie sa akin. They asked too many questions which I don't know how to answer one by one. It's very chaotic which makes me look for more job opening at hindi ko alam na mauuwi lang ako sa pagmomodelo ulit.
"Not again." I said ayoko na ng ganito. . .
My phone rang habang naghihintay sa mahabang pila ng nag-aapply sa isang agency. Sinagot ko ito agad ng makita ang pangalan ni bessy.
"Hey. Kamusta ang job hunting?" tanong niya mula sa kabilang linya.
"Ito still looking. Hindi ko nagustuhan yung mga inaplayan ko bessy. Pinagkakaguluhan nila ako dun, wala ba akong makikitang kompanya wherein hindi nila ako makikilala?" is that even possible?
"Sino ba naman kasi ang hindi makakakilala sayo bessy. . .But anyway, I know one company that fits you perfectly." Nagpagting ang tenga ko sa sinabi ni bessy. I suddenly felt interested but I just hope hindi sa talent agency ang tinutukoy niya.
"Where?"
Bessy sent me an address na agad ko namang pinuntahan. I asked assistance from one of the attendants and she led me in the alley towards the HR office.
"Just wait for your name to be called Ms. Shane."
"Thank you." I uttered tsaka ngumiti pabalik sa babae. Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa mawala siya sa aking paningin.
Nilibot ko ng buong tingin ang kwarto. Bakit parang wala namang applicants dito maliban sakin?
Maybe kunti lang ang nakakaalam na hiring sa kompanya nila. What is the name of the company again? Hmm... Oh well... Nakalimutan ko.
"Ms. Shane Perez?" napabalik ako sa aking diwa ng may tumawag sa aking pangalan. Agad akong nag-ayos sa pagkakaupo tsaka sumagot sakanya. "Yes?"
"You can come in now." Mabilis akong tumayo sa aking kinauupuan at pumasok sa silid na kanyang pinasukan. Naupo ako sa upuan malapit sa isang desk kung saan nakaupo ang isang ginang.
"Good Morning. I am Shane Perez, applying for Assistant Manager." I paused for a moment at napatingin sa phone ko. Ayun sa text ni bessy naghahanap ang kompanyang ito ng Assistant Manager. Will I pass?
Wala akong kahit na anong experience sa ganitong bagay. I think somebody from the employees deserve this more than me. This is a good promotion they can take if ever. Ano naman ang kinalaman nito sa kursong kinuha ko sa college which is fine arts? Oh geez...
"This is an immediate hiring and we badly needed someone for this position Ms. Perez. You see, the Manager needed someone to assist him in his daily work. If you are familiar with financial and customer service principles and practices, good in data analysis, Has good analytical mind with good math skills, good in problem solving and has interpersonal and communication skills then you're in. Are you in for the job?" nagkandabuhol-buhol sa utak ko ang mga sinabi niya sa sobrang bilis. Teka ano ba yung mga skills na Sinabi niya? Problem solving, analytic what?
"Perfect. You're hired. We will meet you tomorrow morning so make sure you'll be here as early as 7am Ms. Perez. You needed to meet our Manager so don't be late. Are we clear on that?" napatango na lang ako sa pagkalito tsaka umalis sa loob ng kwartong iyon. Isang mahabang buntong-hininga ang aking nagawa. That lady is mind blowing... Geez.
Pagkatapos kong matanggap sa trabaho ay umuwi ako agad para makapagpahinga. Maaga pa ang pasok ko bukas at kakailanganin ko dalhin ang kotse ko para mas madali at hindi hassle sa byahe.
"So how was it bessy? Natanggap ka ba huh??" tanong ni bessy mula sa kabilang linya. Tumawag na naman kasi siya at nangangamusta.
"Yes bessy! Bukas ng maaga ang start ng trabaho ko." Masaya ko namang balita sakanya.
"Yey! Congratulations bessy! Galingan mo bukas okay?" cheer nito sa akin kaya na-excite ako ng kaunti.
"Thanks bessy though nawe-werduhan pa din ako sa babaeng kausap ko kanina. Isang basa niya lang sa resume ko nakapagdesisyon siya agad at tinanggap ako. Wala naman akong naalala na may nilagay ako sa resume ko na BSBA o accounting graduate ako."
"Maybe she knew you have it in you bessy. Don't over think and go to sleep. Maaga ka pa bukas bruha! Take your beauty rest na. Goodnight bessy." Tsaka niya pinutol ang tawag. Tumagilid naman ako ng higa at nakita ang picture frame sa side table.
Sandali ko itong pinakatitigan bago naisipang matulog. "Good night Chase..."
Kinabukasan alas kwatro pa lang ng umaga ay gising na ako para maghanda sa pagpasok. I took my breakfast and take a bath tsaka hinanda ang kotse. I make sure na yung mga magagamit ko sa opisina ang laman ng bag ko. Nagawa ko ding magbasa ng iilang detalye sa mga ginagawa ng isang Assistant Manager. More on secretary pala ang peg ko nito.
I started the engine of my car and drive the road off. On my way there hindi ko pa rin tinigil ang pagbabasa sa phone ko tungkol sa mga financial statements, financial reports... and other stuffs that I needed to study for this position. Napasubo ata ako ng matindi sa pinasok ko.
Bago dumiretso sa trabaho ay naisipan ko munang dumaan sa starbucks para bumili ng kape. I bought one for me and my boss. Though hindi ko napalagyan ng pangalan yung cup niya kasi hindi ko alam yung pangalan niya. Anyway, I'll know when I meet him.
As early as 6:30 AM, narating ko ang kompanya. HR oriented me first and introduced me to the local staffs I'll be working with. They welcomed me whole-heartedly which makes me want to work her.
"7 AM our boss will arrive. I will introduce you to him once he get here. Kaya ayusin mo na ang sarili mo at maghanda ka na." napakunot ang noo ko sa sinabi niya. Maghanda? Kinabahan naman ako dun, masungit ba ang boss nila? Matandang binata? Bakit hindi ko naisip yun kahapon?
"By the way. Ano po ba pangalan ng boss natin?" mabuti nang matanong para di ako masyadong mapahiya mamaya.
"He is Mr. . ." naputol ang kanyang sasabihin ng may tumawag sa telepono. Sinagot niya ito pagkatapos at sandaling umalis. Mga ilang minuto din ay bumalik siya at sinabing nasa opisina na si boss.
Napalunok ako sa matinding kaba sa aking dibdib. Dala-dala ang coffee na binili ko sakanya ay sumunod ako kay Ms. Laila papunta sa opisina ni boss. Sumakay kami ng elevator at bumaba sa top floor ng building. Narating namin ang pinto ng kwarto ni boss tsaka siya kumatok.
Isang boses mula sa loob ang sumagot at pinapasok kami. Pagpasok ng pinto ang agad na bumungad sa akin ay ang mesa ng boss. Nakatalikod sa amin ang upuan nito at may kausap siya sa telepono.
"Good Morning Sir, I want to introduce to you your new Assistant Manager." I smiled from ear to ear habang hinihintay na lingunin kami nito. Makailang Segundo lamang ay inikot na nito ang upuan sa amin, hindi ko alam kung gaano kabalis nawala ang ngiti sa aking bibig ng makita ang lalaking sinasabi nilang kanilang boss.
Napatulala ako sakanya dala ang gulat sa aking mukha ganoon din siya sa akin. Hindi ko na din namalayang nabitawan ko na pala ang kapeng hawak-hawak ko...
"Shane?"
"Chase? You're the. . . Boss?"
You gotta be kidding me. . .
** && ** && ** && **
Sa restroom ang naging sunod kong destinasyon pagkatapos ng introduction na nangyari sa opisina ng boss, which is him.
Napahilamos ako sa aking mukha at tumingin sa salamin. Alam ba ni bessy ang tungkol dito? Is this some sort of a set up? Really now? Ofcourse she knew, siya ang nagrecommend sa akin ng trabahong ito.
With that thought, dali-dali kong dinial ang phone number ni bessy at tinawagan siya. Two rings and she answered.
"How could you do this to me bessy! You knew all along na si Chase pala yung boss ng kompanyang yun! What are you thinking? Don't you realize how awkward this is for us?" sa hinaba-haba ng sinabi kong iyon, isang mahaba at malakas lamang na tawa ang sinagot sa akin ni bessy.
Napabuga na lamang ako ng hangin tsaka hinilot ang aking sintido.
"Bessy... I am helping you out! Ano ka ba naman! Gusto mo magkabalikan kayo ni Chase right? Right? Just because he said he is planning to marry someone doesn't mean its the end of the world na! Tandaan mo, daig ng malandi ang maganda. Kunting seduction lang kay Chase I'm sure babalik siya sayo." nagtagis ang aking bagang sa mga pinagsasabi ni bessy. Kung nandito lang siya sinabutan ko na talaga siya.
"So anong gusto mong palabasin? Na magpakalandi ako at landiin si Chase ganon ba?? My goodness bessy, ikakasal na yung tao."
"Bessy, ikakasal pa lang, hindi pa kasal! Kaya mo pa maagaw yun ano ka ba naman! Pumunta ka sa bahay namin mamaya manonood tayo ng mga drama na may kinalaman sa panglalandi! Okay?"
Gusto kong manlumo sa mga ideya ni bessy. Kahihiyan ito sobra. Can I gamble in this game she is about to portray? "Bessy, you have come this far. Wag mong hayaang dumating yung panahon na tumanda ka sa panghihinayang. Kung mahal mo ipaglaban mo. I know you can do this. I am on your side."
Natahimik ako't napaisip sa mga sinabi ni bessy. Why do I feel like napapasang-ayon na ako sa gusto niya? Should I give this a try? Am I not downgrading myself for this? What if Chase hate me for this?
"Bessy? Are you in?" muling tanong nito sa kabilang linya. Nagdadalawang-isip pa rin ako at mahirap sagutin ang tanong niya.
"I don't know, let me think about it. What about Stella? What would she feel about this bessy?"
"Come on bessy! Iisipin mo pa ba yan?"
"Kaibigan natin si Stella. Though may kunti akong tampo sakanya hindi ko naman kayang gawin ito sakanya."
"Hindi mo naman aagawin si Chase bessy, at the first place, sayo naman talaga siya. May mga nangyari lang pero wag mo na nga isipin yan! Ano ba are you in or out?"
Nakagat ko ang ibabang bahagi ng aking labi at napapikit. There is something about me that feels excited with this one but I know in the middle of the process something will surely come along and whatever it is...
I needed to prepare myself again. Hopefully this decision will not ruin everything...
"Bessy... I'm in. Tell me what to do..."
Narinig ko ang paghiyaw sa tuwa ni bessy sa kabilang linya kaya napangiti ako kahit papano, "Oh you'll love this bessy... Hihi... You surely will."
Oh geez...Sana nasa tamang pag-iisip pa itong si bessy...
-to be continued-