Huminga ako ng malalim. Then continue.
"--.. i know arthur saavedra, but. We were not friends, but.. but he tried to be friends with me, that was when i was 15, he wants to know me. And i can see that. So i tried to talk to him. Actually i find him nice and interesting. I thought his fine. But when my dad knew about me and arthur knew each other he ask me to get away from him. He told me his not a good news. So I obey dad of course, he knew better ,i did what he told me. i never talk to him nor get involve with him again. Until i heard rumors that arthur is molesting young girls. I was starting to get scared of him. So i avoided him. whenever he tried to approach or talk to me. Sinusundo nadin ako ni papa sa school minsan. hanggang sa nagcollege ako ganun parin. Mas naging worse ang mga bali-balita patungkol sa pinag-gagawa ni arthur. Some girls na minolest nya gusto ng hustisya but no one tried to help those girls. Because of their powerful connection. walang silang laban at takot din ang ibang galitin ang si Don antonio saavedra. But not papa, knowing him. Hindi sya tumatanggi ng laban. Kaya nung may lumapit. At tinulungan nya ang isa sa mga babaeng minolestya. He luckily won the case against arthur...and that made the saavedra more furious, galit na galit sina don antonio sa escandalong iyon..--"
Uminom ako ng kaunting tubig. and continue.
"-..Parati ako nakakatanggap ng mga flowers and chocolates galing sa kanya. Nung mga panahong wala sya sa bayan. Hindi ko maintindihan kung bakit nagpaparamdam sya sakin. Mas kinabahan ako. Dahil hindi lang flower and chocolates ang ipinapadala nya. Kundi mga mamahaling mga alahas, relo at kung ano ano pa. That time wala ang mga parents namin. They were out of town. Kaya malakas ang loob ni arthur na magparamdam. Kami lang ni ate freya ang naiwan sa bahay. Nang malaman nya iyon. ate ask a restraining orders para kay arthur. Dahil doon wala nang nagpapadala nang kung ano sakin. Akala ko hindi nya na ako guguluhin pa. Akala ko wala na. Nasa school ako that time nang may nakita ako'ng letter sa locker ko. Kumabog ang dibdib ko. Dahil sulat iyo galing kay arthur. Telling me. He-he.. wants me. He-he'll do everything for us to be together.. ho-how much he loves me. The man is delusional. Kaya itinapon ko yung sulat...--"
Napapaiyak ako pag naalala ko si ate freya, kung pano nya ako protektahan. how she lectured me sometimes about rules and laws. Makikita mo sa kanya'ng mga mata ang passion.
"-...alam kong hindi lang nya ako gusto, he was obsess with me. Nagsisisi ako kung bakit nakilala ko pa sya. I was about to asleep. When i heard some unlocking the door. Naisip ko baka si arthur. Kaya dali-dali ako pumunta sa pina-ka corner ng kwarto. I embrace myself. Dahil sa labis na takot. Habang naghihintay at nakatingin sa papabukas na pintuan...--"
Nahilamos ko ang palas ko sa mukha ko. Habang umiiyak at patuloy parin sa pagkwento. Diko macontrol ang mga hikbi ko.
"--... i-i saw ate freya. Kaya agad akong tumayo para puntahan sya. Niyakap ko sya ng sobrang higpit. Di bale na ang mga sugat ko sa katawam. Basta mayakap ko lang ang ate ko. She hugged me back. Naiiyak ako and so does she. Pinapatahan nya ako. At sinasabihan na wag akong maingay. I look at her. She look horrible. Nanlumo ako sa itsura mg ate ko. Diko alam kung pano ko sya matutulungan. All my life parati nya ako prino-protektahan hanggang ngayon sya parin ang gumagawa. I feel useless at pabigat. Napuno ng galit at puot ang nararamdamn ko sa mga saavedra. Gustong-gusto sila patayin. Nang dahil sa kanila naging isang bangungot ang buhay namin. Sinabi nya sakin na kailangan na naming tumakas. i ask about mama and papa. She said they are already go-gone..gusto kong magwala. Pero ano ang say-say nun. Wala!...-"
Umiiyak na ako habang ikikukwento ang lahat ng naranasan ko. Pumipiyok na din ako.
"--..we were desperate to get away from that place, until we heard gunshots and people shouting inside the house. Natunugan nila kami na wala sa bahay. Kaya mas binilisan namin. Nang makarinig na naman kami ng mga putok ng baril. Malapit na sila. Kaya binilisan namin ang paglalakad. narinig ko'ng sumigaw si ate. Kaya natumba kami'ng preho. Kaya nung tignan ko sya. Nakita ko na tinamaan sya sa binti. Gusto ko syang buhatin. Pero pareho kami'ng nanghihina..--"
Nararamdaman ko ang paghagod ni clark sa likod ko. Nakayuko parin ako. Habang umiiyak at nagkukwento.
"--.. so she decided to help me instead, by Luring them. Para makatakas ako. Nagulat ako sa sinabi nya. Kaya agad ako'ng umiling. Hindi ko sya pwede'ng iwan. Sya nalang ang natitira sakin. Kaya imbes sumagot ako. Tinulungan ko nalang sya makatayo. Pero itinulak nya lang ako. I-i was weak clark. i couldn't even save my sister. She-she push me to run. I couldn't even make a move. i was crying. Alam kong buo na ang desisyon nya. Ayoko parin syang iwan. Pero pilit nya ako itinataboy. Pikit mata ko syang tinalikuran. Nang makalayo na ako. I heard her scream. Gustong-gusto ko syang balikan. Pero naa-lala ko ang pangako ko sa kanya. Maghihiganti ako. Ipaparanas ko sa kanila lahat-lahat ng ginawa nila samin. Kaya pilit ko pinapatatag ang loob ko. Kahit sa loob-loob ko gusto ko nang sumuko. I was scared. Ininda ko lahat ng sakit. I was running desperately. That when i saw the road. I tried my self to move faster. Hoping that maybe.. just maybe. Someone might help me. Thats when i thought we lure them already. Pero hindi pa pala. Inaabangan na nila ako sa daan alam nila na duon ako papunta..-"
Huminga ako ng malalim.
"--. Lumapit sya sakin at marahas nya'ng hinablot ang braso ko. i-i was desperate to get away from him, but he-he was strong. I-i couldnt get away from his tight grip on my hair. Sinikmuraan nya ako. Kaya ako napahiga, thats when he-he tried to ra-rape me. Nandidiri ako sa kanya. Nakakatakot sya. Diko man gusto pero. Nakakaramdam na ako ng kawalan ng pag-asa. I even thought na sana matapos na lahat at mamatay na ako ....--"
Tinignan ko sila. Saka ako ngumiti.
"-... kung hindi kayo napadpad sa daan na iyon, baka isa na ako malamig na bangkay mula ngayon. Baka nga kasama kona sina ate at mama at papa ko...thank you.. god! Thank you..!" Hindi kona napigilan ang hindi humagulgul. He hug me tight. He caress my back. "Baby, please stop crying" sabi ni clark sakin. God! Thank you din dahil kahit ganun ang kinahantungan ng pamilya ko. Ipinakilala mo parin si clark sakin. Sila sa akin.