I stayed in the office. My mother and the two faculty members came with her. Pumunta sila sa room para kunin ang papel ng mga kaklase kong kinopyahan ko raw. Nang bumalik sila sa office ay kasunod nilang pumasok si Hadeon.
Hadeon's expression was grim. It only softened a little when he saw me. Wala siyang isang salita na lumapit sa akin at tumabi. Wala siyang sinabi sa akin. Hinawakan niya lang ang kamay ko. Gumaan ng kaonti ang mabigat na pakiramdam ko dahil doon.
They began to cross check my paper. Dahil pinahinto ang pagtake ng exams ng section namin ay natagpuan nila na hindi pa tapos ang mga katabi ko habang ako ay tapos na. There wasa huge difference with our answers, too. Ang magkakapareho lang ay iyong mga tama. May mga mali ang mga katabi ko habang ako naman ay kaonti lang.
Habang chine-check ang papel ay nakita ko kung paano unti-unting namutla si Ms. Escuelta at Ms. Mendoza. Huminga ako nang malalim at pinanatiling manhid ang pakiramdam ko.
Suminghap si Ms. Escuelta, deretsong nakatingin kay Mommy. "Mrs. Serrano, I'm really sorry..."
"Oh? Why are you apologize to me, Miss? Ako ba ang ipinahiya mo?" mariin na tanong ni Mommy. Napapikit ang dalawa sa marahas na tono ni Mommy. "Do you know how unfair it is for my daughter? I saw how hard she reviewed for her past exams, and this is the kind of treatment that she'll get? She doesn't deserve this."
"I just concluded based on her past records, she doesn't have the cleanest..." patuloy ni Ms. Escuelta.
"Miss, please stop your colleague from talking." utos ni Mommy kay Ms. Mendoza.
"Ms. Escuelta, please let me handle this." Ms. Mendoza sternly said. She sounded a little bit irritated, too. Hindi katulad ng kanina na ine-entertain niya pa ito. Bumaling si Ms. Mendoza kay Mommy. "Mrs. Serrano, Laurene, I sincerely apologize for this mistake. I do hope you'd find it in you to forgive us for our shortcomings. Ang hiling ko lang ngayon ay hindi na umabot pa sa legal proceedings..."
"If my husband was here, walang usap-usapan na mangyayari. He won't even bother checking to confirm whether our daughter cheated. He would've just sued you all." hindi sumagot si Ms. Mendoza. Huminto naman si Mommy at sumulyap muna sa akin.
"I don't wanna prolong the agony of my daughter. She doesn't need this crap. I don't want the spotlight on her. What I want, is an apology from you two and for your subordinate to clear my daughter's name. I want it done in public. In her room. In front of the whole school."
Walang katok na naganap at bumukas ang pinto. Sabay-sabay kaming napatingin doon at nakita si Daddy. His coat was gone, only left with his tucked in dress shirt. His eyes searched for my mother first, and then me. His jaw clenched as he stepped in the room.
"What happened?" he's looking directly at my mother, not caring about the two.
"We're done talking. I'll explain everything to you sa sasakyan." tumayo si Mommy at tiningnan kami ni Hadeon. "Let's get you home, Laurene. Hadeon, get your sister's things. At sumabay ka na rin sa pag-uwi kung gusto mo. I'm sure Ms. Mendoza can have your early dismissal arranged."
"Certainly, Mrs. Serrano."
Tango ang naging sagot ni Mommy. Hindi na siya nag-abalang magpaalam sa dalawa. Inabot niya ang kamay ni Daddy at hinila ito palabas. Sunod na tumayo si Hadeon at hinatak ako paalis doon. Unlike my parents, Hadeon extended his courtesy to Ms. Mendoza. Hindi niya pinansin si Ms. Escuelta. Ako naman ay tahimik lang na nagpahatak sa kanya.
Pagkalabas ay nahanap ko agad ang mga mata ni Silas. Nakaupo siya sa bleacher na nasa harapan ng office. Nakatayo na siya. Siguro ay binati ang parents ko nang dumaan ito. They're already way ahead of us.
Tumango si Hadeon kay Silas pero dere-deretso pa rin ito sa paglakad, kaya pati ako ay tangay-tangay niya. I know my twin just wants me out of this hell hole.
"Hades..." tawag ni Silas. Napahinto si kambal at tiningnan ang kaibigan. "Just for a sec?"
Hadeon pursed his lips. He glanced at me, checking if I was alright. I nodded to convince him that I'm fine. Tumango si Hadeon at binitiwan ang kamay ko. Tinapik niya sa braso si Silas bago naunang maglakad.
Naiwan akong nakatayo. Hindi ko alam ang gagawin. Nanatili rin na nakatayo si Silas sa harap ko. Tinititigan niya ako at pakiramdam ko ay tumatagos iyon sa katawan ko. I couldn't handle his heavy stares. I looked away. Kahit na wala akong ginawang masama ay pakiramdam ko ang laki ng kasalanan ko.
"I didn't cheat." I mumbled.
Maikli lang ang nakayanan kong sabihin dahil una, ano ang pwede kong sabihin? Pangalawa, natatakot ako na manginig ang boses ko at bigla akong maiyak.
I felt the heat of Silas hand as it wrapped around my wrist. He gently pulled me to him. Hindi pwede ang ganitong public display of affection sa school, lalo na at nasa harap kami ng discipline office. Pero hindi inintindi ni Silas iyon. At makakaya ba nila akong suwayin matapos ng pangyayaring ito?
My eyes closed when my face buried on Silas' chest. His warmth enveloped me whole. It soothed the heaviness of my heart and subtle sting inside my chest.
"I didn't cheat, Silas." I repeated, my voice slightly shook.
Gumapang ang braso ni Silas sa bewang ko at mas hinila ako palapit sa kanya. Lalong humigpit ang yakap niya sa akin. Sumisikip ang dibdib ko. Hindi ko alam kung dahil sa yakap o sadyang ganoon lang talaga ang epekto niya sa akin.
I bit my lip. My eyes were hot with unshed tears. Kapag dumilat ako ay alam kong malabo ang paningin ko. Umiling ako. Inangat ko ang ulo para tingnan si Silas. I was right. My sight was blurry.
"You know I didn't cheat, right?" I asked him again, my voice sounded fragile.
Silas looked at me in the eyes, never looking away, not even blinking. His hand softly cupped my cheek. His thumb brushed the skin underneath my eye.
"I know, baby..." he whispered, I hardly heard the last word.
I feel desperate. I wanted him to believe me. I wanted to make sure that he really does believe me. Hindi iyong sinasabi niya lang pero ang totoo hindi siya naniniwala.
I shook my head. I felt a single tear escape my eye. It rolled down my cheek. "I didn't cheat... I'll never cheat."
"I didn't cheat." nakahikbing inulit ko na parang may sariling utak ang aking bibig at kulang pa ang pag sang-ayon ni Silas sa mga una kong sinabi.
Kumuyom ang panga ni Silas. Mariin na napapikit siya. Muling pumulupot ang mga braso niya sa bewang ko at hinila ako papalapit. Niyakap niya ako nang mas mahigpit.
"You didn't." I felt him nod. "You won't. I won't let you."
When Hadeon returned, Silas walked us to the gates. Hindi pa siya pwedeng umuwi dahil hindi pa dismissal. Hindi ko nga natanong kung paano niya nagawang lumabas ng room samantalang exam pa nila. I'm sure he's finished, pero mahigpit ang pagpapalabas ng estudyante during exams.
Naging maayos din ako nung gabing iyon. All because of the support of my family and Silas' comfort. My father wanted to sue Ms. Escuelta for what she did, but my mother convinced her otherwise. She said it'd leave a mark on me if we proceed with my father's plans. Sang-ayon naman ako roon. What's important to me is that the people I love knows the truth and that they believed in me. Mas lalo pa akong naging okay nang tumawag si Silas para muling itanong kung ayos na ba ako.
Kinabukasan ay kinalimutan ko na ang nangyari kahapon. I pushed every other thoughts and focused on the promenade happening tonight. I only welcomed excitement. No room for other emotions.
Umaga ay nagpunta kami ng spa ni Mommy, kasama si Hyon. Girl bonding. Nang mag lunch ay sa labas kami kumain buong pamilya. After lunch ay pumunta kami ng hotel dahil aayusan na ako. Isa sa chains of hotel ng mga Serrano ang venue ng prom namin, kaya sa kaparehong mall na lang nag check in para roon ako ayusan.
Tatlong tao ang nagtulong sa akin para mag-ayos. Bukod ang hair at make-up at artist, ang isa naman ay ang stylist mula sa boutique na pinagawaan ko ng aking dress sa prom na ito. He picked out the accessories that looked good on my dress and on me. Pati ang heels ay siya ang namili. He asked for my decision, but I based my decision on his opinion, of course.
My hair was styled for an elegant looking lazy updo. Iyong nakabun sa likod pero magulo at may mga tumatakas-takas na strands ng buhok. The hair artist even placed small embellished crystals in it.
Silas:
Are you done?
Napangiti ako nang mabasa ang text ni Silas. Isang oras pa lang ang nakakalipas matapos kong magpaalam na mag-aayos lang ako para sa prom. Hindi pa rin ako tapos. The make-up artist is still working on my face.
Me:
Nope. Make up pa. Are you bored?
Ibinaba ko ang phone at tiningnan ang reflection sa salamin. Hindi makapal ang make up sa akin. Iyong tama lang. It's my father's special instruction. I still looked like me, except ten times prettier. Kahit hindi kailangan ay may bakas ng contour sa mukha ko. Naka-highlight pa ang aking cheekbones.
Ang pinakamaganda ay ang eye make-up ko. The base was brown but the crease was painted with glittery silver. Mas lalo pang nag pop ang ganda dahil sa suot kong brown contact lens. For the lipstick, the artist suggested a Mac creme d'nude. I immediately agreed. It's not overwhelming. Maganda na ang mga mata ko kaya dapat simple lang ang lips.
May reply na si Silas pero hindi ko nasagot dahil tapos na ang pag-aayos sa akin. Pinatayo ako ng make-up artist. Isinuot ko na ang heels ko. My mother will want to take photos. May lumabas na nga na assistant ng isang artist para tawagin ang Mommy.
"My gosh, L. You're really pretty. Bakit hindi mo i-try mag modelling? Or maybe mag-artista?" tanong ng hair artist sa akin.
"Kinukuha namin siyang model para sa line namin, pero ayaw niya. Her parents especially doesn't want it for her. Ayaw raw nila sa showbiz."
Tumawa ako. "I'm just really not into it po."
"Hindi ba at Tita mo si Senna? Show business is in your blood! Sayang talaga. May kakilala pa naman akong scout." nanghihinayang na sambit ng make-up artist. Ngiti lang ang tanging naging sagot ko.
Natigil ang pag-uusap namin nang bumukas ang pinto. It's my mother. Sa likod niya ay ang kambal ko at si Daddy. Suminghap siya at napatakip ang kamay sa bibig nang makita ako. Like it's first time to see me in a dress with a full make up on! Nakangiting napairap na lang ako kay Mommy. Ang OA minsan.
"You look really beautiful, Laurene." puri ni Mommy habang naglalakad palapit sa akin. Malaki ang ngiti niya. She looked like a proud mother. Hinawakan niya ang magkabilang braso ko bago nilingon si Daddy. "Zion, tingnan mo ang anak natin! Dalaga na!"
Humalakhak si Daddy. "Laurene, you look very much like your mother."
I didn't even complain. Sa aristocrat na mukha ba naman ni Mommy? She's drop dead gorgeous! Kahit na may edad na ay wala pa ring kupas ang ganda niya. Kaya nga patay na patay si Daddy sa kanya. Pero kahit na mas kamukha ko si Mommy ay nakuha naman namin ni Hadeon ang expressive na mga mata ni Daddy. His eyes are too die for, iyong pag tititigan mo ay malulusaw ka na lang. I'd like to think that my eyes are like that, too.
"Let's go to the other room! Naka-ready na ang equipment. We'll have a brief shoot." my mother started. Hadeon let out a grunt. Alam niya kasing kasama siya sa shoot na iyon.
Nanguna si Mommy sa paglalakad, hawak-hawak ang kamay ni Daddy na nasa kanyang likod. Kaming dalawa naman ni Hadeon ay nakasunod lang sa kanya. Napahinto kaming lahat nang huminto rin siya sa paglalakad.
Humarap siya sa amin at parang may biglang naisip. "Oh, baby, why don't you call Silas? Para may photos din sila ni Laurene."
Nanlaki ang mga mata ko. Pati ba naman si Silas!
"Mom!" I called.
Humalakhak si Hadeon. Tuwang-tuwa sa naisip ni Mommy. "Bright idea, Mom. I'd like to see Silas smile for the camera."
"Shut up, Hades!" I glared at him and glanced at my mother again. "Mahiyain si Silas. He'd be very uncomfortable."
Hindi ako pinansin ni Mommy. "Call him, Zion."