Kathryn's POV
Napapikit ako ng mariin nang. . . . . .
BOOOGGG!!!!
Kasabay no'n ang sigaw na . .
"DANIEL!"
Pinakiramdaman ko ang aking sarili. Alin 'yong masakit? Wala naman.
Minulat ko ang isa kong mata. Napangiwi ako nang makita kong marami na rin ang tao sa paligid, ang buong team na yata.
Nakita ko si Daniel taking his way to a room. And I saw his hands. Namamaga?!
Napatingin na lang ako sa pader at nakita kong may bahid 'yon na kunting dugo .
"Are you ok?!"
Tanong ni Khalil, nakalapit na siya.
"I'm fine."
Sagot ko na lang at tumakbo paalis sa lugar, nakasalubong ko si Kiray sa may entrance.
"Halika na!"
Yaya ko. Natakot talaga ako do'n.
Daniel's POV
Nandito na ako sa quarters. Katok ng katok ang mga teammates ko sa labas. Halos gibain na ang pinto sa lakas.
"Daniel! Buksan mo 'to!"
Sigaw ng isa do'n, boses 'yon ni Khalil.
Tss.Isa ka pa! Sinira mo ang diskarte ko, masyado kang pasikat na ewan! Bad trip talaga! Pareho kayo ng Kathryn na 'yon! Sarap niyong pag-untugin!
Kumirot ang kamao ko, napatingin ako do'n. Parang nakikita ko ang mukha ni Kathryn do'n. Ngayon ko lang na-realize, maganda pala siya.
"Kahit maganda pala ang mata at ilong mo, at kahit manipis ang labi mo, hindi pa rin nababawasan ang inis ko sa'yo! Siopao ka! Humanda ka! Talagang tututuhanin ko na ang pagsapak sa'yo!"
Sa gano'ng ayos ako nabungaran ng mga kasama ko. Nabuksan na nila ang pinto, nakuha siguro ang susi..
Ang mga samut saring emosyon sa mukha nila ay napalitan ng nakakabinging tawa. Nakita nila akong kausap ang kamao ko.
"Anong tinatawa nyo?"
Asik ko. Nakita ko si Khalil na masama ang tingin sa akin . Tinaasan ko lang siya ng kilay.
"Hindi yata ang kamao mo ang tumama sa pader kundi 'yang ulo mo. Kalog na pare!"
Tatawa-tawang sabi ni Neil
"Baliw!"
Sabi naman ni Sam.
"Anong nangyari sa'yo?"
Bulalas naman ni coach. Isa pa 'to e! Hindi kami ok ngayon kaya hindi ko siya pinansin.
Tawa sila ng tawa. Kinuha ko na lang ang gamit ko at nag-walkout. Binangga ko ang balikat ni Khalil but he resisted me.
Buwisit ka! Bulong ko sa sarili ko.
Palabas na ako nang may humawak sa balikat ko. ..
Marahas ang ginawa kong paglingon at nakita ko ang mga barkada ko, Hindi ko napansin sinundan pala nila ako.
"Ano!?"
Asik ko.
"May pag-uusapan tayo!"
Kathryn's POV
1 PM
Matuling lumipas ang mga araw. Tapos na ang intramurals. Nagpre-prepare naman kami ngayon sa papalapit na exam, bukas na nga e!
I pouted my lips, review na naman.
Kagagaling ko lang sa bahay, binalikan ko pa kasi 'yong project ko sa TLE( last subject ko). Last submission na kasi ngayon, ginawa ko lang kagabi 'to e! Ahyy...
Stressing!
Who said student's life is easy?!
"Wala pa naman si ma'am!"
Bungad sa'kin ni Julia sa pintuan.
"Punta muna tayo sa gym!"
Yaya pa nito. Nasa likod na rin niya 'yong dalawa.
"Ok!"
Sabi ko na lang at nagpatianod sa tatlo.
Nandito na kami. Bitbit ko pa pala bag ko at folder(project ko)
"E anong gagawin natin!?"
Tanong ni Ej
"LET'S PLAY!"
Napayingin kami sa pinanggagalingan ng tinig na 'yon at nakita namin ang apat na unggoy.
"Guys! tayo na!"
Yaya ko sa mga kasama ko. Alam kong may mangyayari na namang hindi maganda kaya kung maaari, iiwasan ko muna sila sa ngayon, dapat focused ang mind ko sa exam .
Natigil ako sa paglalakad nang iharang niya ang sarili sa dadaanan ko.
"Hindi ka ba nakapaghanda? I warned you before!"
He was referring to the letter he threw on me in the library few days ago.
"Huwag ngayon."
Nasabi ko na lang. I tried to get away pero maagap siya, nahawakan niya ang braso ko.
"I want it now! Kaya sumama ka sa amin!"
"Shit! Ano ba! Bitawan mo ako!"
Sigaw ko
"Ito na siguro ang time para singilin kita sa mga atraso mo. "
Nanlaki ang mga mata ko. Anong gagawin niya?!
"Wait! Ano ba!"
Sigaw ni Julia. Binabantayan sila ng tatlong lalaki
"Ok."
Buti nga at ako lang, hindi na nila idadamay ang mga kaibigan ko. Pero malas! Bakit ba walang katao tao?
"Ano bang binabalak mong gawin ha?"
Sigaw ko.
"Balak kitang sampalin, sipain, sapakin, bitayin patayin!"
Tumawa siya.
"Sinabi nang bitawan mo ako e!"
Sigaw ko ulit
Kailangan kong makawala, hindi ko alam kung ano ang kaya niyang gawin. Naalala ko na naman 'yong pangyayari no'ng intrams.
Haist! Baka totohanin na niya ngayon! Err!
Tumaas ang balahibo ko sa naalala kong 'yon. Binitawan nga niya ako. Aalis na ako nang hilain niya ako pabalik
"Sumama ka sabi e!"
Tinulak ko siya ng malakas pero tinulak din niya ako ng mas malakas!
Sa lakas no'n , napaupo ako sa sahig. OUCH! Kahit masakit, pinilit kong tumayo
"Hindi ko alam kung bakit mo ginagawa 'to! Hindi ko alam kung bakit ganyan ka Daniel Padilla! Hindi ko alam kung paano naaatim ng kosensiya mo na gawin ang mga ganitong bagay! Binabastos mo ako! Inaapak apakan mo ang pagkatao ko! Sinasaktan mo ako physically and emotionally! Ano ba talagang problema mo ha?! Kung may galit ka sa mundo, huwag mong ibunton sa akin o ninuman sa paligid mo! Wala kang karapatan! Wala kang karapatan!"
Sigaw ko. Hiningal ako do'n . Gusto ko nang maluha, sa SUPER inis at sa gigil. Napakabastos niya!
Matagal bago ito makasagot. Natauhan siguro. Nagtitigan kami. Masama ang tingin namin sa isa't isa.
"Gusto mong malaman kung bakit ginagawa ko ang mga 'to?!"
Binigyan ko siya ng bakit-nga-ba-look.
"Kasi isa kang basura sa buhay ko na dapat nang itapon!"
Seryoso nitong sabi. Napasinghap ako buhat sa narinig ko.
Ang galit na kanina ko pa tinitimpi ay kumawala!
Hinarap ko siya at isang malakas na SAMPAL ang pinakawalan ko.
Galit siyang humarap sa akin. Marahas niyang hinawakan ang batok ko.
Nanlaki ang mga mata ko sa susunod na nangyari!
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
ABANGAN!. . .