(POV Skyler)
Waar ben ik beland? Ik zit nu in een klein kamertje. Waar is dit? Wie heeft mij hier gebracht? Hoe kom ik hier uit? Als ik rechts ban mij kijk zie ik een dienblad staan met wat water en een broodje. Beter iets dan niets he. Ik eet het gretig op en het drinken laat ik staan. Als ik het via het meertje kon zien, zou ik het dan ook via een glas water? Ik ga in kleermakerszit naar het glas toegedraaid zitten en focus mij op het water. Ik stoot mij weer af van de wereld en zie alleen nog maar het water. Ik denk aan mijzelf, maar er komt niks. Misschien kan het niet omdat ik hier zelf ben dus zelf weet waar ik zou moeten zijn.
Ik denk aan Nash en zie dat hij op zijn bed zit en zijn ogen gesloten zijn. Hij ziet er niet vredig en rustig uit, maar juist woest en angstig. Allemaal scherven liggen op de grond. Wat heeft hij gedaan? De deur word open gedaan en ik zie Jax binnen komen. Hij zegt wat maar ik kan het niet horen. Ik focus mij wat meer op de beelden en probeer het te horen. Ik strek mijn hand uit naar het glas voor een beter beeld en het beeld word scherper.
"Ik kon Skyler niet vinden." Zegt hij zacht. Hij laat zijn blik verslagen naar de grond gericht hangen. Nash zijn ogen gaan abrupt open en hij slaat woest met zijn vuist tegen de muur. Ik schrik een beetje van zijn actie, maar herpak mijzelf. Zijn ze opzoek naar mij? Ben ik volgens hun vermist? Best logisch aangezien ik zelf niet eens weet waar ik ben. Waarom zouden ze naar mij zoeken? Ik ben maar Skyler. Waarom willen ze mij zo graag bij hun hebben? Willen ze mij ook gebruiken? Net zoals Jack, Shane en al die anderen die ik niet eens ken. Nee toch? Anders zouden ze mij daar niet zo graag wel hebben. Ze willen mij beschermen. Hun zorgen er voor dat mij niet iets ergs overkomt.
"Verdomme dit is allemaal mijn schuld." Schreeuwt Nash woest. "Wat nou als iemand haar heeft? Wat nou als iemand haar op dit moment aan het martelen is. Wat nou als ze op dit moment haar grootste nachtmerrie moet ondergaan en we weten allebei welke nachtmerrie dat is." Zegt hij verwoest. We weten inderdaad welke nachtmerrie dat van mij is. Hij bedoeld wat Jack vroeger altijd bij mij deed. Daar heb ik nu zowat altijd een nachtmerries over en ik ben altijd bang dat het weer gebeurt of dat andere mensen die ik vertrouw het ineens gaan doen. Hoe kan ik een teken geven aan Nash dat alles oké is.
Ik focus mijn gedachten op Nash en sluit mijn ogen. Dit hielp ook altijd bij Shane, misschien lukt het ook met Nash omdat we allebei een wolf zijn een zo een connectie hebben? Ik hoop het maar, anders is mijn plan naar de klote en kan ik niks doen behalve levenloos voor mij uit zitten kijken totdat er iemand de kamer in komt. Ik zet mijn gedachtes open en denk alleen nog maar aan Nash.
*Het schuim vet gedrukte text zijn de gedachtes die versent worden naar elkaar*
Waar is ze? Ik moet haar vinden. Dit is allemaal mijn schuld. Ik had die actie nooit moeten doen. Ik had mezelf onder controle moeten houden. Was ik maar nooit een special, ik verdien dit niet. Ik wil zo eigenlijk niet leven! Wat als ze haar al iets hebben aangedaan. Ik ga het mijzelf dan nooit vergeven. Als ik nooit zo ben uitgevlogen naar Jax was dit nooit gebeurt. Dan zat ze hier gewoon in dit huis veilig en dicht bij mij. Als ik er achter kom wie haar heeft en waar ze is, gaat die persoon er hard handig aan. Ik had naar mijn gevoel moeten luister. Ik wist dat er iets zou gebeuren, maar niet wat. Ik had Skyler achterna moeten gaan. Bij har blijven en als er iets was, beschermen. Ik heb het verknald. Hoor ik de stem van Nash zeggen in zijn gedachtes.
Nash, alles gaat goed met me. Er gebeurt hier niks. Ik weet niet waar ik ben of wie mij hier heeft, maar ik ben in orde. Je moet jezelf hierdoor niet kapot maken. Het is niet jouw schuld. Je hebt het niet verknald. Jij kon dit niet zien aankomen. Je moet nu je knokkels ook schoon gaan maken voor dat ze gaan ontsteken. Sent ik via mijn gedachtes naar Nash toe. Als ik naar het water kijk zie ik Nash plots stok stijf stil staan.
Skyler? Ben jij dat? Hoe kom je in mijn gedachtes? Hoe weet je dat mijn knokkels open liggen? Hoe doe je dit? Of word ik gek en hoor ik je nu ook al in mijn hoofd? Vraagt hij in zijn gedachtes.
Ik kan via water mensen zien waar ze op dit moment zijn. Ik wou weten hoe het bij jou was aangezien hier een glas met water staat. Ik heb al geprobeerd te kijken of ik een beter beeld kan vinden vanwaar ik nu ben, maar het is niet gelukt. Ik kon je gedachtes lezen, omdat je ze niet hebt afgesloten en dat is maar goed ook. Anders kon ik nu niet bij je komen. Ik kan dus alles zien wat je nu aan het doen bent en ik kan je horen. Ik weet niet hoelang ik het beeld kan laten blijven, maar tot nu toe lukt het nog. Ik zal hier uitkomen voor jullie. Ik zal alles doen om hier weg te komen. Ik moest zorgen dat je wist dat ik koe ben. Dat er niks is gebeurt. Meld ik hem nog mee en verbreek de verbinding tussen ons.
Ik zet mijn gedachtes weer dicht zodat er niemand zomaar bij kan komen. Ik kijk nog even wat er gebeurt en zoek dan Jack op. Hij zit in een klein donker kamertje achter een bureau. Hij staat op en sluit de deur weer. Waar is hij? Zou hij hier iets mee te maken hebben?
Ik schrik uit min gedachtes als ik twee armen om mij heen voel. Van schrik slaak ik een gil en wil naar achteren kijken wie het is. Mijn hand heb ik ook al terug getrokken en het beeld is verdwenen. De persoon drukt mij stevig tegen zich aan en ik zit helemaal klem. Doordat ik zo stevig tegen de persoon aangedrukt zit kan ik dus niet achterom kijken. Als ik goed in en uit adem ruik ik zijn geur.
Ik ken die geur zo goed! Waarom is hij het! Ik dacht dat ik eindelijk van hem af was! Waarom doet hij dit opnieuw? Waarom wilt hij mijn leven verpesten?!
∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞
Wie zou het zijn denk je?