Gusto ko lang sabihin na please do trust me on this. Salamat. Anyway, this is for you Star_Wisdom, thanks for reading BMP! :)
x
CHAPTER 9
Kareeza’s POV
Shock was just an understatement. Sobra pa dun ang naramdaman ko. Tulala lang ako at kung di ko naaninag ang mukha niya sa harapan ko, malamang habang buhay na akong ganito. Nakangiti parin siya habang pinagmamasdan ang mukha ko.
“M-mahal mo ako?” Tumango lang siya sa tanong ko at tumawa ng mahina.
Siguro para na akong tanga kasi makailang ulit ko na itong tinanong sa kanya. Hindi ko na halos mabilang kung ilang beses ko na yung tinanong sa kanya.
“Mahal mo ako!? MAHAL MO AKO?!” Sigaw ko sa kanya.
Agad ko siyang niyakap ng mahigpit na mahigpit. Naramdaman ko rin yung yakap niya sakin. Ang saya ko. Sobrang saya ko.
“I love you.” Bulong niya sakin kaya mas lalong lumapad ang ngiti sa labi ko.
Jusko. Wala naman akong naalala na lumakad ako ng paluhod sa simbahan. Di ko rin maalala na nag-donate ako ng napalaking pera sa chapel namin. Ni hindi ko rin lubos maisip na nagdadasal ako bawat gabi. Pero bakit sobra sobra naman yata ang natatanggap ko? Bakit sobra naman yata itong binigay ng Diyos sakin?
All my life naging magaspang ako sa iba, aminado ako dun. Aminado din akong hindi ako mabuting tao at alam ko ring marami na akong nasaktang ibang tao. Pero ano ‘to? Ano ‘to?
“Gulat parin?” tumango lang ako habang nakayakap parin sa kanya. Narinig ko siyang tumawa ng mahina at hinigpitan pa lalo ang yakap sakin.
This is beyond happiness. Sobra pa sa nanalo sa isang lotto jackpot. Sobra pa ‘to sa pagiging top sa school. Sobra pa ‘to sa flat one. Lord naman eh! Nakakainis! Bakit mo ba ako binibigla ng ganito? Gusto kitang sakalin! Joke. LOL!
Nang medyo nangawit na ako sa yakapan namin, kumalas na ako. Nakangiti parin siya sakin na para bang mas natutuwa pa siya kesa sakin. Naku Nate Corpuz, kung alam mo lang! Kung alam mo lang kung gaano ako kasaya!
“Kain tayo? Nagutom ako bigla eh.” Tumawa lang siya sa sinabi ko. Pati tawa niya, nakaka-adik.
Bahagya niyang ginulo ang buhok niya at naglahad ng kamay sakin. Napalunok ako habang tinitingnan ang buhok at kamay niya. Enebeyen.
“Let’s go?” Aniya.
Tumango lang ako at hinawakan ang nakalahad niyang kamay. Shet. Hindi naman bago sakin ‘to eh pero bakit pagdating sa kanya, ibang iba talaga? Hindi naman kasi siya ang first boyfriend ko pero bakit parang iba parin ang dating sakin? Lahat bago pagdating sa kanya.
Lumabas na kami ng opisina niya na magkahawak ang kamay. Ngisi lang ang ginaganti ko sa bawat estudyante na napapatigil sa paglalakad dahil sa gulat. Gusto kong matawa dahil yong iba naka-nganga pa. Nilingon ko si Nate at kahit siya, nakangiti lang din. Yung ngiti na para bang proud na proud siya sakin. Dapat nga ako yung ganun eh.
Minsan gusto kong isipin kung bakit ako pa? Bakit ako na sobrang salungat ng personalidad ko sa babaeng gugustohin niya? Pinilig ko ang ulo ko para iwaglit iyon. Gusto ko munang kalimotan ang lahat ng kaibahan namin. Lahat ng insecurities ko. Kasi ang importante para sakin ngayon ay kaming dalawa. Kami lang. Wala ng iba.
“N-nate? Ano ‘to?” Nakasalubong namin si Karen na halatang nagulat rin sa mga nakikita niya.
Tumingin siya sakin kaya nginisihan ko lang siya. Naramdaman kong humigpit ang hawak ni Nate sakin kaya napawi ang ngisi ko.
“N-nate?” Tawag niya ulit kay Nate.
Nilingon ko si Nate at nakita ko ang paggalaw ng adams apple niya. Sheesh, ang hot nun. Pinilig ko ulit ang ulo ko dahil sa sobrang kaberdehan.
“Bakit? Ano ba sa tingin mo ang nakikita mo, Karen?” Tanong ko nang nakangisi. Hinigpitan ulit ni Nate ang kamay ko.
“Hindi ikaw ang kinakausap ko!” Sigaw niya sakin. Napangiwi ako ng konti dahil sa tulis ng boses niya.
“Karen…” Gumalaw na naman yung adams apple niya. Pakshet.
“Nate, totoo ba ‘to?!” Halos umusok na yong tenga niya dahil sa sobrang inis.
“Oo. At wala kang pakialam.” Hinigit na ako ni Nate pagkatapos nun.
Nagulat ako sa inasta niya. Nilingon ko si Karen na nakatayo parin at parang gulat na gulat din sa sinabi ni Nate. May kung anong kiliti akong naramdaman sa tiyan ko. Tuwa at pagkamangha iyon. Hindi ito ang unang pagkakataon na pinagtanggol niya ako, na nagsalita siya para sa panig ko. Pero gaya ng sinabi ko, pagdating sa kanya, BAGO LAHAT.
“Sabi ko na eh, sila na!”
“Jusme, ang sweet tingnan!”
“Hala! Sila na talaga??”
Ngisi lang ang binibigay ko sa kanila. Ayokong magmula sakin ang kompirmasyon, gusto kong si Nate mismo ang magsabi nun sa kanila. Gusto kong ipagmalaki niya ako. Pero alam kong…
“Ano’ng gusto mo, babe?” Nalaglag ang panga ng tindera sa sinabi ni Nate sakin.
Gusto kong pumadyak dahil sa sinabi niya. Gusto kong gumulong gulong. Lahat ng kabaliwan sa mundo gusto ko ng gawin. Sht. Tama ba yong narinig ko? BABE??! May kung anong nagwe-welga sa loob ng tiyan ko. KINIKILIG AKO, TANGINA!
“Kahit ano, babe.” Ngumiti lang siya sakin at tumango.
PAKSHET! PAK! PAK! Gusto kong manabunot! Bwesit! Never in my whole life na kinilig ako ng ganito! HUHUHUHU! KONOKOLOG OKO!
“Ow!” Nabalik ako sa ulirat dahil sa daing ni Nate. Napakamot nalang ako. Dahil siguro sa sobrang kilig kaya nakurot ko siya ng di sinasadya.
“Sorry.” Halos masuka na ako dahil sa sobrang kabaliwan. Bwesit. First day palang namin ngayon ha pero grabe na ang mga natatanggap ko. Sobrang kabaliwan at kakiligan na ang nararamdaman ko. Hindi ko na lubos maisip kung ano pa ba ang mangyayari sa susunod. Sheeeeet!
Pailing iling lang siya habang bitbit ang pagkain namin. Alam kong natatawa na siya pero pinipigilan lang niya. Sige lang, try mong tumawa, Nate! Masusuntok na talaga kita!
“Akala ko sila ni Karen?” Napalingon ako sa grupo ng mga babae sa kabilang table at sinamaan sila ng tingin. ASA!
“Don’t mind them.” Narinig din pala niya. Tss.
Umirap nalang ako sa kawalan. Nakakainis. Ako na nga ang naka holding hands tapos Karen parin ng Karen?! Napabuntong hininga nalang ako. Kahit mas maganda ako sa mangga na yon alam kong mas lamang parin siya sakin. Tss. Umiral na naman ang pagiging insecure ko. Hay. Siguro nga dapat masanay na akong makompara sa iba.
Tahimik lang kami habang kumakain. Ayoko rin namang mag-initiate kasi nahihiya ako. LOL! Oo, marunong parin akong mahiya! Gusto ko ngang sabunotan ang sarili ko eh. Hindi naman ako ‘to pero di ko kasi mapigilan! Tss.
“Besty?!” Halos mapatalon ako sa gulat. Langya. Sabi ng wag akong gugulatin eh!
Palapit si Micaela sa gawi namin na para bang kinukumpirma niya kung kami ba talaga ‘to. Ngumisi nalang ako nang makita niyang kami nga ito.
“Oh my god!” Napangiwi ako ng marinig ko na siyang tumili. Ang tulis talaga ng boses niya.
Natahimik naman siya ng makita niya ang reaksyon ni Nate. Lagot ka. Hahaha. Ayaw na ayaw pa naman niya sa taong skandalosa. Tinaponan ko nalang si Micaela ng tingin at bahagyang tumango. Lagot ako nito kasi sa tingin palang ng bestfriend ko, alam kong papatayin na niya ako sa tanong mamaya.
“Ang tulis ng boses niya.” Bahagya siyang tumawa bago ininom ang tubig niya. Napabuntong hininga ako. Wew. Akala ko magagalit siya. Kanina pa ako pinagpawisan sa sobrang kaba eh.
“O-oo nga.” Pinahid ko yung pawis ko sa noo ko.
Tiningnan lang niya ako saka nilabas ang panyo sa bulsa niya. Akala ko ibibigay niya sakin pero siya pala mismo ang nagpahid nun. Halos mahimatay ako sa ginawa niya. Yung kalabog ng puso ko parang gusto ng lumayas sa katawan ko. Hindi ko alam kung ilang laway na ang nalulon ko dahil sa sobrang kaba.
“Are you okay?” tanong niya agad pagkatapos punasan ang pawis sa noo ko.
Bahagya lang akong tumango. Gusto ko siyang sakmalin! Bakit ba ang sweet niya?! Urgh!
Kumain ulit kami ng walang imikan. Hinawakan ko ang dibdib ko kasi sobrang lakas na ng tibok nito. Peste, tumigil ka! Kanina pa ako mura ng mura sa isipan ko dahil sa sobrang kaba at lakas ng kalabog ng puso ko. Nakakainis!
“Babe…”
“H-ha?” Lumunok pa ako ulit. Pakshet! Nanginginig narin ang kamay ko dahil sa sobrang kaba.
Napapikit ako nang nilapit niya ang mukha niya sakin. HOY NATE, WAG KANG PDA! Yun lang yong mga bagay na sinisigaw ng isip ko. Naramdaman ko ang mainit niyang kamay sa gilid ng bibig ko. PUTANGINA!
Napadilat ako ng marinig ko siyang tumawa. Sht. Nakakahiya! Akala ko kung ano na! Pinunasan lang pala niya ang gilid ng bibig ko. Whew! Get a grip, Kareeza! Ano bang nangyayari sa’yo?!
“Wag ka ngang tumawa!” Sita ko sa kanya.
Tumawa lang siya sa reaksyon ko. Bwesit. Di ko alam kung wala na bang kasing pula ang pisngi ko. Kainis! Humanda ka talaga sakin, Nate!
Napatigil nalang ako ng may narinig kaming nabasag sa kabilang table.
“SHIT!” malutong na mura ni Brent saka nilisan ang caf.