Inalis kona ang braso ko na hawak ni val. Taas noo ako sumagot.
"Oo. Kasalanan ko. Ako ang nauna...--"
tinignan ko sya at yung babae, nakita ko ang nakakalokong ngiti nya. Gusto ko syang sampalin at sabunutan. Shit!.
But i knew better di ako paniniwalaan ni clark. Mas paniniwalaam nito ang hilaw nyang girlfriend. Tinaasan ko sila ng kilay
"--.. at hindi ako nagsisisi na, pinatulan ko ang paguugali nya"
sabi ko sa kanila.
"Hindi ko dapat ibinaba ang sarili ko para patulan ka"
sabi ko duon sa babae.
"See, hon. Dapat mona syang paalisin dito. Napaka brutal nya."
Sabi pa ni veronica. Nakita ko inakbayan nya yung babae.
Parang tinutusok ang puso ko ng maraming karayum.
Nararamdaman kong nangingilid na ang luha ko. Ayaw ko umiyak sa harapan nila.
I knew better.
Pagtatawanan nila ako. Specially this bitch. And i won't give them the privilege to let them see my tears.
Kaya taas noo ako nagsalita
"Hindi mona ako kailangan paalisin. Aalis din naman ako..--"
sabi ko saka ko tinignan si veronica na nagyon may konting matagumpay na ngiti.
"--.. but i wont apologize. She deserve what i did.."
saka ako tumalikod at umalis.
Bago ako humakbang palayo.
"Salamat sa orange juice"
sabi ko sabay alis
Narinig kong may tumawag sakin.
Pero di ako lumingon. Ayokong makita nila ang mukha ko.
Nasasaktan ako at kita yun sa itsura ko. Kahit ano ang gawin ko kong pagpapatatag, iiyak at iiyak parin ako. Stupid.
Kaya dumiretsio na ako umakyat sa taas ng kwarto. Inilocked ko ang pinto. Saka ako pumasok sa banyo para makapag hugas.
Nakita ko ang gulo ng buhok ko. May dugo sa may gilid ng labi ko. Gusto kong matawa.
Dumiretsio na ako sa shower. Malaggit ang buhok ko dahil sa orange juice na Ibinuhos sakin nung loka-loka iyon.
Pagkatapos ko maligo at magbihis. Aalis na ako. May narinig akong katok pero diko nalang iyon pinansin.
Tapos na ako maligo. Nang lalabas na ako para makapag bihis. Para ako nakakita ng multo.
"Shit! Palaka!"
Nagulat ako. Clark is my room.
Sitting in the edge of the bed. Nakatingin ito sakin.
"What the--.." sabi ko.
Napakunot ang noo ko. Pano sya nakapasok dito sa loob.
Alam ko ni-locked ko iyon. Bago ako pumasok nang banyo. Tinaasan ko sya ng kilay.
"How-p-pano ka naka pasok dito? .Alam ko niclocked ko ang pinto" sabi ko dito.
Hindi sya sumagot instead. Tumayo sya at humahakbang papunta sa dereksyon ko.
Diko napigilan ang mapalunok. "W-what a-are you d-doing..?" Nauutal kong tanong.
Di parin ito nagsasalita. Nakatingin lang ito sakin habang naglalakad.
Nararamdaman ko na parang sasabog na naman ang dibdib ko.
And i can feel something is burning inside me.
Inalis ko iyon sa isipan ko. Napansin ko ang paghagod nya sa kabuuan ko. Alam kong naka pang twalya lang ako.
Ni wala pa ako nasusuot na panty at bra. Hinigpigan ko nalang ang pagkakahawak ko sa twalya. Naiilang na ako. Pero kailangan kong ipakita na di ako naapektuhan.
tumigil sya sa harapan ko. Kinakabahan man ako. Pero pinilit ko pakalmahin ang puso ko at paghinga ko. Para kasi ako kinakapos. Tinignan ko sya.
"A-anong kailangan mo?"
Tanong ko sa kanya. Di parin sya sumasagot.
"K-kung. Tungkol ito kanina, w-wag kang mag-alala, aalis din naman ako. Naligo lang ako sandali"
sabi ko.
Mejo naiintimida na ako sa paraan ng pagtitig nya sakin.
"Kung wala ka naman sasabihin. Lumabas kana. Wag kang magalala, wala ako dadalhin na kahit ano dito. M-magbibihis lang ako.....clark"
sabi ko.
"H-hintayin mo nalang ako ma-matapos" dagdag kopa. Di ako makatingin sa kanya ng maayos.
Nang akma na ako aalis hinawakan nya ang braso ko.
Para ako mapapaso sa pagkakahawak nya. May kuryente din ako naramdaman.
Pero pina sawalang bahala ko nalang iyon.
Tinignan ko sya
"bakit ka aalis?" Tanong nito sakin.
Kinunutan ko sya ng nuo.
"Huh?"
Diko maintindihan ang sinabi nya.
"Ano bang nangyari kanina?"
Tanong nya.
Tinaasan ko sya ng kilay.
"Kung ano ang nakita mo yun ang nangyari." Sabi ko.
Pilit ako kuakawala sa pagkakahawak nito sa braso ko.
"Hindi yan ang gusto kong marinig savannah!" Mejo tumaas ang boses nya.
Napatingin na ako sa kanya. Nararamdaman ko na unti-unti na bumubuo ang luha sa mata ko.
Kaunti nalang papatak na naman ang mga luha ko.
"Kahit ano pang sabihin ko. Alam ko hindi mo ako pani-paniniwalaan.."
bahagya ako napiyok.
"--.. shes you girlfriend and on top of that.. shes also your fiance.. samin dalawa alam ko kung sino ang kakampihan mo"
Sabi ko.
"What!!? Shes not my fucking fiance nor girlfriend.. god! Shes just no one!" Sabi ni clark.
Ginagago ba ako nito.
Umiiling nalang ako sa mga sinasabi nya. naiinis na ako sa pinag-uusapan namin.
"Look ayoko maging dahilan nang pagaaway mo ng girlfriend mo!. Tama naman sya. Hindi ako nababagay dito. Kung tutuusin. Hindi ko alam kung saan nga ba ako babagay"
sabi ko.
Shit! Bumuhos na ang luha ko. Pero nakatingin parin ako sa kanya.
"Magbibihis pa ako. Hintayin mo nalang ako sa labas." Sabi ko. Saka tumalikod.
Hinawakan nya ako sa braso.
"Fuck! You dont believe me?!" Sabi nito.
Gusto kong matawa.
Hindi ko parin sya nilingon. Pinipilit ko'ng alisin ang kamay nya.
"Pwede ba clark, iwanan mo na ako. Magbibihis pa ako. Puntahan mo ang girlfriend mo." Sabi ko.
Naramdaman ko na humigpit ang hawak nya sa braso ko.
"No! Hindi ako aalis. At wag mo ako tatalikuran!"
Sabi nito. Saka ako pinaharap sa kanya.
"Fuck! Ano ba ang gusto mo clark? Huh?" Tanong ko.
Sa halip na sagutin nya ang mga tanong ko. Nagulat ako nang Marahas nya ako hinalikan.
Pinipilit kong itulak sya pero mas lalo nya idiniin ang sarili nya sakin.
Unti-unti ako napapa-atras at naramdaman ko ang malapad na pader sa likod ko.
Nadadala na ako sa halik nya.
"Shit! Ang hina ko"
Sabi ko sa sarili ko.
Napapapikit na ako sa ginagawa nya. Unti-unti na ako nahihila sa masarap na sensation na tanging si clark lang ang nakaka-pagparamdam.