( POV Skyler)
Wat is hier aan de hand? Wat is er gisteren gebeurt? Ik wil opstaan maar merk dat ik ergens aan vast zit. Ik open mijn ogen en kijk om mij heen waar ik zou kunnen zijn. Wat is er gisteren gebeurt? Ik weet nog dat Nash en ik op het strand waren en ik hem er in heb gegooid, dat ik die golf maakte en hem zo het water in kreeg. Ik sloot mijn ogen even en daarna weet ik niet wat er aan de hand is. Ik kan ook mijn gedachtes open zetten voor Nash. Misschien weet hij wat hier aan de hand is. Nu maar hopen dat Nash nu nog contact opneemt anders kan ik het welschudden.
"Ach schatje het heeft geen nut om je vriendje hier bij te betrekken. Hij kan je toch niet vinden." Zegt een maar al te bekende stem. Ik kijk op en zie Jack met een glas aan het spelen is Letterlijk. Hij laat hem vliegen. Hoe?
"Oh ik denk dat je dat zelf wel kan raden. Hoe zou ik gaven's kunnen krijgen die jij ook hebt?" Hij doet alsof die hard moet nadenken. Wat! Nee dat kan niet! Dat mag niet. Hoe kon mijn lichaam hier mee eens zijn en mijn hoofd? Dat kan niet aangezien ik niet wakker was. Dan zou het überhaupt niet kunnen.
"Schatje je denkt veel te veel." Zeurt Jack. Hij komt naar mij toe lopen en zet zich op het bed neer naast mij. Ik wil opschuiven om bij hem uit de buurt te blijven, maar ik zit vast dus dat heeft geen nut. Ik wil hier weg. "Schatje je weet dat ik je gedachtes kan lezen he? Ik kan alles mee luisteren." Herinnerd Jack mij hier aan. Kut mijn gedachten's staan open voor Nash. Als ik ze uit doe kan Jack niet meer meeluisteren, maar kan Nash geen contact meer met mij opnemen. Dan moet ik hier zelf maar uitkomen. Ik zet snel mijn gedachten's uit voor anderen door een soort van 'muur' er om heen te zetten.
Zo kunnen anderen er gelukkig niet bij. Ik moet hier weg. Ik zou mijn krachten kunnen gebruiken om los te komen een portaal maken en weg gaan, maar een grote kans dat Jack dat al verwacht en me achterna komt. Ik zou eerst misschien dingen kunne vragen over hoe en wat. Ik weet niet wat hij gedaan heeft of wat hij met mij gaat doen. Zo kan ik misschien iets uitvinden of bedenken om hem tegen te houden.
"Skyler." Roept Jack geërgerd. Ik kijk hem vragen d aan, niet wetend waarom hij plots zo is en wat ik fout heb gedaan. "Wat heb ik fout gedaan?" Vraag ik hem. "IK kan plots je gedachtes meer lezen. Dat frustreert mij." Legt hij uit.
"Hoe?" Vraag ik hem uiteindelijk. "Wat hoe? Bedoel je dat je het raar vind dat ik mij frustreer aan het feit dat ik plots je gedachtes niet meer kan lezen? Ik vind het best logisch eigenlijk." Vraagt hij mij weer. Ik zucht gefrustreerd. "Hoe kan het dat jij een special bent. Mijn lichaam moet daar nooit mee eens zijn geweest. En als mijn lichaam er wel mee eens was, was mijn hoofd dat sowieso niet. Je zou het wel kunnen doen, maar dan zou je niet mijn gaven's kunnen krijgen als mijn hoofd er niet mee eens was. Dat lukt gewoon niet. Dat was een voorwaarde. Het meisje moest het zelf ook willen en ik wete zeker van mijzelf dat ik het gewild heb en dat ik sliep, want ik kan mij daarvan ook niets meer herinneren. Het enige wat ik mij nog herinner is dat ik op het stand was meer niet. Wie wete wat je nog meer met mij gedaan zou hebben." Leg ik uit gefrustreerd uit.
"Ik heb iemand kunnen vinden die je gedachten's en je gevoel kan controleren. Het was moeilijk om zo'n iemand te vinden, maar het is mij toch nog gelukt. Het is alleen jammer dat ik maar een aantal van je gaven's heb die je nu onder controle hebt. Dat is onder andere: Lucht sturen, gedachtes lezen, voorwerpen laten vliegen, sneller en sterker. Meer helaas niet, maar hier kom ik wel ver mee. Ik weet niet wat zich nog verder ontwikkeld. Mijn leger hebben ook allemaal andere gaven's die ik niet heb. Dus in totaal heb ik een jouw, maar dan niet in èèn mens maar in meerdere mensen. Helaas hebben ze nog niet alles onder controle, maar jij ook niet dus dat komt goed uit. Ik zou je nu eigenlijk kunnen doden waardoor ik eigenlijk de oorlog al gewonnen zou hebben, maar het nadeel hiervan is dat het niet kan. De gene die het met jou hebben gedaan en zo special zij geworden zullen dood gaan als jij ook dood gaat. Ik zal dus overleden als jij word vermoord. Daardoor moet ik je zo goed als mogelijk opsluiten zodat je mijn plan niet kan verpesten. Zonder jou is het zo makkelijk te winnen. Alleen maar je vriendjes van je vermoorden en klaar is de strijd. Mensen zullen toch niet tegen ons in. Ik zal over hun heersen. Ik zal de macht hebben die mij familie al jaren wilt. Ik ben de generatie die dat waar kan maken.
Ik had zoveel geluk dat jij geboren werd en ik je die pillen kon geven etc. Het is alleen jammer dat het zo lang moest duren tot ik je eindelijk zo kon hebben. Dat je je gaven's al kent en dat je tegen mij in verzet kon wat je ook hebt gedaan. Ik heb door jou nu een litteken door dat mes. Het deed verschrikkelijk veel pijn weet je dat? Ja natuurlijk weet je dat. Jij hebt het ook mee gemaakt. En je werd bijna van een klif af gegooid. Helaas moest een van je vrienden je weer redden. Hun ga ik als eerst uitschakelen. Hun hebben min hele plan nog erger verwoest, maar ook weer niet. Want als ze jou niet gered hadden was ik geen special. Die mand die dat deed was een verzet man. Hij is tegen alle specials en ook tegen mijn idee. Hij wou dus de specials kapot maken en daarbij maakte hij ook mijn plan kapot. Win win situatie voor hem dus. Nash heeft hem al voor mij gedood dus daar heb ik geen last meer van." Grijnst hij.
Ik kijk hem met grote ogen aan. Plots zoveel informatie. Iets te veel. Dus als ik dood ga, gaat Jack dood. Hun hebben dan geen leider. Mijn team kan zijn leger makkelijk doden en hebben we gewonnen. Ik ben er dan wel niet meer, maar we hebben gewonnen. Maar wat nou als ik Jack gewoon zelf vermoord? Zou ik dan ook dood gaan?
"Wat gebeurt er als jij dood gaat?" Vraag ik hem. "Dan ga ik dood. Er is een kleine kans dat jij ook dood gaat dus probeer niks. Ik neem aan dat je wilt blijven leven en er voor wilt zorgen dat de wereld niks overkomt." Ik knik licht. Ik zit nog steeds vast aan het bed. Ik wil hier weg. Ik wil naar Nash en hem waarschuwen voor wat er komen zal. Ik wil de anderen waarschuwen. Zeggen dat ze zich moeten voorbereiden, maar dat kan niet. Ik kan geen contact opnemen met Nash zonder dat Jack het door heeft. Ik zal het snel moeten doen. Ik weet zeker dat Jack iets gaat doen om mij gedachten's te stoppen zodat min team het eigenlijk al snel opgeven. Ach wat kan hij doen? Hij kan mij niet vermoorden zonder dat hij zelf ook dood gaat. Ik zet snel mijn gedachte's open.
NASH! NASH! Ik heb niet veel tijd. Ik moet je waarschuwen voor de oorlog die er aan komt. Ik moet snel zijn aangezien Jack mee kan luisteren. Ja hij is een special Ik word opgesloten en vast gehouden. Hij heeft een groot leger gemaakt van allemaal specials. Maak je klaar op een grote stijd. Ik zal er niet bij kunnen zijn, maar ik zal zoveel doen als ik kan. Ik hou van-
Verder kan ik niet aangezien Jack mijn gedachtes heeft geblokkeerd. Ik kan alleen nog maar dingen horen. Nu maar hopen dat Nash het heeft gehoord. Ik trek snel de touwen kapot en sta vlug op. Misschien iets te snel aangezien ik me een beetje duizelig voel. Ik negeer het en probeer een uitweg te vinden. "Verdomme Skyler!" Hoor ik Jack schreeuwen. Ik Ren snel naar de deur die op slot zit. Of course waarom ook niet he. Ik trap snel tegen de deur aan en er komt een groot gat in. Ik pas er net door heen. Ik ren snel de gang door opzoek naar een uitgang.
Er komt plots een Tafel voor mij waar ik tegen aan knal. Ik val op de grond en voor dat ik op kan staan geeft Jack mij al weer vast. "Niet zo handig schatje." Fluister hij in mijn oor. Hij bind touwen om mijn polsen heen en om mijn enkels. Hij gooit mij over zijn schouder. Ik sla woest op zijn rug. Ik hoor hem zacht kreunen van de pijn. Ik sla nog een keer hard en hij kerm van de pijn, maar laat me niet los. In plaats daarvan voel ik nagels in mijn vel prikken. Ik slaak een klein gilletje van de pijn. "Ik kan dan geen wolf woorden, maar ik kan wel die nagels laten groeien." Zegt Jack trots. Ik zucht verslagen en laat mij hangen.
Skyler! Wat is er aan de hand! Gaat het goe met je? Waarom stopte je opeens met praten! Wat heeft hij allemaal gedaan! Ik zal de rest vertellen wat er aan komt. Daarna kom ik jou ophalen! IK weet al wat er is gebeurt doordat Jack een special is dus dat zou ik niet meer vragen. Ik snap dat je daar zelf ook heel erg van baal. Ik zou je daar wel halen. Ik hou ook van jou.
Nash! hij heeft het gehoord! Hij wilt mij komen redden, maar dat kan niet. De eerste de beste stap dat hij hier binnen zet gat hij dood. Jack heeft zo'n groot leger. Daar kan hij niet tegen op mijn zijn eentje. Ik open mijn gedachtes nog voor een keertje en hoop dat Jack niet op mij let. Want als hij niet op mij let kan hij mij gedachtes niet horen.
Nash! Kom mij hier niet halen! Zorg ervoor dat iedereen er goed tegen op staat om de oorlog te kunnen winnen. Ik zie wel hoe ik hier weg kom. Èèn ding wete ik zeker. Ik zal niet dood gaan, want blijkbaar als ik dood ga gaat Jack ook dood. Ik blijf dus leven. Maak je daar geen zorgen over. Ik kom er hoe dan ook uit en zal jullie helpen met de strijd ook al zal ik mij daar voor moeten op offeren. Ik ben bang dat dit het laatste gesprek tussen ons zal zijn via onze gedachtes. Jack weet hoe hij mijn gedachtes kan blokkeren. Ik houd van je. Ik zal onze tijd niet vergeten. Hopelijk tot snel.
Er rolt een traan over mijn wang. Misschien zie ik hem wel nooit meer. Ik heb niet eens goed afscheid van hem kunnen nemen. Ik zal hem nooit vergeten.
Ik word neer gezet en gelijk vastgebonden Ik laat het maar gewoon gebeuren. Ik kan hier toch niks tegen doen dan alleen maa tijdrekken, maar daar hebben we ook niks aan.
Skyler we zien elkaar sowieso weer. Ik zal er alles aan doen om daar voor te zorgen. We hebben ook een groter leger. Een paar vrienden van Jax helpen mee, de groep van Kay en nog een groep van Nick. We hebben dus een gorter team gekregen. We hebben nu meer kans om te winnen. Ik laat jou voor geen goud of voor vrijheid dood gaan. Je moet blijven leven. Wij redden ons wel. Ik zal jou ook nooit vergeten en onze tijd wat er ook gebeurt. I love you.
De tranen rollen over mijn ogen. Ik zal hem misschien echt nooit meer zien. Wat als hij dood de oorlog dood gaat? Ik heb al zo vaak een nachtmerrie gehad waarin hij overleed in deze oorlog.
"Skyler waarom huil je?" Vraagt Jack plots met een bezorgde toon en pakt mijn hand snel vast. "Gaat je niks aan." Sis ik naar hem. "Rustig je hoeft mij niet aan te vallen." Jack doet zijn armen omhoog ter overgaven. "Ik haat deze oorlog." Zeg ik stil. "Denk je dat ik dit echt wil?" Vraagt Jack mij. "Nou daar lijkt het wel op." Sis ik. "Heb je ooit gehoord van geesten? Dat ze over je waken etc?" Vraagt hij mij. Ik knik. Nash zei ook al zoiets toen hij bijna overleed. Doordat ik in gevaar was kwam hij terug levend.
"Nou mijn familie die overleden is, dus ook mijn vader, werd onder controle gehouden door een man. Hij was al vele generaties voor ons en wou dit ook. Toen hij overleed koos hij èèn iemand van de familie die toen leefde uit en nam hem in bezit. Hij kan alleen niet lang en ook niet altijd je komen beheersen. Hij heeft mij ook onder controle. Ken je me nog van vroeger? Toen je klein was en toen ik zo blij met je was en zorgzaam, jaloers en al die dingen." Vraagt hij mij. Ik knik 'ja' als antwoord en probeer alles zo goed mogelijk mee te krijgen.
"Nou dat was de echte ik. De gene die je leuk vind. Die je nooit wou mishandelen. Als ik te lief tegen je deed nam de man mij weer over. Het spijt mij voor al die dingen die ik je heb aangedaan. De oorlog die komt wil ik zelf ook niet, maar ik word onder controle gehouden. Ik kan mij er niet tegen verzetten." Er rolt een traan over zijn wang.
Je ziet alle spijt en verdriet in zijn ogen. Dit was nooit zijn bedoeling geweest. Ik geloof hem op èèn of andere manier. Hij spreekt de waarheid. Ik kijk naar mijn steen die nu mooi groen is gekleurd. Ja hij is echt goed.
"Hoe komt het dan dat je nu op dit moment niet bezeten bent?" Vraag ik hem. "Jij hebt een soort schild om je heen. Elk mens dat jij aanraakt krijgt op dat moment het zelfde schild. Zo kan een geest niet dichtbij komen. Hij kan nu geen bezit van mij nemen omdat ik je hand vast heb. Zodra ik die loslaat zal hij het overnemen en zal de oorlog beginnen. Het spijt mij zo van wat er allemaal gaat gebeuren,maar weet dat de persoon die je straks ziet ik niet echt ben." Legt hij uit. "Wat gebeurt er dan met jouw eigen geest?" Vraag ik hem door. "Die word uit mij lichaam verbannen. Soms blijf ik er nog in, maar ik kan niet op tegen die man. Hij heeft er te veel ervaring mee. Ik weet niet hoe ik tegen hem moet vechten." Zegt hij met een verdrietige blik. "Maar ik wel." Zeg ik zacht."Hoe? Hoe weet je dat? Hoe kan je dat?" zegt hij verbaasd.
"Nash had precies het zelfde, maar dan was het zijn wolf. Je weet niet hou hij was als hij het verloor. Hij werd in zichzelf opgesloten in een klein kooitje. Hij kwam er alleen uit door iets wat hij met alles zou beschermen. Op dat moment was ik dat. Zijn wolf dacht dat ik in gevaar was en wou mij beschermen tegen het gene wat mij bang maakte, maar hij had niet door dat het door hem zelf kwam. Toen dat duidelijk was geworden had Nash de controle. Hij verliest alleen zijn controle als er echt iets ergs met mij is. Dan neemt zijn wolf uit woede zijn lichaam over. Ik moest mij wolf ook onder controle houden, maar door Nash is mij dat gelukt. Je moet zorgen dat je vecht voor de gene waar je het meest om geeft. Doe alsof die in gevaar is. Zo win je makkelijker." Leg ik hem uit. Hij knikt en wilt mijn hand loslaten, maar ik houd hem strakker vast.
"Ga je dat nu doen?" Vraag ik hem. "Ja ik ga het nu doen. Ik zit hier vast dus hij komt hier ook niet uit. Hij zal wel zo snel mogelijk een ander persoon vinden, maar ik weet wel wie hij dan neemt. Hij neemt de persoon die onder mij staat qua rank. Hier is de sleutel. Zorg ervoor dat ik hem niet kan krijgen tot dat ik weer normaal ben. Het spijt me als hij je wat aan doet wat ik niet kan stoppen. Ik zal er alles aan doen." Zegt hij en geeft de sleutel aan mij. Hij laat mijn hand los. Geen seconde later worden zijn ogen plots donkerder.
"Hey Schatje lang niet meer gezien. Haha grapje ik was hier de hele tijd. Ik ben hier altijd." Grijnst hij. Rustig Sky dit is Jack niet. Jack laat niks gebeuren als hij mij wat aan doet. "Leuk gesprekje met Jack gehad? Wat is hij toch aardig he. Hij wilt je nu al meer dan 4 jaar beschermen tegen mij, maar waar zijn we nu beland? Toch heb ik gewonnen." Grinnikt hij. "Je weet niet hoelang ik hiervoor moest wachten. Al meet dan 5 generaties heb ik kunne bezitten, maar geen van alle heeft de special kunnen vinden. Weet je wat ik nog het leukste vond van al die tijd? Jouw prachtige lichaam. Altijd wanneer ik wou kon ik genieten van jouw lichaam. Jammer dat Jack daar niet altijd mee eens was. Hij was er wel mee eens, maar niet dat ik er van kon genieten. Het is alleen jammer voor hem nu dat hij zijn lichaam bij jou heeft opgesloten. Ik kan nu mijn gang gaan. Je zit zelfs vastgebonden. Heerlijk. Jack kan toch niet van mij winnen." Grijnst hij en loopt mijn richting op. Hij likt nog even langs zijn lichaam. Plots staat hij stil en worden zijn ogen lichter. "Nee je blijft van haar af!" Schreeuwt hij plots. Hij draait zich om zodat hij mij niet ziet. Is het raar dat ik dit niet eng vind? Ik heb dit al een keer eerder mee gemaakt met Nash, dus nieuwe is dit niet voor mij. "Maar ik wil haar houden. Ze is te lekker." Zegt hij plots. Wacht die zin heb ik eerder gehoord.
* Begin terugblik*
"En wie mag jij zijn?" Vraagt een ander jongen aan mij. Dit is over duidelijk niet Nash. Best logisch als de persoon naar je naam vraagt. "Ik moet weg." Zeg ik en wil uit zijn greep stappen, maar hij houd mij steviger vast. "Ik dacht het niet." Zegt hij duivels. "Wat?" Vraagt ik ongelovig met een vleugje angst. "Je blijft gezellig bij mij vandaag." grinnikt hij vals.
"Troy laat haar gaan. Ze wilt weg." Hoor ik Nash kalm zeggen. "Maar ik wil haar houden. Ze is te lekker. Wat deed ze eigenlijk bij jou?" Het laatste zegt hij spottend tegen Nash. Troy draait ons om zodat ik Nash ook kan zien. Hij kijkt mij kort aan en ziet waarschijnlijk mijn bange ogen. Ik zie aan hem dat zijn oogkleur weer donkerder word. Ik druk mijzelf naar achter, waardoor ik eigenlijk mij meer tegen Troy aan druk.
* Einde terugblik*
Hij had Troy ook onder controle? Was hij altijd bij mij? Zou hij Nash ook onder controle? Was het niet altijd zijn wolf? Zou Jack ook de overhand kunne krijgen? Zou hij de baas kunnen worden over de persoon die nu in hem zit. Waarom zou die man dit eigenlijk allemaal doen? Wat heeft dit voor een nut? Ik snap zijn doel hier niet echt van. Nou ja ik weet zijn doel, maar waarom zou je zo lang er over doen om de macht te krijgen terwijl je het zelf niet eens zelf de macht zou kunnen hebben aangezien je eigenlijk niet meer bestaat. Terwijl hij naar zijn wereld moet gaan en niet hier moet en kan blijven.
Ik schrik uit mijn gedachten's als ik een hand op mijn buik voel. Van schrik slaak ik een gil en kijk snel voor mij. Jack zijn ogen staan donker dus dat betekend dat die persoon nog steeds de overhand heeft op zijn lichaam. Alsjeblieft Jack zorg dat je wint van hem. Zijn hand beweegt verder over mijn lichaam en gaat uiteindelijk onder mijn shirt. Ik slik even. Een traan loopt over mijn wang en dat bleek te helpen voor Jack. Zijn ogen worden weer lichter. Hij is zichzelf weer.
"Ga verdomme bij haar weg!" Roept hij. Ik zweer dat ik ooit een keer heb gelezen hoe ik geesten uit mensen kan halen, maar hoe ging dat ook alweer. Oh ja als ik hem terug wil sturen moet ik hem eerst in mijn lichaam hebben en de overhand hebben. Dan reeksen je wel je eigen leven als je dat doet, want de geest an ook jouw lichaam voor goed overnemen en als deze man dat doet is de wereld verdoemd. Hij zal dan alle gaven's hebben die er maar bestaat. Waar ik nog niks van weet. Die hij misschien wel weet, maar ik kan hem wel voor even uit Jack's lichaam verbannen. Zo kan Jack even rusten en later opnieuw proberen.
"JACK! Probeer mijn hand te pakken!" Roep ik naar hem. Hij is inmiddels aan de andere kant van de kamer gaan staan. Hij draait zich om en heeft weer zijn donkere ogen. Bij Nash ging dit zo veel makkelijker, maar ik pakte ook vaak zijn hand vast en hij heeft al een keer eerder zijn wolf onder controle gehouden, wat blijkbaar niet zij wolf was. Jack komt mijn kant op lopen. Nou ja zijn lichaam, maar met een ander persoon in hem.
"Wilt dit schatje dat Jack jou aan gaat zitten. Zal ik het anders voor hem doen?" Vraagt hij met een grote grijns. Zo kan het natuurlijk ook. Als hij dicht genoeg bij mij is trek ik snel mijn handen los. Er stroomt een beetje bloed bij mijn polsen, maar ik negeer het. Blijkbaar de persoon in Jack niet. "Schatje je moet jezelf niet on-nodig veel pijn doen. Dan gaat je mooie lichaampje van kapot. " Hij komt dichterbij en drukt mij tegen de muur. Ik zet mijn ogen aan en zet ze op grijs. Misschien kan Jack door mijn 'bange' ogen zien dat ik 'bang' ben en misschien wint hi dan. Zo niet regel ik het. "Schatje die ogen helpen niet. Ik heb geen medelijden. Oh ja je kon je ogen nog niet bedwingen he? Welke waren dat ook alweer? Angst en woede he? Handig, kan ik zien of ik je bang kan maken."
Ik heb geluk dat ik vroeger op een toneelschool zat. Acteren kan ik altijd nog een beetje. Hij komt dichterbij en ik slaak een gespeeld piepje die je eigenlijk als echt zou ervaren, maar op èèn of andere manier ben ik niet bang. Misschien omdat ik weet dat Jack het niet weer zover laat komen. Hij zal mij wel beschermen tegen zijn lichaam. Oké dit klinkt echt raar als je het zo zegt, maar jullie begrijpen wat ik bedoel toch? Zo niet heb je pech. Ik merk dat Jack het net niet krijgt. Oké dan mijn manier. Ik draai ons om en druk nu hem tegen de muur.
"Oh waarom nam jij vroeger nooit de overhand? Ik vind dat wel aantrekkelijk. Vroeger was je nooit zo'n heersertje. Jij wou nooit de macht hebben over mij. Je bent veranderd door je vrienden of niet? Hun hebben je geleerd om terug te vechten en nu doe je het zelfs hier bij? Hoe was het met Nash? Was het een beetje fijn. Ik vind het jammer dat hij jouw eerste heeft gepakt. Ik wou het al die jaar al pakken, maar door die vervloekte Jack lukte dat niet. Af en toe wou ik dat hij hetzelfde was als mij. Ik ben blij dat 'de special' een meisje was. Die zijn nooit sterk genoeg om zich te kunnen verzetten. En als ze lichamelijk wel sterk genoeg zijn, zijn ze dat emotioneel niet. Je kunt ze op elke manier breken. Ik heb jou ook gebroken, maar je lieftallige vriendje heeft je weer gemaakt. Hem krijg ik nog wel." Zegt hij met veel lust.
"Nou zal ik jou eens zeggen hoe ik ter werk ga met mensen zoals jou?" Vraag ik hem. "Je laat je nemen door hun? Je geeft je over aan hun? Daar an ik goed mee leven. Ga je gang." Vraagt hij met een grijns.
"Nou nee. Ik walg van zulke mensen. Ik vind dat ze verbannen moeten worden. Ik vind ze niet zo leuk eigenlijk. En jij bent er èèn van. Dus veel reis plezier he." Zeg ik met een grijns. Hij kijkt niet begrijpend, maar voor hij zich kan verzetten heb ik zijn polsen vast en sluit mijn ogen. Op internet had ik gelezen dat je wat moest zeggen. Het was in de taal van onze stam. Wat was het ook al weer? Oh ja ik weet wel wat het betekend. De Nederlandse vertaling is: 'verbannen uit dit lichaam.'
"Rāhuitia i tenei tinana." Zeg ik en ik doe mijn ogen open.
De ogen van Jack zijn gesloten en openen zich langzaam. Zijn ogen zijn weer helder zoals het moet en de 'geest' is nu weg voor een tijd. Lang genoeg in ieder geval. Jack kijkt mij blij aan en knuffelt mij dan. "Bedankt. Ik kon mijzelf echt niet tegen houden." Zegt Jack en kijkt beschaamd naar e grond. "Het is niet jouw schuld. Je bedoelt dat je de persoon in je lichaam niet tegen kon houden. Niet jezelf. Die heb je prima onder controle."
"Wat kan ik doen om je te bedanken en voor de spijt die ik hem van vroeger." Vraagt hij mij. "Help mij de oorlog te winnen. Alsjeblieft. Ik zal er voor zorgen dat mijn team je niet gaan aanvallen." Glimlach ik. "Ja ik help je om tegen hem te winnen, maar wat nou als hij terug in mij gaat en jouw mensen vermoord zonder dat ik het wil. Ik zal je dat geraden." Zegt hij droevig. "Nee dat laat mij niet gebeuren. Als dat gebeurt roep dan heel hard mijn naam. Ik zal naar de toekomen en je hand vast houden totdat hij er uit is oké?" Vraag ik hem. Hij knikt en trekt mij nogmaals in een knuffel. "Laten we gaan." Zeg ik en trap de deur al in. "Je bent sterk geworden zeg." Grinnikt Jack. "Ja dat weet ik. Schiet nou maar op voor dat we de oorlog missen." Grinnik ik en trek hem mee aan zijn hand.
Jack lijd mij door alle gangen naar buiten. Waar zou die geest zijn? Van wie zou die nu bezit hebben? Zou die ook in dit gebouw zitten? Zou die weer in Jack kunnen 'springen' straks? Ik pak voor de zekerheid snel zin hand. Jack kijkt mij verbaasd aan door mijn actie, maar er vormt toch een glimlach op zijn lippen. Als we buiten zijn zou je denken dat je frisse lucht en mooie natuur ziet, maar nee dat is heel anders nu. Je ziet overal rook van vuur. "Wat is hier gebeurt?" Vraag ik Jack met grote ogen terwijl ik om ons heen kijk. "Dit is wat je noemt oorlog." Antwoord Jack mij. "Dit zou ik hebben gestart als jij hem niet uit mijn lichaam had verbannen zonet. Nu heeft hij een ander persoon uitgekozen en ik weet al wie. Alex is de persoon die een rank onder mij zit dus hij zal bezeten moeten zijn op dit moment."
Ik hoor allemaal schoten en geschreeuw. Een naar gevoel bekruipt me. Schuld? Angst? Ik kan het niet zo goed plaatsen. Ik weet wel dat ik snel van dit gevoel af wil zijn. Ik pak Jack zijn hand strakker vast en houd hem dicht bij mij. Jack geeft geruststellend een kneepje in mijn hand wat eigenlijk niet helpt. Ik word gek van al dat geschreeuw. Je kan echt niks zien door al deze rook. Ik voel dat iets naar ons toe komt. Ik strek snel mijn handen naar het water naast ons en maak snel een cirkel voor ons. Het water veranderd in ijs en ik hoor gekraak. Dat betekent dat er iets in is gekomen. Mijn lichaam nam helemaal de overhand. Ik hoefde niet eens na te denken. Jack houd mij stevig tegen zich aan alsof hij bang is. Nu is het andersom. Het meisje beschermd de jongen. Ik grinnik om mijn opmerking.
Oké eerst die rook weg. Ik strek mijn handen uit en denk aan een enorme bel. Al het rook komt bij elkaar en vormt een grote bol van rook. Het komt richting mijn handen en mijn handen slokken het op. Ik zie iedereen nu op dit moment Heel veel plassen bloed, dode mensen op de grond en veel, veel gewonden. Een paar herken ik, maar de meeste zijn van de tegenstander. Ik loop naar een boom toe. Ik denk aan Nash en houd mijn hand tegen de boom. Ik trek Jack mee de poort in en ik kom bij Nash terecht.
"Nash!" schreeuw ik en laat Jack zijn hand los. Nash draait zich om en er verschijnt gelijk een glimlach op zijn gezicht. Als hij voor zich kijkt ziet hij Jack. Hij gromt luid als een waarschuwing naar hem en wilt hem aanvallen, maar ik houd hem met op tijd tegen. "Rustig hij is goed." Fluister ik. "Hij is verdomme niet goed. Door hem komt deze oorlog Skyler! Zie je dat niet! Hij mishandelde je vroeger. Weet je dat soms niet meer?" Roept hij. Van schrik deins ik een beetje achteruit.
"Jack is goed ik kan het bewijzen. Er zat al die tijd dat hij zo wreed was een geest in hem die al generaties voor hem leefde. Hij wou de oorlog al zo lang en elke elke nieuwe familielid dat er bij kwam van Jack's familie nam hij iemand over om er voor te zorgen dat zijn familie de macht kreeg. Maar hij heeft nooit 'de special' kunnen vinden. Toen ik werd geboren had hij gelijk een plan. Hij zat eerst in het lichaam van Jack's vader, maar toen die overleed ging hij uit dat lichaam. Jack was op best veel momenten lief, bezorgd en zorgde goed voor mij. Dat was de echte Jack. De Jack die zo wreed was, was de persoon die bezit van hem nam. Hij vecht er al zo lang tegen, maar het lukt niet. Hij heeft ook jou in bezit gehad. Die dingen waar jij dacht dat het je wolf was, was het die geest. Hij heeft ook Troy onder controle gehad. Ik kan bewijzen dat Jack goed is met de steen, die liegt nooit." Leg ik hem uit.
Ik pak Jack zijn hand en hoor Nash weer grommen. Ik negeer het en trek Jack naar mij toe. De steen houd ik dit bij hem en hij gloeit groen. Nash slaakt een verslagende grom. "Maar waarom nam die geest dan geen bezit van jou? Dat had al dat gedoe etc niet gehoeven." Vraagt Nash. "Omdat Skyler een soort van schild om zich heeft die automatisch werkt Zo kan er geen geest binnen dringen. De persoon die Skyler vast pakt krijg die ook om zicht heen. Als ze los laat verdwijnt het schild en kan en geest hem of haar bezitten." Legt Jack uit.
"Waar is iedereen?" Vraag ik Nash uiteindelijk. "Ze zijn daar aan het vechten. Ik wou net die richting opgaan, maar toen kwam jij." Ik zie sprankeltjes in zijn ogen. "Ik ben klaar voor de strijd." Zeg ik en ren die richting op. Ik strek mijn handen uit en er komt een windvlaag uit. De tegenstanders vallen allemaal op de grond. Ik laat wat water in de lucht ver boven hun vliegen en denk aan scherpe voorwerpen. Het water veranderd in scherpe ijspegels. "PAS OP!" Schreeuw ik naar mijn team. Ze rennen snel terug en ik laat de scherpe ijspegels vallen. Ze komen met een snelle vaart op hun af en ik hoor kreten van pijn. Sommigen vallen net op de grond en bloeden daar door. De anderen proberen nog zo ver mogelijk te komen, maar de mensen uit mijn team zijn al te snel en steekt een mes bij zijn hart. Ik ren ook op de tegenstanders af en deel een paar slagen uit. Iemand springt op mijn rug en ik val neer op de grond. Als ik mij omdat ziet hij pas wie ik ben.
"Ik mag jou niet doden." Zegt hij en wilt wegrennen. Ik maak weer een scherpe ijspegel van water en vuur die met volle vaart op de persoon af. Hij valt levensloof op de grond. Ik ga snel verder met de rest van de vijanden. Ik zie allemaal menen om mij heen vechten tot dat ze dood op de grond vallen. Zoals ik het nu zie wint mijn team. Wij hebben nu de overhand.
"SKYLER! DUIKEN!" Schreeuwt Troy plots naar mij. Ik doe zonder twijfel wat hij zegt en er springt iemand over mij heen. Ik pak snel mijn pistool en schiet hem door zijn hoofd heen. Ik knik bedankt naar Troy die mij heeft gered. Ik zie ene man achter Troy staan die klaar staat om te schieten. Ik strek mij uit naar zijn pistool en die vliegt mijn kant op. Ik laat de man ook zweven en Troy draait zich verbaasd om en kijkt mij dan opgelucht aan. Troy springt ver de lucht in en ik laat hem ook zweven. Hij geeft wat rake klappen en draait dan zijn nek om. Ik gooi het dode lichaam ver de lucht in en laat Troy voorzichtig landen. Hij loopt naar mij toe en geeft mij een high five.
Na een paar uur zijn er niet meer zoveel mensen meer over. Wij hebben nog maar 30 man of zo en het andere leger zit bij ongeveer 23. Wij kunnen dus makkelijk winnen, maar hun zijn allemaal specials en wij hebben er maar 5. Plots hoor ik een harde gil van iemand die ik maar al te goed ken. NASH! Ik ren snel op het geschreeuw af. Nash ligt op de grond en het bloed verspreid zich om hem heen.
"NEE!" Schreeuw ik uit. Allee schoten stoppen en er is een stilte. "Nash! Nee blijf bij mij. Je mag mij niet verlaten. Alsjeblieft ik heb je nodig. Sta weer op uit de dood zoals de vorige keer alsjeblieft. Zeg iets." Smeek ik hem terwijl ik bij hem neer kniel. Iedereen kijkt mij aan. Niet wetend dat ik de persoon was wie opgesloten had moeten zitten. Troy knielt bij mij neer en legt zijn hand op mijn rug.
"Nee! Ga weg! Nash! Praat tegen me alsjeblieft. Geef een teken dat je leeft. Je kunt mij hier niet achter laten. Ik haal het niet zonder jou. Jij hebt mij altijd beschermd. Je weet niet hoe vaak je me gered hebt van de dood. Zonder jou was ik er allang niet meer. Ik leg mijn hand op zijn wond en probeer het bloeden te stoppen en hem te helen, maar mijn pols word vast gehouden door Nash. Ik kijk verschrikt omhoog naar zijn ogen die voorzichtig open gaan.
"Skyler laat mij. Ik kan niet meer verder zelfs niet als je me heelt. Win de oorlog voor mij. Laat zien wie de sterkste is en overheers. Laat je lichaam gaan. Die weet precies wat die moet doen en welke gave's er gebruikt moeten worden. Ik zal altijd bij je blijven.Je zal me zelfs kunnen zien. Soms moet je iets op offeren voor de gene waar je van houd en moet jij los laten. Je moet mij laten gaan. Ik houd van je. Vergeet dat niet. Denk aan onze tijd. Toen je blij was en wanner je verdrietig was. Wanneer ik er was voor je. Je zult nooit alleen zijn. Er zijn zoveel mensen om je heen die van je houden. Jij moet je ware nog vinden. Ik was dat niet. Noot geweest. De steen had goud moeten kleuren en dat deed hij niet. Ik ben niet jouw ware, maar ik zal altijd van je houden. Ik zal over je waken en altijd achter je aankomen. Ik zal je niet verlaten, alleen mijn lichaam verlaat je." Zegt hij en seint dat ik naar hem toe moet buigen.
"Win de oorlog. Treur niet te lang over mij alsjeblieft. Daar maak je mij ongelukkig van. Wees sterk. Ik wil je nog om èèn ding vragen." Vraagt hij zacht. Ik knik dat hij moet zeggen wat hij wilt. "Kus mij voor de laatste keer. Ik wil jouw lippen voelen voor dat ik weg ga. Alsjeblieft." Smeekt hij. "Altijd." Zeg ik zacht en druk mijn lippen op zijne.
Ik voel na een tijdje zijn grip verzwakken en uiteindelijk ligt het levenloos voor mij. Ik trek terug en nu pas komt de klap dat hij weg is. Hij is weg. Ik zie hem nu echt nooit meer. Hij zal niet weer uit de dood stappen om mij te kunnen beschermen. Ooit houd het op. Troy, Jack, Shane, Jason, Jax en Nick staan om mij heen neer geknield bij Nash. Plots overspoeld de woede mijn lichaam.
"Ze zullen hier voor boeten!" Schreeuw ik uit. De aarde beweegt en er komen scheuren om ons heen in een cirkel vorm wat ons afscheid van de rest. Ik houd mijn lichaam niet meer in bedwang en er ontstaan een grote vuur bal om ons heen. Wij zitten dus in de vuurbal. De bal woord steeds groter en breder. Alles op zijn weg verbrand hij en laat het verdwijnen. Ik slaak een harde kreet en de vuurbal ontploft. Alles staat in de fik. Ik voel twee sterke armen om mij heen en een zachte stem die mij kalm probeert te maken.
"Rustig Skyler, dit zou Nash niet gewild hebben Ik snap dat je dit doen, maar blijf kalm. Je moord iedereen nog uit zo. Zelf je eigen mensen." Sust Shane in mijn oor. Mijn ademhaling word al iets kalmer. "Ik zal hier een einde aan maken." zeg ik beheerst. Ik stijg met een volle snelheid de lucht in. Als ik hoog genoeg ben zie ik allebei de teams voor elkaar staan. Ik strek snel mijn handen uit naar de grond en doe mijn handen uit elkaar. Een grote scheur ontstaat zich in de grond wat de mensen van elkaar af zond. "EN NU IS HET KLAAR!" Schreeuw ik en verhef mijn stem zodat iedereen mijn kan horen. Allee hoofden gaan geschrokken omhoog. "JULLIE WILLEN DEZE OORLOG NIET! ER ZITTEN ANDERE MENSEN IN JE EN JIJ MOET TEGEN HUN VECHTEN NIET TEGEN ONS! JE MOORD JE EIGEN SOORT UIT ZO! STOP ERMEE EN VECHT MET JEZELF!" Schreeuw ik uit.
Shane zorg ervoor dt ons team veilig is. Ik zal zorgen dat het andere team uitgeschakeld is. Sent ik via mijn gedachtes naar Shane.
Ik doe een vuur laag om de personen heen en laat die krimpen. De mensen moeten nu dichter tegen elkaar staan. Als ze helemaal tegen elkaar staan laat ik het vuur bevriezen en staat er een muur. Oké ik heb inmiddels gemerkt dat er niet 1 geest is, maar in elk persoon zat iemand. Als er iemand overleed nam de geest een ander persoon over. Zo ging het de heldentijd door. Nu zitten ze allemaal in een persoon. Tijd om hun eruit te halen. Ik doe dit voor Nash.
"Peia koe e ahau i tenei tinana . E hoki mai koe ki tou ake werled te wahi e noho koutou . E kore hoki ki te whenua mai." Zeg ik en ik zie allemaal zwarte wolkjes de lucht in vliegen en verdwijn.
Ik heb zojuist de geesten uit de mensen naar hun eigen wereld gestuurd. De letterlijke betekenis is in de taal van mijn soort: 'Ik verban jullie uit dit lichaam. Jullie worden terug gestuurd naar jullie eigen werled waar jullie zullen blijven. Kom nooit meer terug op aarde.'
Wacht. Waar is Alex? Hij heeft de belangrijkste in zich. Misschien is hij gevlucht. Ik moet hem allen anders er uit halen. Hij moet via mijn lichaam de hel in worden gestuurd. Het gevaarlijke is dat ik hem in mijn lichaam toe laat, dus er bestaat een kans dat hij mijn lichaam over neemt. Dan kan de wereld het wel schudden. Ik laat mij voorzichtig zakken naar de grond en roep Shane en Troy . Shane en Troy komen aanrennen en kijken mij vragend aan.
"Troy zorg jij ervoor dat deze mensen veilig komen ik zoek Alex. Shane help je mij mee? En geen zorgen Troy ik heb alle geesten die in hun zaten er uit gehaald en terug gestuurd naar hun wereld." Shane en Troy knikken allebei en ik laat de ijs muur smelten. Shane en ik rennen op volle snelheid naar een groot gebouw toe. Mijn gevoel zeg gewoon dat die hier is. We rennen het gebouw op en komen uiteindelijk uit bij het dak.
"Dus Skyler. Kom je mij weer uit een persoon verbannen? Ik zou dat toch weer in een andere kruipen. jammer dat ik die van jou niet over kan nemen he schatje. Maar ach. Dan had ik niet kunnen genieten van je. Dus het had zo zijn voordelen." Grijnst hij. "Jij houd daar ook echt niet over op he? Wat nou als dit 'mooie lichaam' nou is kapot gaat? Dat heb jij het niet meer in bezit." Kaats ik terug.
"Oh schatje toch. Ik ga jou niet doden. Eerst moest dat omdat Jack anders dood zou gaan en ik dat lichaam niet meer kon beheersen, maar ik wou altijd jouw lichaam sparen. In geen eeuwen is er zo'n mooi perfect lichaam geweest en geloof mij, ik kan het weten." Grijnst hij. Ik rol geërgerd met mijn oren. Plots staan hij heel dicht bij mij en duwt mij tegen de reling aan. Ik kijk naar beneden wat heel erg ver is. Hoe hoog willen ze een gebouw hebben tjeez.
Mijn ademhaling versneld en ik word steeds dichter tegen de reling geduwd tot het pijn doet. Ik slaak een pijnlijk gilletje. Hij grijns. "Ik vond het altijd al heerlijk als jij pijn had." Fluister hij en geeft mij kusjes in mijn nek. Ik hoor een harde grom die mij heel bekend voor komt. Nash! Ik kijk wild om mij heen maar zie hem niet.
"Je wolfje is dood weet je nog schatje?" Fluistert hij bij mijn oor en bijt in mijn oorlel. Een nare rilling overkomt mij en ik ben verstijfd van angst. Mijn lichaam werkt niet meer. Het doet niks meer. "Ik vind het altijd zo grappig dat je niks meer kan als iemand je ongewild aanraakt. Dat was met Jack ook altijd zo, maar langzamerhand kreeg je toch meer tegenspraak helaas. Je lichaam reageert niet meer op je. Dan heb ik alle macht die ik wil." grijnst hij. Plots voel ik dat iets in me komt. Het heeft woede. Ergens voelt dit bekend. Alsof het een persoon is.
Rustig Skyler ik ben het Nash. Ik kan er niet tegen als ik niks kan doen en ik laat die klootzak niet aan jou komen. Ik zal je lichaam even tijdelijk overnemen. Hoor ik in mijn gedachtes.
Mijn lichaam beweegt en duwt Alex van mij af. Hij valt op de grond en ik loop naar hem toe. Ik sla hem af en toe met rake klappen. Uiteindelijk bak ik hem bij zijn kraag en til hem omhoog. Hij is echt heel erg ligt of komt dat doordat mijn lichaam gewoon sterker is. Ik gooi hem over de rand van het hek, maar houd hem nog steeds vast. Hij kijkt bang uit mijn ogen. Plots lijkt hij een ander persoon, maar zijn ogen worden al gauw weer donker.
"Dus Nash heeft zit van jou genomen he? Raar. Dat zou niet moeten kunnen. Ik kon er ook niet in bij jou door je schild." Zegt hij angstaanjagend kalm. "Skyler wilt gewoon geen vieze klootzakken in haar. Ik ben ook de enige die haar kan bezitten. Heb jij is even pech dat ik jou heel erg haat!" Schreeuw ik, maar eigenlijk Nash.
"Wacht! Nash! Het is alsnog een mens wat je vast hebt. Er zit nog een ander persoon in. Iemand die onschuldig is. Die kun je niet zomaar dood laten gaan." Protesteer ik. "Jouw hart heeft jou altijd in de weg gelegen Die wilt altijd het goede." Mokt Alex waar die persoon in zit. "Goed." Zegt Nash uiteindelijk. Hij laat het lichaam weer over de reling gaan dat hij hier terug op de vloer staat en gaat uit mijn lichaam. Oké ik wil er voor zorgen dat alleen hij er uit gaat daarvoor moet ik hem eerst toelaten in mijn lichaam, maar hoe? Als ik mij open kan zetten voor Nash kan ik dat ook wel voor hem toch?
"Neem mijn lichaam maar. Ik geef het op. Deze strijd ga ik toch niet winnen. Jij zal altijd wel iemand hebben om verder in te gaan. Ik kan mijn hele leven dar niet aan verdoen. Ik kan beter gelijk opgeven." Zeg ik zuchtend. "Skyler!" Zegt Shane dwingend. Ik draai mij om en kijk in zijn ogen. Ik geef een teken aan hem dat hij mee moet spelen. "Dus je geeft het eindelijk op?" Vraagt hij. "Dat zie je toch? Wat gebeurt er met mij als jij in min lichaam zit?" Vraag ik hem. "Je blijft er of inzitten of je word er gelijk uit verbannen." zegt hij kalm. ik knik twijfelend.
"Goed ik geef je mijn lichaam op 1 voorwaarde. Als je maar beloofd dat je goed zorg voor deze wereld. Dat je hem weer opbouwt." Hij knikt enkel. Ik zeg de woorden die ik moet zeggen om mijn schild open te zetten voor hem. "Tukua koutou e ahau ki toku tinana." Dat betekent: 'Ik laat je binnen in mijn lichaam.'
Ik pak zijn hand vast en voel dat hij via mijn arm in mijn lichaam komt. Dan blokker ik het zodat hij er alleen uit zou kunnen doordat ik hem weg stuur.
Dacht je nou echt dat ik mij over zou geven klootzak? Ik ga nog liever dood met mijn lichaam erbij dan dat ik hem aan iemand geef.
Ik verzet mij tegen hem wat best veel energie kost. Ik kan het bijna niet meer aan als ik toch de overhand krijg zeg ik de woorden om hem weg te sturen.
"ngaro i te ao , me te haere hoki ki te reinga." Zeg ik hardop en voel dat hij langzaam uit mijn lichaam verdwijnt. Het betekend voor de gene die het niet weten: 'verdwijn van de wereld en ga terug naar de hel.'
Dan voel ik plots een felle steek door mijn lichaam heen gaan en word et zwart voor mijn ogen. Het enige wat ik nog voel is dat ik word opgevangen door twee sterke armen.
Dat was het dan. Dat was mijn leven. Het leven van een geheim meisje, Ik dus. Ik hoop dat als ik het niet meer red ik vredig met Nash kan leven waar je dan ook leeft in het hiernamaals. En als ik nog wel blijf leven dat ik dan weer een normaal leven kan lijden met vrede. Zonder kwaad. Gewoon een normaal bestaan waar iedereen het goed heeft en niet bang hoeft te zijn voor wat er komen zal. en als ik het niet zo afloopt dat de wereld nog wel vrede heeft. Ik zal blijven vechten voor Nash. Ik zal hem niet teleur stellen. Ik houd van hem met heel mijn hart. Ook al is hij niet mijn ware, het voelde wel zo.
∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞
Dat was dan het einde van The secret girl. Ik hoop dat jullie het verhaal leuk vonden en dit hoofdstuk ook, doordat die extra lang was. Hij is dat ook echt lang. Hij heeft qua verhaal text 7944 woorden. Normaal bij mij zijn dat 7 hoofdstukken. Wow.
Ik zal het waarderen als je vote en een reactie plaats over hoe je het boek vond.
Ik zou ook graag willen dat je het dankwoord leest. Je hoef niet perse al die dank dingen lezen, maar daaronder staat informatie die handig is om te weten en om te stemmen voor welk boek ik hierna ga schrijven.
Het staat allemaal in het dankwoord dus check dat even
-xxx- Zoeloe_Shadow