Den's POV
"Ano? It fits ba?"
Tiningnan ko ang blue gown na hawak niya. Kakalabas lang ni Mich sa fitting room. Ngayon niya finifit ang mga gowns and dress niya sa debut niya. Masyadong busy kasi rush. Pero masaya naman at nakakapagbonding kami ng anak ko.
"Yes mom. But I am worried that it might wont because I might gain weight before my debut"
Napangiti ako at hinawakan ang mga balikat niya. "That will never happen. Stop worrying. Just enjoy every moment okay?"
"Yes mom"
Ngumiti ako sa kaniya. "So we should move to food tasting. You know we only have 2 weeks left"
"I am bit nervous. Baka kasi may mga emergency na maaaring makasira sa debut ko"
"Sweetie, walang ganun okay?"
Ngumiti at tumango siya sakin. Ilang linggo na siya dito pero napansin ko na ni minsan hindi niya nababanggit ang pops niya. Hindi niya nga rin hinanap sakin ito.
Umalis na kami at sumakay sa sasakyan. Pareho kaming nasa backseat dahil may driver naman. Hinawakan ko ang kamay niya at napatingin siya sakin.
"Why mom?"
I shook my head and smiled "I miss you so much. I am so sorry for being a bad mother to you"
"Mom forget it. May kasalanan din naman po ako. Atleast we are fine now"
"Are we?"
Napatingin siya sa akin at kumunot ang noo niya "What do you mean mommy?"
"Dont you miss your pops?"
Nahalata kong natigilan siya sa tanong ko. Mukhang hindi niya ine expect na itatanong ko iyon sa kaniya. "M..mom"
"Why?"
"Of course I do miss her. But I understand that we are in hard circumstances now"
Napangiti na lang ako. My daughter is so mature. "Just always remember that I will not leave your side mom. I am always with you"
"Thank you anak. Thank you"
Masaya ako na kasama ko na ulit ang panganay ko. Masaya ako na okay na kami. Pero kulang, kulang na kulang.
Tumigil ang sasakyan sa isang restaurant at bumaba na kami ng anak ko.
"Hi Madame. I am Reyn Neb, owner of this restau. Well we prepared the foods you suggested."
I smiled at sumama na si Mich sa kanila. I have to excuse my self dahil tumawag sakin si Von.
"Hello"
[Madame, magkasama po ngayon si Aly at Laura. They are in super market. At nakuha ko na rin ang addressng bahay na tinutuluyan nila]
Nanlamig ako ng marinig ko na magkasama sila ngayon. Parang tinutusok ng paulit ulit ang puso ko. "S..send me the address"
Binaba ko na kaagad ang tawag at pinunasan ang luhang bahagyang tumulo. Huminga ako ng malalim at bumalik kung nasan si Mich.
"Mom, where did you go?"
"May kinausap lang" I sat beside her at tiningnan ang mga nakahanda "They look so delicious. Did you try them already?"
"Yes mom. They are the best. But you can taste them too. Maybe you do want change"
I shook my head "No it is fine. Ahm I guess we need to go"
Nagpaalam na kami kay Reyn at sumakay ba ulit sa sasakyan. Sakto naman na tinext ni Von ang address na tinutuluyan ni Aly.
"A..ahm Mich, maybe I can drop you in our house then may pupuntahan lang ako. Ikaw na bahala sumundo kay Britt"
She looked at me "Can I go with you mom? Sabay na lang natin sunduin si Britt"
"B..but..."
"Please?"
Damn! "O..okay"
I am silently praying na sana wala kaming madatnan na ikakasakit ng damdamin ko at lalong lalo na ng anak ko. Nanlalamig ako habang papalapit kami ng papalapit sa tinutuluyan niya. Hindi ko alam kung gaano ako kinakabahan at mabuti na lamang na hindi iyon napapansin ni Mich.
"Andito na tayo Ma'am"
Halos mapugto ang hininga ko at napapikit ako ng mariin ng itinigil ng driver ang sasakyan sa isang malaking bahay. Tiningnan ko si Mich at nakita kong nakatingin siya sa bahay.
"Why are we here mom? Who lives here?"
"Mich, stay here okay? Wait for me"
"But mom.."
"Stay."
"O..okay mom"
Lumabas na ako ng sasakyan at tiningnan ang labas ng bahay. Parang gusto ko ngmagback out. Pero hindi. Kailangan kong harapin ito. Naglakad ako papalapit at nakita ko na nasa garahe niya ang sasakyan.
Nakabimukas ang gate kaya pumasok na lang ako. Dumaan ako sa backdoor dahil sarado ang pintuan sa harap. Nanginginig ang mga tuhod ko. Umakyat ako at nakita kong dalawa lang ang kwarto dito. Una kong binuksan ang isa pero walang tao. At naglakad ako sa isa pang kwarto. Hinawakan ko ang door knob at unti unti itong pinihit. Pag bukas ko ay parang nawalan ako ng dugo at hangin. Hindi ako makahinga. Hindi ako makapag salita. Hindi ako makagalaw. Pero ang alam ko tuloy tuloy ang bagsak ng luha ko kasabay ng pag alab ng galit ko.
Para akong sinaksak patalikod. Para akong kinunan ng dignidad ng makita ko si Alyssa, si Alyssa kasama ang babae niya na nagmimilagro.
Bumalik ako sa katinuan ko. Agad ko silang tinakbo at kiniha ko ang buhok ng babae at sinabunutan siya.
"Ouch!"
"Walang hiya kang babae ka! Napakalandi mo! Manglalandi ka na nga lang ang pamilyadong tao pa! Napakababoy mo!"
Sinabunutan, kinakalmot at sinasampal ko siya. Pero agos ng agos ang luha ko. Ang sakit sakit.
"Den tama na!"
Hindi ako nagpatinag at kinakalmot ko pa rin ang babae niya. Rinig kong umiiyak na siya dahil siguro sa sakit. Pero wala yang sakit na nararamdaman niya sa nararamdaman ko.
"Sabi ko tama na!"
Hinigit niya ako at sinampal ko siya, hindi isa o dalawa kundi apat. "Hayop! Hayop ka!"
Sinampal ko siya ng sinampal. Parang nilalagare ang puso ko sa sakit. Gusto ko silang saktan, gusto kong iparamdam sa kanila lahat ng sakit. Pero parang kulang. Nawawalan ako ng lakas. Pakiramdam ko, hinigop lahat ang lakas ko.
Tiningnan ko siya. Mata sa mata. At hindi ko alam kung sasaya ba ako o masasaktan ako lalo. Dahil wala na ang malamig niyang mata. Kitang kita ko na ang ekspresyon niya. At tangina, dahil nakikita kong nasasaktan at nagsisisi ang mga mata niya. Pero hindi. Galit ako. Galit na galit ako.
"How could you?" Dinuro ko siya pero yumuko siya. Damn it! "Papaano mo nagawa ito sa akin? Ano ang naisip mo at nagawa mo akong gaguhin? Bakit? Bakit Aly? Hindi ko maintindihan!"
"I.. I am sorry"
"Fuck you! Sorry? Sorry? Ayan lang? Ano? Sorry dahil ano? Dahil nahuli kita? Sorry dahil nakita kong sarap na sarap ka sa katawan ng iba? Sorry dahil nalaman kong nagsisinungaling ka? Sorry dahil niloko mo ako pati ang mga anak ko? Sorry dahil tinalikuran mo lahat ng pangako mo? Ano? Sorry? Sorry dahil pinarealize mo sakin na mali na ikaw ang minahal ko?!"
"B..baby.." akmang hahawak niya ako pero sinampal ko siya
"Dont touch me! Nandidiri ako sayo alam mo ba yun? Nandidiri ako sa sariling asawa ko dahil hindi ko alam kung ilang katawan na ang nahawakan ng lintek na kamay na yan! Bakit mo nagawa ito? Nagkulang ba ako? Ano bang mali?"
Halos mapaos na ako sa kakasigaw at kakaiyak. Pero para akong asong ulul na hindi tumitigil. Gulong gulo na ako.
"Ano bang rason Ly? Ano? Ipaintindi mo sakin. Kasi mababaliw na ako kakaisip kung bakit. Paano."
"H..hindi ko alam. Hindi ko alam baby. Sorry. Hindi ko sinasadya"
Sinampal ko ulit siya "Hindi sinasadya?! Tangna paano iyon? Nakita mo na lang ang sarili mo na nakahiga sa kama kasama ang babaeng yun? At hindi mo alam? Hindi mo alam ang dahilan? Damn it! How could that happen? Ano? Naisip mo na lang? Naisip mo na iwan kami at sumama sa babae mo? Ha?!"
"Mom.."
Nakita ko ang pagkagulat sa mga mata ni Aly ng makita si Mich.
"What happened?"
"Ano Aly? Bat hindi mo sabihin sa anak mo ang katarantaduhan mo! Hindi mo man lang ba naisip ang mararamdaman ng mga anak mo?! Ha?! Napaka selfish mo! Putangina! Bakit ikaw ang minahal ko? Napaka baboy mo!"
"B..babe wag naman ganun"
Nakita kong dumadaloy ang mga luha sa pisngi niya. Tangna "Kailan pa Aly? Kailan pa?! Kung hindi pa kita pinasundan at pinuntahan dito hindi ko pa malalaman?! Patuloy mo kaming papaikutin sa mga kamay mo?! Patuloy mo kaming gagaguhin ng mga anak ko?! Ano masarap ba? Masaya ka na?! Nasaktan mo na kami!"
Unti unti siyang lumuhod sa harap ko. Rinig ko ang mga hikbi naming tatlo. Niyakap niya ang baywang ko pero nakatingin lang ako ng deretso. "Patawarin mo ako baby. I am so sorry. Please, wag mo ko iwan. Mahal na mahal kita. Mahal na mahal ko kayo. Please, give me another chance"
"Another chance? For what? Another chance to fool us again? I trusted you so much! I even denied in my self that you might be cheating on me because I believed you! I believed in your vows! But you ruined everything Ly. You ruined my trust, my life. You ruined us, and you ruined our family. Dont be sorry. Dont be sorry about what you did, because you loved it! You love the idea that you cheated on me and on our children. Dont be sorry because you already made your decision."
"I am done here Ly. I will not stop you for seeing the kids. But please, dont you ever come back in my house. Ill have your things packed at makukuha mo iyon kayna Gretch."
Pilit kong tinatanggal ang yakap niya sa akin pero ayaw niya. Hikbi siya ng hikbi at umiiling "No baby. Please. No. I love you so much. Please dont give up on me"
"You love me, but you still cheated on me"
Tinanggal ko ang pagkakayakap niya sakin at hinila na si Mich paalis sa lugar na iyon. Ramdam ko ang hikbi ng anak ko. Alam kong nasasaktan siya.
Pagkasakay namin sa sasakyan ay agad itong umalis. I hugged my daughter. "I am sorry anak. Pasensya na at nakita mo pa ang nangyari samin ng pops mo. Iam so sorry"
Hindi siya nagsasalita. Iyak lang siya ng iyak. Namamanhid ang puso ko kada naiisip ko ang panglolokong ginawa sakin ni Aly. Hindi ko lubusang maisip na kaya biyang gawin yun. Sobrang laki ng tiwala ko sa kaniya, pero nagkamali ako. Sobrang nagkamali ako.