XVII. Galway Girl (2)
"You're my pretty little galway girl..."
Start
"Vice?" said Karylle with a smile on her face. "Hindi mo sinabi sa akin na may gig ka pala ngayon, and we're on the same bar." dugtong ni Karylle at naglakad na papalapit kay Vice na nakaupo sa hood ng kotse, na parang may hinihintay.
"No. Wala akong gig dito. One week akong walang gigs." paliwanag ni Vice na sinalubong si Karylle. Napakunot naman ang noo ni Karylle.
"So anong ginagawa mo dito? This place is too far from your place though. Siguro naman may enough reason ka kung bakit ka napadpad dito, diba?" may halong pagdududa sa boses ni Karylle at tumigil na sa paglalakad dahil may sakto nang space silang dalawa para mag-usap.
"Susunduin lang kita. Hahatid na kita sa condo mo." nakangiting sagot ni Vice.
"Vice?!"
"What?!" natatawang tanong ni Vice.
***
"Treat ko sa bar bukas!" pag-aya ni Karylle kay Vice habang magkausap silang dalawa late at night. Teenagers lang ang peg.
"Bar? C'mon Karylle. Napansin ko lang na madalas ka palang magbar ano?" natatawang komento ni Vice.
"Bakit ayaw mo ba? Okay lang! Sabihin mo lang." she tried to soung nagtatampo na nagpangiti kay Vice.
"No no no! That's not what I mean. Well, let's change plans nalang ano?" hindi naman sumagot si Karylle mula sa kabilang linya. "I'll jog with you tomorrow, then pagkatapos coffee tayo. Treat ko na." paliwanag ni Vice. He knows that Karylle can't resist jogs in the morning.
"Urgh! Why do you have to do this?" natatawang si Karylle sa kabilang linya.
"That means yes, right?"
***
"So siya yung baby girl ko, si Kate Yuzon." pagpapakilala ni Karylle sa anak niya kay Vice.
"Hi baby girl! I'm Tito Vice. Friend ni Mommy mo. Nice meeting you." nakangiting si Vice naman na lumuhod nang makapantay ang bata.
"Hello po." mahinang sagot ni Kate dahil sa nahihiya ang bata.
"Tito talaga Vice ah." side comment ni Karylle, dahilan upang pabiro siyang irapan ng kaibigan.
"Nga pala, Kate may dala akong food para sa'yo. I heard that you like spaghetti, kaya binilhan na kita. Tada!" sambit ni Vice at inilabas ang spaghetti na nabili nila a Jollibee, at inabot sa bata.
Nakita naman ng binata kung paano nagliwanag ang mukha ng bata na ikinangiti niya.
"Oooow! Spaghetti mommy! Thank you po Tito Vice!" nakangiting pagpapasalamat ng bata, at niyakap si Vice na hindi inasahan ng huli, pero ikinasaya niya naman.
"Okay. I'll leave you two para mag-usap ko, punta lang akong kwarto." nakangiting paalam ni Karylle at iniwan na ang dalawa.
"Dali, kandong ka nalang kay Tito, tapos susubuan kita ng spag." sambit ni Vice na agad namang sinunod ni Kate.
Habang kumakain ay puro kulitan ang dalawa, hanggang sa mapag-laruan na nila ang spaghetti at pinagpupunas sa damit at mukha nila ang sauce ng pagkain. Wala namang magagalit. Well...
"Kate? Vice?!" kunot noong si Karylle nang makitang madungis ang dalawa, na pati ang sahig ay may sauce na.
"Chugi na me. Ikaw kasi ih." bulong ni Vice kay Kate na sinisisi pa ito.
"Ikaw po kaya." pabulong na sagot ng bata. Si Vice naman kasi talaga ang nagsimula.
Mas napalapit pa si Vice sa mag-ina. Halos araw-araw na silang magkasama. Halos hindi na mapaghiwalay si Vice at Karylle. Sabay na rin ang dalawang gumawa ng music. Friends. They are hell of friends with their closeness na para na silang mag-jowa.
***
"Okay so basically, gusto mo na siya." pag-conclude ng isip ni Billy habang tinititigan si Vice na tumutungga ng alak.
"What? No way Billy." madiing sagot ni Vice.
"Pero kasi, gusto mo palagi mo siyabg kasama, gusto mo ikaw ang nagpapasaya sa kaniya, you treat her like she's someone special. You're staring her not the way a friend's stare. Blah blah blah. Andameng rason Vice. And definitely, bumibilis ang tibok ng puso mo, everytime she's around, right?" nakangiting si Billy at tinabihan na ang kaibigan na ngayon ay ina-absorb ang pinagsasabi ng kaniyang kaibigan.
"Billy... Pano 'to? Hindi kami pwede." problemadong si Vice na napahilamos.
"Paanong hindi pwede? Wala namang magagalit diba? Tsaka pareho naman kayong single, at siguro naman tanggap mo yung anak niya." sambit ni Billy. "Umamin ka na kaya? Sabihin mo na para hindi na lumaki pa ang problema. Alam mo na, baka lang may pag-asa? Well, sure naman ako na may pag-asa." dugtong ni Billy.
"Billy. Seryoso ka ba? Hindi normal na sitwasyon 'to tulad nang napapasok niyong mga lalaki. Bakla ako, Billy. Alalahanin mo 'yon." madiing sagot ni Vice.
"Oo bakla ka pero lalaki ka pa rin. At dapat hindi ka selfish no. She deserves to know. What ever happens next ay hindi mo kasalanan. Tsaka, walang mali sa magmahal ka ng isang babae kahit na bakla ka noh!" katwiran ni Billy, na tila ay naging mga salita upang matauhan si Bakla.
"Paano ko sasabihin? Uy girl! Bet kita! Tara jojowain na kita, now na!" pabaklang sambit ni Vice at pabagsak na isinandala ng sarili sa couch.
"Gusto mo tulungan kita?"
Napatingin naman si Vice kay Billy, with a confused look.
"Seryoso ka?" pigil ang ngiti ni Vice na nahahalata din ng kaibigan.
"Oo naman. Kelan mo gusto magsimula?"
"Ngayon na!"
"Vice?!"
"Seryoso ako, Billy. Ngayon na. 5:46 palang naman, two to three hours of preparation will do. And within those hours kaya kong gumawa ng immediate song for her." said Vice with this smile on his face. "Gora ka ba?" tanong ni batla sa kaibigan
From: Vicey (8:56 pm)
Hey? Busy ka?
To: Vicey
Hindi naman. Bakit?
From: Vicey
Teka, tatawag nalang ako.
Ilang segundo pa ang nakalipas ay nagring na agad ang cellphone ni Karylle na agad namang sinagot ng huli.
"Hey? Something wrong?" may pag-aalala sa boses ng dalaga na bumungad kay Vice.
"No. Wala naman. Teka? Nandiyan ba si Kate?" tanong ni Vice sa dalaga.
"Huh? Wala, wala siya dito. Bakit?" Karylle was really confused with the way Vice acts.
"Mabuti naman. Pwede ka bang pumunta dito ngayon? Ise-send ko nalang address sayo after this call." sambit ni Vice na mas lalong nagpalito kay Karylle. It's unusual for a Vice na mag-aya na pumunta siya sa isang lugar. Madalas kasing hatid-sundo ang peg nila.
"Okay ka lang ba talaga?" out of topic na tanong ni Karylle sa kaibigan.
"Yes yes yes. Medyo ninerbyos lang ako." sagot ni Vice at nagbuga pa ito ng hangin upang magtanggal ng kaba.
"Bakit naman?"
"Maya na tayo mag chika teh. Basta isesend ko sayo yung address at kapag hindi ka makarating dito friendship over tayo. Sige na sige na. May aasikasuhin lang ako, I'll be expecting you around nine." and call ended na hindi pa man nakakasagot si Karylle.
"Mag-aalas onse na brad. Wala pa si Karylle."
"Billy, please maghintay lang tayo. Isang oras palang naman eh. Malay mo may dinaanan lang." Vice tried to cheer himself kahit na medyo nawawalan narin siya ng pag-asa.
"T-teka. Si Karylle ba 'yon?"
"Billy wag ngayon please. Hindi magandang joke yan." nakayukong si Vice na paulit-ulit na tinapik ang gitara niya creating beat from it.
"H-hindi ako na---"
"Billy... Ano ba?!" iritadong si Vice at hinarap na si Billy, na ngayon ay ilang hakbang lang ang layo kay Karylle.
"K-Karylle..."
"Sorry talaga, Vice at nalate ako. May emergency kasi with Kate. Inatake kasi siya ng hika, habang na kena Mama siya." paliwanag ni Karylle at lumuhod sa harap ni Vice na nakaupo sa bench.
"Okaaaaaay. Maiwan ko muna kayo." nakangiting sambit ni Billy at iniwan ang dalawa, kasunod nang paglipat ni Karylle at umupo sa tabi ni Vice na hindi nagtapon ng tingin sa dalaga, at nakatingin lang sa gitara niya.
Ilang minuto na ang nakalipas pero wala paring nagsasalita. Walang kumikibo. Si Karylle gusto niyang kausapin si Vice pero parang hindi niya gusto dahil alam niyang wala ito sa mood. But she doesn't want the whole time to be like this.
"I'm really sorry, Vice..." pikit matang si Karylle na hinarap na si Vice.
"You should've texted me kung ano man ang nangyari para hindi ako nag-alala. I was so worried and kept on thinking na hindi ka pupunta when this day is important for me." sagot ni Vice at muling tinap ang gitara niya with his fingers.
"Important? Birthday mo ba? Oh my god! I'm sorry, hindi ko alam!" naghe-hysterical na sambit ni Karylle at hinawakan ang kamay ni Vice.
"Gaga! Hindi ko birthday noh!" natatawang si Vice at hinawi ang kamay ng kaibigan, sabay tayo.
"Eh? What's so important with this day?" takang si Karylle at tumayo na rin.
"Sumunod ka sa akin."
Sumunod nga lang si Karylle kay Vice the whole time they're walking carrying his guitar. Hanggang sa napadpad sila sa parte ng park na may nagkukumpulang tao, at stage sa harap.
Nang napansin ng mga tao na paparating na sila ay dumating na, nagsigawan ang nga ito na may halong tili pa.
Vice then hugged Karylle while walking unto the crowd to protect her. Hanggang sa umabot na sila sa stage.
May isang bakanteng upuan sa tabi ng dalawang mic stand na may mic ofcourse. Naka set ang loop pedals at wires tulad nang sa pagpe-perform ni Vice.
"Ano ba 'tong pakulo mo Vice?" takang si Karyll sa isip niya nang paupuin siya ni Vice sa bakanteng upuan. Kasunod nang pagsaksak ni Vice ng wire sa gitara sabay check sa tune nito. Si-net niya na ang loop.
"I haven't practice this song kasi kanina ko lang ginawa." sambit ni Vice bago nagsimula.
Since, he wasn't able to practice this song kaya he took seconds para kapain ang loop nito. Pinalo niya ang gitara niya sa may part ng guitar hole creating a bass beat. Flicked his muted string creating a clapping sound. (Para maimagine niyo ng maayos, I don't know if you already watched Ed Sheeran performing live, ganito yun :) )
He then started to pluck which made the crowd crazy, but then nagkamali siya. Natawa siya sa sarili at muli siyang nagsimula pero muli siyang nagkamali. He was so eager to start the song kaya he immediately started with the strum and the lyrics kasunod ng paghiyaw ng crowd sa harap niya.
"She played the fiddle in an irish band,
But she fell inlove with an english man,
Kissed her on the neck and then I took her by the hand,
Said, "baby I just wanna dance...""
That was the chorus part and the verses na pinapakinggang mabuti ni Karylle. She don't know what to feel because she knows that the story is just the same with the story of her and Vice.
Hanggang sa natapos na ang kanta. Kasunod ng palabas ng mga board sa crowd hanggang sa magform ang isang sentence na siyang nagpaiyak kay Karylle.
"Ate Girl? Mahal kita, alam mo ba?"
That was the sentence formed, hanggang sa napayakap na ang umiiyak na si Karylle kay Vice na natatawa, naiiyak at natutuwa.
"Hey... Teka, tatapusin ko pa yung sentence." nini-nerbyos na si Vice at kumalas sa yakap ni Karylle sabay harap dalaga.
"Tatanungin ulit kita..." bumuntong hininga muna si Vice sabay punas sa luha ni Karylle. Tinitigan niya sa mata ang dalaga at nginitian ang huli, "Liligawan sana kita eh, pwede ba?" nakangiting si Vice na napakagat labi sa halo-halong emosyong nadarama.
Ilang minuto na ang nakalipas ngunit puro titigan lamang ang dalawa, at ang buong paligid ay tahimik na.
"Nganga lang teh? Walang sagot?" nerbyos na tawa ang pinakawalan ng binata(?)
Ngunit yinakap lang siya ng mahigpit ng dalaga.
"Don't you know the saying silence means yes?" bulong ni Karylle kay Vice.
And now he is freaking out.
And promised himself not to waste this chance. Never.
End
Okay lame ito.