"MATAAS na naman daw ang lagnat ni Fely. Kaya pinauwi ko na muna, dala niya ang kotse mo. Pinadala ng daddy mo at baka daw kailanganin, coding kasi sa Monday ang dati niyang dinadala." paliwanag ng mommy niya.
"It's okay, mom! Did you give him cash?" tanong niya sa mommy niya. Pero syempre alam niyang bibigyan iyon ng mommy at daddy niya.
Dalawang dekada na sa kanila ang Tatang niya. Halos kasing edad lang din ito ng daddy niya, nasa sengkwenta. Nakasanayan niya na lang tawagin na Tatang kasi iyon ang tawag ng mga anak nito. Driver pa daw ito ng mommy niya, na naging driver din ng dalawa niyang kuya. At ngayon nga siya naman ang nagmana.
"Of course, darling. Alam mo ng pamilya na ang turing natin sa Tatang mo. Ayaw niyang tanggapin pero kilala mo ang daddy mo, hindi noon matatanggihan."
"Ok! Thank you, mom. Tatawagan ko na lang sila pag nakapag charge na ako, I forgot my charger and the power bank sa kotse."
"Ok! And darling, papahatid ka na lang kay Liam bukas, ok?"
"Mom, I'll give you details with regards to that. Out of way siya and he needs to take the model to his unit." bulong niya sa telepono, dahil ramdam niya na nakatingin sa kanya si Liam. "And don't argue, mom. I will call you or dad tom. Bye! Need to start the project." paalam niya sa ina ng hindi inaantay ang sagot nito.
Pagbalik niya sa sala ay nakaupo na sa may dating inuupuan ni Liam si Roy at ito na ang nakaupo sa inuupuan niya kanina. Humarap siya rito at ibinigay ang cellphone dito. Tumayo ito at hinila siya paupo sa inuupuan nito saka siya namang umupo sa arm rest.
Yumuko ito at bumulong, "Whatever the case, I will give you a ride. I made a promise to your mom. And don't argue, that's final." pinal na sabi nito nang akma siyang sasagot.
"Fine! Whatever you say!"
Bumaling siya sa grupo na noo'y sina Liza at Roy na ang magkatabi, samantalang si Wilson ay nasa dati pa ding pwesto nito. "Shall we start?" tanong niya sa grupo.
Tumango naman ang mga ito. Kinuha niya ang laptop at nagsimula ng buksan ang files nila. Nagbigay na din siya ng instruction ng mga gagawin. Sina Wilson, Roy at Liza ang lumabas na para i - set up ang model nila. Samantalang siya naman ay inaayos na ang write up. Si Liam ang naka - assign sa video editing. They were able to get a good shot yesterday.
Kukuhanan pa din nila ng video ang final testing ngayon. Kung anuman ang sa tingin nila mas maganda ay iyon na ang final video nila. Ang video ang mag play habang naka display ang model nila sa boot camp.
They are really making it perfect because not only they will get it to get the highest mark but whatever model to choose by the judges will be the one to represent the school for the Chemistry Fair Manila. Dalawampung eskwelahan ang maglalaban - laban doon.
Matapos ma - insert sa write up ang new calaculations ay tumayo na din siya at sumunod kay Liam ng tumayo ito.
It took them five hours to finalize the model. Saka iyon dini - assemble at inilagay sa kahon - hard box to avoid deformation of the model.
"Dinner na muna tayo guys!" tawag sa kanila ni Liza pagpasok nila sa loob. Nagpatiuna na ang tatlo samantalang siya ay kinuha muna ang cellphone para icheck kung nag reply na ang Tatang niya.
Pagpasok niya sa dining area ay naka - pwesto na ang apat habang nakatayo naman sa di kalayuan ang maid nila Liza. Ito din ang nagbigay ng merienda sa kanila kanina. Kanina napag - alaman nila na nasa probinsya ang Papa, Mama at Kuya nito. Bukas pa daw ang uwi kung kaya't pumayag din si Liza na dito nga mag overnight.
Umupo siya sa tabi ni Roy na siyang bakante, katapat ng inuupuan ni Liam na siya namang katabi ni Liza. Six sitter ang dining table nila Liza, maliit iyon kumpara sa dining table nila. Pero mas gusto niya iyon. Malaki nga ang dining table nila, pero once a week lang naman sila makompletong mag - anak. Madalas ang kasabay niyang kumain ay ang mga kasambahay.
"Ate, sabay ka na po." alok niya sa maid nina Liza.
"Naku! Hindi na po, ma'am. Mamaya na lang po ako pagkatapos ninyo." tanggi nito sa kanya
"Sabay na po kayo. Ok lang naman Liza, di ba?" baling niya kay Liza.
"Ah! Hindi talaga sila kasabay namin kumain, Alessa."
"Pero okay lang sa'yo na sumabay siya?" tanong niya rito. Hindi man nila nakakasabay lahat ng maids nila sa bahay pag kumain pero halos lahat ng maid nila ay nakasabay na niya, nilang pamilya.
Her parents, don't create boundaries in between an employee and employer. Kung kaya't iyon din ang nakagisnan nilang magkakapatid. But it doesn't mean that they don't respect the family. Kaya sanay siya na kasalo ang mga kasambahay nila sa kainan. Maliban na lang syempre kung may mga bisita or malaking handaan na ginanap sa bahay nila.
"Yes, of course!" napipilitang sabi nito pero nakangiti naman, hindi niya lang alam kung totoo ba o hindi.
"So, narinig mo po Ate Melody. Come and join us. Malungkot po kumain mag isa." aya niya rito. Nang hindi ito kumilos, tumayo siya at inakag ito, pinaupo sa tabi niya na siyang binakante naman ni Roy na pumunta sa kabilang dulo.
"Oo nga po ate! Malungkot kumain mag isa." susog naman ni Roy.
Wala na itong nagawa kundi ang umupo at sumabay na sa kanila. Naiilang pa din ito pero nginitian niya para mawala ang pagkailang nito. Matapos kumain ay bumalik na sila sa sala. Umupo siya sa carpet at sinimulan na ang editing ng write ups nila.
Natapos nila ang finalization bandang ala una ng madaling araw. Naghihikab na tumayo na siya. Kanina pa naidlip sa sofa ang dalawa - sina Roy at Wilson. Samantalang si Liza ay nagpaaalam na pupunta na sa kwarto nito. Ang tatlong lalaki ay matutulog sa guest room dito sa baba, samantalang siya naman ay sa katabing guest room din.
"Oh!" pigil na impit niya. Namintig ang kanang binti niya. Dagli siyang napaupo sa sofa.
"What happen?" tanong ni Liam na tumayo. Akala niya ay tulog na din ito. Nakapikit lang pala. Buti na lang napigilan niya ang sarili kanina na titigan ito.
"Namintig binti ko, marahil sa matagal na pagkakasalampak ko sa sahig." bulong niya, iniiwasang hindi magising ang dalawa. Pero wala din kasi nagising na ang dalawa.
"Anong nangyari?" tanong ni Wilson habang naghihikab.
"Namintig lang." ulit na sagot niya. "I'm fine, sige na matulog na kayo. Mag half bath pa ako, sunod na din akong matulog."
Hindi na sumagot ang dalawa, sa halip ay tumayo na ang nga ito at pumunta ng kwarto na nakalaan sa mga ito. Samantalang si Liam ay nanatiling nakatayo sa harap niya. Hinintay na makapasok ang dalawa sa kwarto bago lumuhod sa harap niya.
"Ah!" impit na sigaw niya ng hawakan nito ang kanang binti niya. "Bakit mo hinawakan, nakukuryente nga. Kakainis ka!" anitong hinampas ito sa balikat.
"Ah!" Grabe ka namang makahampas." nakangiting sabi nito halatang umarte lang.
"Eh! Bat kasi kailangan mong hawakan?"
"Eh! Bat kasi umupo ka ng ganun?" ganti nito sa kanya na nakangiti pa din. Nakangiti na naman ito sa kanya. Hindi na naman nakakunot ang noo. Dahil ba wala si Liza sa paligid? "Hmmp!" irap niya rito.
"Hold it a bit! We need to straighten up your legs to have the blood flows in your nerves." sabi nito sabay itinaas ang dalawa niyang binti sa ibabaw ng center table.
Hindi na siya nakapanlaban pa. Kinagat na lang ang mga labi ng maramdaman ang pangunguryente ng kanang binti. Pag angat niya ng tingin ay matimtim na nakatitig sa kanya si Liam. Itim na itim ang mga mata nito. Parang gusto siyang lamunin ng titig nito. Kinakabahan siya, pakiramdam niya ay hahalikan siya nito anumang oras.
Nang hindi matagalan ang titig nito ay siya na mismo ang nagbaba ng tingin. Walang sabi sabi ay tumayo siya, pero napaupo din ulit ng maramdaman pa din ang pangunguryente ng binti.
Muntikan na siyang mapasigaw ng dagli siya nitong buhatin, natakpan niya lang ang bibig. "What are you doing?" bulong niya rito. "Put me down!"
"Tigilan mo ang pagpalag mo at baka ma - out balance tayo. Can't you see, I am taking you to bed." anito habang nakayuko sa kanya.
"Open the door for me." utos nito sa kanya pagtapat nila sa pinto ng kwarto na ukupahin niya. Malapit lang naman kasi ito sa living area, ilang hakbang lang.
Ibinaba niya ang kaliwang kamay at pinihit ang seradora ng pinto. Pagpasok nila ay itinulak nito ang pinto pasara gamit ang isang paa. Saka siya dahang - dahan na inilapag sa kama.
Nakatunghay pa din ito sa kanya, habang nakatitig sa mukha niya. Nakatukod ang mga kamay sa kama upang suportahan ang bigat nito para di bumagsak sa kanya.
Siya naman ay tila nahihipnotismo na nakatingin lang din dito. Kusang pumikit ang mga mata niya ng makita niyang dahan - dahan ang pagbaba ng mukha nito.