Kabanata 9
selfish
Naglalakad ako sa village yung dalawang bata hinayaan ko na muna na isama ni Riel sa bahay nila, totoo naman na apo nila ang bata pero hindi si Riel ang ama pero wala na akong magagawa hindi yun basta-basta nalang na mababawi ni Riel sa magulang nya.
sinabi nyang ama siya? hindi yun maba-bawi pa.
nagpunta ako sa bahay ng Ynarez at nadatnan ko ang mga bata kasama si Azrael.
"kids, do you want to come with me?"
"where are we going po?"
"uhm, where do you want to go?"
alam kong wala silang anak ni Chesca dahil sguro alam nya talaga noon pa na buntis ako at anak nya 'yun, hindi ko alam pero malakas ang kuton kong noon pa lang alam na ni Azrael na may anak sya sakin pero kahit na kailan wala syang sinabi o sinabihan.
tingin ko talaga alam nya na noon pa.
kaya ngayon pinipilit nyang maging mabuting ama dahil gusto nya kami makuha, hindi naman ganun kadali ang gusto nya at alam naman nya kung bakit hindi ganun kadali ang lahat.
"can we go to mall po, please?" lumingon ako at nakita ko kung gaano kasaya ang mga bata na kasama si Azrael na syang pinagkakait ko naman.
selfish ba ako? gusto ko lang naman na maging maayos sila kaya ko lang naman ginagawa ang lahat ng 'to dahil sknila, sila ang bumubuhay sakin kaya kapag isa sknila nawala saakin? hinding-hindi ko makakaya.
i step inside, nakita nila agad ako kaya lumapit ako at humalik sa mga anak ko, hahayaan ko sila kung gusto nila sumama kay Azrael sya ang ama diba?
hahayaan ko nalang, wag lang nya ipapa-hamak ang mga batang inalagaan ko without him.
"Asha, gusto mong sumama sa mall?" paga-aya nya saakin, gusto ko sana pero naiisip ko. asawa ba ako? may asawa syang tao baka mamaya mapagkamalan pa akong 'ano' niya eh, ayoko.
ngumiti lang ako. "kayo nalang." tanggi ko, nabaling ang tingin ko na wala si Chesca.
"she's on her work." tumango ako.
busy talaga si Chesca kaya sguro pareho silang walang time na magkaroon ng anak, sayang sguro maganda at gwapo ang mga anak nila kung sakali.
"busy kayo, kaya ba wala kayong balak na magkaroon ng pamilya?" curious na tanong ko sknya, tumingin sya sakin at ang noo nya ay kunot ang noo pa kaya napaiwas ako.
"mga bata, sama muna kayo kay tito riel nyo nasa labas siya." ngumiti ako sknila.
ngumiwi siya. "alam mong hindi ko kaya, Natasha. kaya wala kaming anak dahil umaasa ako sayo." singhal nya, galit ang tono ng boses niya.
pasalamat siya wala ang mga magulang at asawa niya dito.
"simula ng araw na merong ngyari saatin? hindi naman kita tinigilan 'non, Natasha." aniya.
bumuntong hininga siya. "Natasha, nung unang beses na mag-morning sickness ka? narinig kita, pupuntahan lang sana kita but i heard you vomitting and Riel saw me there but i ask him not to tell you." he paused for a second at tumingin sakin.
"in the hospital, i was there too. from my two ears i heard what the doctor says, you are pregnant."
hindi nya mapigilan ang ngiti. "i was so happy that time, that i have a child with you but just a few days.. i heard a news that you left? i was so pain, depress for one year i had the wrong fate for myself. it because you leave me in pain natasha." aniya, pinigilan ko ang emosyon ko.
hinawakan nya ang kamay ko. "i am willing to fight that time, but you left me in pain natasha, you never cared for my feelings, you always think about just yourself. do you even know what happened to me?"
umiling ako, napa-yuko nalang ako.
"you didn't know because you didn't care!" i feel so scared when he is starting to shout on me.
tumingin ako sa mga mata niya. "i love you, why you can't love me too?" hindi mo rin alam azrael, kung gaano kasakit ang lahat saakin.
sinubukan kang kalimutan? hindi, hindi ganun kadali ang lahat minahal kita noon pero hindi pwede dahil ikakasal ka sa iba hindi ko pinilit sarili ko kahit na pinipilit mong mahalin kita.
noon, pinigilan ko dahil kailangan.
mariin akong pumikit. "Azi, i'd love you before but we can't be, i choose to be that way because you are important to me. Azrael."
"important? you are pushing me away."
hinawakan ko kamay niya. "mahal kita noon pa, Azrael. natakot ako dahil sa bestfriend kong mahal ka rin." bumitaw sya sa kamay ko.
"kaya ba pinipilit mo rin akong mahalin siya?" tumango ako.
pinipilit ko sya na mahalin si Chesca dahil yun ang nakikita kong tama, hindi ako ang dapat dahil kasal na sila ni chesca kaya dapat si chesca ang mahal at ang attensyon at pagmamahal niya dapat kay chesca.
hinawakan nya ako at hinalikan. "i am selfish, Natasha. sorry but i only love one woman and it's you.." he kissed me again.
he is kissing me aggressively.
nakarinig ako ng yapak sa labas kaya naitulak ko sya bago pa nila kami mahuli na naghahalikan sa loob ng pamamahay nila.
lumingon ako. "oh? Asha, nandito ka pala." its chesca, ngumiti ako at napansin kong dismaya masyado si Azrael.
"i just ask something to your husband."
i'm not being defensive.
umakyat sya para magbihis sinamaan ko ng tingin si Azrael. "if i am your wife, i will sure a annulment if you will act like a kid. what do you think of you azrael? a kid? no, you are a father. grow up man, be a man."
hinila nya ako papalapit sknya. "that's what i'm doing. being a man and starting to my real family, its you and the twins." argh! please azrael stop.
"Azrael.."
ngumiti pa siya. "yes, hon?" nirolyo ko ang mata ko, bwiset.
nakahinga ako ng maayos ng bumalik si Chesca.
"bytheway, anong pinagusapa niyo ni Azrael?" tanong ni Chesca magkasama kaming dalawa ngayon, buti nga wala na si Azi dahil di talaga ako kumportable.
huminga ako ng malalim. "about my parents." alam naman nya na sobrang gusto kong makilala ang parents ko dahil lumaki ako sa ampunan.
ng walang kinikilalang magulang pero ngayon gusto ko na talaga silang makilala.
"do you find anything?"
"not yet."
and i will surely find anything just to know anything about my real family.
lumaki akong maayos at normal ang buhay ko pero, kulang na kulang ako dahil wala ang pamilya ko at wala akong ideya kung sino sila.
kaya ngayon handa na akong maghanap ng sagot kung sino at nasaan sila, i will find for my family.
she smiled. "good luck, Reese." i smiled.