Karl's P.O.V.
I will give up everything I worked hard for masiguro ko lang na matigil na siya pagbebenta ng sariling laman. Kung kailangan ko s'yang tutukan at bantayan bawat oras, gagawin ko. Kung kailangan ko itong bitbitin kahit saan ako magpunta, hindi ako magdadalawang isip, kahit pa ang dulot sa akin ng kanyang pag-uugali'y puro sakit ng ulo at pagkayamot.
"Anong gagawin mo sa Macau?" nangtse-check-in na kami sa eroplanong sasakyan namin patungo sa nasabing lugar.
Hindi ako umimik. Nabubuwisit kasi ako sa damit na pinili n'yang isuot. Kahit kasi anong gawin kong utos sa kaniyang palitan nang mas disente ang suot n'ya, ayaw nim'yang magpalit. Pa'no ba naman akong hindi mabubuwisit? Halos kita na ang kaluluwa n'ya sa suot-soot n'ya; bukas sa likod at harap, at kitang-kita na ang kanyang kuyukot sa iksi ng skirt na suot n'ya. Pinagtitinginan tuloy kami ng putang inang mga tao sa airport!
"Hoy! Kinakausap kita!" Patakbong hinahabol nito ang paglalakad ko papasok ng eroplano. Hindi ko pa rin ito pinansin. Bahala siyang mamaos. Mainit ang ulo ko. "Wow, business class pa talaga ang reservation mo ha? Bigatin ka na talaga siguro ano? Ano ba ang negosyo mo? Legal ba 'yan? Baka naman drug trafficker ka o kaya naman eh human trafficker...blah... blah...blah..."
Putang ina. Talak siya nang talak. Ang ingay! Hindi tuloy ako makapag-isip nang maayos.
"Would you please shut up?!" Hindi na ako nakatiis. Nakukulili na kasi ang tenga ko sa kakatalak n'ya. Buwisit.
"Ay, ang sunget n'ya. Eh kung ayaw mo pala nang maingay, eh bakit bumayad ka pa ng mahal para isama ako rito. Hoy Mr. Montalban, para sabihin ko sa iyo, mag-iingay ako kung kailan ko gusto! Kung hindi mo ma-take, eh madali lang ang solusyon d'yan, magpapaiwan na ako bago pa makalipad ang eroplanong ito...blah...blah...blah..."
Buwisit! Grabe talaga ang ingay ng babaeng ito. Kung hindi ko lang talaga ito mahal 'to baka inihagis ko na 'to sa bintana!
I need to find a diversion bago tuluyang masira ang araw ko sa bunganga n'ya. Kinuha ko ang earphones at nakinig na lang ng soothing music hanggang sa mapaidlip ako.
"Hoy!" Sigaw n'ya sa tenga ko matapos n'yang i-angat earphones ko. Napaiktad ako sa ginawa n'ya. "Nag-landing na po tayo! Dito mo na ba balak tumira? blah...blah...blah..."
Argh! Eto na naman po! Hindi ko alam na nakatulog na pala ako all throughout the trip. Marahil dahil medyo hindi rin ako napagkakatutulog nang maayos lately.
"Wow, ang susyal naman ng hotel na 'to." Nang nakapasok na kami sa suite na tutuluyan namin for a week. "May jacuzzi pa talaga at hmmm ang bango-bango rito!" Lumakad ito at sumilip sa may balcony, "Wow, ang ganda naman ng view...blah...blah...blah..."
Jeez. Wala na talaga akong masabi sa bunganga ng babaeng ito. Sa lahat na lang yata ng nakikita n'ya meron s'yang sinasabi. Sa kaliitliitang bagay, meron lagi s'yang opinyon.
"Hoy, kuya Karl!" Huh! Tinawag na naman niya akong kuya? "Bakit ba ang tahitahimik mo r'yan? Kanina pa akong salita ng salita ah. Sa Pilipinas pa lang kinakausap na kita, pero ayaw mo man lang mag-react. Anong drama natin dito, dedmahan...blah...blah...blah..."
"Kailan ba nasira ang preno ng bunganga mo Samantha?!" Nakakunot-noong pagputol ko sa pagsasalita n'ya tungkol sa kung ano-anong hindi ko na maintindihan. "At saka pwede ba? H'wag na h'wag mo nga akong matawag-tawag na kuya? Hindi kita kaano-ano, hindi kita kadugo, ni hindi kita malayong kamag-anak!"
Natigilan s'ya sandali. "So ano mo pala ako?" Nakataas pa ang isang kilay n'ya na lalo kong ikinabuwisit.
"You are my personal whore, no more, no less!" Malamig kong sagot. Ayoko sanang sabihin 'yun, pero dahil hindi na ako makatiis sa sobrang inis ko sa kanya sa samo't saring dahilan, sinabi ko pa rin. "Mahal ang bayad ko sa 'yo kaya kung ako sa 'yo, mag-uumpisa na akong magtrabaho. Why don't you freshen yourself up right now so you can give me a good f*ck habang pumapatak ang metro mo!"
Natahimik s'ya sandali, though tila walang emosyong sumunod naman s'ya ang mga sinabi ko. Hindi ko alam kung na-offend ba s'ya o hindi sa mga sinabi ko. Sa ngayon, wala akong pakialam kung na-o-offend man s'ya o hindi. Mas mahalaga sa akin ang mapatahimik s'ya habang tinatapos ko ang ilan sa mga kailangan ko sa presentation ko para sa clienteng kakatagpuin ko bukas. Mabuti at proofreading na lang ang kailangan kong gawin sa mga slides na ginawa ng sekretarya ko.
Busy ako sa pagta-type sa laptop ko nang, "So, where do we f*ck?" Napalingon ako sa kanya. She's already naked. Pinagmasdan ko muna ito mula ulo hanggang paa bago ko napagdesisyunang lapitan iyo nang marahan.
Damn. She's hot!
Kulang na lang tumulo ang laway ko sa ganda ng hubog ng kanyang katawan, sa kinis ng kanyang balat at sa ganda ng mala-anghel n'yang mukha. Pero hindi ko p'wedeng ipahalata ang tindi ng pagkagusto ko sa kanya. Kailangan animo'y ordinaryo lang ang tingin ko sa kanya; na there is nothing special about her. Para naman bumaba ng kaunti ang yabang n'ya. Ang taas ng ego eh, hindi ko na halos maabot. Siguro kasi dahil...alam n'yang maganda s'ya.
Ang gusto ko talagang gawin sa kanya'y ang sambahin siya, at hagkan mula ulo hanggang paa. Ang iparamdam sa kanya na mahal na mahal ko siya, at kaya kong ibigay ang lahat para mapaligaya ko lang s'ya. Pero dahil sa inaasta n'ya ngayon, ewan ko ba. Hindi ko magawa ang gusto kong gawin.
Naiinis kasi ko sa kanya. Dahil kahit pumapasok sa isipan ko na nais kong maging romantiko, nawalan ako nang gana dahil bigla na lang nitong dinakma ang harapan ko. S'ya pa mismo ang nagmamadaling maghubad ng damit ko, bago s'ya nagpasayaw-sayaw na tila isang stripper.
Putang ina. Kung ang ibang lalake mag-e-enjoy na panoorin s'yang ganun. Ako, hindi. Ayokong makita s'yang umaastang akala mo'y kung sinong pok-pok. Naiinis ako. Nayayamot. Nagagalit. Kaya hindi na ako nakapag-pigil sa inis. Hinatak ko s'ya, binuhat at inihagis sa kama. Gusto ko nang foreplay, pero hindi ko na nagawa 'yun. Basta ko na lang s'yang dinapaan at pinasok. sa sobrang disappointment sa asal n'ya
"Don't. You. Dare. Do. Anything. I. Didn't. Ask. For." Galit na sinabi ko sa kanya habang pinapasok ko s'ya ng madiin at pabigla bawat salita. Alam kong ako lang ang nag-e-enjoy. Napapangiwi kasi ito sa bawat ulos ko. "Your dancing is terrible, I don't like it!"
Napansin kong halos hindi s'ya makagalaw. Batid kong nasasaktan talaga s'ya sa ginagawa ko. Kaya bagama't hindi naman ito pumapalag, kumalas ako at saka ako tumayo sa harapan ng kama.
"I don't like fucking a corpse!" Sigaw ko.
Bakas sa kan'yang mga mata ang pagkagulat. Pero hindi naman ito nag-aksaya pa nang panahon para bumangon at gumapang sa kinaroroonan ko para isubo ang harapan ko.
Napasigaw ako...sa sarap.
After two minutes, tumalikod s'ya at tumuwad. Hinawakan n'ya ang harapan ko para igiya sa puwitan n'ya. Hinawakan ko naman agad ang balakang para umpisahan ang sayaw na nais n'yang sayawin namin.
Shit sa sarap. She moaned as picked up the pace. I don't know if it's real...but it seems like it. Napapakagat na lang ako sa ibabang labi ko habang pinagmamasdan ko ang galaw ng kanyang balakang.
"Are you taking birth control pills?" we are still in the same dirty position.
"Yes, why?" in between her grunts.
"I want you to stop taking it!" Utos ko.
"Ano? Mas gusto mong mag-condom?"
"No!" I groaned.
"Depo?!"
"No!" I moaned.
"Then what?!"
Hindi ako sumagot. Nagko-concentrate kasi ako sa ginagawa namin. Sobrang sarap. Siguro dahil mahal ko s'ya at s'ya lamang talaga ang gusto kong kapareha sa kama.
"Oh, f*ck!" Gigil na gigil ako nang maramdaman kong malapit na ako.
"K-Karl, sasagutin mo ba ang tanong ko o hindi?"
"Twenty Million, Sam! Twenty doggone Million if you will mother my child!" I moaned before I exploded in her.
Itinihaya ko siya, dinapaang muli at saka pinagmasadan ang kanyang mukha.
"Do we have a deal?"
Hindi s'ya makapagsalita.
"Ano? Pumapayag ka ba o hindi?"
"Like a babymaker?!" Nagsalubong ang mga kilay n'ya.
"Oo. Ano pa ba ang sa akala mo?"
Tinabig n'ya ako at bumangon. Napaupo ako sa gilid n'ya. Parehas na kami ngayong nakaupo sa kama.
"Bakit hindi ka na lang mag-asawa at s'ya na lang ang anakan mo?" Walang gana ang pagkakasabi n'ya.
Tangina! Eh ikaw nga ang gusto kong maging asawa. Pero hindi ko sasabihin 'yon. Not until we settle our issues.
"Ayokong mag-asawa. Not until I found the one na karapatdapat na magdala ng pangalan ko. Yung kagalang-galang..."
Gusto ko lang namang mangyari'y ang magbago s'ya. Gusto kong bumalik s'ya sa dati, 'yung Samantha na nakilala ko bago kami nagkasira. 'Yung simple at mahinhing Samantha. 'Yung may respeto sa sarili at mahal ako. 'Yun naman talaga s'ya dati, bago s'ya nagwala.
Copyright ⓒ DyslexicParanoia (Angela Atienza), 2014, All rights reserved.
"'Yung disente," dagdag ko, "Yung may pagpapahalaga sa sarili, yung--"
"Yung hindi puta, pok-pok, slut, kaladkarin...ano pa ba? Hmmm." Mataray na pagsingit n'ya. "Kung ako sa 'yo, hihintayin ko na lang 'yung babaeng tinutukoy mo, dahil kung ako ang aanakan mo, baka isumpa ka pa ng anak mo dahil sa dinami-rami ng pipiliin mong maging ina n'ya, 'yung bayarang babae pa." Sabay alis sa tabi ko para magbihis.
Putang ina. Ano bang pinagsasabi n'ya? Hindi naman 'yun ang intensyon kong mangyari sa pag-uusap naming ito.
Ang gusto ko lang nama'y maalala niya kung sino at ano s'ya dati...
'Yung Samantha na minahal ko.
Mahal ko pa rin ang Samantha ngayon, pero naiinis ako sa bago. Kumukulo ang dugo ko sa naging bagong pag-uugali n'ya.
"H'wag kang mag-alala." Naka-smirk na sinabi ko, "Kung papayag ka, hinding-hindi n'ya malalaman na isang 'puta' ang kanyang ina." Diniinan ko talaga ang pagkakasabi ko ng 'puta'.
Naramdaman ko ang pagkayanig n'ya sa sinabi ko; lumalim at bumilis kasi ang kanyang paghinga.
"Ang makikilala n'yang ina," dinugtungan ko pa para lalo sim'yang magulat, "ay yung babaeng pakakasalan ko. Ano? Twenty million? O baka gusto mo pang pataasin? How about Thirty?"
Hindi s'ya gumagalaw. Itinatago n'ya pero hakata ko pa rin ang panginginig ng kanyang katawan. Nakatitig ito sa akin na tila gusto na n'ya akong saksakin.
Mas lumalalim ang kanyang paghinga. Halatang-halatang pinipigilan lang n'ya ang pag-iyak.
Sige. Umiyak ka Samantha. Para ma-realize mo na mali ang pinaggagagawa mo sa sarili mo. Mahal kita pero kailangan kitang turuan ng leksyon.
"Fifty!" Nakangising sabi n'ya.
Inaasahan ko nang sa presyo n'ya ako pasusukuin. I can afford that, of course. But that is not the point here...
"Malinis na babae ka ba para magdemand ng ganun kataas?" Ayokong sabihin 'yun pero sinabi ko pa rin sa sobrang inis.
Nagbabaga ang pagtitig n'ya sa akin. Just the way I like it. Ang magalit s'ya. Para mailabas na n'ya ang lahat-lahat ng hinanakit n'ya sa akin. Para makapag-usap na kami at ma-settle na ang hindi namin pagkakaunawaan.
"Kung ako lang ang nakagalaw sa 'yo, kahit triple babayaran kita..." Nang medyo nagtagal na ang pananahimik n'ya.
Kailangan ko s'yang mas galitin pa para sumabog na s'ya. Gusto kong sampalin n'ya ako, suntukin, hampasin; para mailabas na n'ya ang lahat-lahat ng poot na nararamdaman n'ya para sa akin. Nang sa ganun, ako na lang mapagbubuntunan n'ya ng lahat ng galit n'ya sa mga nangyari sa kanya...at hindi ang sarili n'ya. Dahil ako naman talaga ang may kasalanan ng lahat-lahat. Ako ang pinagsimulan ng kanyang pagkawasak.
"But fifty?" dagdag ko, "Para sa isang babymaker na pinilahan na nga isang batalyong lalake? I don't think so. Thirty! That's my final offer. Kung ayaw mo...eh di h'wag. I can tell you na mas maraming birhen d'yan na papayag magpabuntis sa akin nang libre."
Tumayo na ako at nagbihis.
"I'll give you twenty-four hours to decide, Samantha Cruz. Hindi kawalan sa akin kung hindi ka papayag. Pero sa 'yo...Oo."
Iniwan ko na sim'yang isang istatwa sa loob ng suite namin.
***
I need to get out para makapagpahangin. Masakit din kasi sa dibdib ko ang mga pinagsasabi ko sa kanya. Malabo pero sana pumayag siyang magpabuntis sa akin kahit for a price.
Dahil sa ngayon...
'Yun lang ang naiisip kong paraan para ilayo s'ya sa pagpu-puta, at para na rin mas matagalan s'yang pumurmi sa tabi ko.
[ITUTULOY]