*****
Since chapter 20 na, pabitinz muna hahahaha :))
Enjoyyiieee ❤
*****
ARA'S POV
Hanggang ngayon, everything seems so fresh to me.. parang kahapon lang ako umamin, nasaktan..
pero ano pa nga ba ang magagawa ko? kundi tanggapin na lang..
try to move on? if that's the proper term..
papunta ako sa isang lugar ngayon.. with the same car, the same driver, but no one beside me.
it's been like.. a week? since nung pag-uusap namin ni kathy.. i lied low.. no clinginess for mika.
i had to.. or else, i'll get lower chances of moving on..
at mas lalo ko lang masasaktan si kathy.. si kathy na walang ibang ginawa kundi mahalin si mika and here i am, hurting her..
manong driver: alam mo, bunsoy.. ganyan naman talaga ang pagmamahal, talagang masasaktan ka..
me: sobra nga ang sakit, manong eh.. yung tipong, mabubuhay pa kaya ako matapos neto? kaya ko pa ba?
manong: alam kong kakayanin mo kasi matatag ka.. don't let pain pull away, ika nga ng mga magulang mo noon.
me: i'll try, manong. god knows, susubukan ko talaga..
maya maya, nakarating na ako.. nakarating na ako sa munting paraiso ni mika..
grabe.. lahat nag flashback sa kin.. parang kahapon lang, andito kami, masaya..
we were so happy before.. di ko maiwasang di maluha dahil hinihiling ko na sana ganun na lang ulit kami, we didn't care about the world.. the two of us was the only thing that mattered..
umupo ako sa sahig at saka ipinikit ang aking mga mata and felt everything came back to me..
maya maya, may biglang nagbanggit ng pangalan ko..
"ara"
-------------
meant to be very short.. :))
pabitin lang siya kasi naghahanda pa ako sa scene na susunod..
surri if may wrong grammar, spelling, kulang na letters hehe ✌
tyfr :) votez and commentz po :)