Whatever Happens (Mika Reyes-Ara Galang-Bang Pineda)

Chapter 56

AIKO'S POV

Letting mika face reality...

tama ba? tama ba na hinayaan ko siya?

akin naman siya kaya wala akong dapat alalahanin pero si ara yun eh..

si ara na minahal at mahal niya talaga.. it's not that easy shrugging of ara galang..

pero nakakapraning! nakakapraning lang na baka kung ano na ang nangyayari sa kanila ngayon! baka mamaya, iwan na ako ni mika!

hindi pwede.. hindi pwede..

nagdesisyon ako na puntahan siya.. to formally introduce myself as yeye's girlfriend..

kahit masyado akong nagmamadali, karapatan ko naman yun eh.. diba? diba? sumagot kayo!

nagmaneho ako patungo sa dorm nila..

at maya maya, papalapit pa lang ako nang biglang may pamilyar na babae na hinimatay sa gilid ng daanan..

me: ara!

binuhat ko siya at isinakay sa kotse ko, sa backseat.. hindi ako bumalik sa driver's seat..

nakatingin lang ako sa kaniya.. hinawakan ko ang buhok niya..

ngayon alam ko na kung bakit ang daming naaakit sa kaniya, ang papi naman jusko lord..

me: swerte mo, ara, mahal ka pa rin ni yeye..

nagulat na lang ako ng sumagot siya..

ara: mahal...mahal..ko...si..si..mi..mika..

dahan dahan niyang idinilat ang mga mata niya..

ara: hmm.. aiko?

----------

ARA'S POV

ang sakit ng katawan ko... hilong hilo ako at gutom na gutom na rin..

narinig kong may nagsasalita kaya dahan dahan kong iminulat ang mga mata ko kahit masakit..

me: hmm...aiko?

aiko: ara.. hinimatay ka kasi kaya dinala muna kita dito sa kotse ko.. dadalhin kita sa ospital..

hinawakan ko ang braso niya..

me: wag please.. dalhin mo ko sa bulacan.. may address ako..

saka ko ibinigay sa kaniya ang address..

nagtataka man siya, tumango na lang ito saka nagmaneho..

ipinikit ko muna ang mga mata ko para may lakas ako para mamaya.....

------

AIKO'S POV

me: ara, gising ka na. andito na tayo.. masama ba pakiramdam mo?

dahan dahan niyang iminulat ang mga mata niya at inilibot ng tingin ang lugar..

ara: the..thank you.. um..sag..saglit lang ha..

utal utal niyang sagot.. siyempre, di ko naman siya pwedeng pabayaan na lang.. kakainin naman ako ng konsensya ko kapag may nangyaring masama sa kaniya..

me: let me..

tinulungan ko siyang makalabas ng kotse..

me: um, ara, kung gusto mo lang mamasyal sa isang park sana sinabi mo na lang.. nasa bulacan pa tayo eh..

natawa naman siya..

ara: basta..

saka dahan dahan siyang nagpunta sa isang place at inapakan niya ang pinto.. siyempre ako, todo alalay.. ahhhhhh okayyy may underground hideout ata tong si ara dito eh haha

may kinuha siyang susi at binuksan ito.. tinulungan ko siyang makababa..

at napako ako sa kinatatayuan ko ng makita kong andun si mika..

biglang kumirot ang puso ko..

-------------

ARA'S POV

andito siya.. lord, thank you dahil andito lang siya..

napansin kong hinahaplos niya lang ang larawan namin na nasa isang frame na nakadikit sa wall....

me: iyakin ka pa rin talaga..

napalingon naman siya sa akin..

mika: ara?

lumapit ako sa kaniya at binack hug siya.. ibinaon ko ang mukha ko sa leeg niya..

me: i miss you so much..

mika: i miss you too.. ara, i'm sorry. i'm so sorry for leaving..

humigpit naman ang yakap ko sa kaniya..

me: no.. i'm sorry for hurting you.. i'm so so sorry.. i love you so much...

mika: i love you so much more..

at napatingin na lang kami sa may pinto nang bigla itong sumara..

hala si aiko!

mika: hmm, tomsy, may tao?

me: ah oo.. hinatid ako ni aiko dito...

mika: ANO?! BAKIT DI MO SINABI?!

saka siya umalis sa pagkakayakap ko at tumakbo para habulin si aiko..

bakit? bakit niya hinahabol?

sila ba?

--------------------

tyfr guysss..

malapit na siya matapos pero thank you pa rin sa lahat ng nagbabasa at nagcocomment, nagvovote... thank you dahil naghihintay kayo..

votezz and commentzzz :*