Whatever Happens (Mika Reyes-Ara Galang-Bang Pineda)

Chapter 29

*****
Since malapit na chapter 30 at medyo sinipag ako, may update! hahaha :)

*****

MIKA'S POV

Matapos naming kumain, dinala ko si kathy sa isang park.

Kung ano man ang iniisip niyo, tama kayo.. sa park kung nasan ang paraiso ko.

kathy: bakit tayo andito, babe?

me: we need to talk.

binuksan ko ang munting paraiso ko saka siya pinapasok doon.

nakapagdesisyon kasi ako na ipakita sa kaniya to..

tutal, espesyal naman talaga siya sa akin....

kathy: wow, ang ganda! sayo to, babe?

me: yup. had it since i was in 4th year high school.

kathy: wow..

umupo naman kami sa couch. luminga linga siya sa paligid. hahaha, same reaction as ara's.

binuksan ko naman ang aircon para di kami mainitan..

umupo ako sa tabi niya.. pero bago yun, nilock ko muna ang pinto..

kathy: babe, bakit tayo andito?

me: ito ang munting paraiso ko, kathy. dito ako humuhugot ng lakas, naglalabas ng sama ng loob at nag-iisip ng mabuti.

yayakapin niya sana ako pero umiwas ako.

me: dito ko dinala si ara noon

natigilan siya sa sinabi ko.. naramdaman ko ang paninigas niya.

me: we went here to hang out.. she made this place happy. also, i broke her heart in this very place..

tumayo ako at pumunta sa lugar kung saan naroon ang mga quotes.. hinawakan ko ang isang quote na hinawakan ni ara before, ngunit ang hindi niya alam, sa likod ng quote na yun, may larawan niya.. finlip ko iyon.. nakita ni kathy ang collage na nagfoform ng face namin ni ara, made up of pictures when we were together..

at sa baba nun, may quote.

"You call something destined when you find yourself falling in love with the person you met by coincidence."

binasa ko iyon kay kathy.

hinaplos ko lang ang larawan namin. saka ako napaluhod sa harap nito...

bakit ko pa kasi binugaw si ara paalis?

bakit ko sinunod ang di naman talaga tinitibok ng puso ko?

bakit andito ako sa ganitong sitwasyon?

niyakap naman ako ng mahigpit ni kathy. binuhat niya ako paupo sa couch.. lumuhod siya sa harap ko at hinawakan ang dalawang tuhod ko para mapakalma ako.

kathy: miks, siya talaga, diba?

yumuko ako at tumango.

kathy: nagsisisi ka ba na pumasok ka sa relasyon na to?

napatingin ako sa kaniya. hinawakan ko ang kaliwang pisnge niya at saka pinunasan ang luha niya..

me: hindi. hindi ako nagsisisi.. mahal kita, kathy.. pero alam kong nasasaktan na talaga kita..

kathy: makikipaghiwalay ka dahil kay ara? ganun ba? siya na ba talaga napili mo?

me: kathy, mahal kita. nakikipaghiwalay ako ngayon, di lang dahil mahal ko si ara kundi masyado na kitang nasasaktan. you deserve someone better than me.

kathy: but all i want is you, mika.. ikaw lang, sapat na.

lalo siyang napaluhod.. at naiyak.. rinig na rinig ko ang paghikbi niya na mas lalong nagpasakit sa puso ko..

ganito pala kasakit...

hurting someone who loves you, when in fact, you know that she doesn't deserve it.

niyakap ko siya ng mahigpit.. saka ko naramdaman ang sakit na nararamdaman niya, kumbaga nare radiate niya sa akin yun..

nang makabawi siya, pinunasan niya ang mga mata niya saka hinawakan ang dalawang pisnge ko.

kathy: sigurado ka na ba? ye, what made you realize na siya na talaga? baka mamaya naguguluhan ka lang.. baka mamaya, ako pa rin pala. ang bilis lang kasi eh.

hinawakan ko ang mga kamay niya sa pisnge ko..

me: you know what, narealize ko na the feeling was always here with me.. mahal ko na pala talaga siya bago ko pa naamin sa sarili ko.. narealize ko na inaalis ko lang kung ano talaga ang nararamdaman ko.. feeling ko kasi, di ko siya deserve.. at masasaktan ko lang siya kapag naging akin siya, pero hell just got real for me nung pinilit kong iwasan siya.. naiibsan mo ang sakit, pero hindi siya nawawala. nag la lie low lang ang sakit.. kasi after all, si ara pala talaga ang mahal ko..

kathy: aray ang sakit naman nun, ye..

medyo natawa siya ng onti.

me: matatanggap ko kung galit ka sakin, kung kaya mo kong sapakin, paluhurin sa harap mo, tuluan ng kandila.. kahit ano.. para malaman mong nagsisisi ako sa ginawa ko sayo..

natawa naman siya ng bahagya habang maga ang mata..

niyakap niya ako ng mahigpit at hinalikan ako sa bumbunan.

kathy: di ako ganyan kaharsh, ye.. pero may papagawa ako sayo.

napatingin ako sa kaniya.

me: ano yun?

ngumiti naman siya ng matamis, yung genuine.

kathy: to see you happy is everything to me, mika.. i ask you now to get ara.. make her yours...

saka ako nagtapon ng isang malaking ngiti.

me: i will..

-------------

tyfr :)

if you think it's full of clichés, forgive me hahahaha.

meron talaga kasing cliché na nangyayari sa real life, dibuh? hahaha btw hahaha naisip ko lang yung quote dun sa collage part kaya wala pong credits hehe

anyway, votez and commentz :)

thankkk you guysss :*