Min's POV
1 week na ang nakalipas simula nung nag-usap kami ni Sehun oppa at 1 week niya na din akong iniiwasan. He's giving me a cold treatment! And I hate it! Pero kasalanan ko rin naman eh...
Malapit na nga pala kami magpasukan. 2 weeks na lang ang bakasyon namin. At sabi ni Suho oppa na siya na daw bahala sa gastusin ko. Siyempre nahiya ako. Nakikitira na nga ko sa kanila tapos sila pa mag-papaaral sakin.
Kapag nakaipon na ko aalis na ko dito at maghahanap ng apartment. Nakakahiya na eh. I can't stay here forever. Kahit walang forever.
'Ang bitter mo naman! Di ka lang pinapansin ni Sehun eh!'
Bakit mo ba ko hindi pinapansin Sehun oppa? Bakit? Huhu...😢Naman eh! Kinokonsensya mo ko!
Ano ng gagawin ko?
~¤~¤~¤~¤~¤
Nasa mall ako ngayon. Naisipan kong ibili ng gift si Sehun. Sorry gift ko kumbaga. Mag-isa nga lang ako eh. Di kasi pwede si Yam gawa nung resto.
Ano bang gusto ni Sehun oppa? T-shirt kaya? Di ko alam size niya. Sapatos? Di ko rin alam yung size. Aha! Bubble Tea!
Pumasok ako sa isang shop. Ang pangalan niya ay 'You and me, Tea'. Agad akong tumungo sa counter at umorder.
"15 pong chocolate bubble tea."
Madami ba? Hehe...nakaipon kasi ako eh. Diba 50,000 Won ang sweldo ko? Kaya may 200,000 Won na ko. 4 days na kong nakapagtrabaho eh.
(A/N: Hehe guys nalilito ba kayo kung bakit sobrang laki? Ganito kasi yan ang 1 Philippine peso ay equal sa 22.68 South Korean Won. Eh ang isang bubble tea ay nasa 100 pesos kasi nga sosyal yung shop. Kaya ang 1 bubble tea ay 2268 Won. Gets niyo na ba? Kung hindi, pasensya na😂✌)
"Dine-in po ba or take-out?"
"Take-out po."
"34,020 Won po lahat ma'am."
Inabot ko na yung bayad ko at kinuha ko ang sukli ko.
"Eto po yung number niyo ma'am, upo muna po kayo."
Naghanap ako ng mauupan pero puno na ang mga tables. Kaya lumapit ako dun sa lalaking nagce-cellphone.
"Uhmm...kuya pwede po bang maki-upo?"
Napaangat naman siya ng tingin. Eh? Si Eunwoo pala 'to.
"It's nice to see you again. Of course, you can sit down."
Mapapa-english na naman ako neto eh.
"It's nice to see you too." sabi ko at ngumiti.
"Do you want to hang out?"
Bakit naman siya bigla nagtanong ng ganyan?
"Right now?"
"I don't know."
"Tomorrow?"
"Then it's settled. We'll hang out tomorrow 10 am. I'll fetch you ok?"
"Ok."
"Ma'am here's your order. 15 chocolate bubble tea. Thank you for coming!"
Tumingin ako kay Eunwoo.
"Bye! See you tomorrow!"
"Bye!"
Lumabas na ko ng shop. Iniwan ko na siya dun may hinihintay ata siya eh.
Lumabas na ko ng mall at pumara agad ako ng taxi. Sinabi ko na rin ang address nung pupuntahan ko.
Wala kong magawa kaya nag-selfie ako. Nga pala eto rin cellphone ko ay bigay ni Suho oppa. Wala kasi akong cellpone, kaya binigyan niya ko. Rich kid si Suho oppa eh.
"Ma'am nandito na po tayo."
Selfie kasi ako ng selfie hindi ko namalayan na nandito na pala kami. Hehe...
"Ayyy...hehe! Sorry kuya! Eto na po ang bayad."
Agad akong bumaba at pumasok sa loob ng mansion.
Nakita ko sila sa sala nanonood ng 'Finding Dory'. Agad akong lumapit sa pwesto nila.
"Ayan na pala si Min!"
"Ayy hindi wala pa siya!"
"Hi Min!"
"Ang ingay!"
"Bakit ba ito ang pinapanood natin?"
"Mga isip bata kayo!"
"Ang cute ni Dory!"
"Ano ba inaantok ako!"
"Ano yung dala niya?"
"Tumahimik nga kayo!"
"Di ko maintindihan ang pinapanood ko!"
"Sup?"
Sabay-sabay silang nagsalita kaya wala akong naintindihan.
"Hehe...wala kong naintindihan. Sabay-sabay kayo eh."
"Ahehe...sorry!"
Naalala ko yung sorry gift ko. Ibibigay ko nga pala kay Sehun oppa.
"Para ba samin yan Min?" tanong ni Xiumin oppa.
"Ahehe...actually kay Sehun oppa lahat 'to eh."
Gulat naman silang tumingin kay Sehun na nagulat din.
"Pinabili mo si Min ng bubble tea?"
"Anong meron?"
"I smell something fishy!"
"Hininga mo yun!"
"Baka naman I smell something sweet. Sira ata ilong nito eh!"
At ayun nagaway-away na naman sila.
"Tama na nga! Hindi ko tuloy naintindihan yung sinasabi ni Dory! Tsaka nandito pa si Min oh!" sigaw ni Baekhyun.
Agad naman silang tumigil at tumahimik. Kaya lumapit ako kay Sehun oppa.
"Oppa oh! Sorry na! Sorry gift ko para sayo!"
"Tanggapin mo na! Wag kang pabebe!" sabi ni Tao.
"T-thanks." sabi ni Sehun oppa at kinuha niya yung bubble tea.
Agad naman niya ininom yun. Binigay niya naman sakin yung isa pero umiling ako.
"Para sayo lahat yan oppa!"
Napangiti naman siya sa sinabi ko.
"Kami wala?"
"Penge naman!"
Inaagaw nila Chen yung bubble tea pero ayaw ibigay ni Sehun oppa.
"Binili ni Min 'to para sakin! Hindi sa inyo! Walang sa inyo! Akin lang 'to! What's mine is mine and mine only."
"Ang damot!"
"Pasalamat ka nandito si Min kung hindi inagaw ko lahat yan sayo!"
Pero binelatan lang sila ni Sehun. Haha! Ang kulit nila! Nakakatuwang makita yung childish side nila.
~¤~¤~¤~¤~¤
Lahat ng members ay nasa kanya-kanyang kwarto na. Pero kailangan ko pang kausapin si Sehun oppa. Hindi pa ko sure kung napatawad niya na ba ko.
Kaya kumatok ako sa pinto ng kwarto niya.
*knock* *knock*
Ilang sandali lang din ay binuksan na yun ni Sehun. Pumasok naman ako at sinara ko yung pinto.
"Oppa sorry na please? Patawarin mo na ko."
"Tch. Pinapaasa mo lang ata ako eh. Sabi mo 'I think I'm starting to like you too' pero binawi mo naman. Ano ba talaga Min? Para habang maaga pa ay mapigilan ko na 'tong nararamdaman ko. Ayokong magmukhang tanga."
Aaminin kong nasaktan ako sa mga sinasabi niya.
"Gusto kita oppa! I like you! I really do!"
Gusto kong sabihin yan pero walang lumabas sa bibig ko.
"Sorry." yan lang ang lumabas sa bibig ko.
"I knew it. Siguro nga dapat ko nang kalimutan yung nararamdaman ko para sayo. Siguro napilitan ka lang sabihin yung 'I think I'm starting to like you too kasi naawa ka sa akin. Diba?"
Umiiyak na ko ngayon. Kasi nakikita ko siyang nasasaktan. At ako pa yung dahilan kung bakit siya nasasaktan.
"Sorry oppa."
"Yan na lang ba lagi ang sasabihin mo sakin Min? Sorry? May magagawa ba yang sorry mo? Makakalimutan ko ba ang feelings ko para sayo? Hindi diba?! Mas mabuti pang hindi na lang tayo magpansinan! Baka mas lalo pang lumalim 'tong nararamdaman ko para sayo. Habang maaga pa aagapan ko na. Ayokong masaktan."
Sa bawat salitang lumalabas sa bibig niya parang sinasaksak yung puso ko. Bakit ba kasi hindi ko magawang umamin?!
"Bago ko kalimutan yung nararamdaman ko para sayo Min pwede bang humingi ako ng favor?
Wala akong nagawa kundi ang tumango. Baka kapag nagsalita na naman ako mas lalo ko pa siyang masaktan.
"I want you to kiss me."
Medyo nagulat ako sa sinabi niya. Pero lungkot pa rin ang aking nadarama. Ano pang dahilan ng pagiging masaya ko kung yung taong nagpapasaya sakin ay tuluyan ng kakalimutan ang nararamdaman niya para sakin?
Natatakot pa rin kasi ako. Napakaduwag ko! Kaya ko siya nasasaktan dahil sa takot ko. Arrghh!
Lumapit ako sa kanya at tumingkayad. Hinawakan ko yung pisngi niya at dahan-dahang inilapit ang mukha ko sa mukha niya.
Napapikit ako ng maramdaman ko ang malalambot niyang labi sa labi ko. Nakaka-adik talaga siyang halikan. Pano ba yan? Wala na kong kisses na matatanggap kay Sehun oppa. Aaminin kong mamimiss ko yun.
Ang mga kamay niya ay napapunta sa bewang ko at mas nilapit niya ko sa kanya. Habang ang mga kamay ko naman ay napapunta sa nape niya.
Gosh! This feels like heaven! Parang ang kailangan lang namin sa mundo ay ang isa't isa.
Kinagat niya ang labi ko kaya medyo napaawang ang bibig ko kaya nakapasok ang tongue niya sa bibig ko. Kyahh! French kiss na 'to ah! Baka mimiya kung san na 'to mapunta!
Ilang minuto rin tumagal yung paghahalikan namin hanggang sa hiningal na talaga kami.
"I didn't know you were a good kisser! Ang sarap nun ah!"
Medyo namula ako sa sinabi niya. Tss...he doesn't really fail on making me blush.
"Can I have one more favor?"
Tumango na lang ako bilang sagot. Ako naman ang nakasakit sa kanya kaya gagawin ko ang lahat mapatawad niya lang ako.
"Dito ka na lang matulog sa tabi ko."
Nagulat na naman ako sa sinabi niya.
"Don't worry hindi kita itatanan." tapos humagalpak siya ng tawa. Naalala ko na naman tuloy nung nag-brownout.
Nagpout na lang ako at humiga sa tabi niya. Niyakap ko na rin siya kasi hindi na namin 'to magagawa. Kasi kakalimutan na niya ang nararamdaman niya para sakin at parang kakalimutan niya na rin ako.
"Goodnight Min. Bukas na bukas kakalimutan na kita."
Parang tinutusok na naman yung puso ko.
"Goodnight din oppa. Please wag...don't forget about me...don't forget your feelings for me..." binulong ko lang yung huling part.
Para sakin magiging memorable itong gabing 'to. Ewan ko lang para sa kanya kung memorable pa rin ito ngayong kakalimutan na niya ang nararamdaman niya para sakin.
₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
A/N: Remember guys na nasa South Korea sila! I'm just using taglish. Para mas madali niyong maintindihan. #428 na siya sa fanfic! Thank you guys so much! So here is the long update that I said! Nga pala may isa pa kong story entitled 'The Walking Diary', si IU din ang bida kaso wala siyang partner. You guys can give me suggestions kung sino ang ipapartner ko sa kanya. Lovelots!<3