Kısa zamanda başıma ne işler açılmıştı. Okuyup kariyer peşinde koşucam derken birkaç saat sonra evlenecektim. En özel olması gereken bu zamanda yanımda ne annem vardı ne de babam. Bir arkadaşım vardı Linda onu da böyle bir durumun içine nasıl dahil edebilirim bilmiyordum. Tanıdık bir yüz olsa en azından kendimi daha iyi hissederdim fakat yapamazdım. Ne diyecektim ki şimdi ona, ne anlatacaktım? hiçbir şeye fırsatım olmadı ki. Ama yalnız kalmak istemiyordum o yüzden telefonu elime aldım hem zamanım vardı anlatmam için yeterdi bu zaman.
- Sonunda be kızım. Daha da aramasaydın resmini süt kutularına bastıracaktım.
Ah Linda şu neşeli sesin nasıl iyi geldi bir bilsen...
- Sana da selam Linda. Arayamadım çünkü hayatımın kontrolünü biraz kaybettim sanırım.
- Yorma kendini biliyorum James her şeyi anlattı.
- James nasıl? gerçekten benim yüzümden çocuğun düştüğü duruma bak yaa.
- Merak etme fiziksel olarak iyi dün taburcu oldu ama mental olarak ne halde anlatmama gerek yok sanırım.
- Tahmin edebiliyorum. Linda bugün evleniyorum ben.
- Bu kadar çabuk mu? senin şu limitsiz biraz fazla sabırsız.
- Sorma. Elinden kurtulamıyorum. Her hamlemde kafamı karıştırıyor.
- Nasıl yani? siktir hoşlanıyorum deme sakın bana.
- Hayır öyle birşey değil daha çok duygularıma sızıyormuş gibi hissediyorum. Neyse konumuz o değil seni şey için aramıştım burda yanımda olur musun? yani nikahta.
- Kızım bu şimdi mi denir yarım saattir lafa tutuyosun takım taklavatı alıp geliyorum bana konum yolla.
-Tam...
Dememe kalmadan kapatmıştı bile. Linda bu normal hareketler. Ben konumu yollarken Scott kapımı tıklatıp odaya girdi. Kapıya tıklatmak ve Scott. Burası bir anda medeniyet koktu. Beni yatakta görünce karşımda dikilip konuşmaya başladı.
- E hani hazırlanmaya başlamamışsın.
- Gerek yok hazırım zaten.
- Gelinliğini giymemişsin Rosie.
Diye söylenirken dolabın diğer kapağını açtı ve içinden gamboçun içindeki gelinliği çıkartarak yattığım yerin ayak ucuna yerleştirdi.
- Bak. Sanırım görmedin. Senin için özel yaptırttım gerçekten çok yakışacak.
- Zahmet ettirmişsin teşekkür ederim ama gerek yok ben böyle iyiyim.
- Yoksa beğenmedin mi? sorun yok hemen değiştirtiriz nasıl birşey istediğini söylemen yeterli.
Yüzüne bakmıyordum sadece telefonumla uğraşıyordum. Dikkatimi çeken birşey yoktu giymeyecektim o gelinliği. Hiçbir şey hayal ettiğim gibi değil neden doğru kişiyi bulmuş gibi düğün hayallerine kapılarak gelinliğine doyamayan kızlar gibi triplere gireyim ki? Scott sinirlenmiş olacak ki elimdeki telefonu aldı ve yere fırlattı.
- İlla zorba mı olayım Rosie? Sen benden ne istiyorsun? hiçbir şeyini eksik etmemeye çalışıyorum bu yaptığın nankörlük.
- Madem öyle bırak çıkıp gideyim ne hayatında sana nankörlük eden ne de aldatan bir karın olur. Şimdi o siktiğimin gelinliğini de sen giy. Çıkıcak olan boynuzlarından sonra sana daha çok yakışır.
Madem bana bi sıfat taktı onunla yaşamak zorunda olduğunu bilsin daha ortada fol yok yumurta yok beni tanımadan, kırgınlıkla söylediği her cümleyi ısıtıp ısıtıp önüne koyucam. Bundan sonra benimle konuşurken iki kere düşünsün.
Scott'un yüzündeki öfkeyi tarif etmem çok zordu. Burnundan soluyordu. Ne diyeceğini düşünüyordu belli. Anlamıştı neye laf soktuğumu. Tam bu esnada yere bişeyin düşme sesini duyduk ve ikimiz de sesin geldiği tarafa baktık bu Lindaydı kapı Scott'un arkasında kaldığı için ikimiz de görmemiştik onu.
- Gençler ben yokmuşum gibi devam ediyoruz.
diyip makyaj masasının önündeki pufa oturarak heyecanlı heyecanlı bizi izlemeye başladı.
- Linda sen ne zaman geldin?
- Mevzuyu dinlemeye yetecek kadar (diyip sırıttı)
Kendimi tuhaf hissettim evet olanları ona anlatacaktım ama böyle bizzat dinlemesi biraz utandırdı sonuçta Scott'la bi özelimiz vardı. Birkaç saate adamın karısı olacaktım. Ona anlatırken biraz daha yumuşak bir üslup kullanacaktıma ama herşey çok geçti. An itibariyle çok mahcuptum. Yerimde doğrulup Scott'a baktım o da bu durumdan rahatsız olmuştu. Özür diler bakışlarımı tüm içtenliğimle gönderiyordum. Sonuçta o iş başka bu iş başkaydı. Ayıp etmiştik çocuğa. Hay senin ağzının ayarına Linda. Yeni gelmiş gibi yapsan ne olurdu. Şimdi yediğim bütün lafı yutmak zorundayım özür olarak kabul etsin diye. Napalım artık olan oldu. Scott bana tepki vermedi hala birşey diyemiyordu.
- Tamam Scott gelinliğimi getirdiğin için teşekkür ederim. Az önce kendimi kaybedip sana söylediklerimi aynen o tasarımcıya iletirsin hiç beğenmedim bunu ama yapıcak birşey yok zaman kalmadı giyeceyim artık.
Dedim. Scott çevirdiğimi anlamıştı. Linda da hemen lafa atıldı ve kalkıp gelinliğe baktı.
- Ne yani bu kadar yükselmenin sebebi bu gelinlik mi? kızım sen hasta mısın? gayet güzel nesini beğenmedin?
Linda'nın dikkati dağılmışken yatakta emekleyerek gelinliğe doğru gittim.
- Sen kör falan oldun galiba kalça kısmı çok dar bunun
Diyerek Linda'yı tamamen saf dışı bıraktım. Bu arada Scott kapıdan çıkmadan son kez bana bakınca göz göze geldik. Yüzünde ufak bir sırıtışla bizi Lindayla baş başa bıraktı.
Scott:
Rosie düştüğüm durumdan bana arka çıkmıştı. İçimde anlamlandıramadığım bir duygu vardı. Bana değer veriyordu. O durumda bırakmak istememişti. Kadınım beni rezil bir durumda vezir etmişti.
Rosie:
-Rosie bırak da şu duvağı takıyım kafana bak abarttığın kadar yok zaten omzuna kadar kısa bu.
- Linda ısrar etme istemiyorum bırak da makyajımı yapayım bari zaten zorla yapıyorum bunu da bırakmayayım şimdi.
- Aman tamam be sana da birşey söylenmiyor.
Sonunda hazırdım doğal bir makyaj yaptığım için çabuk bitmişti canım arkadaşım dabana yardım etmişti. Geliş anı ne kadar yersiz olsa da iyi ki gelmişti yoksa bu işin altından kalkamazdım. Linda elindeki duvağı yatağa koydu ve bana döndü yüzünden büyülendiğini anlamıştım. "Hadi canımmm o kadar mı?" dedim inanmayarak ve boy aynasına ilerledim. Gerçekten çok zarif duruyordum. Gelinlik uzun elbise formunda, degaje yaka ve saten kumaştı. Gelinliğin omuz askılarını düzeltip sırtıma da baktım gayet yerinde bir dekoltesi vardı. Ben kendimi incelerken Linda lafını hemen esirgemedi. "Bak sığdın işte içine." ona dönerek göz devirdim. " Rosie gerçekten çok güzel oldun Scott ne yapmış olursa olsun seninle olacağı için çok şanslı" dedi. Duygulanmıştı ve dolayısıyla ben de duygulanmıştım. Birbirimize sıkıca sarıldık ta ki çalan kapı bizi ayırana kadar. Linda koşarak kapının önüne geldi ve aralayarak kimin geldiğine baktı. Heyecanlanmaya başlamıştım ve enteresan bir gerginlik vardı üzerimde.Lindaya doğru bir adım attım ve Scott'un sesini duydum.
- Hazır mısınız?
- Evet ama içeri girerken gözlerini kapatman gerekecek.
Linda benden çok kaptırmıştı bu olaya.
- Tamam kapatacağım ama beni yönlendir düşmeyelim bi de şimdi
Diye gülerek konuştu. Samimi bir diyalog olmuştu bu. Linda kapıyı sonuna kadar açarak Scott'un benim karşımda arkasını dönük bir şekilde konumlanmasını sağladı.
- Scott Rosie şu anda tam arkanda ben dediğimde dönüp gözlerini açacaksın tamam mı?
-Tamam
İnanılmaz bir şekilde tepkisini merak ediyordum. Acaba o da beğenecek miydi? ben ne zaman bunları düşünür oldum ki aklımda buradan kurtulmanın ve James'in yanına gidip onun iyileşmesine yardımcı olmam lazımdı. Bana ne oluyordu? takribi 2 saat önce lafımı esirgemiyordum bu admdan şimdi nasıl olur da...
-Aç
Düşüncelerimi Linda'nın alkış kıyamet aç demesiyle akışını tamamen kaybetmişti. Bu arada Scott da iki elini de ağzına götürdü ve bana bir adım daha yaklaştı. Gözleri dolmuştu ağlamamak için çenesini sıkıyordu. Bi kitapta okumuştum gerçek aşkın merhametli halini eşinizin sizi gelinlikle gördüğünde ağlıyorsa anlarsınız. Bu doğru olabilir miydi? İstemsizce yüzmde sahici bir gülümseme oldu. Eğer doğruysa neden beni sevmeyeni sevmeyeyim ki. Bazen görür görmez aşıkı olmak mı gerekir illa birini sevmek için? sevdiğine aşık olamaz mıydı insan? düşüncelerim beni emin adımlarla Scott'a doğru yönlendirdi. Aramızda çözemediğimiz problemlerimiz vardı. Bunu aşabilirdik. Sonuçta her ne kadar beni tanıdığını söylese de hayatlarıarı birleştirmek ve öyle tanımak bambaşka birşeydi.
- Rosie kuğu gibi görünüyorsun. Benim güzel gelinim.
- Teşekkürler. Müstakbel kocam sağolsun çok zevklidir.
Dedim ona takılarak. Söylediğim söz içinde anlayamadığım bi özlem duygusunu canlandırdı çünkü bakışları çok içliydi aynı zamanda siyah takim elbisesi ve bağlamayıp ensesinde aksesuar gibi kullandığı papyonuyla çok karizmatik duruyordu. Scott kolunu bana doğru uzatarak " artık zamanı geldi" dedi.
Artık resmen evliydik Scott eşim olmuştu. Zorla güzellik olur mu bilmem ama hayallerinin peşinden gittiğin zaman başaramayacağın hiçbir şeyin olmayacağını öğretmişti bana Scott. Bilindiği gibi nikah kısa olur 15 dakikada bitip Tom Beyi ve Lindayı uğradıktan sonra bahçede tek kalmıştık. Scott ayağa kalkıp içeri girdi ve kumandayı eline alıp müzik açtı. Yanıma gelirken de sırıtıp iki elini yana açarak "İlk dansını etmeyen gelin ve damat mı olurmuş hiç"dedi ve beni kaldırdı.
Çocuklar gibi eğlenmiştik. Scott'u yanlış değerlendirim hem de en başından beri. birkaç gecenin de öncesini kastediyorum.
-Leydim içki ister misin?
-Ne önerirsiniz Lordum?
-Kutlama bu tabi ki şampanya
Dedi yaklaşık 2 saati yani ilk danstan beri böyle konuşuyorduk. Kraliyet edasıyla dans edersek olacağı buydu tabi ama şikayetçi değildim hoşuma gidiyodu böyle takılmak. Scott elindeki şişeyi patlatarak bana bir kadeh getirdi ve kendininkini kaldırarak " Leydime, benim güzel eşime" dedi. Karşılık beklemeden kadehi dudaklarına götürdü. Demek ki da bişey dememi beklemiyordu benden. Yani zorlamak istemiyordu. "Heyy" diye elini kendime doğru çektim. Sert çekmiş olucam ki şampanyanın birazı çimenlere döküldü. Scott da son anda gövdesini geri çekip üstüne dökülmesini engellemişti. " Lorduma... evet şimdi içebilirsin" dedim ben de. Sonra tam bir yudum alıcaktım ki Scott da aynı şeyi yaptı. Elimi kenara belimi de kendine çekerek beni dudaklarımdan tutkuyla öpmeye başladı ve ben de ona karşılık verdim. Durduğumuzda Scott anlını anlıma dayadı sonra da baş parmağıyla dudaklarımı sevmeye başladı. Şu an biraz gerilmiştim o yüzden az da olsa ondan uzaklaşıp şampanyayı kafama diktikten sonra onun elindekini de alıp aynı şeyi yaptım. Ufaktan sendelemiştim çünkü bünyem pek alışık değildi zaten olsa da şu an psikolojik olarak kendimi sarhoş hissetmeye başlardım buna emindim.
- Yavaş iç yavaş deli. Hemen kafaya dikilir mi?
Dedi kahkaha atarak. Şapşallığım hoşuna gitmişti belli. Olayın tutkusuyla yapılmış birşeydi zaten normalde benlik şeyler değildi yorulmuştum da zaten artık biraz dinlenmek istiyorum şu an. Bu yüzden Scott'a gözlerimi kocaman açtım ve " Artık içeri girelim mi? ben çok yoruldum da" dedim. O da beni onayladı. bahçeden çıkıp avluya geldik. Ben önde Scott arkamda cam kapıya doğru yürüyorduk. Tam gelmiştim ki Scott beni kucağına aldı ve beni yatak odamıza çıkarttı.