Tulad ng sabi ni Lucas nag hanap kami ng bintanang bukas, nakakita kami sa likod ng bahay kaya siya ang unang pumasok para masigurado daw na walang ibang bampira. He extends his hand on me nang masiguro niyang wala at tinulungan na kong pumasok.
Nang makapasok kami, dahan dahan lang kaming nag lakad para di kami maramdaman nung Bampira hanggang sa makarating kami ng sala at dun nakita namin si Toru na halatang kinakabahan sa isang Bampirang lalake.. medyo ineexpect kong siya yung bampirang sumalubong samin kagabi pero hindi, iba pa siya.
Hinawakan niya sa sa balikat si Majah at pumwesto sa likod nito.
"Kung hindi kayo lalabas dyan papatayin ko siya." Sabi nung bwiset na bampira. Hindi na ko nagtaka na malalaman niyang nadito kami dahil kung hindi niya kami maramdaman mahina siyang bampira.
Nagpakita kami tulad ng gusto niya, pumwesto si Lucas sa tapat ko bilang pag proteksyon siguro sakin. Tumingin naman ako kay Majah na halatang nagulat na makita kami.
"A'anong ginagawa niyo dito?" Pagtataka ni Majah.
"Lucas, dinalhan mo pala ko ng mas masarap na pagkain." Tumingin sakin yung bwiset na bampira. Kaya sinamaan ko siya ng tingin. So alam niya din kung ano ako? Baka kasamahan siya nung Bampirang humarang samin ni Lucas.
"Asa ka, di mo matitikman kahit tulo ng dugo ko." Pagmamatapang ko. Hinigpitan ko yung hawak sa patalim ko para kung any moment na lumapit siya patay siya ng tuluyan sakin.
"Napaka tapang mo para sa isang half vampire." He smirks evilly at me.
"Alam mo naman kung anong kaya kong gawin diba? Kaya ko siyang patayin." He's referring to Majah. Fuck! Bigla akong nakaramdam ng kaba para sa kaibigan ko.
"Teka, tibok ba ng pusong kinakabahan ang naririnig ko sayo, half vampire? Ganito nalang.." Hinalikan niya yung leeg ni Majah. "Kung papayag kang maging pagkain ko, papakawalan ko siya."
"Sige!" Walang pag dadalawang isip kong sabi, halata sa mukha niya ang gulat. Di niya ata ineexpect na papayag agad ako.
"Nababaliw ka na ba?" Inis na sabi ni Lucas. Hindi ko siya pinansin at naglakad papalapit sa bwiset na bampira. Unti unti niyang binitawan ang nanginginig sa takot na si Majah at mabilis na lumapit sakin. Pero pagkalapit na pagkalapit niya sakin sinaksak ko agad siya ng patalim na binigay ni Lucas.
"Walang sino man ang pwedeng manakit sa kaibigan ko." I sounded mad. Napaatras siya sa ginawa ko habang nakatingin sa silver knife sa tyan niya.
Lumapit na ko kay Majah na hindi makapaniwala sa nangyayari sa paligid niya habang nakatingin lang siya dun sa bwiset na bampirang ginawa siyang pagkain.
Lumapit si Lucas sa bampira na yun, kinuha ang patalim na nakatarak sa tyan nito at sinaksak niya direkta sa puso para tuluyan ng patayin yung bampira. Napayakap sakin si Majah dahil sa pagkabigla.
"Winarningan mo dapat ako sa ginawa mo kanina, muntik na kong atakihin sa puso!" Lucas said to me. I roll my eyes on him.
"Hindi na tumatibok yang puso mo nu." He laughed at my words. Bumitaw na sa pagkakayakap sakin si Majah na halata pa din ang takot.
"Patay na ba siya?" Tanong niya habang nakatingin siya dun sa bampira.
"Patay na siya, wala ka ng dapat ipagalala." Mahinahon kong sabi.
Tumingin siya saming dalawa ni Lucas. "Katulad ba kayo ng halimaw na yan?" She asked.
"Yah!" Confident na sabi ni Lucas. Sinamaan ko siya ng tingin paano naman kasi hindi nakakatulong yang pagiging confident niya sa ganitong pagkakataon.
"Half vampire ako." I said.
Umatras siya sa nalaman niya at halatang natakot. "Wag kang matakot hindi ka namin sasaktan!" Paniniguro ko. Pero parang wala siyang narinig at kinuha lang niya yung bag niya at tumakbo palayo samin. Plinano ko siyang sundan pero pinigilan ako ni Lucas.
"Hayaan mo muna, ano bang ineexpect mo matuwa siyang may kaibigan siyang bampira?" Alam kong nagbibiro lang siya. Pero di ko yun nagustuhan at alam kong na halata niya yun dahil sinamaan ko siya ng tingin. "Ginawa siyang pagkain ng isang bampira at muntikan pa siyang patayin nito, tingin mo magiging maganda padin ang tingin niya sa tulad natin pagkatapos niyang maexperience yun?" Dagdag niya. May point naman siya dun.
"Siya lang yung kaibigan ko na mukhang mawawala pa dahil sa nalaman niyang oag katao ko." Dapat pala inexpect ko na to dati para hindi ganito gaanong kasakit.
"Ouch! Hindi mo manlang ako kinonsider na kaibigan? Magtatampo ako niyan." I shake my head showing of my frustration.
"Alam mo, ewan ko sayo!" Inis kong sabi. Hindi na talaga nakakatulong ang pagiging mahangin niya, wala sa lugar at oras ang pagiging mahangin niya. Bwiset! Pero may silbe din naman siya, dahil tinulungan niya kong iligtas ang kaibigan ko.
"Mabuti pa, umalis na tayo dito baka may dumating pang ibang bampira dito." He said.
Huminga ako ng malalim. "Tama ka."