*****
Third Person's POV
Natapos ang araw na yun ay tuluyan ng nabago ang lahat. Lumipas ang mga araw ay mas lalo pang naging malapit si Mark sa kaibigang si Samantha. Naging parang malayong lugar naman si Jasmine kay Mark na kahit magkasama sa iisang room ay hindi nito nakakausap ng ayos dahil sa hiling ng kaibigan na iwasan ito para sa kanya. Na lagi namang iniisip ni Samantha na baka daw maging rason ng kanilang hindi pagkakaintindihan kung mananataling malapit siya kay Mark. Kaya minabuti ni Jasmine na kahit may maliit na pagkakataon na makausap si Mark ay pinapalampas nalang niya iyon. Samantalang parang pader naman si Samantha kay Mark tuwing lalapit kay Jasmine. Laging inalalayo o nagpapasama nalang kung saan. Hindi naman magawang tanggihan ni Mark ang dalaga dahil narin nagiging magaan naang loob nito dito.
******
Jasmine's POV
"Oh Mark kailangan na nating bumalik sa roon para idiscuss sa mga kagrupo natin ang magiging daloy ng RadioPresentation natin." paalalang sabi ko habang inaayos ang mga gamit ko sa harap nila. Nandito kami ngayon sa Canteen kasama si Samantha. Kanina pa akong nagdidiscuss ng script namin kay Mark pero mukhang wala siyang maintindihan dahil kanina pang inaagaw ni Beasty ang atensyon nito. Kaya naisipan kong sa room nalang namin ayusin. Next monday na kasi ang presentation nito kaya hapit na kami sa pagaayos. Ayaw ko mang kunin kay Beasty ang oras ni Mark pero kailangan na. Siya ang vice ng grupo kaya kaylangan ko siya para sa opinyon niya. Simula kasi ng ibinigay itong project na to. Wala pa kaming maayos na napapagplanuhan ni Mark. Kasabay kasi noon ang naging malapit sila ni Beasty kaya mahirap ng kunin ung oras niya. Ayoko din namang magkasama ng loob sakin Beasty kaya hinyaan ko nalang. Pero sa ngaun kailangan na kailangan ko si Mark para sa kabuoan. Para sa grade ko.
" Mark diba sabi mo ihahatid mo ako sa room ko bago ang klase namin." Sabi ni beasty sa tuno na parang magtatampo. Ganito siya sa tuwing hahamungin ko si Mark. Akala siguro niya inaagaw ko si Mark. Ganun naman siya kaya nga hinahayaan ko nalang. Para di nalang niya ako pag-isipan. Ako na lumalayo, wala namang magawa si Mark.
"Ah pwede naman kitang ihatid ngaun na. Ahm Jasmine pwede bang ihatid ko muna si Sam sa room nila at hintayin mo nalang ako dito. Sabay---" hindi pa natatapos si Mark sa sabihin niya ay parang pinigilan na agad siya ni Samantha.
"Pero Mark, 10:30 pa simula ng klase ko. Pag inihatid mo ko don wala din akong makakausap. Walang kasi akong gaanong kaclose dun." Kaibigan ko si Samantha kaya kilala ko siya at sa pagkakataong ito. Nagdadahilan lang siya. Simula ng maging close sila ni Mark napapansin ko na ito. Madalas nalalate na si Mark sa klase namin dahil ayaw niya pang papasukin si Mark. O kaya naman pag wala kaming teacher wala din si Mark. Aaminin ko naiinis ako sa ginagawa ng kaibigan ko. Iginagaya niya ang schedule nyang maluwag sa schedule naming mga normal na studyante. Minsan gusto ko ng sabihan si Beasty pero naisip ko. Si Mark na mismo ang suma-sama sa kanya. Wala din naman akong karapatang pagsabihan siya.
"Ahh kasi Sam may gagawin kasi kaming Group project. At vice ako dun kailangan kong magbigay ng ideas. Wala pa kasi akong matinong pakita sa mgakagrupo ko dahil kasama kita." Paliwanag naman ni Mark na kasalukayang tumayo na.
"Ou nga beasty. Next monday na to. Kailangan na naming mafinalize ung Presentatio.. Beasty pag hindi kami nakapagrehearse baka pumalpak ang grade namin. Sa Filipino pa naman. Hindi namin makukuha. Class Card namin. " paliwanag ko din na parang nagmamaka-awang hiramin si Mark sa kanya.
"Mark pwede naman sa Vacant niyo gawin ah. At tsaka sinisisi mo ba ako kasi lagi kitang kasama?" Sa tuno ni Beasty parang kami pa ang may kasalanan.
" Hindi naman sa---" hindi pa natatapos si Mark ay agad ng nakapag salita si Samantha.
"E kung ganun naman pala. Pasensya na. Hindi ko naman kasi akalain na mahalaga pala yang gagawin niyo at nakaka-istorbo pa ako. I didn't notice that im bothering the two of you." Sarcastic na sabi ni Samantha na lalong nagpasakit sa ulo ko. Napailing nalang ako sa sinabi niya. Bakit ba napakakitid niyang mag-isip. Hayys.
" Hindi naman sa ganun Sam. I love being with you. It's fun. But you can't change the fact that my sched is very difference from yours. Sam maluwag ang schedule mo at sakin hindi. Regular classes ang pinasukan ko and hindi ako kasali sa History Club na sinalihan mo." Sa sinabi ni Mark na yun ay parang nainis at nainsulto si Samantha. Hindi ko alam kong na malikmata ba ako o talagang ginawa niya un. At hindi ko din sure kung namalik mata din lang ako ng tingnan ako ng masama ni Samantha.
"A-Ah ee. W-Well. Then fine! Im sorry! Im sorry kong lagi kitang kasama. Kasalanan ko pala kung bakit hindi ka nakakasama sa meeting etc. nina Jasmine. At let me tell you this. Kung tutuusin madami pa nga kayong time para pagmeetingan yan. Gaya ng sabi ko may bakanting oras lagi kayo. Break. O di kaya naman sa uwian. Why do I feel na kasalanan ko. And it sounds like its all my fault! Duh! Kasalanan niyo din yan. Kasi niyo inintindi. Alam niyo kung talagang mahalaga yan. Gagawan niyo ng paraan! " hindi ko kayang ipaliwanag kong anong klaseng salita ang mga sinabi niya. Pero ang dating sakin parang sinisisi pa niya ako dahil sa nangyaring. Paghahapit. Na kung tutuusin ee hindi naman aabot sa ganito kung hindi niya binabakudan si Mark na makisama sa group meetings namin.
"Beasty wala namang nagsasabi nakasalanan mo. Were just saying that this Radio Presentation needs a little more perspective. At hindi un ay magagawa lang kung kasama si Mark. And please wag ka namang magsalita na parang wala ako o kaming ginagawang plan B sa bawat hindi pagsipot ni Mark sa mga meetings and plannings namin. Actually buo na ang Radio Presentation namin. Rehearsal nalang ang kulang at kunting opinyon ni Mark sa ginawa namin. Pero mukhang hindi na din kakailanganin dahil kahit may ayawan man si Mark dun ee wala na siyang magagawa nakafinalize na ung script. At kung may babaguhin ee kailangang uliting lahat. Well siguro naman, hindi mo na masasabing wala kaming ginawa. Cause we did all the things needed without Mark. So kung ung pagrerehearsal nalang namin ang ikakaputok ng butchi mo at makukuha namin ang oras ni Mark. Pasensya ka kailangan ko Beasty ang Class Card ko para makuha ang diploma ko. Hindi kasi kasing luag ng schedule mo ang sched ko at hindi kasi kami excuse sa buong klase na automatic may 90 sa grade. Kaya siguro naman naiintindihan mo ang sitwasyon naming mga nasa regular classes lang." Gusto kong palakpalakan ang sarili ko sa mga nagawa ng utak kong mga salita pero ang sarap sana sa pakiramdam kung nasabi ko to sakanyan.k. Tama. Tama kayo. It's just my inner self. Na hindi ko naiilabas. Kasi nga inner diba? Pero seryoso gusto ko mang sabihin yun kay Samantha dahil ramdam ko na nasumusobra na siya. Pero ang totoo ito ang nalang ang nasabi ko.
" Sorry beasty if it sounds like blaming you. Dont worry hindi naman ganun ung ibig naming sabihin ni Mark. Hayaan mo gagawan ko nalang ng paraan." Nasabi ko nalang at agad binuhat ang mga gamit ko sa lamesa at tumalikod upang maglakad palayo. Kita ko ang pag ngite ng kaibigan ko na lalong nag-pailing sakin. Hayy Beasty why are you being like this?
"P-Pero Jasmine next monday na yan. Baka magkaproblema tayo sa presentation." Dinig ko ang pag-aalala ni Mark sa Group project naming ito. Tama siya. Kung di pa siya sisipot sa practice namin. Magkakaproblema talaga. Lalo pa at walang nagvovoice in sa script niya kaya hindi naman masabi ang time limit. Pero biglang.
"Mark let Jasmine do the job. Walang magiging problema. Like she said she can hadle it. Let her! Diba Beasty. Magagawa mo namang maayos yan without Mark. I know you can find ways.." sa tuno niya parang hinahamong pa ako si Samantha sa mga sinasabi niya. Ugali niya yan ee. Ipakitang kaya ko ang sarili ko. At gawin ko man o hindi, ako parin ang talo. So I rather be loser who fought than be a loser who gave-up.
" Ou nga Mark. Let me do the job. Gaya nga sinabi ko. Ako ng bahala. Dont worry. Siguro naman ung rehearsal magagawan ko ng paraan. Natapos nga namin lahat ng kailangan ng wala ka. Yun pa kaya. I can hadle this. Just use the remaining break-time to entertain my Beasty. With you or without you. Makakakuha ako ng passing score. Makukuha ko din ang class card ko." taas noo kong sabi sa kanila. Natahimik si Samantha sa sinabi ko at iwas tingin. Alam kong napahiya siya sa sinabi ko pero kahit minsan lang gusto ko ding maging totoo sa sarili ko. Kahit konti lang. Maglabas din ako ng kahit konting hinaing. Konti lang. Pwede naman siguro un. Gusto kong maramdaman niya na kahit minsan. Mali siya.
"P-pero J-Jas---" hindi ko na siya inintay magpaliwanag at nagsalita muli.
"Kung iniisip mo ung cooperation and participation Mark. Wag kang mag-alala. May konsiderasyon din naman ako at alam kong pera mo ung itinapong para sa ilang materyals. Kaya wag kang magisip sa grade mo. Magperform ka man o hindi. Kung ano ung grade na lalabas sa class card ko sa subject nato ganun din ang sayo." hindi ko na pinagsalita pa si Mark at tuluyan na akong umalis sa kinatayuan ko. Masyado ng masikip ang lugar na yun para saming tatlo. Ayoko narin ng mahaba pang usapan dahil baka hindi na ako makapagpigil at makasagutan ko si Samantha. At ayokong mangyari un. Magkaibigan padin kami. Pero minsan napakahirap niyang basahin. Ibang iba ang pakiramdam ko sakanya pag si Mark ang usapan. May tensyon saming dalawa na tanging siya lang ang lumilikha. Nakakapagod din, ako nalang ang umiiwas. Nakakapagod na siyang intindihin. Nakakapagod din siyang pagbigyan. Ayoko nang maging sunod sunoran sa baligtad niyang pag-iisip. Nakakapagod ding maging kaibigan niya.
Habang naglalakad sa corridor patungong room namin. Puro malalim na buntong hininga ang iniilalabas ko. Nakakapagod na talaga. Sana maisip naman ni Mark na minsan kailangan namin siya. Habang nasa kalagitnaan ako ng pagiisip ay kay bigla na lang.
"Ang lalim naman nun. Rinig na rinig ko ah."
At napatunghay nalang ako para hanapin ung biglang kay magsalit malapit sa akin.
"Mukhang malaki ang problema natin ah. Ano ba un?"
Muli nalang akong napabuntong hininga at matipid na ngumite sa kanya.
----------
Edited na po!!!
Thank you for reading and constantly supporting my story.
Please vote and leave your comments!
Hello guiz! This is my new update. Sorry nalang. Speechless ang Miss A nyo ee. Nadala sa pagiging tahimik ng anghel niyong leading women. XD
-missA (mwuah)