Οίνος Ευφραίνει Καρδίαν

By mikaellakou

315K 26.2K 2.6K

Και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ' τον άλλον. Γιατί ο έρωτας είναι ο... More

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Κεφάλαιο 1
Κεφάλαιο 2
Κεφάλαιο 3
Κεφάλαιο 4
Κεφάλαιο 5
Κεφάλαιο 6
Κεφάλαιο 7
Κεφάλαιο 8
Κεφάλαιο 9
Κεφάλαιο 10
Κεφάλαιο 11
Κεφάλαιο 12
Κεφάλαιο 13
Κεφάλαιο 14
Κεφάλαιο 15
Κεφάλαιο 16
Κεφάλαιο 17
Κεφάλαιο 18
Κεφάλαιο 19
Κεφάλαιο 20
Κεφάλαιο 21
Κεφάλαιο 22
Κεφάλαιο 23
Κεφάλαιο 24
Κεφάλαιο 25
Κεφάλαιο 26
Κεφάλαιο 27
Κεφάλαιο 28
Κεφάλαιο 29
Κεφάλαιο 30
Κεφάλαιο 31
Κεφάλαιο 31(συνέχεια)
Κεφάλαιο 32
Κεφάλαιο 33
Κεφάλαιο 34
Κεφάλαιο 35
Κεφάλαιο 36
Κεφάλαιο 37
Κεφάλαιο 38
Κεφάλαιο 39
Κεφάλαιο 40
Κεφάλαιο 41
Κεφάλαιο 42
Κεφάλαιο 43
Κεφάλαιο 45
Κεφάλαιο 46
Κεφάλαιο 47
Νέα Ιστορία- Παράνομη Έλξη

Κεφάλαιο 44

5.6K 516 79
By mikaellakou

Άγγελος

"Που είναι;;" ρώτησα την Αφροδίτη και το ύφος μου δεν σήκωνε υπεκφυγές"Και εννοώ διεύθυνση" συνέχισα και σταύρωσα τα χέρια περιμένοντας μια οδό..

"Αν ενδιαφέρεσαι ψάξε και βρες την"είπε και μπήκε στην αγκαλιά του Φίλιππου που τον αγριοκοίταζα..

"Τι με κοιτάς έτσι ρε;; Καλά σου λέει"έκατσα αναπαυτικά στον καναπέ και άπλωσα τα πόδια μου

Οι μήνες περνούσαν και εγώ κλεινόμουνα όλο και περισσότερο στον εαυτό μου.. ένιωθα μόνος και ήθελα να είμαι μόνος...Τον Ορέστη πήγα να τον δω άλλες δυο φορές, χάρηκε τόσο πολύ που πήγα..μόλις με είδε στην πόρτα έπεσε στην αγκαλιά μου...Με την Αθηνά δεν είπαμε κουβέντα, δεν είχε σημασία, το μόνο που είχε σημασία είναι ο μικρός Ορέστης που δεν φταίει σε τίποτα για να πληρώνει τα λάθη των γονιών του...

"Τι θες;;" ρώτησα απότομα μόλις απάντησα το τηλέφωνο...

"Ο μικρός σε ζητάει" ανακοίνωσε και ξεφύσηξα...

"Θα έρθω" είπα και το έκλεισα...

Έβαλα νερό στο πρόσωπο μου και άλλαξα ρούχα, έπιασα τα κλειδιά και το κινητό από το τραπεζάκι και έκλεισα δυνατά την πόρτα...Μπήκα στο αμάξι και σε πολύ λίγο ήμουν έξω από την εξώπορτα της Αθηνάς και χτυπούσα το κουδούνι...Άνοιξε και την είδα μπροστά μου μόνο με ένα ανύπαρκτο νυχτικάκι...

"Ορέστη ο μπαμπάς" φώναξε για να την ακούσει ο μικρός που ήταν μάλλον στο δωμάτιο του..

"Μπαμπά μου, μπαμπά μου" είπε και έτρεξε κατά πάνω μου, τα ματάκια του ήταν κόκκινα και δάκρυα έτρεχαν στα μάγουλα του...

"Τι έχεις αγόρι μου;; Γιατί κλαίες;;"γονάτισα μπροστά του και χάιδεψα την πλάτη του ...

"Πάμε στο δωμάτιο μου"μου ψιθύρισε στο αυτί...

"Πάμε να παίξουμε" είπα φωναχτά για να ακούσει η Αθηνά..

Σηκώθηκα όρθιος και έπιασα τον μικρό από το χεράκι.. Μπήκαμε μέσα στο υπνοδωμάτιο του και κάθισα μαζί του στο πάτωμα...παίξαμε με τα αυτοκινητάκια μέχρι να σταματήσουν τα δάκρυα να κυλάνε από τα μάτια του...

"Ορέστη μου γιατί έκλεγες;;" τον ρώτησα μετά από ώρα και αφού κατάλαβα πως ήταν καλύτερα...

"Αν σου πω υπόσχεσαι να μην το πεις της μαμάς;;" με ρώτησε τρομοκρατημένος..

"Υπόσχομαι" είπα και κούνησα το κεφάλι μου θετικά...

"Μπαμπά μου, μόνο εσένα θέλω να λέω μπαμπά" αμέσως τα ματάκια του βούρκωσαν ξανά..

"Μόνο έμενα θα λες μπαμπά μωρό μου, παίξε τώρα με τα παιχνίδια σου να πω κάτι με την μαμά και έρχομαι" είπα και του ανακάτεψα τα μαλλιά...

Απομακρύνθηκα από τον μικρό και βγήκα ήρεμος έξω, προσπαθούσα να σκέφτομαι πως μέσα υπάρχει ένα μικρό παιδί για να διατηρήσω την ψυχραιμία μου....περπάτησα με μικρά βήματα προς το σαλόνι και την είδα που ήταν γυρισμένη πλάτη...έσφιξα τα χέρια μου σε γροθιές και την πλησίασα..

"Άρης Γεωργόπουλος" είπα σιγανά στο αυτί της και της έπιασα άγαρμπα το μπράτσο...

"Τι;;" είπε και γύρισα.. τα μάτια της ήταν γουρλωμένα και είχε ασπρίσει ολόκληρη..

"Το μόνο που μπορώ να σου πω για να ξέρεις και εσύ τι θα πεις στη συνέχεια είναι ότι τεστ DNA σε μια μέρα δεν βγαίνει..."

"Τι λες ρε Άγγελε;;εσύ πήγες και πήρες τα αποτελέσματα.."

"Το τεστ που είπες να αλλάξουν τα αποτελέσματα..αυτό που υποτίθεται ήταν έτοιμο την επόμενη ημέρα..." της είπα για να καταλάβει ότι ήξερα...ήταν μια φωτοτυπία"συνέχισα και την είδα να παίρνει μια ανάσα..."Το αληθινό που βγήκε δέκα μέρες μετά το κράτησα εγώ..." την ενημέρωσα...

"Και τώρα τι θέλεις;;" ρώτησε και σταύρωσε τα χέρια της...

"Πρέπει να κάνω κάτι τελευταίο" της είπα και της έδωσα ένα χαστούκι με όλη μου τη δύναμη...Το κεφάλι της από αντίδραση γύρισε από την άλλη πλευρά..

"Μην σε ξαναδώ στα μάτια μου" είπα και βρόντηξα την πόρτα πίσω μου..

Τις υπόλοιπες μέρες χάθηκα από προσώπου γης, ήθελα να σκεφτώ τις συνέπειες σε αυτό που έκανα τα ρίσκαρα όλα για όλα και τα κατάφερα...τώρα όμως έπρεπε να δώσω την μεγαλύτερη μάχη της ζωής μου...και ελπίζω μόνο να μην βγω χαμένος...

Τα βράδια ερχόταν ο Φίλιππος από το σπίτι να κάνουμε λίγο παρέα αφού η Αφροδίτη είχε πάει ένα επαγγελματικό ταξίδι...

"Πότε θα έρθει ρε η γυναίκα σου να κοιμηθώ και ένα βράδυ με την ησυχία μου;;" τον πείραξα..

"Σκάσε ρε μαλάκα μου λείπει" και εμένα μου λείπει η δική μου γυναίκα αλλά έτσι όπως τα έκανα...

"Και τι είμαι εγώ ρε η γκόμενα σου για να σου καλύπτω τα κενά;;"

"Αύριο έρχεται και σε θέλει στο σπίτι" είπε "Τώρα κοιμήσου" διέταξε και έφυγα για το μέσα δωμάτιο...

Το πρωί πήραμε την Αφροδίτη από το αεροδρόμιο και ξεκινήσαμε για το σπίτι...Όταν φτάσαμε στο σπίτι ο Φίλιππος άρχισε το μαγείρεμα και η Αφροδίτη έκανε ένα μπάνιο για να ξεκουραστεί από το ταξίδι..

Όταν τελειώσαμε από το φαγητό εγώ με τον Φίλιππο κάτσαμε στον καναπέ και η Αφροδίτη άνοιξε την βαλίτσα της για να μας δώσει τα δώρα μας όπως είπε...Στον Φίλιππο έδωσε ένα μικρό ορθογώνιο κουτάκι... Έβγαλε το περιτύλιγμα και το άνοιξε και κόλλησε όταν είδε το περιεχόμενο του..

"Μωρό μου, τι είναι αυτό;;" την ρώτησε και αυτή τον κοίταζε χαμογελαστή..

"Είναι ένα τεστ εγκυμοσύνης"

"Δεν μου είναι και πολύ χρήσιμο ρε μωρό μου" της είπε λίγο μαγκωμένα για να μην τον παρεξηγήσει..

"Αγάπη μου κοίτα το λίγο καλύτερα" του είπε αλλά αυτός είχε χαζέψει... Άρπαξα το τεστ από τα χέρια του και το κοίταξα..

"Είναι έγκυος βρε βλάκα" και του άστραψα ένα χαστούκι στο σβέρκο..

"Μωρό μου, μωρό μου" έλεγε και ξανάλεγε κάνοντας την σβούρες γύρω γύρω...

Τους άφησα λίγο μόνους να χαρούν την στιγμή και κάθισα ήσυχα στον καναπέ αλλά κάτι με εμπόδιζε...το έπιασα στα χέρια μου και το κοίταξα...ήταν ένα άλμπουμ με φωτογραφίες...Το άνοιξα και η πρώτη φωτογραφία που είδα ήταν της Ερατώς να κοιμάται στο κρεβάτι και από όσο κατάλαβα ήταν στον μήνα της...η επόμενη φωτογραφία έδειχνε την κοιλιά της που είχε ζωγραφίσμένη μια καρδία...η επόμενη ήταν στην κλινική, αυτή και το μωρό αγκαλιά...και η τελευταία ήταν μόνο το μωρό να κοιμάται στο κρεβατάκι του..

"Ψυχούλα μου" είπα και χάιδεψα την φωτογραφία..

"Αυτός είναι ο Μιχαήλ-Άγγελος" με ενημέρωσε η Αφροδίτη..."ο γιος σου" συνέχισε και με κοίταξε απογοητευμένη...

"Πες μου που είναι, σε παρακαλώ" η Αφροδίτη κοίταξε τον Φίλιππο και κούνησε θετικά το κεφάλι της..

"Πάρτο μαλάκα και κάνε ότι καταλαβαίνεις " μου έβαλε ένα χαρτί στο χέρι...Χαμογέλασα ευχαριστημένος και ξεκίνησα να φύγω...

"Άγγελε;;" με σταμάτησε ο Φίλιππος και γύρισα..

"Μην τα σκατώσεις πάλι"


Θάλασσα, τα έχω κάνει θάλασσα

Σε μια νύχτα την ζωή μου χάλασα μαζί σου.

Θάλασσα, τα έχω κάνει θάλασσα

Κι από τότε δεν μπορώ να ζήσω δίχως το κορμί σου






Νομίζω ξεκαθάρισαν πολλά.. ο Άγγελος πίσω από όλα...όλα τα υπόλοιπα στο επόμενο...Καληνύχτα

Continue Reading

You'll Also Like

298K 15.5K 41
O Baris και η Ερατώ, δύο νεαροί εκπρόσωποι της πιο διάσημης Αρχιτεκτοκινής εταιρείας στην Ελλάδα, πρέπει να μετακομίσουν στην Τουρκία ώστε να εργαστο...
16.3K 770 15
«Στην αγάπη δεν υπάρχουν δρόμοι. Τους φτιάχνεις.» 🤍 Book tropes: meant to be, soulmates, falling in love all over again
1.2M 89.6K 33
Η Ζωή, μια νέα κοπέλα, σπουδάζει εδώ και λίγο καιρό σε μια μεγάλη πόλη. Η ζωή της είναι ήρεμη μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει τον Μάρκο. Όμορφος, άκρως...
1.1M 51.7K 56
'' Πάω στοίχημα ότι δεν με έβγαλες από το μυαλό σου χθες το βράδυ'' '' Θα το χάσεις'' του είπε, χωρίς η σιγουριά να χρωματίζει την φωνή της. '' Πες...