Niki
Nakatulala ako at halos di ako humihinga pagkatapos niyang sabihin iyon. Pero teka nga kasi, tama ba ang narinig ko? Hindi ba ako nabibingi o nababaliw? Yung tipong kabaliwan na nakakakita ka na at nakakarinig ka na ng mga salita pero hindi naman pala totoo?
O hindi kaya nanaginip lang ako kanina, yun bang parang imahinasyon? Yung tipong panaginip habang gising?
Tae naman kasi ang complete bed rest na ito e. Dapat sana nasundan ko siya tapos sisiguraduhin ko kung tama ba ang narinig ko o kung hindi naman, ibubully ko siya hanggang sa umamin siya ng totoong nararamdaman niya kasi baka nagloloko lang siya.
Akmang isasara ko ang mga mata ko nang may mahagip ako sa gilid. Isang malaking frame?
Ibinaling ko ang mata ko sa frame at nakita ko ang mukha ni Mico na nakangiti gamit yung signature smile niya. Napasinghap ako. Sa dulo nito ay may nakasunod pang isa, at isa pa at isa pa. Inilibot ko ang tingin sa buong kwarto.
Kung hindi sana bawal na tumayo, iisa-isahin ko yung mga larawan. Merong seryoso siya, merong tumatawa, merong nakangiti lang, meron yung nakatulala. Pero ang isa sa pinakahumagip sa atensiyon ko ay yung nasa harap kong frame. Iyon yata yung pinakamalaki, nakablack and white lang yung picture pero para saken ay ang daming kulay nun. Nakatingin siya sa lente ng camera mismo kaya ang dating e, magkaniig ang mga mata namin.
Hindi ko alam kung bakit iyon ang paborito ko. Kung tutuusin, pareho lang naman siya sa ibang picture pero parang may kakaiba. Merong kakaiba sa mga mata niya.
Sisipatin ko sana sa malapitan kasi malaki ang picture, naisip ko na baka malaman ko kung anong meron pag nasa malapit. Kung anong kakaiba. Naisip ko na baka ayos lang kasi wala naman akong gagawing mabigat. Bibilisan ko na lang para hindi niya ako maabutan.
Tinanggal ko ang comforter mula sa pagkakadagan sa akin at nag-ambang tatayo.
"Hahaha! Pare, sabi ko naman sayo dahan-dahan lang e. Ayan na nga't may pamangkin na ako.."
Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ko ang mga paparating na boses. Dali-dali akong bumalik sa dating pwesto at inayos ang comforter pabalik aa katawan ko.
Sakto namang bumukas yung pinto.
"Putek ka Mex!" mahinang hiyaw ni Ruzz nang makita na punong-puno ng mukha nito ang kwarto. "Sagad ka na sa kapraningan tol." umiiling pero nakatawa parin nitong saad. Saka binalingan ang isang picture frame na malapit sa kanya.
"Hi Niki--whoa!?" pati si Rio halos mawalan din ng sasabihin sa bumulaga sa kanya. Nabitawan nito ang supot kaya nagsipag gulong ang mga duhat.
Napansin iyon ni Ruzz kaya tumakbo ito para habulin ang mga prutas. Kakamot-kamot ng ulo nang mapansin na siya lang ang nagpupulot.
Si Ichiro lang ang walang naging reaksiyon sa kanila. Nakatingin lang ito at ngumiti. Pagkatapos ay lumapit sa akin.
"Hi Niki, hindi ka naman naaalibadbaran na ito ang mukhang nakikita mo araw-araw?" nakatawang saad nito.
Medyo naiilang man dahil ang huli kong ala-ala sa mga ito ay ang pagsubok sa dagat, ngumiti din ako ng banayad at umiling.
"Gusto ko nga po e." saad ko pa.
Isang mahinang tawanan ang narinig ko sa likod ni Ichiro kaya nagtataka ang mga matang hinanap ko si Mico. Nakikipagtawanan din siya pero nang magkasalubong ang mga mata namin, biglang namungay ang sa kanya at kumislap.
Ngumiti ako.
Dahan-dahan siyang naglakad patungo sa akin nang hindi nababali ang tinginan namin.
Tapos biglang sumingit si Ruzz.
Naalala ko yung sound na parang pinunit na tela sa mga pelikula. Iyon ang naalala ko dito na sinabayan pa ng hindi maipaliwanag na mukha ni Mico kaya humagalpak ako ng tawa.
"Alam kong mas gusto mong ako ang nakikita mo baby Niki.." sambit nito kaya halos hindi na tumitigil ang impit kong pagtawa.
Biglang may humila sa kwelyo nito mula sa likuran kaya napatihaya ito sa sahig. Ang nakasimangot na mukha ni Mico ang bumulaga sa kanya.
"The hell man!" amba ni Ruzz.
"Language. Not in front of the child." mahinang turan ni Mico.
"Freak! Wala pa yang tenga, hindi niya pa naririnig. You are hopeless." saad nito sabay tayo at magwalk-out sa aming tatlo. Lumapit siya sa malaking painting na paborito ko at dinuro-duro iyon. Sana hindi niya galawin. Ayokong masira yun.
"How are you feeling?" tanong niya nung makalapit sa akin.
Nag-init ang pisngi ko. Hindi ko alam pero parang nahihiya ako sa kanya ngayon. Naalala ko kasi yung sinabi niya kanina na mahal niya ako. Naalala ko yung spg moment namin kaya nag-iwas ako ng tingin.
Ano ba naman Niki, bakit ang bastos ng utak mo babae ka! Pinapagalitan ko ang sarili nang biglang bumulalas si Ruzz.
"Wow pare ang galing ng kumuha nito ah." saad nito habang sinisipat ang paborito kong picture. Lahat kami ay napatingin doon.
"B-bakit Ruzz?" tanong ko.
"Tingnan mo!" saad niya saka kinuha ang picture at dinala sa akin.
"Wag mong idadagan sa kanya kundi papatayin kita," banta ni Mico dito.
Binalingan siya ni Ruzz sabay belat na parang bata.
Hinintay kong makalapit siya sa akin saka nagsimulang maupo. Walong mababait na kamay ang humawak sa iba't ibang parte ng katawan ko para alalayan ako.
A low growl started rising from where Mico is standing.
Damn, ang hot niya talaga. Lalo kapag nagiging territorial. Hahaha. Tumatawa ang utak ko habang iniisip ko iyon.
"Hands off pervs! Kaya kong alalayan ang asawa ko."
Tinanggal nina Rio at Ichiro ang kamay nila pero nanatili ang kay Ruzz.
Ngumiti ito ng nakakaloko saka ibinaba sa balikat ko ang kamay nito.
"Make me." saad nito gamit ang nangcha-challenge na boses.
Hindi ko alam kung paanong nakatawid sa kama ng ganun kabilis si Mico pero ang sunod ko na lang na namalayan, hawak-hawak na nito ang kwelyo ni Ruzz.
Kailangang awatin ang dalawa para hindi na lumala ang asaran nito kaya tumingin ako kay Ichiro. Nakamasid lang ito at wala man lang kabalak-balak na umawat. Nang magtama ang tingin namin, nagkibit-balikat lang.
Bumaling ang tingin ko kay Rio. Busy ito sa kausap sa telepono at halatang galit sa kung ano mang sinabi ng nasa kabilang linya. May natunugan pa akong, "Then do everything to make her work at my place. Kung kailangan mong bilhin lahat ng company na papasukan niya, gawin mo Datu."
Agad kong iniwas ang tingin kasi tumunghay siya. Mabuti na lang at mabilis ang reflexes ko. Napaisip ako kung sina Kamila at Kia ba ang tinutukoy nito.
"Get off me," giit ni Ruzz habang tinatanggal ang pagkakakapit ni Mico sa kanya. Nakatawa pa rin ito kahit ginaganun na ng kapatid.
"Mico.." untag ko. Hinayaan kong kulayan ng pagbabanta ang tinig para matigil na sila. Nakita niya ang pagsingkit ng mga mata ko kaya kahit hindi ako nagsabi naintindihan niya ang ibig kong sabihin.
Kumunot ang noo niya sabay sabi, "Pero bhe!" nagmamaktol na turan nito nang marealize na pinapatigil ko siya sa paghambalos sa mukha ni Ruzz.
"BHE daw!?" hindi makapaniwalang singit ni Ruzz. Napasigaw pa ito sa gulat.
"Bhe?" natatawa naman si Ichiro.
"Bhe?!" parang nandidiri si Rio.
Pero ako..
"Bhe?" mahinahon ang tinig ko. Tumalon sa loob ang puso ko. Tumalon tapos nag jumping jack tapos nag crunches sabay planking. Tinodo na din at nag-marathon na sa loob.
Halos maubusan ako ng hangin sa mga nakikita kong kakaiba kay Mico.
Tumikhim siya saka itinulak si Ruzz palayo.
"Hmp!" busangot ang mukha nito dahilan para tumaas ang isang kilay ko. Napahiya yan, aminin mo, napahiya ka no?
"Tigil na kayo." malambing kong saad. Tumango siya saka pinandilatan ng mata ang kapatid.
Hinarap ko naman ngayon ang kanina pang dapat napagtuunan ng pansin na larawan. Kinuha ko ang medyo may kalakihang frame para sipatin ang mata na sinasabi ni Ruzz.
Bago pa ako makarating sa mga matang iyon, nabihag na ng mga labi niya ang atensiyon ko. Hinawakan ko ang mga iyon sa litrato na bahagyang nakaawang at animo'y naghahangad ng halik.
"Why are you so perfect?" bulong ko.
May tumikhim sa di kalayuan at narinig ko na lang ang marahang pagbukas at pagsara ng pinto.
Tumunghay ako at nakita ko na namumula ang mukha ni Mico.
"Uh.. Uhmm.." kumakamot ito sa ulo pero hindi makatingin sa direksyon ko.
Humagikhik ako dahil sa itsura niya. Ni sa hinagap, hindi ko maimagine na magkakanito siya. Nakakatawa na nakakatuwa.
"What!" naiirita na naman siya aa kakahagikhik ko kaya tinutop ko ang bibig. Kahit siguro ilang beses pa siya magsungit ngayon, okay lang kasi ang cute niya.
"Wala.." mahina kong saad saka binalingan ulit yung larawan.
Nakita ko nga ang mata ni Mico. Pag sa malapitan hindi na siya mukhang nakatingin camera. Sa ibang lugar pala iyon nakatitig, sa isang lugar na malapit sa camera.
Nakita kong may isang babae sa loob ng mata niya. Magara ang suot nitong damit. Hindi masyadong maaninag ang iba pang detalye. Pero alam ko kung sino iyon. At kailan.
Naglalakad ito na may hawak na mga bouquet ng bulaklak habang ang isang kamay ay may hawak na puting rosas.
Ito yung panahon na ikinasal kami. Kitang kita sa mga mata ni Mico ang kaligayahan. At... At..
Pagmamahal.
Biglang tumulo ang luha sa pisngi ko.
"Arghh! Bakit ba ang dali kong umiyak ngayon? Nakakainis!" marahas kong pinahid ang luhang kumawala at tinitigan ulit ang gwapong mukha ng asawa ko.
Naramdaman kong umusod siya palapit sa akin. "I love you." I heard him whisper in my ear and then kissed my shoulder blades.
Pinilig ko ang ulo para humarap sa kanya.
He catched my lips and kissed me from behind. Gahhh! Ang obaryo ko! Kapit ka lang baby.
He didn't do the deep kisses that I crave but he made me feel so special with his kisses that I almost begged him to take me.
Isang malakas na katok ang umalingawngaw sa buong kwarto.
"Mexico! Buntis na, wag mo munang sundan!" saad ng pilyong kapatid niya pagdaka ay isang malutong na tawa ang pinakawalan.
"Fuck you!" ganting hiyaw ng kasama ko.
Inilagay ko ang hintuturo ko sa bibig niya.
"Maririnig ka." panunuya ko para maalala niya ang sinabi niya kanina sabay turo sa tiyan ko.
Nakasimangot na tumingin siya sa akin.
"Damn, he is always a nuisance."
"But you love him." paalala ko sa kanya.
Ngumiti siya at tumango. "I don't even know why."
Kinuha niya ang picture at inilapag iyon sa sahig pagkatapos ay naupo sa harap ko. Hinawakan ko ang mukha niya.
"I love you more." saad ko.
"I love you most."
"Contest ba to?"
"Nope." he said gravely. "But if it is, I would gladly let you win. That's how much I love you."
*****
---a/n: waaaaahhhh!! I know this might look pathetic to some but as of today, To Tame a Jerk ranked #741 in general fiction.
I know it's still a long way to go but I am just so damned proud of myself I can't help but do some weird body shake and high-pitched shrieks...
It's all because of you guys! Thank you so much!!
😍😍😍😍
Votes and comments?