"Anong malay ng walang malay?" makahulugang sabi ng nurse bago tumikhim.
"I mean, oras na po ng pag-inom ng gamot."
Tanging pagtango na lang ang naisagot namin. Ang layo naman 'nun.
Wait.
Anong malay ng walang malay?
Tama! Anong malay ko e tulog nga ako. Si Rence, kailangan ko siyang makausap. Bahagya akong bumangon pero hindi natuloy dahil sa ang sakit na nung likod ko.
"Benj, ano bang ginagawa mo? Mamaya bumuka pa yang mga sugat mo e." inis na saway ni Ate.
"Si Rence, ba't ba siya umalis? Ano bang nangyari?"
"Malay namin, ikaw lang naman nakakaalam ng panaginip mo di'ba. Ano ba kasing napanaginipan mo?" sabi ni Karla. Sumagot si Yeng.
"Oo nga, yung girl na sinabi mo sa amin. Kanina kasi, narinig ko...
"Kamusta na si Benj? Sino yung mga gagong bumato sa kanya ng bubog. Tang ina nila." galit at nag-aalalang wika ni Rence.
"Benj, mga lasing kasi sila. Kahit naman kami, naiinis kasi nasira nila yung kasal tapos nandamay pa sila ng inosen--" ani Karla.
"Kahit na! Nasaan ba yung mga gagong 'yon?" galit pa ring baling ni Rence.
"Rence relax, minor injury lang naman raw sabi ni Doc--" si Karla.
"Yun na nga e, paano kung mas malala pa 'don yung nangyari. Ano na??" gitgit ang ngipin nitong tugon.
"Ina, Ina. Mahal na mahal kita. Please Ina. Huwag mo kong iwan." humahagulgol si Benj habang natutulog.
"Gising na ata siya." ani Aliz.
"Ina, please. Gumising ka naman. Hindi ko kayang wala ka." mahinahon ngunit umiiyak pa ring sabi nito habang nakapikit.
"Uy sino si Ina. Siya ba yung babaeng sinasabi niya sa atin, yung napapanaginipan niya daw." walang pag-aalangang tugon ni Brozy at sarap na sarap sa kinakaing prutas. Walang nakuhang sagot si Brozy, tanging mapagbantang tingin lang ang iginawad nina Karla at Yeng sa kanya.
"Oh bakit ang sama ng tingin niyo sa akin. Ahhh. Kasi ayaw niyang ipaalam kay Rence na may napapanaginipan siyang merlat." walang hiya pa ring sambit ni Brozy. Ang mabilis niyang pag nguya ng mansanas ay bumagal, salamat at narealize na niya ang binibitawan niyang salita.
"Ah, R-rence. A-ano, l-labas l-lang ako a. Tawag ng Kalikasan e." nilunod na nga ng hiya si Brozy.
"Ina." huling sambit ni Benj at muling natulog.
"S-sino si Ina? Sino siya?" nagpipigil luha at galit si Rence. Namumula na ito.
"Rence, easy lan--" si Karla.
"Easy? Nak ng tokwa! Sino ba yang Ina na yan!?" sigaw nito.
"Rence, hindi nam--" si Karla.
"Hindi niyo alam!! Kasi kinuntyaba na kayo ni Benj, kaya kunyari hindi niyo kilala. Ganoon ba?" sigaw nito at pulang pula na.
"Eh kas--"
"E kasi ano? Hindi pa siya sigurado, o dahil hindi ko kayang ibigay yung kayang ibigay ng Ina na 'yan." tikom ang palad nitong banggit.
"Rence, mali ya--" si Karla ulit.
"Ano? Pinagkatiwalaan ko kayo tapos ganito? Walangyang buhay 'to oh? Sige mag-explain ka!" galit na galit na sigaw nito.
"LECHENG BUHAY TO O? KUNG PINAPATAPOS MO AKO! EDI SANA ALAM MO NA YUNG SAGOT AT ALAM MO BA NA ANG O.A MO--
"Kasi -" nahihiyang tugon ni Rence.
"HINDI PA AKO TAPOS! 'YANG PINAGSESELOSAN MONG INA NA 'YAN. HINDI NAMIN KILALA AT LALONG HINDI NIYA KILALA . NAKIKITA NITA RAW SA PANAGINIP NIYA, 3 WEEKS NA ATA HINDI KO ALAM! AT 'YANG MERLAT NA YAN, HINDI RAW BUHAY, EWAN KO BAKA MULTO. AT PLEASE LANG. WAG MO KONG SISIGAWAN! DYAN KA NA NGA!" all CapsLock nitong sagot, sabay hinga na parang nailabas lahat ng hangin sa katawan. Sabay takbo palabas ng may sariwang carbon dioxide pa sa kwarto. Habang si Rence ay naluluha na.
"Tapos 'yun, nag walk out na si boylet with matching iyak pa huh?" sabi ni Yeng.
Kinaumagahan, pagmulat pa lamang ng mga mata ni Karylle ay agad niyang kinuha ang kanyang notebook. Isinulat niya ang laman ng panaginip niya sa mga nakalipas na gabi.
Nagpatuloy lang sa ganitong rotasyon ang bawat gising at pikit ng dalawa. Namuhay sa panaginip at tila nalimutan ang realidad ng buhay. Mahirap maniwalang totoo ang lahat dahil ang lingid sa kanilang kaalaman ay imahinasyon lamang ang lahat. Si Karylle, nagpatuloy lamang siya sa pagsulat ng bawat panaginip niya. Natapos na din ang trabaho nila sa Resort at napagdesisyunang ilihis sa iba ang atensyon. Ang paggawa ng isang istorya.
Si Benj, nakahanap ng sariling trabaho sa isang kompanya bilang isang call center agent. Tama ang ate niya, hindi permenente ang kita sa pagbabanda kaya naman napilitan siyang maghanap ng regular na trabaho. Naging maayos na ang gusot nila ni Rence ngunit hindi maikakaila ang ilangan sa isa't-isa. Naging madalas din ang pagkamainitin ng ulo niya dahil sa pagka alibadbad ng merlat sa panaginip niya. Iniisip niyang binabangungot siya at unti unti ng tinatangap ang katotohanang hindi na niya ito kayang kontrolin. Marami na rin siyang ginawa upang mawala ito: unrealible sources.
First day...
"Lola Neneng Intsik, pwede ho bang magpahilot o pakitignan kung ano ng nangyari sa akin. Pakiramdam ko kasi nanuno ako." wika ni Benj habang dala ang langis na binili na galing pang Landayan.
"Weh? Sa itsura mong 'yan, mukhang ikaw nga ang mapagkakamalang ibang elemento e." masungit at pasigaw na baling ng matanda.
"Ay grabe sya oh! Perfect!?" bulong ni Benj sa kanyang sarili.
"Lola Intsik, sige na ho!"
"E ano bang nararamdaman mo, hindi talaga ako naniniwalang nanuno ka. Tsk tsk tsk." sabi nito habang nakatingala na may suot na salamin at inaaninag si Benj. Agad na kinuha nito ang langis at pinaupo na ang binata/dalaga. Kumuha ng talbos ng bayabas at inihampas hampas kay Benj. Wala namang magawa si Benj kundi ang sumunod at pumikit dahil magaling na mangagamot itong si Lola.
"Shrimadi modimodi tsungwaley halu Boru dika sawa tsinhaley walu
Dyang mengsu kru kru ina mez
Madyamang spirit wit sapi kay wakla." sabi nito habang nakatirik ang mata at iwinawagayway ang ginawang palaspas. Sabay buhos ng isang baldeng pinakuluang holy water kay Benj.
"Ayan, kulang ang pisik sa iyo dapat binubuhos. Mukhang may tikbalang na gustong makipag digmaan sa iyo, hindi niya ma-take na may ibang kabayo sa mundong ibabaw." pasigaw at nakatirik mata pa ring sabi ng matanda. Nang matapos ang orasyon...
"Ito, bilhin mo itong sukang paumbong at ipaligo for 100 pesos per bottle. Meron din akong tawas, sunugin mo at langhapin mo ang usok 50 pesos per gram. May manok 'don, 800, buo at buhay katayin mo at ialay. Yung hilot singkwenta na lang, bale isang libo lahat." napalunok na lang si Benj at umalis habang sapo ang lapnos niyang balat sa init ng holy and hot water. Lahat ba ng intsik, buraot.
Second day...
"Waaahhhh! Ayoko na demenyo kayo aaaahhh Mama mga hayop kayo maghihigante ako aaaahhhhhhhh!!" wika ng isang babaeng sinasapian at inaawat ng pitong lalaking nakahawak sa katawan, paa at kamay nito.
"Oo matapang ako mas matapang kaysa sa'nyo. Lumabas kayo sa katawan ng babaeng ito." sabi ng albularyo sabay sindi ng isang matsa ng posporo at itinuldok sa noo nito, sanhi na din upang mamatay ang apoy. Patuloy lamang sa pananakot ang albularyo at inalabas ang kanyang itak. Inihalang at inilapat sa braso't binti ng dalaga at pinaghahampas ito.
"Balak ko sanang magpagamot kaya lang, kabokot itis, di ko keri lumavhan!" sabi ni Benj at si Karla na tulala pa rin sa nangyayari. Marahil ay ito ang una niyang beses na makakita ng sinasapian. Wala silang nagawa kundi ipagpabukas na lamang ang balak ng pagpapatawas.
Sa araw-araw, sinusubukan niyang maghanap ng paraan para hindi na siya gambalain ng babae sa panaginip niya. Dahil hanggang ngayon, simula ng malaman ni Rence ang patungkol sa babaeng ito ay napadadalas ang pag-aaway nila ng nobyo. Isa lang alam ni Benj ngayon, ang mawala ang babaeng ito sa buhay niya. Hanggang ngayon, pilit niya pa ding iniaalis sa utak niya ang magugulong tagpo at magulong... bugso ng damdamin.
Nagpatuloy si Karylle sa paggawa ng istorya, katwiran niya hangga't hindi natatapos ang koneksyon niya patungkol sa Ama na 'yan ay wala ring dahilan para tapusin niya ang kwento. Isang araw...
"Bumalik na." makahulugang sabi ni Christian kay Karylle habang kumakain sila sa bahay ng dalaga ng lunch.
"Sino?" takang tanong ni Karylle habang nakangiti pa rin.
"Ikaw, yung namiss kong ikaw."
Totoo naman, bumalik na sa pagiging masiyahin at positibo si Karylle simula ng mapanaginipan niya si Ama. Naging makulit at tila walang iniindang problema ang araw araw na aura nito. Imbis na pagselosan at mabwiset si Christian sa lalaking madalas na maging laman ng bibig ni Karylle ay natuwa na lamang siya dito. Magandang at maayos kasi ang epekto nito sa kaibigan kaya sumasang-ayon na lamang siya sa bawat gusto at ikwento ng nabanggit.
"Nakangiti ka na naman, wala ka ng ibang hawak kundi 'yang notebook at laptop mo."
"Happy dreams." tanging banggit ni Karylle at nakatitig lang sa laptop.
"What do you think? Happy dreams ang title ng sinusulat ko."
Wala namang nagawa si Christian kundi sakyan ang trip ng kaibigan.
"Masyadong obvious na about dreams 'yung synopsis ng story. Ibahin mo." pailing iling nitong sabi at tila nag-iisip rin ng pwedeng i-title.
"What about Unreality."
"Masyado, paano magiging catchy people nowadays, they want a reality and non fiction."
"But you're showing them the opposite ."
"No. Totoong nangyayari sa akin ito. Wait, hindi ka pa rin ba naniniwala." pagseseryoso ni Karylle.
"Sorry, parang ang impossible kasi ng sinasabi mo. Look K, I know you're falling at hanggang maaga pa sinasabi ko na sa iyo na pigilan mo. You're not sure if that guy is really existing."
"I know. Kaya ko namang pigilan e, nag-go-go with flow lang ako. Of course I won't let myself to be on pain again. In fact, I'm enjoying having a sweet conversations and moments with him every night. Ngayon ko lang ito naramdaman, I do not considered it as an infatuation dahil hindi na ako teenager. Basta. Masaya ako, you're my bestfriend right?" nakangiti lang nitong sabi sabay akbay kay Christian.
"Basta happy ka, happy ako, basta happy ako, happy ka rin. Hindi na ako magtatago sa iyo ng kahit anong secrets, kapag nahuhulog na ako, ikaw lang ang makakaalam." sabi nito at pumasok sandali sa banyo ngunit bago isara ang pinto...
"Baka mahulog 'yung notebook, pakisabi pakisalo." sabay pasok sa banyo at ngumiti ng nakakaloko.
'Wag kang gagamit ng common sense
"Sinabi ko naman 'ho sa inyo, 'wag kayong gagamit ng common sense." pabulong na sagot ng pamangkin niyang si Mikmik na ipinagtaka naman ni Benj. Ang tanging inutos niya lang naman ay kung pwede bang pakihugot ng ilaw. Mas kumunot ang noo nito nang bahagyang inisog ng bata ang bangko at tumayo doon.
"Nongnang, paki-off nga po ng switch. HUHUGUTIN ko po 'yung ilaw." sagot ng bata at may pag-eempasa sa mga sinasabi nito. Agad namang nakuha ni Benj ang nais iparating ng bata at kaunti na lang ay mapupuno na siya.
"Hindi naman iyon ang ibig kong sabihin. Sige na manuod ka na lang ulit ng t.v, ako na lang ang papatay at baka iba pa ang mapatay ko 'pag nagkataon." imbyernang sagot naman ni Benj. Kasalukuyan siyang nasa bahay nina Piolo, dalwa-dalwa ang okupasyon ng baklang ito. Tambay pero may trabaho. Kauuwi niya lang galing doon at naisipang bisitahin ang pinsan niya. Hinihintay nila si Piolo dahil bumibili ito ng lutong-ulam kay Aling Puring. Maya-maya ay dumating na din ito na may dalang supot.
"Oh, may bisita pala tayo Mik. Mabuti't marami rami ang nabili kong ulam. O'sya Mik, magsaing ka muna, apat na baso lang." sagot nito at naglakad para tumabi kay Benj.
"Ba't ka nandito? Sandali, balita ko may trabaho ka na ah. Naks." panimula nito sabay siniko ang braso ni Benj.
"Oo nga e, at alam mo bang ang bobo ng boss ko." sagot ni Benj.
"Huh, bakit naman?" si Piolo.
"Kasi sabi ko sa kanya, naghahanap ako ng trabaho tapos ang isinagot sa'kin about sa magiging sweldo ko. Swerte ko talaga!" sabi ni Benj.
"E anong bobo 'don tsaka p-paano naging swerte." lukot at kunot ang mukhang tugon nito.
"Syempre, trabaho lang naman ang hanap ko tapos may sweldo pa ako. Haha." galak na tugon ni Benj sabay tawa silang dalawang magpinsan. Dumating na ulit si Mik, halatang gutom ang mata sa telebisyon. Marami pa silang napagkwentuhan hanggang sa humantong ito sa panaginip ni Benj.
"Sobrang dami ko na ngang napapanaginipan tungkol diyan sa Ina na 'yan. Imbyerna nga e!"
"Sandali! Insan, maganda ba?" naniningkit matang tanong ni Piolo. Agad siyang binatukan ni Benj at umiling iling.
"A-ano, multo 'yun ano ka ba? Tsaka panaginip ko nga lang di'ba, hindi ako sure kung buhay." alangang tugon nito.
"Wala naman akong pake kung multo o buhay o patay o whatever, I'm asking if maganda ba? So ano? Maganda ba?" pamimilit tanong ni Piolo habang nakangiti, ngiting ngiti.
"Oo ay hin- ayos lang medyo okay naman, maganda, balingkinitan, mahinhin, maaalalahanin, maaalaga basta maganda." sagot ni Benj at gumuhit naman ang abot batok na ngiti ni Piolo habang nakatingin sa kanya na mistulang may inaalisa.
"P-pero mas maganda ako nuh? Pak! Lavhan ang beauty ko, walang dyodyontra." pilit ngunit pabakla pa ring tugon ni Benj. Pumupustura pa ito ng bigla siyang may naamoy na mabaho, amoy sunog na plastik.
"Teka, may naaamoy ba kayo?" tanong ni Benj.
"Sinaing ata!" tarantang napatayo si Piolo at pumanhik sa kusina, akmang tatakbo na ito nang magsalita ulit si Benj.
"Plastik di'ba? Paanong sinaing?" pagkatapos ay tumuloy pa rin si Piolo sa kusina at nakita niya nang nagbabagang kaldero na may lamang plastik... apat na basong plastik.
"Sandali, Mikmik!? Bakit may mga baso sa kaldero, sinasaing ba 'yan?" galit na tanong ni Piolo sa bata."
"Sabi niyo po kasi, magsaing na ako ng apat na baso." inosenteng tugon ng bata. Wala ng nagawa si Piolo kung hindi ang imisin na lamang ang kagamitan. Ang bata ng si Mikmik, bukod sa gutom ang mata sa sitema, gutom din ang tiyan at sa wakas ay nabusog na siya... sa sermon ng kanyang ama.
Dilim, tila dito na nahulog ang loob ng dalaga. Patay ang ilaw at tanging liwanag mula sa laptop at pader ang magsisilbing buhay dito.
Ngiti, isang kurba na maaaring wala o mayroong dahilan at oras-oras ay maaaring umukit sa labi ng kahit na sino. Sandali siyang lumabas upang magpahangin at agad na tumingala sa kalangitan.
"Now, I love stars." bulong nito habang nakapikit, isang maamong mukha at masisilayan ang kasimplehan ng buhay dulot ng matamis nitong ngiti.
"Hello! Orion's Belt." sabi pa nito habang nakatingala at sinisita ang tatlong magkakasunod na bituin sa langit. Habang nasa labas ay narinig niya ang kwentuhan ng mga nag-eensayong bata sa harap ng bahay niya. Naatasan sigurong magdula-dulaan sa isang pangkatang gawain.
"Kapag minahal ka ni boy, 'dun ka pa lang mamamatay." utos ng nagmamaala- direktor niyang kamag-aral. Tahimik lang silang pinapakinggan ni Karylle habang nakangiting nakatitig pa rin sa mga tala. Hindi niya namalayan ang paglapit sa kanya ng isang bata at naghagis ng laruang pekeng ahas sa paanan niya. Sanhi upang mapasigaw at mapatalon sa takot dahil sa akala niya ay kung anong hayop na ito.
"Hahahahaha! S-si girl, nagulat." tawang tawang tugon ng baklang bata habang may kasamang kulot na babae.
"Ano ba!? Hindi maganda yung ginawa mo, hindi mo naman kilala 'yun e." tugon ng batang babae sabay pulot ng laruan.
"Hays! Kayong mga bata kayo, mga pasaway." saway ni Karylle sa bata.
"Akala ko, totoo na."
Hanggang sa muli Friend...
Sorry, friend. I have to unpublish those three recent chapters. May ie-edit out lang po. Salamat, :')